Haar maatje, maar vooral haar eigen. Een van mijn beste vriendinnen runt op haar 21-jarige leeftijd een complete stal op een boerderij. Paarden rijden en in de wedstrijden uitbrengen, voeren, mesten, beleren, voorbrengen en alle klusjes die daarbij komen kijken. Met een van deze paarden heeft ze een speciale band. Een Friese merrie die letterlijk altijd alles voor haar wilde doen.
De manier hoe zij met paarden omgaat fascineert mij. Binnen no-time weet ze hoe ze ze moet rijden en rijd ze de paarden naar een hoog niveau in de sport.
Toen ze vertelde dat ze haar eigen paard, met pijn in haar hart naar het buitenland had verkocht, vroeg ze mij een laatste keer om hun te fotograferen.
Zonder dat iemand het wist zijn we op een vroege ochtend naar het strand gereden met de prachtige merrie. Met een lach en een traan hebben we erg veel lol gehad, met toch wel een dubbel gevoel.
Nu kan ze met een gerust hart het hoofdstuk achter haar laten. Inmiddels gaat het leven tenslotte ook gewoon door.
Kan me voorstellen dat ze dit paard gaat missen en je kan natuurlijk ook niet 'even' langsgaan in Mexico.. Weet wel zeker dat ze met deze foto's een heel mooi aandenken heeft.