Het begon allemaal met de voorzichtige zoektocht naar een nieuw paard. Een leuk recreatie paard, braaf onder het zadel en lief in de omgang. Bij voorkeur een merrie en eigenlijk het allerliefste een Arabier. Na een hoop advertenties gezien te hebben kwam ik tot de conclusie dat een Arabische merrie teveel boven mijn budget lag en mijn zoektocht concentreerde zich op een draver.
Marktplaats heeft al snel in de gaten welke advertenties in de smaak vallen. Terwijl ik op zoek was naar korfbeugels voor mijn dochter kwam er een mooie witte schimmel op mijn beeldscherm. Een Arabier, merrie, bitloos gereden en binnen mijn budget. De advertentie was al vaak bekeken en bewaard dus na een snel overleg met manlief contact met de eigenaresse gezocht. We hebben gebeld, lang gesproken en aan het eind van het gesprek mocht ik Ithaka reserveren.
Er was geen haast met de verkoop en ze vond het niet erg om even te moeten wachten tot ik in Nederland zou komen voor de verjaardag van een tante.
1. Foto uit de verkoop advertentie
[ img ]De weken vlogen voorbij en voor ik het wist was ik onderweg naar de merrie. Zou ze in het echt net zo leuk zijn als op de foto’s? Zou het klikken? Wat als de eigenaresse mij totaal ongeschikt zou vinden? Al mijn zorgen waren ongegrond. De merrie was ook in levende lijve een leuk dier. Wat onbespierd en niet helemaal bevestigd in het rijden maar ze gaf een vertrouwd gevoel en ze bleef goed bij me ondanks minder ideale omstandigheden tijdens het rijden.
Intussen gingen bij mij de radartjes draaien. Ik ben al jaren helemaal weg van Yanour, de prachtige AV hengst van Yildiz op bokt. Dit was dé kans om een veulentje van hem te krijgen. De eigenaresse vond het super leuk wanneer Ithaka een veulentje zou krijgen en wilde graag meehelpen om haar drachtig te krijgen. Ik ging weer terug naar Roemenie dus zij moest alles in de gaten houden samen met de DA en Yildiz op afstand.
Helaas liep het allemaal minder vlekkeloos dan we gehoopt hadden. Toen ze weer hengstig moest worden toonde ze helemaal niet. Bij een scan bleek de hengstigheid voorbij. Daarna had ze vocht in de baarmoeder wat behandeld werd en bij de laatste kans op inseminatie voordat ze op transport naar Roemenie zou gaan had ze een bloedei. Mijn droom van een Yanour veulen viel in duigen.
Ithaka zou door Ad, een vriend van ons, van Nederland naar zijn huis in west Roemenië gereden worden. Wij zouden Ithaka daar dan ophalen en naar onze boerderij in noord oost Roemenie rijden, een rit van nog eens ruim zes uur.
Intussen in Roemenie had Ad’s vrouw Janneke een doodzieke merrie met veulen onder haar hoede genomen. De merrie lag al dagen op de gemeente weide en leek zich niet of nauwelijks te verplaatsen. Het veulen kon amper bij zijn moeder drinken en kreeg af en toe een flesje. Nadat Ad gehoord had van onze mislukte poging om Ithaka drachtig te krijgen vroeg hij of wij het 4 weken oude veulen niet wilden hebben. De moeder had geen melk meer, kon niet staan en er was zelfs even sprake dat ze ingeslapen zou worden. We hebben hiermee ingestemd en zo kon het gebeuren dat we uiteindelijk een merrie én een veulen bij ons op de boerderij aflaadden.
2. Uit een facebook bericht; moeder Dora met veulen
[ img ]Het veulen hebben we de naam Adje gegeven. Hij drinkt poedermelk uit een speenemmer en eet ook al behoorlijk hooi mee. Ithaka is een geweldige pleegmoeder voor hem. Hij volgt haar overal en wanneer hij zijn melk krijgt loopt ze altijd mee naar het hek. Ze is erg lief met hem en corrigeert hem als een echte moeder. Super mooi om te zien en voor Adje ook heel erg fijn omdat hij dus eigenlijk heel normaal in de kudde opgroeit.
In de toekomst hopen we dat Adje het rijpaard voor onze dochter kan worden wanneer ze uit haar Welsh pony gegroeid is. We hopen in ieder geval nog vele jaren te mogen genieten van dit prachtige stel!
3.
[ img ]4.
[ img ]5.
[ img ]6.
[ img ]7.
[ img ]