Bokt.nl

Pattypaard schreef:

Betadine, Wat vervelend dat jij ook zo'n keuze hebt moeten maken!
Ik heb inderdaad ook wel echt moeten verwerken dat met haar opruimen ook een droom verloren gaat. Simpelweg, ik ga niet gauw meer zo'n getalenteerd paard onder mijn kont krijgen. Daar heb ik het geld niet voor . Met dit paard had ik echt dressuurdromen, die we zouden kunnen waar maken (als, als).
Ik hoop dat je gevoel van falen ooit weg gaat. Als je van alles geprobeerd hebt en het werkt gewoon niet zoals je hoopt en wil.. dan kan je jezelf niets kwalijk nemen toch? Zeker niet als je kiest voor je eigen veiligheid!

henny_w, deze aanvulling ga ik echt onthouden!! Wat een geniaal paard

Het duurde even maar hier dan toch de update.

Vorige week woensdag samen met mijn moeder bij Krisje geweest.
Ik vond het en beetje dubbel. Niet alles wat gebeurt is mijn manier, maar mijn manier werkte niet goed genoeg dus eigenlijk is dat ook weer een goed iets . (Overigens niet dat ze geslagen of geschopt wordt o.d.!! Ze is ook totaal niet bang voor de man waar ze bij staat)
Ze zag er behoorlijk dun uit vond ik. Nog niet dat je echt zegt wat is is die mager maar wel wat is ze iel. Nu is het sowieso geen gruwelijk breed paard maar ik heb heel veel moeite gehad om haar op gewicht te krijgen en nu was ze eindelijk een hele tijd stabiel dat me dat toch wel steekt. Daar ook iets over gezegd dat ze meer voer moest gaan krijgen omdat ze écht niet dunner moest worden. Idee van ik bracht een paard maar er staat weer een puppy.
Máár, mijn andere paard dat hier nog thuis staat is ook sterk vermagerd. Terwijl ik er zelf toch genoeg voer in prop en zij normaal al van lucht dik wordt. Zij was wat aan de dikke kant dus was niet erg dat er wat af ging, maar iets minder er af was ook prima geweest. Dus dit zal vast niet enkel van niet genoeg voeren zijn. (Paard hier at gewoon overdag helemaal niets meer de eerste week. Dus ja.. dan gaat het snel hard)

Krisje is inmiddels bestempeld met tripple adhd maar houdt zich wel rustig in de zin van dat ze geen gekke fratsen uithaalt en haar concentratie op hem als hij met haar bezig is. Je kunt haar er ook op aanspreken als dat niet zo is zonder een heftige reactie te krijgen. (Dat was bij mij zelf eerder ook al zo maar fijn dat dat nu ook daar kan)
Hij longeert haar iedere keer 10/15 min voor dat hij er op gaat en vooral in galop, wisselt wel vaak van kant en wisselt ook af met wel/niet beugels los of over de schoft naar de andere kant e.d.
Zodra hij er op zit rijd hij als een echte 'cowboy' weg met de teugels in 1 hand op contact en andere hand los langs zijn lijf. Moest wel lachen om mijn omschrijving van de man hier in het topic .
Met het rijden wisselt hij regelmatig van de teugels in 1 hand houden of in iedere hand een teugel. Als hij dat doet veranderd er net niets in de houding of uitstraling van Krisje. Blijft gewoon hetzelfde door lopen, een goed iets.
Toen wij er waren stond Krisje er 3 weken en heeft hij voor het eerst met haar gegaloppeerd, op iedere kant een half rondje. En ondanks dat ze met rijden braaf is, en veelal ook braaf oogt, zag ik wel aan haar met galopperen dat ze eigenlijk iets wou doen. Daar denk ik ook kom, galopperen is galopperen. Maar hij heeft er vast zijn redenen voor om dat maar een half rondje te doen. Niet forceren o.d.
Ik herkende het daarbij in de verlichte zit gaan zitten wel. Dat heb ik eerder ook vaker de eerste rondjes in galop gedaan en als het dan oke voelde kon ik gaan zitten en kon ik er ook pas aan komen om te sturen o.d. anders begon ze meteen te trappen of te bokken. Ook genoeg tijden gehad dat ik gewoon direct normaal kon galopperen maar toch, herkende de minimale signalen wel. Meestal voel je vrij duidelijk wanneer je gewoon even moet gaan staan.
Wat wel heel positief was is dat ze zo goed als niet met haar staart zwiepte! Ze heeft ook tijden gehad dat haar staart echt extreem fanatiek was. Dus dat was wel erg prettig om te zien.
én.. Ze was 1 week van de pijnstelling af en hij kon geen verschil merken in haar gedrag. Zowel aan de hand als onder het zadel niet. Kan het natuurlijk niet helemaal zeker zeggen maar dat lijkt dan alsof ze (momenteel) geen last van pijn heeft!

Hij zegt dat je haar echt bezig moet houden met rijden, heel vaak iets anders vragen en dingen laten doen zodat ze niet zelf dingen gaat bedenken.
Ze zal nooit een makkelijk paard gaan worden, want dat is het gewoon niet. Het is makkelijk maar ondertussen ook nogal tegenstrijdig… want je moet met heel veel gevoel rijden en zorgen dat je niet aan het punt komt dat ze iets doet maar ondertussen moet je wel consequent zijn, geen compromissen maken en moet ze luisteren.
Ik begrijp het wel, maar ik begrijp niet hoe je dat altijd in realiteit kan brengen. Dat is onmogelijk bij zo'n paard in mijn ogen. Bijv. als ik naar links wil en paard naar rechts kan ik niet zeggen oke ga toch maar naar rechts dan. Dan kan ik in no-time niet eens meer aandraven o.d. omdat ze dan denkt oh.. wacht maar I know, I know . En als je dan toch links stuurt dan krijg je misschien 'gedoe'. Dan blijft het kiezen tussen 2 kwaden en is sturen naar de kant waar je op wilt in mijn ogen de minst kwade. Soms is daar iets op te verzinnen dat je dat iets later doet dan gepland bijv. en dat het dan wel gaat. Maar die vlieger gaat niet altijd op en kan ook niet.. want je mag geen compromissen maken en dat is een compromis)

Hij wou dat ik over 2 weken (inmiddels volgende week) zou komen om haar zelf te rijden. En dan te bekijken hoe mijn gevoel daar bij is en zodat hij kan bekijken of hij denkt dat ik gevoel genoeg heb om haar te kunnen rijden. Het beste is dat op een keer of 2 a 3 x rijden te bekijken om een reëel beeld te krijgen.
Als hij denkt dat ik het niet in me heb wordt het een lastige. Hij weet zo niemand die wat met haar zou kunnen, iemand die het gevoel heeft en zo'n paard zou willen, waar ze ook zou kunnen blijven. En diegene die hij weet die het zouden kunnen, die hoeven simpelweg zo'n paard niet.
Hij zegt ook dat ze anders geheid in de handel terecht gaat komen.
Dus als hij denkt dat het met mij niet gaat lukken, is het voor mij duidelijk. Dan hou ik er mee op.

Mocht mijn gevoel niet oke zijn, heb ik geen of niet genoeg vertrouwen als ik weer op haar zit of zegt mijn gevoel gewoon van, je moet dit niet willen. Dan is het ook duidelijk.
Ik heb me in de afgelopen weken nu ik niet steeds met 'het probleem' geconfronteerd wordt wel gerealiseerd dat het toch wel heel fijn is om op 'gewoon' op een paard te kunnen zitten. Zonder rekening te houden met 'wat als dit en wat als dat'. Terwijl ik van mijn andere paard veel vaker af gevallen ben dan van Krisje. En niet alleen voor mij, maar ook voor mijn omgeving.
Mocht ze toch terug naar huis komen dan heeft mijn overbuurvrouw aangeboden om de eerste tijd altijd bij mij in de bak te komen als ik met Krisje ga rijden, just in case.
Maar dat moet uiteraard niet nodig zijn! Voor op het begin is dat heel fijn en prima, maar als dat een tijd later nog nodig voelt is dat niet juist. Dat is niet iets wat je wilt, en niet iets wat je moet willen.
(Ik ben meestal alleen bezig met de paarden)

Denk dat ik toch morgen ga bellen om zaterdag al te gaan rijden... En dan woensdag en weer weekend en dan te bekijken hoe ik me bij alles voel en wat hij van mij denkt. Daar zal alles vanaf gaan hangen.

Mijn moeder denkt overigens niet dat het gaat lukken. Zij denkt dat Krisje snel weer in oude gewoonte gaat vervallen en denkt niet dat je een paard makkelijk dusdanig veranderd krijgt. Ze denkt dat ik wel genoeg gevoel er voor heb maar dat ik niet de ervaring heb die deze man wel heeft, dat laatste is natuurlijk ook gewoon zo. En natuurlijk het punt van moet je dit willen. Als ik zelf ga rijden wil ze ook weer mee gaan.
Dus we rommelen nog even verder

henny_w schreef:

TS ik wil je even een hart onder de riem steken. Ik heb ook zo'n merrie staan die in maart 24 wordt.
Met haar is het ook helemaal goed gekomen maar heeft ook best wel de nodige jaren gekost omdat we alsmaar zoekende waren waar het probleem zat.

We hebben haar zelf gefokt. Op haar 5e onder het zadel beleerd en vanaf dat moment gevaarlijk. Ik ben er legio keren afgeknald met soms flinke blessures tot gevolg. Het was net of ze ineens kortsluiting kreeg en dan ging het mis. We hebben haar door en door laten nakijken maar er was niets mee aan de hand. Ik heb jaren getobt om haar weg te doen, in te laten slapen etc. etc. Vele slapeloze nachten van gehad. Ik heb haar geprobeerd met engelse zadels en met westernzadels. Het maakte geen verschil. Totdat ik een keer een boomloos westernzadel van een vriendin probeerde. Ze liep er toppie mee. Geen enkele spanning die opgebouwd werd, geen kortsluiting. Ik heb zelf een boomloos westernzadel aangeschaft en sindsdien nooit meer een probleem met haar gehad. Ze is zo mega relaxed geworden onder het zadel. Ik kan er zelfs kinderen op zetten. Echt onvoorstelbaar.
Later las ik een keer eenzelfde iets bij een ander paard. Boomloze zadels hebben geen metalen strip over de boom. De meeste engelse en westernzadels met boom hebben dat wel. Het schijnt dat sommige paarden zo gevoelig kunnen zijn dat ze een soort van schokje kunnen voelen bij bepaalde omstandigheden wat versterkt wordt door het metaal in het zadel. Zeg maar hetzelfde idee als dat wij wel eens een schokje krijgen bij statische elektriciteit. Ik kan alleen maar uit ervaring spreken dat onze merrie een drama is met een boomzadel en een fantastisch relaxed paard met een boomloos zadel. We hebben 10 jaar terug eenmalig met haar gefokt en dit hengstveulen ook aangehouden. Hij is op zijn 2e geruind maar met hem is niets aan de hand.

Blaze1994 schreef:

henny_w schreef:

TS ik wil je even een hart onder de riem steken. Ik heb ook zo'n merrie staan die in maart 24 wordt.
Met haar is het ook helemaal goed gekomen maar heeft ook best wel de nodige jaren gekost omdat we alsmaar zoekende waren waar het probleem zat.

We hebben haar zelf gefokt. Op haar 5e onder het zadel beleerd en vanaf dat moment gevaarlijk. Ik ben er legio keren afgeknald met soms flinke blessures tot gevolg. Het was net of ze ineens kortsluiting kreeg en dan ging het mis. We hebben haar door en door laten nakijken maar er was niets mee aan de hand. Ik heb jaren getobt om haar weg te doen, in te laten slapen etc. etc. Vele slapeloze nachten van gehad. Ik heb haar geprobeerd met engelse zadels en met westernzadels. Het maakte geen verschil. Totdat ik een keer een boomloos westernzadel van een vriendin probeerde. Ze liep er toppie mee. Geen enkele spanning die opgebouwd werd, geen kortsluiting. Ik heb zelf een boomloos westernzadel aangeschaft en sindsdien nooit meer een probleem met haar gehad. Ze is zo mega relaxed geworden onder het zadel. Ik kan er zelfs kinderen op zetten. Echt onvoorstelbaar.
Later las ik een keer eenzelfde iets bij een ander paard. Boomloze zadels hebben geen metalen strip over de boom. De meeste engelse en westernzadels met boom hebben dat wel. Het schijnt dat sommige paarden zo gevoelig kunnen zijn dat ze een soort van schokje kunnen voelen bij bepaalde omstandigheden wat versterkt wordt door het metaal in het zadel. Zeg maar hetzelfde idee als dat wij wel eens een schokje krijgen bij statische elektriciteit. Ik kan alleen maar uit ervaring spreken dat onze merrie een drama is met een boomzadel en een fantastisch relaxed paard met een boomloos zadel. We hebben 10 jaar terug eenmalig met haar gefokt en dit hengstveulen ook aangehouden. Hij is op zijn 2e geruind maar met hem is niets aan de hand.

Wow bizar! Nog nooit van gehoord en je moet er maar net achterkomen/bedenken. Misschien hebben daar wel meer paarden last van dan we denken. Fijn dat het goedis afgelopen

Pattypaard schreef:

Simpelweg, ik ga niet gauw meer zo'n getalenteerd paard onder mijn kont krijgen.

Wildgirl schreef:

Ik denk dat het nog iets te vroeg is om nu al de conclusie te trekken dat ts er nooit meer zonder tongriempje op kan stappen
@tessaaa, jij adviseert ts om haar paard tegen betaling 'een paar jaar' op de wei te zetten en dan voor duizenden euro's te laten africhten? Waar is je realiteitszin?

Wildgirl schreef:

Ik denk dat het nog iets te vroeg is om nu al de conclusie te trekken dat ts er nooit meer zonder tongriempje op kan stappen