Geplaatst Maar dit wordt dan wel een samenvatting van ruim 8 jaar, dus bereid je voor...
Misschien zijn er nog mensen die ons allereerste topic kunnen herinneren. Dat was namelijk op 16 oktober 2012. Hoe ik dat nog zo goed weet?
Omdat dit de datum was waarop wij Stip kochten op de Zuidlaardermarkt.
Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik zal het denk ik ook nooit meer vergeten. 16 Oktober 2012 was ik 17 jaar. Samen met mijn ouders en een vriendin vertrokken we in alle vroegte richting de Zuidlaardermarkt. Op zoek naar een pony, een grasmaaier omdat we de luxe hadden van te veel land.
Voor mijn gevoel hebben we er uren rondgelopen. Enkele leuke pony’s gezien, maar niks wat we wilden kopen. Enigszins teleurgesteld zouden we terugkeren naar de auto en naar huis gaan met een lege trailer…
Maar gelukkig liep het anders. Ik was Stip al voorbij gelopen want ik had al gezien dat het een formaatje paard was, en dat zochten we niet. Tot mijn vader (die eigenlijk niks met paarden heeft) mij terug riep. “Is dit niet wat dan?”
Jawel, prachtig, maar het is een paard pap…
Lang verhaal kort: even later kreeg ik een touw in mijn handen geduwd met de woorden: veel plezier ermee!
En toen hadden we opeens een lieve stippel merrie op stal staan van 2,5 jaar oud. Maar zo jong als ze was, zo verschrikkelijk braaf liet ze alles over zich heenkomen. Over de gigantisch drukke markt liep ze met haar hoofd naar beneden achter ons aan. In één keer de trailer op, terwijl ze die ochtend met een heel stel ander paarden uit de wei was geplukt en op de vrachtwagen was gezet.
En deze goedheid is altijd naar voren blijven komen. Stip mocht uiteraard eerst lekker jong zijn, de wei op en groeien.
Maar toen mevrouw de leeftijd van 3 jaar had bereikt en er voor koos om regelmatig uit te breken (haar enige minpunt haha), besloot ik haar naar mijn instructrice te brengen om beleerd te worden.
En ook hier weer zette ze geen stap verkeerd. We hebben haar alle tijd gegeven om rustig aan beleerd te worden, en na enkele weken kwam ze weer fijn naar huis.
Een van de eerste keren dat ik er zelf op zat.
Maar Stip kwam anders terug dan verwacht, namelijk dikker. En dit is voor sommige mensen het punt van herkenning: onze aankoop van de Zuidlaardermarkt bleek drachtig…
Ja die zagen we niet helemaal aankomen toen we een merrie van 2,5 jaar kochten.
En hoe leuk het ook klonk, we hadden geen idee hoe we hier mee om moesten gaan. Nooit eerder gefokt of een drachtige merrie gehad, geen idee wanneer ze uitgerekend zou zijn…
Destijds opende ik een topic op bokt, waarin veel lieve bokkers ons hebben voorzien van tips en hulp.
En op 31 juli 2013 kwam het veulen ter wereld. Een bruine merrie met een grote kol. En we noemden haar Fay.
En wat hebben we genoten van Fay. Een ondeugende, vrolijke merrie die allesbehalve verlegen was. Fay kon heel de wereld aan, zonder of met mama.
In eerste instantie zou Fay verkocht worden zodra ze afgespeend zou worden. Wat een grap, want mevrouw heeft hier maar liefst 7 jaar gestaan.
Helaas hebben we wegens een verhuizing toch na 7 jaar moeten besluiten om een nieuw huisje te zoeken voor Fay, aangezien we niet wisten of we weer paarden aan huis zouden nemen.
Fay is uitgegroeid toch een prachtige merrie, een enorme toverbal. Fay had echt waar elke week een andere kleur.
Fay tijdens het beleren.
Uiteindelijk hebben we een super huisje gevonden voor Fay, dichtbij waardoor we haar nog regelmatig kunnen op zoeken.
Op de dag van weg brengen zag ze er zo uit, pracht paard, al zeg ik het zelf.
Maar in die 7 jaar tijd is er natuurlijk wel meer geweest dan alleen een veulen.
Waar Stip in eerste instantie bij ons kwam als grasmaaier, ontpopte ze zich tot een heus sportpaard.
Vooral het springen ligt haar erg goed, maar we waren zowel in de dressuurring als in de springring te vinden.
En nu, zo’n 8,5 jaar later is Stip echt niet meer uit ons leven weg te denken.
De sport teller staat op L2+7 dressuur en L+3 springen.
Ongeveer een half jaar geleden zijn mijn ouders verhuisd naar een huis zonder bak, maar met fantastische uitrij mogelijkheden. Hier staat Stip nu met onze 25 jarige ruin Nibbit, die we ook al 13 jaar hebben. Helaas kan Nibbit heel slecht alleen zijn (logisch ook) waardoor we de startkaart stop hebben gezet.
Momenteel genieten we van het recreatieve rijden en maken we urenlange buitenritten, samen met haar fitte vriend van 25 die alles nog goed volhoudt.
Wie weet zullen we ooit weer starten, maar voor nu bevalt ons dit prima!
Pfff nou, dat was een heel verhaal. Ik kan nog wel veel meer vertellen maar dan ben ik over een week nog bezig.
Hopelijk vinden jullie het leuk om een impressie te krijgen van ons!
haar veulen is ook uitgegroeid tot een erg mooi paard 
