Geplaatst 
Geboren tijdens een maansverduistering, terwijl moeders nog maar een paar weken in mijn bezit was, kwam de dame Draak ter wereld. Mijn 2e veulen, en de eerste waarbij ik bij de geboorte was. Omdat ze tijdens een maansverduistering geboren werd en nog een wassende maan op dr voorhoofd had was dr naam niet echt moeilijk meer te bedenken. Enig puntje werd even dat een naam maar 1 keer gebruikt mag worden bij de AQHA en de naam die ik graag wilde al gebruikt was. Dus met een kleine aanpassing werd het Eclips of a moon.
On her way
Nat tot achter de oren
Nog maar net droog stond ze me al met een blik aan te kijken van "wat mot je?"
Ja Drakie was en is me er wel 1. Een paar weken oud moesten er voor het stamboek foto's gemaakt worden. En ze stond als een fotomodel (ik ben de mooiste)
Drakie groeide op, en nadat ze afgespeend was, was het onder pleegmoeder Daisy's vleugels goed toeven.
Ze werd 1, en 2, en 2 jaar en 9 maanden, toen vond drakie het wel tijd om leuke dingen te gaan doen. Want maar op de wei staan dat was et em niet. Ja al jong moest ik alle registers trekken om Drakie te plezieren. En dat werd dan simpel een oud zadel erop, hoofdstel erin en los op de bak. En een lol dat ze had en groot dat ze zich dan voelde
Drakie werd 3 en heel rustig en op ons gemak ingereden. En echt ik heb nog nooit een paard gehad die van begin af aan al zo in balans liep. Ze heeft zon zelfhouding en het ging haar zo makkelijk af dat ik echt op moest letten dat het niet te snel ging.
En als 4 jarige mocht Drakie dan mee op wedstrijd. En dat ego echt, zolang ze allemaal maar naar mij kijken, het straalde er vanaf.
Als de dame zich dan, met name in een halterklasse liep te vervelen, ging ze bekken lopen trekken. Waardoor ik dan echt mijn best moest doen niet in lachen uit te barsten
Helaas storte ze, in dat jaar, op een wedstrijd op dr knieen van de klep van de vrachtauto, iets met tja tis en blijft een draak en ze verdomde het om over de klep eraf te lopen dus we springen. Iets wat ze altijd deed, mij daarmee dus niet verbaasde maar mijn wederhelft wel. Die dacht dat ze op mij zou springen en de lijn greep waardoor ze de sprong niet afmaakte en op dr knieen van de klep tetterde. Dat werden 18 krammen in dr voorbeen, en het punt waarop ze elk jaar wel wat mankeerde. Van een kleine peesblessure in het achterbeen, meermaals de rugwervels verschoven omdat madam zo lenig was dat ze zichzelf in de nesten werkte, tot aan het werd serieus met een Birkeland fractuur (chip in de kogel achter) tot aan een gebroken kaak met ontstoken kiezen. Ze was 9 toen die Birkeland fractuur gevonden werd. En dat ook alleen maar omdat ik dr op slidingplates had laten zetten omdat we wilden beginnen met de slidingstop aan te leren. Haar been liep op, en iets zei me dat dit niet ok was. Bij de DA foto's laten maken, waarbij ze die chip vonden. Half in het gewricht en de DA zei dat hij er beter wel uitgehaald kon worden omdat de kans op schade groot was.
We hebben de operatie nog wel een periode vooruit geschoven, mede omdat het zomer was en ik die dame Draak echt niet wekenlang op stal kon houden. Gewacht tot het winter was en toen de operatie laten doen. Recovery ging niet echt naar wens, want ondanks winter wilde de dame eruit en stond op dr achterbenen in de stal. En zoals een goed draak betaamd, verband om de achterbenen das echt een no go. Ze bleef slaan met dat been op de grond, wat achteraf niet goed geweest is. Want na 9 maand revalidatie liep ze nog steeds kreupel. En later werd het op de foto ook duidelijk dat ze artrose en botontkalking in dat gewricht had. Wat ook niet hielp was dat ze datzelfde jaar een klap op de kaak kreeg waardoor die dus brak. Van dr eigen moeder notabene, ja ook voor die had ze weinig respect wat dr dus nog meer ellende opleverde. Uiteindelijk heb ik haar 11 jaar oud op pensioen gezet want haar heel houden was een onmogelijke opgave, en koste mij echt teveel grijze haren.
Nu 7 jaar met pensioen hokt madam met een kerel samen
Die ook echt alles van dr mag. En de rest van de kudde moet zoals dr hele levenlang al een heel eind uit de buurt blijven. En draak blijft immers een draak 
Nog even de draak zoals ze is.
En dat we nog maar een aantal jaar van elkaar mogen genieten. Want ondanks dat het zeer doet dat ze al met pensioen is, ze is en blijft mijn draak. En deze heb ik getemd. Mijn
https://boktimg.nl/img/m/10RgQu.jpg
draakje zus! 
)