Goh, wat gaat een jaar toch snel en toch ook weer niet. Zo’n topic dat je niet wilt openen, maar wat wel werkelijkheid is.

Een jaar geleden haalde ik Jim kreupel en dagelijks met nieuwe wonden uit de groep.
[ img ]

Uiteraard is de dierenarts erbij geweest en advies: rust. We hebben een maand niet gereden en toen mochten we voorzichtig opbouwen. Maar helaas, hij was nog steeds/weer kreupel. Weer de dierenarts erbij: pijnstilling en rust. Apart van de kudde, want daar kreeg hij geen rust.
Helaas kreeg ik geen medewerking op stal (hij moet zich er maar naar schikken) en dus ben ik met spoed verhuisd. Daar kreeg hij alle rust die hij nodig had en hij leek langzaam te herstellen. In die tijd heb ik ook mijn veulen Noura gekocht en dat was al snel dikke mik
[ img ]

Met Jim mocht ik weer gaan stappen en mijn droom was/is om met Noura als handpaard op stap te gaan. Dat hebben we voor de grap tijdens een wandeling een keer geprobeerd, maar dat behoefde nog wat oefening
[ img ]

Ondertussen stapten wij lekker in het bos en mochten we langzaam gaan opbouwen en uitbouwen. We genoten van de prachtige omgeving samen.
[ img ]

Ook konden we gebruik maken van de binnenbak van de rijvereniging om de hoek.
[ img ]

Helaas niet voor lang, want hij liep weer niet goed. Dus weer de dierenarts erbij. Vermoeden was kapot SI, ook vanwege de eerdere plekken (foto 1) of kapotte knie. Maar daarvoor moesten we naar de Lingehoeve.
Daar zijn echo’s gemaakt, maar knie en SI zagen er goed uit. Tussenpees was ook goed. Hij had het lijf van een 5-jarige. Alleen dan wel kreupel.
Hij onderging alles zo braaf.
[ img ]

Om het probleem boven tafel te halen adviseerden ze een scintigrafie. Met pijn in mijn hart liet ik mijn autistische paard dat 24/7 buiten stond achter in een stal waar hij 48 uur in quarantaine moest.
Maar met ‘succes’. De scinti wees een hotspot op het spronggewricht uit op het rechterbeen. Daarna zijn er foto’s gemaakt en duidelijk werd dat de botdichtheid was veranderd. Minder geworden.
[ img ]

Hij is ingespoten met Tildren, dat 9 maanden de botgroei moet stimuleren. En lokaal met corticosteroïden.
[ img ]

Omdat de plek waar we stonden tijdelijk was en het te glad werd, had ik besloten hem opnieuw te verhuizen naar een ondergrond met zand. Een paddock paradise. Noura is ‘s ochtends verhuisd en toen we Jim hebben opgehaald van de kliniek zijn we meteen daarheen gegaan. Hij was mentaal zo van slag. Gelukkig kon hij gelijk de wei op.
[ img ]

En in plaats van dat Noura steun had aan Jim, was het nu andersom. Zijn steun en toeverlaat
[ img ]

En ook met de andere 2 paarden ging het steeds beter. Hij durfde zich steeds meer open te stellen.
[ img ]

[ img ]

Hij leek te herstellen en o wat werd ik blij toen hij zo door de bak en over de track ging. Dat zag er goed uit!
[ img ]

Helaas liep hij de dag erna beroerd. En zo gaat het eigenlijk op en af. Goede dagen en slechte dagen. Maar nu een jaar later is hij nog steeds niet okee. Hij heeft 2x een osteopathie behandeling gehad en 1x lymfedrainage om hem zo goed mogelijk te ondersteunen en de compensatie te herstellen.
Dit filmpje is van 3 weken geleden. 25 augustus gaan we terug naar de Lingehoeve. Dan worden er nieuwe foto’s gemaakt en vergeleken met de vorige. En dan zal ‘het oordeel’ geveld worden. Zit er ooit nog een ritje in? Is een vervroegd pensioen paardwaardig? Hoeveel pijn heeft hij? De duimen draaien nog steeds, in ieder geval voor een paardwaardig pensioen.

Ach jeetje, wat een pech, ik hoop voor je dat het mee gaat vallen.

Wat een nachtmerrie toestand!

Heel veel sterkte de komende periode, hopen dat de uitslag meevalt

Ik hoop dat de volgende foto’s goed uitvallen ik ben erg benieuwd wat de inspuiting heeft gedaan. Duimen draaien hier voor jullie.

Ik duim zo verschrikkelijk hard voor jullie! Het is en blijft zo oneerlijk, dat jullie hier nu zo mee zitten. En dat mede door gewoon beroerd management van die stal.. Natuurlijk kan er altijd wat gebeuren als ze samen staan maar zó in elkaar geramd worden, dat is niet normaal En nu ben je een jaar later.. Onvoorstelbaar.

Gelukkig heb je nu een meer dan geweldige plek, Jim is daar zo thuis! Ik hoop zo dat er 25 augustus goed nieuws komt, of in ieder geval meer duidelijkheid en de bevestiging dat je zo door kunt gaan.

Ts wat een rot verhaal. Je hebt een ontzettend leuk paard, ik ga enorm voor je duimen, hopelijk mag je nog lang van hem genieten. Veel sterkte voor jou en Jim.

Oh wat een lange weg hebben jullie er al op zitten! En wat zet jij je in voor je knapperd.
Als ik dit zo lees, is pssm (zowel 1 als 2) uitgesloten? In ieder geval heel veel sterkte en veel beterschap

Ach, wat een pech. Ik duim voor Jim en jou.

Gelukkig voor Jim dat hij een baasje heeft dat alles tot op het bot uitzoekt en voor hem een fijne stal heeft uitgezocht!

Precies wat ik wilde zeggen, beter kan ik het niet verwoorden.
Heel veel sterkte en succes eind augustus!

Zoveel pech...
Ik duim heel hard voor jullie

Dank jullie wel. Het is echt heel zuur. Ik ben altijd zo zuinig geweest en dan zo geblesseerd raken en blijven is echt zuur. Maar we proberen er het beste van te maken.


Pssm is nooit onderzocht, omdat hij daar nooit tekenen van heeft laten zien. Hij is altijd in topconditie geweest en voor dit gebeuren reden we probleemloos 100km per week in het bos met veel hoogteverschillen, af en toe in de bak voor onderhoud om hem recht te houden. Hij heeft nooit symptomen getoond. Hij heeft nog nooit slecht gelopen, tot ik hem zo uit de groep haalde en de schade die te zien was, was echt trauma gerelateerd.
Ik heb er ook wel eens over gedacht, maar eigenlijk nooit enige aanleiding gezien en dus niet gedaan.

Ach een jaar alweer wat een ellendige nasleep van een situatie die in eerste instantie door de stal volledig verkeerd is opgepakt.

Gelukkig hebben jullie nu he plekje gevonden. Hopelijk krijg je zo goed mogelijk nieuws eind deze maand en kan Jim ook nog vele jaren op het plekje meegenieten!

Wat verdrietig.
Wel fijn dat hij nu op een rustig plekje staat. Want die wonden zijn er echt veel

Ik herken je verhaal helaas wel.
Ook mijn ruintje loopt al lange tijd niet goed, echo si/knie. Rontgen foto's. niets komt er uit.
Hij rent zelf door de wei. In stap zie je niets maar in draf loopt hij achter al een robotje zeg ik steeds.
Osteo/ fysio, niets helpt hem.
Hopelijk ga jij er nog wel achter komen wat er aan de hand is.

Ik weet wat er aan de de hand is
Dat lieten de scinti en de foto’s zien. De vraag is alleen hoe en of het hersteld is. Gezien zijn lopen verwacht ik minimaal herstel óf teveel botgroei en dus spat. Maar daar moet ik echt de foto’s voor afwachten. Nog even duimen draaien en nagelbijten.

Poh ts wat een pech hebben jullie al gehad!
Ik duim voor je dat het eind augustus meevalt, mocht het spat zijn dan kan het wel verbeteren wanneer de boel "dichtgegroeid" is.

Wat een pech, ik herinner me je eerste topic nog, dat het alweer een jaar geleden is zeg...

Ik duim voor het beste

Ja precies. Ik heb geen idee of dat kan hoor. Maar dat moeten de foto’s uit gaan wijzen.



Ja bizar hè. Toen waren we er van overtuigd dat het hoger zat. Niemand die ooit aan het spronggewricht heeft gedacht. Wat een traject dat je dan doorloopt om daar uiteindelijk achter te komen