nog 1x je paard zien is...
Gisterochtend kreeg ik een heel onverwacht telefoontje, Natascha , ook wel bekend onder de naam Nawamooks op bokt, was zo ernstig ziek dat ze besloten heeft om alle behandelingen te stoppen, en ze had nog 1 hele grote wens: haar paard Lieuwe zien...
Hier op bokt is Natas wel bekend dat ze met haar MS nog paard reed ,en van haar oude paard Fernando:
[ img ]En van haar fries Lieuwe, waar ze na de dood van Fer mee aan de slag is gegaan:
[ img ]Ook kwam ze regelmatig voorbij met mijn honden , waar ze helemaal gek mee was
[ img ][ img ]Gisterenochtend dus telefoon, Natas wil Lieuwe nog 1x zien, zou je willen facetimen zodat ze hem kan zien, nou ja, ik heb niet zo'n telefoon dus met moeite met de telefoon van mijn vriend in de stortregen geprobeerd Lieuwe op dat scherm van de telefoon te krijgen ( best lastig als je dat nog nooit gedaan hebt en je niet weet wat en waar je moet kijken) en ineens tijdens dat ik dat deed was daar stichting wens ambulance, een broeder van het ziekenhuis had deze ingeschakeld, maar hoe graag we ook wilde , het was niet meer mogelijk Natascha hierheen te krijgen
Dus of ik een filmpje wilde maken zodat ze deze kon bekijken op de laptop, maar terwijl ik bedenk hoe ik dat het beste kan doen, denk ik wat de fiets, ik ga met Lieuwe naar Natas, en gelukkig zat alles mee met regelen stond Lieuwe nog geen uur later op de trailer, een rit van 400km te gaan, van Noord Duitsland naar Dordrecht......wat bleek met alle files zo'n 5,5 uur rijden, maar we hadden maar 1 doel, dit MOET gewoon lukken....
En toen kwamen we daar, alles zo super geregeld door het ziekenhuis, stond ze al buiten klaar te wachten op haar paard die ze al door omstandigheden veel te lang niet meer gezien had...
En wat was ze blij, wat was het mooi...en wat was het geweldig om dit te doen, maar oh zo verdrietig ook...
[ img ][ img ][ img ][ img ]Doordat ze zuurstof aan het bed had, konden we niet heel lang buiten zijn, dus toen ze weer terug moest naar afdeling heb ik gevraagd of ze wat manen van hem wilde hebben, en dat wilde ze heel graag,
Op dit moment is ze diep in slaap, en heeft ze de pluk nog steeds in haar handen...
Wat ben ik blij dat we dit konden regelen en doen, maar wat een verdriet ook.. 26 jaar vriendschap, en zoveel herinneringen... Ik ga haar zo missen
( dit topic is met toestemming van haar vriend gemaakt, en hij krijgt ook deze link zodat hij mee kan lezen)