Hi bokkers,

Ik kan helaas weinig over vinden hoe & wat als je het veulen zelf wilt aanhouden in eigen kudde. Maar mogelijk zoek ik niet helemaal goed op het forum! Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Ons uitgangspunt is vanaf het begin geweest om het veulen zelf aan te houden. Het is ons eerste veulen en wij vinden het heel bijzonder om dit mee te kunnen / mogen maken. 

Even in het kort onze situatie:
We hebben een hele fijne en stabiele kudde op dit moment met 3 paarden: een ruin van 25 jaar (mijn oude sportpaard), een ruin van 12 jaar (huidige rijpaard en leider van de kudde) en de drachtige merrie (zij wordt dit jaar 5). 

Onze paarden hebben in totaal 2 ha weiland ter beschikking aangrenzend aan onze woning, wat in 3 delen is verdeeld zodat ik het goed kan verweiden en het weidebeheer zo kan optimaliseren. Daarnaast heb ik nog 1 aparte ha tegenover mijn woning inclusief schuilstal, dit verhuur ik regelmatig en ik hooi daar van voor eigen gebruik. De paarden hebben ieder een eigen ruime inloopstal, die altijd toegankelijk is en staan het hele jaar door 24/7 buiten. 

Nu de uitgerekende datum van de merrie in beeld komt (begin mei) hebben wij alles al gereed kunnen maken waar onder de kraamstal, veel advies inwinnen rondom de bevalling (en gelukkig ervaren buurtjes!) en de toevoeging van extra camera's! Echt heel fijn en dat geeft rust.

Het idee is om de merrie rond half april apart te gaan zetten op haar eigen aparte weide, waarbij ze wel gewoon direct naast de ruinen staat en dus contact heeft maar zich ook terug kan trekken als ze dat wil. Op deze weide willen we haar ook zetten samen met het veulen, met aangrenzend de kraamstal waar ze in- en uit kan lopen.

Maar, hoe ga je uiteindelijk de merrie en het veulen weer introduceren in de kudde? Doe je dit zo snel mogelijk of juist later? Mede omdat het veulen hier op gaat groeien, heb je niet het moment van afspenen + opfok. Qua afspenen is het natuurlijk afhankelijk van het verloop, liefst geven we dat de tijd om natuurlijk te laten aflopen. Mocht dat niet lukken hebben we genoeg ruimte om de paarden tijdelijk apart te zetten.

Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen, bedankt voor het meedenken

Als je de merrie een poosje voor de bevalling apart zet en eventjes de tijd geeft om te herstellen na de bevalling en daarbovenop al bekend is met de andere paarden, kunnen ze vrij snel alweer bij elkaar. Was met mijn merrie en huidige enter ook zo. Binnen een week stonden ze alweer samen met de volle zus van het veulen, halfbroertje van het veulen en nog een ander paard.

Zelfs voor het spenen is het niet direct een probleem. Mijn merrie staat nu met een andere merrie op de ene weide en de enter met twee pony's op een andere weide. Ze kunnen elkaar zien of horen, was ook echt wel een dag circus, maar geven elkaar betrekkelijk weinig aandacht na een paar dagen en de uier van de merrie loopt evengoed vlot terug. Soms wel een reactie van herkenning over en weer maar dat was het eigenlijk.

Vanwege een zware zandkuur heeft mijn veulen zelfs nog 10 dagen 's avonds op stal naast de merrie gestaan (ruim een week na het spenen). Heeft ook geen enkele invloed gehad.

We houden zeker hier bij. Vorig jaar hengst veulen, is paar weken geleden gecastreerd. Hebben ze bij elkaar gedaan na paar weken na geboorte
Veulen heel blij met de ruinen ipv alleen een mama!

Ik laat de merrie in de groep lopen tot de bevalling, dus niet dagen of weken eerder apart. Wel s nachts in de eigen stal ivm goed in beeld houden op de camera.
Mijn merrie is behoorlijk fel met een veulen aan de voet in de eerste twee weken, dus als ze net is bevallen hebben we dubbele draad staan met een meter of 2 ertussen zodat ze ook niet over de draad heen contact hebben.
Na 3 weken loopt het spul weer samen, in de tussentijd heb ik dan al wel de bufferzone weg gehaald en zorg ik dat het introduceren op een ruime plek kan gebeuren.
Ik geef deze merrie wel ruim de tijd, omdat ze zo beschermend is en de 1 na kleinste van de groep is. In veel gevallen kan eerder ook vast wel.

Ik vind het heel waardevol voor die kleintjes om in de kudde te lopen. Mijn eerste veulentje werd 'geadopteerd' door mijn ruin en de tweede ging met mijn jaarling lekker aan de gang. Moeder vindt het heerlijk om melkbar te zijn en daarna weer lekker haar eigen ding te doen.

Wat beelden van de laatste introductie, tussen foto 1 en 3 zit een kwartiertje/half uurtje tijd
[ img ]
[ img ]
[ img ]

En zodra moeder door heeft dat ze niet alleen hoeft te moederen
[ img ]

Zolang alle paarden zich gedragen is het een prima situatie. Heb echter ook meegemaakt dat een merrie ineens in een moordmaschine veranderde toen ze een veulen had, das dan minder handig.
Ook is mijn eigen veulen wel eens flink beschadigd (veel geluk gehad) door een andere volwassen merrie die nogal fel was op haar eigen veulen.

Denk erom dat als het een hengstveulen is dat hij wild moet kunnen ravotten. Doen je oudere ruinen dat nog wel?

Onze merrie liep met haar moeder van 29 en haar broer van nu 24. Ze liepen 24/7 buiten met genoeg schuilmogelijkheid. Voor de bevalling hadden we stallen voor de nacht. Zij wilde juist nooit de stal in, maar 2 dagen voor de bevalling wilde ze nog alleen maar de stal in. Geheel onverwacht deed ze na de bevalling toch erg lelijk naar haar broer naast haar, waar ze echt heel close mee is normaal, dus stal gelijk dicht gemaakt.
Ze wilde de eerste dagen niet echt naar buiten en heeft de eerste week ook lelijk gedaan naar de moeder en broer aan andere kant van draad. We hebben toen dubbele draden gezet en toen ze zelf hun richting op ging, hebben we eerst die weg gehaald en daarna ze op de wei bij elkaar gelaten.

De moeder/oma is ingeslapen na 3 weken en met 6 weken oud hebben we een mini merrie met veulen erbij gekocht. Die liepen even apart en het aan elkaar wennen heeft echt wel even geduurd.

De veulens speelden daarna heel leuk samen, maar het bij ons geboren veulen speelde ook erg veel met zijn oom en het andere veulen is onafscheidelijk van die oom. Die mag ook meer van hem.

Voor het rennen en het spel is een maatje echt heel leuk, maar ze spelen niet contstant.

Nu zijn ze 2 weken terug gecastreerd, maar mini is klophengst, dus ze lopen apart met de oom. Of 1 balletje daalt nog in of hij wordt geopereerd en dan gaat alles weer samen.
De moeders zijn nog erg gek op hun kinderen van 10/11 maanden en laten nog steeds alles toe.

Naar mijn ervaring hebben merries in een stabiele kudde het uiteindelijk makkelijker. 1 op 1 met een veulen raken ze vaak sneller geirriteerd, helemaal als ze ook nog veel op stal staan met het opgroeiende veulen dat feitelijk zijn ei niet voldoende kwijt kan op stal en buiten met soortgenoten en leeftijdsgenootjes.

Qua opvoeding hoeven we echt weinig te doen. En win-win, mijn ruin van 24 was kapot na overlijden van zijn moeder en die is echt topfit en beweegt en speelt veel.

Drie paarden is géén kudde imo.
Wij hebben tien paarden samen, en een aantal malen een veulentje gefokt (er is één onderweg ), en die hebben altijd met mamma in de groep gelopen, geen probleem.
We laten ze ook buiten geboren worden "in de groep" (de merrie zondert zich wel een beetje af als het zover is), dus we hebben geen problemen met "introduceren". Maar ons land is een tikkie groter dan dat van jou...

Mijn kudde is vorig jaar uitgebreid met een merrieveulen, wat nr 6 in de groep was.
Al jaren een stabiele kudde, een oude fokmerrie, een super lieve ex-dekhengst die gek is op veulens, een ravottende ruin en 2 sport-merries waarvan 1 mama is (en die ander nichtje van het veulen).

Ik heb een paar weekjes van te voren de merrie 's nachts op stal gezet en de laatste dag apart van de rest omdat het er echt serieus aan zat te komen, dan kon ik haar in een hoekje weiland naast de padock onder de camera houden als ik aan het werk was.
Na een week of 2, toen het veulen goed uitgekreukt was, merrie goed hersteld is alles bij elkaar gegaan. Ze stonden wel vanaf dag 1 in aangrenzende weilanden, dus er was al kennis gemaakt.

Dit is allemaal probleemloos gegaan.
In januari heb ik op een maand of 9 afgespeent, mijn merrie is voor het eerst in haar leven uit logeren geweest en het veulen heb ik in de groep gelaten. Dat was voor mij de mooiste oplossing, kon geen plekje naar mijn zin vinden voor het veulen, maar wel een prima plekje voor mijn merrie.
Merrie liep al weer in de sport, ging al weer hele dagen mee op wedstrijd, dus afspenen was ook niet zo heel spannend meer.

Liever had ik er nog een veulen bij gehad, maar daar is de ruimte niet voor.
De jongeste ruin is een leuk speelmaatje, de oude ruin een goede opvoeder, het nichtje is ook wel in voor lekker samen rennen. Samen eten doet ze meestal met mama of tante, toen mama weg was ging mijn oude ruin weer helemaal moederen zoals hij altijd gedaan heeft. Mama heeft vroeger ook bij de oude ruin(toen hij nog hengst was) gelopen met afspenen, zo deed ik dat ieder jaar toen ik nog meer fokte omdat hij dat fantastisch vind.

Bij ons hangt het echt van de kudde af. Meestal gaan ze na een paar dagen gewoon weer bij de kudde.
Echter in het verleden ook ooit eens mis gegaan, en de merrie wilde een kuddegenoot slaan, maar sloeg haar eigen veulen dood.
Ik zou er overigens wel een leeftijdgenootje bij zetten (zeker als het een hengstje is) als ze een half jaar oud zijn, zodat ze ook kunnen spelen. Het zou vervelend zijn als je veulen de kans niet krijgt om te spelen, omdat de rest te oud is en dit niet meer wil (maar ook dit is afhankelijk van je andere dieren).
Wij laten ze er ook altijd lang bij lopen, veulen van vorig jaar loopt nog steeds bij de merrie. Merrie is volgens mij in mei weer uitgerekend.

Dit kan echter niet bij iedere merrie. dus in theorie klinkt je verhaal heel leuk, van veulen bij de kudde laten lopen tot de natuur bepaalt dat het genoeg is, maar als je merrie het niet bij kan houden qua voeden, heb je best kans dat je toch op een gegeven moment af moet spenen. En in dat geval is het gewoon fijn als je een leeftijdgenootje hebt zodat je ze even samen kan zetten.
(Als het een hengstveulen is, moet je op een gegeven moment wel afspenen....die kan goed met 9 maanden al vruchtbaar zijn, dan heb je kans dat hij zijn eigen moeder dekt).

Ik ken inderdaad ook een geval waar een ruin de kaak van een veulen verbrijzeld heeft omdat hij het eindeloze gestoei niet zo prijs stelde en uiteindelijk zijn geduld verloor.
Gelukkig zijn het uitzonderingen maar je moet er wel alert op blijven.

Ligt echt aan je andere paarden. Mijn vorige sportpaard kon prima met de veulens, mn huidige paard gaat absoluut niet samen met veulens. Die gaat er als een hengst achteraan jagen. Die loopt nu lekker met mn 2 jarige. Gewoon erbij in en kijken hoe het gaat. Ik heb nu 2 merries drachtig die moeten in april en mei bevallen en die heb ik nu apart staan

Ons veulen deed met 6 weken oud al moeilijk toen er een merrie en veulen bij kwamen, dus ik zou nooit wachten tot 6 maanden. En daarbij zijn die eerste 6 maandne ook onwijs belangrijk en als ze dan geen speelmaatje hebben vind ik dat echt een groot gemis.

Die van ons liepen er tot ruim 9 mnd bij en toen zijn we gaan ingrijpen om af te spenen. Ze zijn nu ruim 10mnd en bijna 11 mnd en de moeders zijn nog steeds heel lief en zouden ze ook nog toelaten. Dat heb ik vanwege de ene merrie toch maar niet afgewacht en daarom beiden apart, maar wel met de ruin, een goede opvoeder.
Dat is ook de reden dat we ze niet naar de opfok doen. Daar ontbreekt het te vaak aan volwassen opvoeders en dat vind ik ook een gemis. +dat die de veulens veel te jong al in de groep willen en wij echt niet van plan waren voor 8mnd ze te scheiden. Feitelijk zijn ze nog steeds niet echt gescheiden, maar leven naast elkaar voor nu even.

Als merries alleen staan met hun veulen is het gewoon vaak veel zwaarder voor ze. En als ze dus ook maanden samen op stal moeten 's avonds wordt het veulen daar gewoon te groot en te lastig voor. Dan is de merrie het veulen niet zat, maar zijn de omstandigheden gewoon niet goed.

Toen onze merrie in een kudde merries liep zag je mooi hoe het zou gaan bij meerdere merries en veulens en voldoende ruimte.

Juist veulens in de kudde zorgt voor meer rust voor de merrie. De kudde helpt dan echt actief met opvoeden. Althans onze kudde wel. Maar wij laten het veulenen dus ook in de kudde geboren worden en hebben niet eens een stal waar ze in zouden kunnen. Merrie is ontspannen want heeft steun en rugdekking van de rest tijdens het veulenen en iedereen weet gelijk dat het veulen erbij hoort. Maar dit is wel in een stabiele kudde waarbij ze allemaal heel goed de paardentaal spreken en er een duidelijke leidmerrie is (nee dit was niet de merrie die moest veulenen).

Veulen hier is inmiddels bijna 4 en heeft altijd in de kudde gestaan op de eerste 2 weken na. Bij een stabiele kudde is dat zoals het zou moeten. Mams is toen hij bijna een jaar was terug naar huis gegaan (ze heeft een half jaar bij ons gelogeerd) en toen was ze het ook wel beu.

Hier een kudde van 16, veulens worden altijd echt in de kudde geboren, gewoon buiten op de wei. De paarden voelen zich prima in de kudde, dus waarop weghalen waar ze zich het best voelen? Onderdanig, dominant,…. Voldoende plek lost zoiets vanzelf op.

Ruimte is inderdaad super belangrijk, maar als je hengstjaarling gewoon een wildebras is en de halve dag in de benen van je volwassen ruin hangt dan moet je op tijd oppassen dat die volwassen ruin het ook tolereert.
Bij merries is het vaak allemaal niet zo reuze spannend (al had die van mij toen wel bijna een voorknie minder ineens door een volwassen merrie).

Op de dag Vd bevalling hielden we de merrie met veulen in een aparte wei om elkaar te leren kennen en de merrie wat bij te laten komen, meestal op dag 2 of 3 gingen ze dan terug bij onze andere merrie. Dat was binnen no time terug in orde en ze leerden er enorm veel van (ik had ook altijd 2 veulens dus die speelde ook samen)

Wat super fijn om al jullie ervaringen te lezen, daar hebben we echt wat aan!

Maar daarin zie je al dat alles van belang is.

Hoe is de ruin zelf opgegroeid bijv. Vanaf hoe oud mag de ruin erbij. Hoe is de kudde verder.

Als ik even naar onze situatie nu kijk; de shet was 3wkn en kwam met zijn moeder uit een kudde. Die hadden ook echt behoefte aan aansluiten bij onze andere paarden.

Mijn ruin mocht er na een week bij van zijn zus en is vanaf toen een belangrijke rol gaan spelen en meegegroeid. Hij is zelf lang in een kudde geweest. Vanaf een maand ( hij was vroeg geboren ) met moeders ook in een kudde merries en veulens.
Ons q veulen heeft 6wkn alleen met moeders, oom en oma gestaan ( na maand viel oma weg ) en die was echt minder sociaal en is duidelijk erg beschermd opgevoed die eerste weken, wat je nu 11 maanden later nog steeds merkt.
Ook al is hij blij met zijn vriendje.

Elke stap die net even anders wordt gezet, elk paard die net even een andere basis mee heeft gekregen en elke combinatie zal weer verschil maken.

Zie topic in mijn os, hier zijn vorig jaar 2 veulens geboren. Bij de kudde zetten hebben we na een maand oid gedaan, 1 van de andere paarden was eerst nog te opdringerig. Ik was erg blij dat we toch 2 veulens hadden. De volwassen paarden zijn dat jonge drukke spul af en toe echt wel even beu. Dus fijn dat ze met elkaar lomp kunnen doen. Dus ik zou dat goed in de gaten houden, of het niet te veel word voor de 25 jarige.

Ook zijn er mensen die mbt afspenen beweren dat de natuur dat zelf regelt, nou de natuur regelt helemaal niks haha. Als ik het nu nog eens zou doen zou ik ruim op tijd beginnen met wennen aan mama een uurtje in een apparte wei, of een vakantie adres voor 6 weken voor mama regelen.

Superpony, de merrie die mijn veulen flink zetje gegeven heeft is een ervaren fokmerrie die jaarrond in een kudde van minimaal 40 paarden loopt op een oppervlakte waar je een wandelingetje kunt maken.
Maar het blijft gewoon een feit dat een tik van een volwassen paard op een veulenknietje al snel ravage kan geven.
Overigens is ze daar gewoon daarna gebleven en verder opgegroeid hoor. Was verder een hele goede plek.

De ruin stond in een hele stabiele groep. Maar wat daar echt miste was een leeftijdsgenootje die ook wel de hele dag wil koprollen.
Dat is ook wat ik probeer te zeggen: als een hengstveulen een wildebras is en hij heeft geen gelijkwaardig stoeimateriaal-> dan is het wachten op ongelukken.