Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Eelmo schreef:Soof, grappig dat je dat zegt: vriend had de Welsh op zijn lijstje, ik de Engelse. Vandaar dat ik het even op "springer" gehouden heb
Februari is geen moeten, maar een "niet eerder dan". We vinden het beide belangrijker dat we baanzekerheid en financiele zekerheid hebben voordat er een hond in huis komt. Ook daarin is corona niet heel vergevingsgezind, dus wie weer hoe lang we op een hond moeten wachten. Nog los van beschikbare pups. Hier zijn we ons enorm van bewust
Jachttraining heb ik al even een beetje naar gekeken. Er zijn hier meerdere hondenscholen in de buurt die zulke trainingen aanbieden. Vraagje: zijn deze trainingen altijd met (koud) wild, of kun je ook met alleen dummies trainen? Ik weet niet of ik (vriend zeker niet) niet-dummies zie zitten eigenlijk.
De Welsh springer is net een maatje kleiner dan de Engelse, maar ik los ook dat deze het moeilijk kunnen vinden om alleen te blijven?
Wat vinden jullie van een pup als eerste hond vs. een herplaatser als eerste hond?
SoofO schreef:Edit: en over pup en herplaatser. Ik heb ze allebei. Bij een rashond vind ik het fijn dat ik een ras uitkies die bij mij past en die ik kan opvoeden zoals ik wil. Het is veel werk ja, maar dat is een herplaatser ook. Helaas zijn er maar weinig die echt al een goede opvoeding hebben gehad. Ik heb vele herplaatsers gehad, maar de volgende zal toch weer een rashond worden.
Nikass schreef:Ik heb altijd kruisingen en herplaatsers gehad. Ook in beslag genomen hond met aardige rugzak. Toch is mijn huidige (1e) rashond de meest gecompliceerde en bewerkelijke. Dus tja, zeg het maar.
Feit is dat je bij een herplaatser al behoorlijk goed kunt inschatten wat je krijgt, waar dat bij een pup nog veel meer zal moeten blijken.
DiantaM schreef:Ik heb hier ook zo lang over getwijfeld. Heb zelf kleine kinderen en wilde er vooral een die kindvriendelijk is. herplaatsers die kindvriendelijk zijn komen bijna nooit voorbij. Nu dus een pup.
DiantaM schreef:Ik heb hier ook zo lang over getwijfeld. Heb zelf kleine kinderen en wilde er vooral een die kindvriendelijk is. herplaatsers die kindvriendelijk zijn komen bijna nooit voorbij. Nu dus een pup.
Slmt9 schreef:@nikass: wat interessant om te lezen. Ik heb zelf hersenletsel en ook erg overgevoelig voor licht, geluid en andere prikkels. Behalve het bijten en drijven herken ik me wel in je hond
Ik vind het altijd zo bijzonder hoe onbekend hersenletsel in de wereld is, nu ik steeds meer lees hoe het overprikkelingsstuk bij honden zo terug komt. Half Nederland heeft immers een hond.
Terug naar de discussie: wist jij van te voren waar je aan begon? Heb je daar bewust voor gekozen?
Want alleen al uit dit verhaal weet ik dat ik me daar niet aan hoef te wagen. Geen pup en geen herplaatser niets ten nadele van jouw hond, maar zelfkennis van mijn kant