Bedankt allemaal voor de lieve reacties.
Dat hij er niet meer is, is gewoon niet te geloven. Mis hem zo ongelooflijk erg.
Zelf denk ik dat zijn nieren het hebben begeven. Hij was op de dag dat hij doodging niet uitgedroogd maar had ook niet meer geplast. Zijn blaas was nog steeds leeg, maar zijn buikje leek dikker en vol van vocht te voelen. Hij bleef ook misselijk ondanks alle medicatie.
Ze hebben zijn blaas open gehad maar er bleek geen gruis/stenen in te zitten. De verstopping kwam ook niet door gruis, waar wel door weten ze niet, maar hij zat dicht. Mogelijk iets aangeboren wat niet goed zat volgens dierenarts 1 en dierenarts 2 dacht door het persen en alle eerdere problemen met gruis dat het te erg beschadigd was geraakt. Ook nog een optie is dat de blaas gescheurd is savonds, maar dat betwijfel ik zelf. Hij was rustig en leek geen pijn te hebben volgens mijn zusje en het is zo snel gegaan.
Ik door de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en heb toen helemaal niet aan hem gedacht. Hij deed het prima. Had ik maar geweten dat ik hem niet meer terug zou zien.
We hebben verder niet laten kijken wat er mis was. De afgelopen maand had hij steeds blaasproblemen en dat, met de zware operaties en de aanslag op zijn hele lijfje was gewoon teveel. Hij was gewoon zo vreselijk ziek, maar hield zich sterk. We zullen zonder hem verder moeten, maar vergeten hem nooit!