Goh, na deze text...heeft ze haar kuurtje afgemaakt, en leek ze enorm op te knappen. Ze at goed, vacht glanzend, speels, weer haar vrolijke zelf.
Tot vanavond. Wederom kwam ze miauwend aan, toen ik ze hoorde, en de voordeur opendeed kwam ze weer wachelend binnen. Ze liet zich weer vallen in de hal en weer bleef ze klagelijk miauwen. Met een duidelijk verlamde achterkant heeft ze zich toch de trap op getrokken, om onder ons bed te gaan liggen en te miauwen.
Hart verscheurend!
Per direct dierenarts gebeld, afspraak gemaakt, en naartoe gereden met een kat die ik in haar mandje moest tillen. Achterkant deed al niet meer mee, en de pijn was gruwelijk, aan het miauwen te horen.
Dieren arts dacht aan een bloedprop..
Voorpoten werdt ook minder in beweging, en we hebben ze laten gaan. ( alternatieven werden geboden..maar met minimaal kans op herstel...en pijn was te hoog)
Ik heb altijd gezegd dat mijn beest geen pijn hoeft te lijden omdat ik ze zo ga missen..daar heb ik me aan kunnen houden.
En we hebben echt veel liefde gekregen van ons lieve meisje. We hebben ook heel veel liefde mogen geven. Ik zal ze enorm missen!
Laatst bijgewerkt door Buuk op 17-03-19 23:59, in het totaal 1 keer bewerkt