daantjuhhh schreef:Hierna hebben we alleen nog volwassen honden gehad die herplaatst moesten worden.
Dat is toch heel anders.
De golden retriever was zo op ons ingespeeld. Dat lukte met de herplaatsers minder.
Mwah dat ben ik niet geheel met je eens.
Natuurlijk mis je het hele socialisatieproces die je samen met een pup doorloopt.
Maar daar in tegen moet je ook met een herplaatser een band opbouwen. Dat kan je niet anders doen dan samen cursus volgen, samen leuke dingen ondernemen.
De beginfase KAN daardoor gemakkelijker zijn maar veel hangt af van het verleden van de herplaatser.
Inmiddels bijna 5 jaar verder (beide huidige labradors hebben we bijna tegelijkertijd gekregen op een tijdsbestek van drie weken na) zijn ze heel erg op ons ingespeeld. Sterker gezegd onze herplaatser wist laatst precies hoe laat ik thuis moest komen. Waar onze labrador die we als pup kregen gewoon lekker bleef liggen werd onze herplaatser ongedurig en ging ze voor de deur liggen wachten op mij. Mijn man werkte die dag thuis vandaar dat ik het weet. Verder draaien ze gewoon alle twee mee in ons ritme.
De enige twee puntjes zijn dat onze herplaatser een hekel heeft aan aanrakingen achterhand (schrikt ze van waardoor ze weg vlucht, klinkt erger dan dan het is) en met paarden is ze nooit goed gesocialiseerd geweest omdat haar oude eigenaar bang was voor paarden maar hiermee is ze voorzichtiger inmiddels in plaats van echt bang. En laat ik nou net die voorzichtigheid bij paarden niet erg vinden want onze andere labrador die haalt af en toe capriolen uit zoals onder het paard doorlopen waar ik een halve hartverzakking van krijg.
Oooh ja en tegen al te heftige menselijke emoties kan mw (herplaatser) niet goed tegen en trekt ze zich terug. Nou kan je je afvragen of ze dat anders al dan niet ook had gehad
Geplaatst 
ik loop tegen het volgende aan;
Daar gaan de meesten al de mist mee in. 
