Bokt.nl

Popstra schreef:

Jeetje, ik heb 3 honden lopen. 2 Jack russels en 1 Presa de Canario. De laatste minder bekend maar dat is zeg maar een Spaanse boerboel, eentje die goed onder Apel moet staan dus.
Ik heb nog nooit mijn honden fysiek hoeven straffen. Nooit!! Hooguit een ruk aan de riem als dit nodig was.
Ik doe ook aan positief belonen bij goed gedrag en enkel een kwade toon in m’n stem als ze iets stouts zullen doen. Nou dat hebben ze dondersgoed snel door. Luisteren perfect en zijn super sociaal.
Ik vind het fysiek straffen een tekortkoming van de opvoeder. Dat gaat ook van kwaad naar erger.

Onze 3 honden eten ook gezamenlijk. Wachten keurig en doen niet lastig tegen elkaar ook. Hebben respect voor elkaar.

Hutcherson schreef:

Ja die van ons krijgt echt wel eens op zijn donder. Maar daarnaast krijgt hij ook echt alle liefde en aandacht die hij verdient.

xMalibu schreef:

Mijn hond krijgt zeker wel eens een schop voor z'n gat, een tik of een graai in zijn nekvel. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat altijd alleen maar lief zien en 'foei' zeggen niet bij alle honden voldoende is. Als puppy at hij dus bijvoorbeeld graag poep, zowel van zichzelf als van andere honden. Dus ik hem belonen als hij er een keer langs liep (maar dat gebeurde zelden) en foei en bah roepen als hij het wel deed. Dan wist hij wel dat hij fout was maar dan schrokte hij het alsnog heel gauw naar binnen. Dus toen de 'harde' aanpak, zodra hij poep ging eten pakte ik hem in zijn nekvel en riep ik foei en bah. Heb het een tijdje moeten volhouden maar daarna kon ik het alleen met bah af als hij er naar keek en nu doet hij het nóóit meer. Dan pak ik liever even iets harder door dan dat ik maanden foei blijf roepen zonder effect. Als hij dingen doet die echt niet mogen en wat hij ook donders goed weet, dan krijgt hij wel eens een tik of een schop. Laat ik voorop stellen dat ik m'echt niet in elkaar timmer of helemaal aftrap, ook niet zo hard dat hij er van gaat piepen. Maar toen ik hem als puppy kreeg was hij al best wel 'verpest'. Hij stal bijvoorbeeld regelmatig eten van de tafel en kwam hier steeds mee weg. Als ik dan zag dat hij naar de tafel sprong riep ik foei en laag, vervolgens moest hij bijvoorbeeld ergens gaan zitten of liggen om hem af te lijden. Bleef hij het dan doen, dan brulde ik een keer en dan wist hij donders goed dat hij fout was want dat was duidelijk aan hem te zien. Dus als hij daarna alsnog voor de 4e keer eten probeerde te pakken van de tafel dan kon hij een tik op zijn neus op een schop tegen zijn kont krijgen. Dan was het hem heel rap duidelijk en dan was hij er klaar mee. Ik heb dit max 5 keer zo hoeven doen en hij was er klaar mee. Als ik samen met hem ben doet hij het nooit meer, als er anderen zijn soms een keer omdat hij dan bij anderen een beetje kijkt hoever hij kan gaan. De eerste verjaardag waar hij bij was (toen had ik hem net) lief hij constant langs de tafel om vervolgens zijn bek stiekem op tafel te gooien en eten te stelen. Hij kon er gewoon niet bij zijn en moest buiten of in de bench want het was gewoon niet tegen te gaan, zeker niet met zoveel mensen. De tweede verjaardag dat hij er was (nu een jaar bij mij) heeft hij één keer met zijn hoofd richting de tafel gekeken en toen ik zei dat hij het niet in zijn hoofd moest halen droop hij af.
Als hij dingen doet wat écht niet mag en waarvan hij het ook donders goed weet dan kan hij dus bij mij wel een tik of een schop krijgen. Maar ook alleen als 'gewoon' corrigeren niet meer werkt terwijl dat gewoon zou kunnen. Zoals wanneer hij voor de 4e keer iets van de tafel wil pakken terwijl hij heel goed weet dat het niet mag.

Kabayo schreef:

Ts wellicht is hondencurses beter voor je dan iedereen vragen hoe hard ze hun hond meppen...