Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-08-19 12:59

Geplaatst: 02-08-19 12:59

Enkel nog maar je 'disclaimer' gelezen en wil alvast even zeggen dat niemand kan oordelen of jullie ergens snel aan beginnen of niet, alleen jullie.

Toen mijn hond was gestorven door een ongeluk had ik kort door de bocht een week later al een nieuwe.
Het is allemaal niet zo cru gegaan, ik was kapot van verdriet en wilde in het asiel hier in het dorp met de honden gaan wandelen om mijn gedachten te verzetten.
Ik ben met 1 hond gaan wandelen en ik wilde hem nooit van mijn leven meer afgeven en ben nog steeds heel blij met mijn kneusje.

--
Heb de rest gelezen en ga je asjeblieft niet schuldig voelen dat je al een nieuwe wilt, dat is echt alleen maar begrijpelijk. Het is een levensstijl die je ontwikkeld hebt en waar je aan gewend en gehecht bent, dat wil echt niet zeggen dat je 'vervanging' zoekt want dat bestaat niet. Rex kan niet vervangen worden want zoals je zegt, Rex is Rex en niemand zal denken dat je dat wil doen.

**Geplaatst**: 02-08-19 13:00

Geplaatst: 02-08-19 13:00

Doe gewoon wat voor jullie goed voelt, hier is geen goed of fout in.
Zo te lezen was de beslissing dat er na Rex weer een nieuwe hond zou komen al langer gemaakt (wat logisch is want daar ga je over nadenken als je dier op leeftijd komt). Het is dus niet een geval van ik mis nu iets dus komt er zo snel mogelijk een nieuwe hond zonder er over na te denken dat je daar weer langere tijd aan vast zit. Dat de nieuwe hond zal komen was voor jullie al lang duidelijk dus zou ik het los zien van het gemis van Rex en lekker gaan zoeken als je je daar goed bij voelt.

Nadat mijn laatste shetlander was overleden had ik na een week een andere pony. Zegt helemaal niet dat ik mijn oude pony niet meer miste.
Nadat onze kat overleden was gaf mijn vriend aan nog even niet aan een nieuwe kat te willen denken, ook helemaal prima, iedereen gaat daar op zijn eigen manier mee om.

**Geplaatst**: 02-08-19 13:15

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 02-08-19 13:15

Er is hier geen foute beslissing. Zoiets is voor iedereen anders. Je kunt het beste je gevoel volgen. Snap heel goed de leegte die je nu voelt.

**Geplaatst**: 02-08-19 13:39

Geplaatst: 02-08-19 13:39

Ik ben een van de bokkers die het te snel vind inderdaad.
En niet dat ik je er om veroordeel -want ieder bepaalt voor zich hoe hij of zij met verlies omgaat- maar ik kan niet begrijpen waarom je dat überhaupt zou willen.

Wellicht ook omdat ik opgevoed ben met de norm dat je eerst door het verdriet en verlies heen moet gaan en zonder moet kunnen zijn. Het verwerkt moet hebben voor je aan een nieuwe relatie met een dier begint. Rouwen is pijnlijk maar heel belangrijk.
Rouw is een natuurlijk proces en naar mijn idee jaag je dat op als je direct voor een nieuwe hond gaat. Zoals je zegt; een dier is niet vervangbaar. En wat mij betreft mag het ook geen opvulling zijn voor het verdiet. Het voelt niet respectvol naar het overleden dier (vanuit mijn optiek!) om gelijk die leegte weer op te vullen.
Wij hebben overigens altijd herplaatsers gehad, op 1 hond na. En daarvoor ook altijd ruim de tijd genomen om een hond te zoeken die bij ons past en waar de klik mee is.
Sowieso zou ik een herplaatser aanraden, er zijn al veel te veel honden die nog een baasje zoeken. Waarom dan nóg meer honden de wereld in brengen? Eerst maar eens verantwoordelijkheid nemen voor zij die er al zijn. (Don't breed or buy while shelterpets die!)
En ja, óók rashonden kun je prima 2e hands vinden, óók pups.

**Geplaatst**: 02-08-19 13:56

Geplaatst: 02-08-19 13:56

Dus je kunt niet verdrietig zijn om een overleden dier als je een nieuwe hond neemt? Dat staat toch los van elkaar? Voor mij wel althans. En sommige mensen zijn jaren verdrietig om een maatje waar ze een super band mee hadden. Kun je dan al die jaren geen nieuw dier aanschaffen?
En waarom moet je zonder kunnen? Van wie moet dat?

Dat je niet het eerste de beste hond in huis neemt om maar vervanging te hebben vind ik wat anders. Maar al op zoek naar een nieuw maatje vind ik niks mis mee.
Voor mij zijn verdriet om een overleden dier en de blijdschap om een nieuw maatje emoties die prima naast elkaar kunnen.

Zoveel asielhonden in NL zijn er trouwens niet. Ze worden nu al regelmatig uit het buitenland gehaald om de asiels hier op te vullen. En de dieren die er wel (nog) zitten hebben vaak een fiks gebruiksaanwijzing.
Katten is een ander verhaal, daar zit het idd vol mee.
Maar dan nog is het aan TS zelf om te beslissen waar ze haar nieuwe hond vandaan haalt.

**Geplaatst**: 02-08-19 14:11

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 02-08-19 14:11

hier ook een ervaringsdeskundige helaas.....
bij ons wisselde het een beetje, soms was er na 2 weken al een nieuwe pup en soms na een paar maanden. Volg je gevoel!
Wij hebben wel (bijna altijd) 2 honden, dus er is nog wel een maatje. Maar het spelen met de baas is toch iets anders dan met een soortgenoot.

**Geplaatst**: 02-08-19 14:24

Geplaatst: 02-08-19 14:24

Veel sterkte met het verlies van Rex. De enige keer dat een hond je hart breekt is het moment dat je er afscheid van moet nemen. Dat veel mensen je situatie begrijpen, waaronder ook mezelf stelt me ergens gerust dat er toch nog veel echte grote dierenvrienden in onze wereld zijn. Wat is het mooi te lezen dat ook jij, net als zovele onder ons een hechte band kan opbouwen met werelds mooiste dier, een hond. Ik wens je veel sterkte om het verlies te verwerken en op zoek gaan naar een trouwe vriend zal je helpen bij je verdriet.

Ook ik ga kapot van verdriet als ik afscheid moet nemen van mijn hond, ik ga dan ook al zoek naar een pup als mijn hond de bejaarde leeftijd begint te bereiken. Zo leert mijn pup nog van mijn beste maatje, ze leven en spelen dan nog enkele jaren samen. En als ik uiteindelijk afscheid moet nemen van mijn oudste hond kan ik samen rouwen en troost vinden in mijn jongere hond. Het doet ook gewoon goed te weten dat ze elkaar dan nog gekend hebben.

**Geplaatst**: 02-08-19 14:30

Geplaatst: 02-08-19 14:30

Twee weken na het ongeluk van onze vorige hond, de liefde van mijn leven, scharrelde er een puppy bij ons in huis die nu op zijn beurt ook weer de liefde van mijn leven is. Ik kan gewoon niet meer leven zonder hond en zonder het ritme en de acties die je hebt en doet met een hond. De leegte en het gemis was ondragelijk en hoewel ik mijn lieve vorige hondje niet opnieuw tot leven kon wekken, ook niet met een ander hondje, kon ik deze toch een beetje opvullen. Ik heb er geen spijt van gehad en het heeft mij geholpen met de verwerking.

Dit is natuurlijk niet voor iedereen hetzelfde; volg je gevoel en je hart, dan komt het vast goed.

Voor nu veel sterkte en voor de toekomst, veel geluk!

**Geplaatst**: 02-08-19 14:44

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 02-08-19 14:44

Weet je, TS, je bent n vriend verloren.
Zo simpel is het.
Het doet gruwelijk veel pijn, en ieder mens rouwt anders.
De een wil het liefst nooit meer liefhebben om de pijn te voorkomen, de ander maakt het liefst direct meer vrienden om meer lief te kunnen hebben.

En it's all good.

Veel sterkte met het verlies. Laat het er zijn.

En Rex: happy hunting on the forever fields

**Geplaatst**: 02-08-19 14:53

Geplaatst: 02-08-19 14:53

Volg je gevoel, alleen jij kunt dat beslissen en niemand anders. Mijn hondje is afgelopen woensdag ook ingeslapen, mijn hart is nog erg overstuur en in rouw door het gemis. Waardoor ik voorlopig nog echt niet aan een ander hondje moet denken. Het zou in mijn geval ook nog niet eerlijk zijn, daar ik nu niet open sta voor een ander en het eerst zal moeten verwerken. Maar ik kan ook begrijpen dat het lege mandje pijn doet en het afleiding geeft als er een ander hondje komt.

Sterkte met het verlies van je maatje en maak een weloverwogen beslissing.

**Geplaatst**: 02-08-19 15:00

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 02-08-19 15:00

Je kunt prima naast elkaar rouwen en doorgaan met je leven en ritme met een andere hond.
De een zal het eerste jaar, of nooit meer behoefte hebben aan een ander dier, de ander wil het liefst dezelfde dag nog, of sterker nog, haalt enige tijd voor het overlijden van de hond al een andere erbij.
Wat wie dan ook daar van mag vinden, mag diegene houden.
Jouw leven. Jouw keuzes.

**Geplaatst**: 02-08-19 15:01

Geplaatst: 02-08-19 15:01

Sterkte met het verlies van Rex. Dat je een maatje moet missen is gewoon verschrikkelijk, hoe je ermee om gaat bepaal je zelf.

Onze vorige hond kregen we op een gegeven moment te horen dat ze een neustumor had. We hadden op dat moment 2 honden. We hadden het er wel al over gehad dat mocht ze ooit weg vallen we toch altijd weer een tweede hond erbij wilden. We wisten dat boxers niet oud zouden worden natuurlijk en we hadden het er wel eens over. Hoe lang ze zou hebben wisten we niet, we gingen het afwachten en zien hoe het ging. Ze had verder weinig klachten trouwens.

Vanaf dat ik wist dat ze dit had ben ik via internet op zoek gegaan naar fokkers. Op facebook gaan volgen etc. (met andere woorden ik was dus al een fokker aan het zoeken voor ze ook maar overleden was

). Echter heb ik nooit de stap durven nemen tot het bezoeken van fokkers of ons op de lijst laten zetten. Dat voelde voor mij een stap te ver omdat ze nog geen 8 jaar was.

Na haar overlijden (2 jaar na de diagnose op 8 jarige leeftijd) ben ik wel snel gaan kijken naar pups, in elk geval op de computer. Het zoeken, het uitpluizen van de honden en fokker hielp mij op andere gedachten. Daarbij dacht ik dat het toch wel een tijd zou duren, we hadden een bepaalde voorkeur, dat moest dan ook maar net geboren worden bij een fokker die we wilden etc. Tja onze huidige dame is 2 dagen later geboren dat wij onze eerste hond hebben laten inslapen. 2-3 maanden later hadden wij dus een pup in huis. Heb ik er spijt van nee, misschien hadden we toch wat meer fokkers moeten bezoeken achteraf gezien.

Wat ik echter laatst wel besefte is dat het mij meer gaat doen dan ik dacht als we Joep moeten laten inslapen. Joep is namelijk een volle nestbroer van onze vorige hond. Deze wordt morgen 10 jaar en was een paar weken geleden flink schrikken toen hij bloed plaste. Gelukkig een blaasontsteking maar toen besefte ik wel dat het laatste beetje van Do er dan ook niet meer zou zijn.

Vervangen doe je niet, vergelijken wel. Maar ik vergelijk ook mijn twee huidige honden en ik vergelijk ze ook met honden die niet van ons zijn.

**Geplaatst**: 02-08-19 15:11

Geplaatst: 02-08-19 15:11

Toen één van onze drie katten plotseling stierf, wist ik ook zeker dat ik een hond wou.
De hond is daardoor altijd verbonden aan de kat, ondanks dat ze elkaar nooit gekend hebben.
Onze hond is verwekt op de dag dat de kat gestorven is.
De een vervangt de ander niet, maar uitkijken naar iets leuks en iets moois is wel heel fijn als je net veel verdriet gehad hebt.
Inmiddels is het in september al 3 jaar terug, ik mis de kat nog steeds heel erg.

**Geplaatst**: 02-08-19 15:12

Geplaatst: 02-08-19 15:12

Sterkte met het verlies. Ik weet nog dat een mevrouw die heel veel moeite had met het overlijden van haar hond een boek schreef dat heet : "Dan neem je toch gewoon een nieuwe". Daarmee wilde ze zeggen dat dat niet zo gemakkelijk gaat. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Een nieuwe hond maakt het gemis van een vriendje in huis gewoon minder groot, het verdriet wordt niet minder maar de lege plaatst wordt opgevuld. Ik snap het iig helemaal. Mijn oudste hondje is in oktober overleden. Ik miste haar heus wel. Maar ik had nog 2 andere honden dus ik werd nog steeds begroet, ging nog steeds op wandeling. Dat maakte het gemis gewoon minder groot. Dus ik neem inderdaad gewoon een nieuwe

**Geplaatst**: 02-08-19 15:25

Geplaatst: 02-08-19 15:25

Heel veel sterkte met het verlies van jullie Rex. Ik kan je gedacht heel goed volgen maar ook het stukje 'schuldgevoel' richting Rex om nu al naar een nieuwe pup te kijken, tenminste ik denk dat je het zo ervaart.

Ik ben ook hele dagen thuis en heb denk ik een andere band met mijn honden dan wanneer ik dagen van huis zou zijn. Ze worden dan zo'n vast onderdeel van je dagelijkse routine. Wat denk ik ook scheelt dat je er al voor open staat is dat Rex een mooie leeftijd heeft bereikt. Zoals je zelf al aangeeft je gaat dan al eerder denken aan een overlijden en hoe dan verder. Nu heb ik nog vijf honden over na het verlies van onze herder maar een leeg huis zou ik afschuwelijk vinden. Ik snap dan ook helemaal dat dit extra zwaar voor je is.

Wij hebben geen andere hond genomen omdat vijf nog steeds méér dan genoeg is, in jouw plaats had ik denk ik hetzelfde gedaan en mij er hetzelfde over gevoeld. Trek je dan ook niets aan van mensen die aangeven jouw reactie heftig te vinden.

**Geplaatst**: 02-08-19 15:28

Geplaatst: 02-08-19 15:28

Als eerste veel sterkte ik denk dat jullie juist heel sterk zijn geweest!

Afbeelding

Het is voor iedereen anders natuurlijk een nieuwe pup kan juist veel leven in de brouwerij brengen, zolang je er goed overdenkt en niet gehaast ben zie ik het niet fout kunnen gaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-08-19 19:35

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst door de TopicStarter : 02-08-19 19:35

Bedankt allemaal voor jullie steun en lieve reacties!
Het deed me goed om toch even mijn hart te luchten hier en ook ervaringen van jullie te lezen.
Iedereen gaat er idd anders mee om natuurlijk, maar het heeft me toch echt enorm geholpen.
Morgen wordt een zwaar dagje met het ophalen van Rex, maar ook weer fijn om hem toch weer een soort van thuis te hebben bij ons, waar hij zo graag was.

En dan zien we wel wanneer en hoe een eventueel nieuw gezinslid op ons pad komt in de hopelijk nabije toekomst.

**Geplaatst**: 02-08-19 19:47

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 02-08-19 19:47

Allereerst heel veel sterkte met het verlies van je lieve maatje.
Vorig jaar heb ik mijn hond laten inslapen, ook 13,5 was ze. Superenergiek, blij, speels als een puppy, maar haar lichaam kon niet meer. Ze was mij maatje, mijn alles en ik ging echt kapot.
Maar ik ging nog meer kapot van thuis op de bank zitten en niet meer op pad gaan. Letterlijk, want ik kreeg al erg snel fysieke klachten omdat ik minder bewoog. Ik wilde ook al heel snel dat gat opvullen, niet als vervanging, maar gewoon om fysiek die leegte naast me op te vullen. Al na 2 weken gingen we bij een hond kijken, voor mijn man was dit veel te snel dus het is hem niet geworden. Uiteindelijk zijn we na een kleine 3 maanden bij een andere hond gaan kijken waar we wel allebei meteen een klik mee hadden en zodoende was er 3 maanden later een nieuw vriendje naast me. Hij heeft mijn vorige hond nooit vervangen, ik mis haar verschrikkelijk, maar ik heb wel weer een vriendje bij me om te knuffelen, mee op pad te gaan en om gewoon lekker mee samen te zijn.
Doe vooral wat goed voelt en als dat betekent dat er snel een nieuwe hond komt; lekker doen en van genieten.

**Geplaatst**: 02-08-19 19:58

Geplaatst: 02-08-19 19:58

Ik snap het wel. Volgende week is het al weer 3 jaar geleden dat we onze Spetter hebben laten gaan. 18 jaar was zij bij ons geweest en ze is gekomen na een moeilijke periode waarin mijn zusje is overleden. Zij was mijn alles. Ik kon met der lezen en schrijven, ik kon alle gekke dingen doen die je kon verzinnen, zij deed het.

Het verdriet was groot, heel groot. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik een soort van depressief ben geworden door het overlijden van mijn hond. Er zou nooit meer een andere hond komen, want die zouden allemaal niet zo zijn als onze Spetter.

Na een maand werden we gillend gek. Het was zo stil. We konden er niet meer tegen. Mam had al fokkers opgezocht en op het moment van bellen of er nog pups beschikbaar waren werden ze geboren. Meant to be zou je zeggen. 8 weken later hebben we onze Izzy mee naar huis genomen. Zelfde ras, andere kleur. Izzy mocht izzy zijn en moest niet vergeleken worden met Spetje. Nou heeft ze daar zelf wel voor gezorgd, want ze heeft een totaal ander karakter dan spetter , maar ze is niet meer weg te denken. Met izzy heb ik een hele andere band dan met spetter, maar ik denk dat ik wel kan zeggen dat die net zo sterk is, al dan niet sterker. Tuurlijk vergeten we spetter niet. En ik weet zeker dat ik volgende week weer een paar tranen ga laten als het de beruchte datum is. Maar izzy heeft er zeker voor gezorgd dat de pijn verzacht is en we gewoon weer kunnen genieten

**Geplaatst**: 03-08-19 13:14

Geplaatst: 03-08-19 13:14

Heb altijd meerdere honden en in principe komt er wat bij voor er wat weg valt.

Idd nooit ter vervanging maar wel om focus te verleggen en verder te leven. Toen hier een derde hond kwam had ik nooit verwacht na 6 maanden er maar weer 2 te hebben en na 1 jaar alleen de jonge hond nog te hebben. Toen wel poos enkel hem gehad en inmiddels weer 2 met 2 jaar verschil onderling. Voorlopig hopelijk "voorzien" maar tegen dat hun oud zijn komt er waarschijnlijk weer een jonge hond bij om hun te ontlasten en rustige oude dag te geven en waar ik al heerlijk mee kan gaan trainen en doen.

**Geplaatst**: 03-08-19 13:33

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 03-08-19 13:33

Niet een hond maar een paard.Onze ruin kan niet alleen staan.Dus toen het met zijn maatje heel slecht ging en ik een afspraak had om haar een paar dagen later in te laten slapen was ik al bezig met een ander paard.De eigenaar kwam kijken of ze haar paard bij ons wilde brengen en Britt liep nog rond.Zo dubbel.Iwan het paard is dus ook 3 dagen later gekomen terwijl Britt nog in de wei lag.Maar geen spijt van omdat Iwan voor ons ook een afleiding was en hij een super klik had met onze ruin Nappie.

**Geplaatst**: 03-08-19 13:39

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 03-08-19 13:39

Gewoon contact opnemen met fokkers ed je inderdaad op een wachtlijst plaatsen.Het lijd je af van je verdriet.Het gaat nooit Rex vervangen,maar je gaat van een andere hond echt net zoveel houden.
Ik ben een graadje erger ik neem alvast vervanging als de ander nog leeft.Ook dan heb ik veel verdriet als er 1 overlijd ,alleen het grote gat is er niet omdat je in je ritme blijft.

**Geplaatst**: 03-08-19 18:07

Re: Met een vreselijk dubbel gevoel 'verder gaan'

Geplaatst: 03-08-19 18:07

Als ik had moeten wachten tot mijn verdriet weg was geweest dan had mijn paard nu nog alleen gestaan.
Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat mn pony overleed maar heb dat nog steeds niet verwerkt.
( Ik herken veel van wat je schrijft, voor andere mensen is het misschien 'overdreven' dat je in zn mand gaat zitten en paniekaanvallen hebt. Maar ik herken het wel. Als jij het zo voelt, dan voel je het zo.)

Een dikke maand later had ik wel een 'nieuwe' pony, maar meer omdat mijn andere paard natuurlijk niet alleen kon staan. Die periode heb ik eerst gezegd dat ik er helemaal mee wou stoppen, dus ook mijn andere paard verkopen. Gelukkig heb ik dat niet gedaan.

Mn 'nieuwe' pony is natuurlijk geen vervanger en de eerste tijd was het ontzettend dubbel, maar hij gaf toen ook wel weer heel veel blijdschap.

Er zijn geen regels voor, dat moet je gewoon aanvoelen denk ik.

Heel veel sterkte met het verliezen van je trouwe maatje.

**Geplaatst**: 20-08-19 15:04

Geplaatst: 20-08-19 15:04

Toen mijn allereerste hond overleed waren we met 2 dagen al aan het kijken naar een andere hond. We zijn ook bijna gelijk gaan kijken en hebben toen ook een pup in huis genomen. Ik vond het zo stil en mijn zoontje van toen 3 wilde smiddags altijd wandelen, maar ja, zonder hond vond ik er niks aan. Ik geloof dat er 5 dagen tussen zaten tussen het overlijden en een nieuwe hond in huis. Onze laatste hond overleed halverwege december 2017. Mijn man was toen de volgende dag al aan het kijken naar een herplaatser, maar dat wilde ik niet. Ik had wat tijd nodig. En met kerst en oud-en-nieuw wat het bijna was, wilde ik pas daarna een hond. Ik wilde ook rustig uitzoeken wat we voor hond wilde. Begin januari zijn we wezen kijken en begin februari hebben we de pup opgehaald.
Een aantal jaren daarvoor overleed 1 van onze oude honden en de kinderen wilden graag een pup. Ik had toen ook wat tijd nodig, maar wel ondertussen gezocht en ergens een pup gereserveerd. Toen dat pupje zat er zoveel tijd tussen, dat ik er toen geen moeite meer mee had.

Je moet echt doen wat bij jou goed voelt. Er is geen goed of fout. Als jullie er aan toe zijn, ga je gewoon op zoek. Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-19 15:55

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-19 15:55

Bedankt voor de reacties allemaal!

Ik was het topic een beetje uit het oog verloren, oeps hihi. Ik ben de laatste tijd erg druk geweest met me inlezen over de komst van niet alleen een pup, maar ook een kitten! Niet verwacht zo snel al een pup tegen te komen, kwam Arya, de oud duitse herder pup, dan toch op ons pad. Haar poezen zusje Sansa, die in hetzelfde huis woont, was een tweede geschenk wat we onverwachts tegen zijn gekomen. Beiden gaan a.s. zaterdag met ons mee naar huis.

Druk bezig geweest dus met het huis pup & kitten proof te maken, kopen van spulletjes en zo goed mogelijk voor te bereiden. Inschrijven bij een hondenschool is ook al gebeurd.

Het gat wat Rex achterlaat zal nooit meer helemaal gevuld kunnen worden, maar we zijn wel toe aan gezinsuitbreiding en kunnen echt niet meer wachten om met Arya & Sansa ons gezinnetje compleet te maken. We gaan het dus lekker druk krijgen met twee jonkies hihi.