Bokt.nl

Lukasje schreef:

Het “redden” van een (buitenlandse of broodfok) hond of puppy houdt meestal in dat je een schrijnend systeem in stand houdt. Het kernprobleem wordt hiermee niet uitgeroeid.

Jennyj01 schreef:

Nou en dat vraag ik me nou steeds af. Zijn broodfok en de stichtingen wel een apart verhaal? Ik blijf er een naar gevoel bij houden.

DeMolenhoek schreef:

Waves schreef:

Ik lees hier verschillende keren dat een tekort aan Nederlandse honden ‘onzin’ is.
Ik ben al heel lang op zoek naar een hond die een broodfok is en het is verdomd moeilijk. Via de fokvereniging staan we op een wachtlijst, voor een friese stabij (a 900,- euro!). Dat is minimaal een half jaar wachten en dan maar hopen dat het geslacht en type van jouw voorkeur in een nestje zit.
In de asiels zitten in nl alleen maar type vechthonden. De eerste die voor mij een gezonde, jonge, fitte hond zonder gedragsproblemen die met kinderen kan (ze gewend is), in een NL asiel kan vinden die krijgt van mij een bos bloemen.

Ik heb er zo enkele gevonden. Maar die stichting plaats enkel honden bij mensen die of vanuit thuis werken of die niet meer werken. Dus zodra je werkt maar je er geen kans meer

bruceandnoon schreef:

"Laat ik het maar gelijk zeggen zoals het is: de meeste asielen in Nederland zitten niet vol met honden!
Daar staat u misschien van te kijken, want u heeft waarschijnlijk net als de meeste Nederlanders gehoord dat de asielen wel vol zitten. Vol met katten vaak, ja - maar met honden absoluut niet.
Als asielbeheerder kan ik u zeggen dat u iets gehoord heeft wat absoluut niet klopt. Er is juist een tekort aan honden in de meeste asielen. Een tekort aan leuke sociale hondjes, wel te verstaan. De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn namelijk bijna allemaal honden met een zeer uitgebreide gebruiksaanwijzing. De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn honden die veelal verprutst zijn door hun baasjes. Baasjes die geen idee hebben wat het inhoudt om een hond te hebben en te verzorgen. Baasjes die roepen veel verstand te hebben van honden en hun gedrag, maar dat dus absoluut niet hebben. Als ze de ene hond verpest hebben, dan nemen ze gewoon de volgende om ook die weg te doen.
De meeste honden in onze asielen kunnen niet met andere honden, vertonen agressie naar vreemden, hebben angst, zijn onbetrouwbaar met kinderen of kunnen absoluut niet met katten en andere dieren. Dat zijn over het algemeen de honden in de asielen in ons land. Deze honden moeten vaak heel lang wachten op een baas, als er al een baas voor ze komt. Dat wachten kan jaren duren. Jaren in een kennel en als de hond mazzel heeft, een aantal uur per dag op een speelveld. Ik kan u zeggen dat dat de meeste honden geen goed doet! Als er wel leuke sociale honden binnen komen in de asielen, dan zijn deze vaak binnen zeer korte tijd alweer geplaatst omdat mensen er voor in de rij staan.

bruceandnoon schreef:

Er is veel te doen over broodfokkers.
De broodfokkers in ons land verdienen vele euro’s met het plaatsen van pups. Pups die onder erbarmelijke omstandigheden worden gehouden. De vaders en moeders van deze pups zitten in schuren opgehokt, in hun eigen ontlasting. Het enige wat deze honden mogen, is zorgen voor pups. Ze krijgen geen medische zorg, zien geen daglicht en krijgen geen liefde. Veel van deze broodfokkers kopen hun pups in Oost-Europa omdat daar helemaal geen controle is op dit soort zaken. De foto’s van dat soort schuren zal ik u besparen, want ze zijn vreselijk. De pups komen met grote vrachtwagens naar Nederland. De Nederlandse handelaar heeft er een klein bedrag voor betaald en verkoopt ze dan voor bedragen die er niet om liegen.
Hoe komt het toch dat deze vreselijke broodfokkers de pups niet aangesleept krijgen? Dat komt omdat er veel vraag is naar honden. Naar lieve sociale honden. Honden die het goed kunnen vinden met andere honden, met de kat en met de kinderen. Omdat er bijna niet van dit soort honden te vinden zijn in de asielen, schaffen mensen een pup aan. Die pup haalt men dan bij de broodfokker. Vaak zijn de pups uit de broodfok niet goed gesocialiseerd en of hebben een lichamelijke ziekte of afwijking.
Als je gaat kijken op internet kom je vele duizenden vreselijke verhalen tegen van mensen die pups hebben gekocht bij deze broodfokkers / handelaren.

bruceandnoon schreef:

Naast de asielhonden en de honden die via broodfokkers komen zijn er nog de rashonden. De rashonden zijn duur en er is de laatste jaren zo vreselijk veel mee gefokt dat 40% van de hondenrassen een erfelijke afwijking heeft. Ierse Setters worden amper 4 jaar i.v.m. epilepsie. Franse Buldoggen die niet kunnen ademen, Herders die nog amper kunnen lopen na een paar jaar of honden die in elkaar storten omdat het hart niet meer werkt, zoals bij de Berner Sennen hond. De rashonden die nog wel goed gefokt worden, zijn veelal duur en zijn maar voor weinig mensen weggelegd.

bruceandnoon schreef:

Dan zijn er nog de buitenlandse honden. De buitenlandertjes waar iedereen over roept “dat die maar in het land moeten blijven waar ze geboren zijn omdat de Nederlandse asielen vol zitten”. Dat zijn dezelfde mensen als in het begin van mijn verhaal. De mensen die geen idee hebben. Die maar wat roepen en niet verder kijken dan hun neus lang is. Deze buitenlandertjes worden geboren in een land, Spanje, Turkije, Roemenië, Bosnië, Griekenland enzovoort, waar ze vaak een slecht, kort leven tegemoet gaan en met veel geweld te maken krijgen. Als ze het al overleven als pup, geboren op straat.
Deze buitenlandertjes kunnen er niets aan doen dat ze geboren worden. Er is niemand die geld aan deze honden verdient, zoals een broodfokker die bewust fokt of laat fokken. Gelukkig zijn er stichtingen die zich in allerlei landen inzetten om deze zwerfhonden te helpen en in het land waar deze ellende heerst voorlichting te geven en castratie projecten te doen.
Tussen deze zwerfhonden zitten vaak fantastisch gave, leuke, lieve honden die in het land van herkomst absoluut geen kans hebben. Deze honden, mits goed geselecteerd, zijn perfect als leuke gezellige huishond. Deze honden zijn meestal heel goed met andere honden omdat ze op straat wel op móeten kunnen schieten met andere honden. Hun hondentaal is zeer goed. De Nederlandse honden zijn door hun baasjes zo verprutst dat de hondentaal er vaak amper is. Veel honden hebben geen idee hoe ze met andere honden moeten communiceren - met alle gevolgen van dien. Daarnaast zijn de meeste buitenlandse honden zeer dankbaar en erg lief, ondanks alle ellende die ze meegemaakt hebben.
Deze leuke gave buitenlandertjes verdienen in mijn ogen ook een kans op een fijn leven. Mij lijkt het dan ook helemaal niet gek om i.p.v. naar de broodfokker te gaan, een buitenlandertje te adopteren. Deze buitenlandertjes kunnen prima via de asielen in Nederland herplaatst worden. De asielen waar voornamelijk honden zitten die zeer slecht plaatsbaar zijn vanwege gedragsproblemen en waar lege kennels zijn! Op die manier red je écht een hond. Op die manier houd je het broodfokken onder vreselijke omstandigheden tenminste niet in stand. De broodfokkers raken hun pups niet kwijt en zullen minder moeten gaan fokken. Dat mensen geen pups meer kopen bij de broodfokkers is de enige manier om dit vreselijke geld verdienen en deze dierenmishandeling tegen te gaan.
Het adopteren van een buitenlandse hond heeft dus niet één, maar meerdere doelen.
- Je gaat de broodfok tegen, want je koopt er geen pup.
- Je helpt een hond die anders een kort leven heeft, met veel ellende en geweld.
- Je ondersteunt het asiel waar je de hond adopteert. Deze kan dan voor hun langzitters zorgen in de hoop dat daar ook ooit echt een goede baas voor komt!

Avalanche81 schreef:

Wat je even vergeet te vermelden is dat je deze honden maar zelden een plezier doet door ze hun vrijheid af te nemen en ze in een huis te plaatsen.

Citaat:

Wat je ook vergeet is dat er hondenzoek-apps zijn, omdat er zovaak een buitenlands hondje wegloopt en niet meer te vinden is, dat er door het hele land teams zijn om deze honden opnieuw te vangen.

Citaat:

Wat je ook vergeet, is dat deze honden heel vaak in Nederlandse asielen terecht komen omdat de problematiek simpelweg te groot is voor de gemiddelde hondeneigenaar, en die mensen werkelijk alles doen om hun hond te helpen, maar er niet in slagen.

Citaat:

Wat je ook vergeet is dat er vaak onvoldoende voorlichting is over medische problematiek, waardoor nieuwe eigenaren met heel hoge kosten opgezadeld worden, kosten waarin de stichting niet tegemoet komt.

Citaat:

Wat je ook vergeet, is dat waar een fokker de pups zorgvuldig matcht met een nieuwe eigenaar, een stichting de nieuwe eigenaar neit vooraf laat kennismaken met de hond, en je dus gewoon simpelweg niet weet of er een match is.

Citaat:

Ook parvo, hondenziekte, de ziekte van Weil, Ausjevski, leishmania, en nog wat ellende wordt hier niet genoemd.

Sclimpre schreef:

Lukasje schreef:

Het “redden” van een (buitenlandse of broodfok) hond of puppy houdt meestal in dat je een schrijnend systeem in stand houdt. Het kernprobleem wordt hiermee niet uitgeroeid.

Broodfok en stichtingen zijn 2 heel verschillende dingen.

Sclimpre schreef:

Avalanche81 schreef:

Wat je even vergeet te vermelden is dat je deze honden maar zelden een plezier doet door ze hun vrijheid af te nemen en ze in een huis te plaatsen.

Het gaat lang niet altijd over zwerfhonden. Veel honden hebben gewoon in huis geleefd maar zijn om één of andere reden in een asiel terechtgekomen, net zoals dit hier gebeurt. Maar in landen waar er een overschot aan honden is hebben ze gewoon veel minder kans op een nieuwe thuis.

Citaat:

Wat je ook vergeet is dat er hondenzoek-apps zijn, omdat er zovaak een buitenlands hondje wegloopt en niet meer te vinden is, dat er door het hele land teams zijn om deze honden opnieuw te vangen.

En meestal loopt dit goed af. Net zoals een ander hond wel eens zoek kan geraken. Maar als die niet direct gevonden wordt 'zal hij wel gestolen zijn'.
In Belgie is er zelfs al weken een pony zoek.
Dus dat is echt geen exclusieve voor buitenlandse honden.

Citaat:

Wat je ook vergeet, is dat deze honden heel vaak in Nederlandse asielen terecht komen omdat de problematiek simpelweg te groot is voor de gemiddelde hondeneigenaar, en die mensen werkelijk alles doen om hun hond te helpen, maar er niet in slagen.

De stichtingen die ik ken maken een contract dat de hond terug moet naar de stichting als het niet zou lukken. Dus in principe hebben deze honden net minder kans om in een asiel te belanden dan een andere hond.

Citaat:

Wat je ook vergeet is dat er vaak onvoldoende voorlichting is over medische problematiek, waardoor nieuwe eigenaren met heel hoge kosten opgezadeld worden, kosten waarin de stichting niet tegemoet komt.

Neem eens de moeite om op websites van stichtingen te kijken. Daar vind je heel wat medische info + aanduiding welke tests de honden gehad hebben voor vertrek. Sinds een paar jaar is het vervoer van dieren ook Eurpees geregeld (TRACES).

Citaat:

Wat je ook vergeet, is dat waar een fokker de pups zorgvuldig matcht met een nieuwe eigenaar, een stichting de nieuwe eigenaar neit vooraf laat kennismaken met de hond, en je dus gewoon simpelweg niet weet of er een match is.

Hoezo?
Waar mijn honden vandaan komen is de procedure als volgt :
- hond komt aan in B of NL en de eerste week wordt gebruikt om de hond te laten wennen en om het gastgezin de kans te geven de hond goed te observeren.
- na die week komt er een beschijving + foto's op een website, vanaf dan mag de hond bezoek krijgen.
- als een kandidaat-adoptant zich aanmeldt wordt er gevraagd een formulier in te vullen en volgt er een telefonische screening.
- overleg tussen de persoon die de screening gedaan heeft en het opvanggezin.
- indien positief krijgt de kandidaat-adoptant het telefoonnummer van het opvanggezin om een afspraak te maken om kennis te maken met de hond.
- kennismaking
- 1 à 2 dagen verplichte bedenktijd, indien gewenst nog extra bezoek
- al dan niet adoptie van de hond.
Komt in grote lijnen overeen met wat een goede fokker doet.

Citaat:

Ook parvo, hondenziekte, de ziekte van Weil, Ausjevski, leishmania, en nog wat ellende wordt hier niet genoemd.

Honden die op transport gaan moeten correct geënt en gechipt zijn en een geldig Europees paspoort hebben. Op mediterrane ziekten wordt getest en de uitslagen van de testen zitten als bijlage in het paspoort.

Zo jammer dat er zoveel onjuiste informatie verspreid wordt.
Uiteraard kunnen er met buitenlandse honden dingen misgaan, zoals met elke hond.
Uiteraard kunnen er met stichtingen dingen misgaan, zoals bij elke organisatie kunnen er menselijke fouten gebeuren.
En als het misgaat is het goed dat dat boven water komt en opgelost wordt.
Maar waarom die hetze? Waarom al die desinformatie?

DeMolenhoek schreef:

Op de hondenschool is ook iemand waarvan de hond leishmania heeft, ondanks dat ze zogezegd was gecontroleerd.

Sclimpre schreef:

Yep, dat loopt daar wel correct.
Wij hadden heel veel geluk met het opvanggezin waar onze eerste hond vandaan kwam.
Nadat de papieren getekend waren moesten we even poseren voor de foto. Vervolgens verdween mevrouw een paar minuten en dan kwam ze terug met een CD ROM met foto's van in het asiel, hond bij aankomst, hond in opvang t/m hond samen met ons op de foto.
Dat was net iets meer dan de standaardprocedure

Whale schreef:

Wij hebben het ook echt niet voor het geld gedaan hoor of omdat we persé een 'zielig buitenlands hondje' wilde redden. We waren ons aan het orienteren, bij fokkers, asiels, en dus ook bij stichtigen. Zagen zijn leuke koppie op de website en waren gewoon gelijk verkocht.

Hetzelfde met de 2 honden daarna.