Hallo bokkers,

Ik weet het, ik ben een helikoptermoeder die zich veel te veel zorgen maakt om mijn hond. Jullie mogen mij best uitlachen maar het is nu eenmaal zo. Ondanks dat ik jaren geleden als paraveterinair gewerkt heb merk ik dat ik mij toch zorgen maken en hoop wat tips en tricks te krijgen.

Ze wordt dus morgen gesteriliseerd. Wij zijn beide de komende week allebei thuis dus er zal altijd iemand bij haar zijn. Wel moet er nog een tweede bezichtiging op een huis gepland worden maar ik ga dan proberen een oppas te regelen of de bezichtiging naar de week daarna te plaatsen. Zolang er iemand bij haar is wil ik haar het liefst geen kraag of rompertje omdoen tenzij het niet anders kan.

Maar wat doen we 's nachts? Ik was sowieso van plan de eerste nacht(en) op de bank te slapen maar ik vroeg mij af of ik dan het beste een rompertje of kraag kon omdoen. Ze slaapt in een bench dus ik neig naar een rompertje. Of misschien allebei.

Ze mag ook niet springen en dat zal wel moeilijk worden want madame doet niks liever dan over de bank rennen en springen. Ze wordt aan de lijn uitgelaten, dat is geen probleem.

Hebben jullie nog tips en tricks? Dingen waar ik niet aan gedacht heb?

Bedankt van een bezorgde hondenmoeder

Bij het lezen van de titel dacht ik: Ga je het zelf doen ofzo.

Onze teef had een rompertje na die tijd, heb een paar nachten op de bank geslapen om haar te weerhouden van het krabben.

Tip: maak op tijd het rompertje los met het uitlaten, hier werd ie n keer onder gepiest.

Ik vond nog t lastigst dat ze niet mocht rennen, en dus alleen aan de riem naar buiten kon.

Ik denk dat ik al gestorven ben van stress voor ik zou beginnen aan die operatie

Ze loopt hier altijd aan de lijn dus dat is gelukkig geen probleem voor ons. Ze blijft minstens 14 dagen van de dagopvang thuis dus ze zal zich wel gaan vervelen haha.

Lekker iets te doen geven, gevulde kong. denkspelletjes, kauwspul waar ze flink lang zoet mee is. En als ze in huis echt te gek doet met springen dan kun je altijd nog een deel afzetten met een ren.
Maar de meeste hebben er wel een paar dagen wat last van. Ook van de narcose dus dat zal wel wat schelen.

Hier nog zo'n helicopter honden ma . Ik vind het ook super spannend en daarom stel ik het ook uit . Ik heb twee puppies hier, en ze moeten allebei gesteriliseerd worden, dus ik had bedacht dat ze dan wel tegelijkertijd konden gaan. Dan kunnen ze elkaar ook niet uitdagen oid. Nu is de kleinste net loops geweest en tegen de tijd dat zij mag gaan is de kans zeer groot dat de oudste voor haar tweede keer loops wordt.
Nu zal ik dus eerst de oudste moeten doen (ik denk over twee weken, wanneer we terug komen van vakantie). De oudste is ook een echte springer, renner en speler dus ik maak me ook een beetje zorgen...

[EDIT] Typo

We hebben nog geen kong dus die ga ik halen. Wat doe jij er altijd in?

Ik zal mijn detectiespullen ook uit de kast halen, kan ik daar fijn mee oefenen.
Ik moet bij de DA nog even navragen hoeveel ze mag eten na de operatie.

Marije, ben ik gelukkig niet de ene. En als je er idd 2 moet dan is het nog spannender. Ik heb het ook super lang uitgesteld maar ik ontkom er niet meer aan.

Mijn opvanghond is twee maanden geleden gesteriliseerd. Ze heeft vooral de eerste nacht veel pijn gehad, omdat ze de volgende dag pas pijnstillers mocht. Ik heb haar naast mijn bed laten slapen, maar ze is er halverwege de nacht bij ingekropen omdat ze wat extra steun nodig had.

De tweede dag was al een stuk makkelijker en heb haar gewoon korte stukjes uitgelaten. Rennen en springen was niet echt een issue hier. Ze is sws vrij rustig, maar ze had zelf wel door dat gekke bewegingen pijn doen.

Ik had een kap voor haar, maar daar raakte ze een beetje van in paniek. Ze durfde niet meer te bewegen nadat ze tegen de deur aan gelopen was. (helpt wel om te voorkomen dat ze teveel bewegen haha)

Oh en als laatste, door de pijn of misschien de verdoving, heeft ze de eerste dag haar urine laten lopen. Dus zorg dat je de poetsspullen klaar hebt staan. Ook willen ze nog wel eens overgeven.

Komt goed, onze hond moest onmiddellijk en niet gepland gesteriliseerd worden na een gesloten baarmoeder ontsteking. Ze wilde de eerste twee dagen niet eten en daarna wilde ze wel gevoerd worden en we hadden zo’n rompertje voor haar gekocht bij de da. Binnen no time was ze weer hersteld. Ze kunnen zelf prima aangeven wat ze wel of niet aan kunnen. Lekker warm inpakken als ze net thuis is.

Onze hond is een paar maanden geleden gesteriliseerd...maakte me van tevoren ook enorm druk, maar viel me achteraf enorm mee...ze was de eerste dag erg slaperig, maar leek niet echt pijnlijk. Gewoon rustig buiten kunnen laten plassen..
S nachts met romper geen probleem, ben er paar keer uit geweest om bij haar te kijken..
Volgende dag vloog ze al weer door de kamer met haar speelgoed...niks meer aan te merken..
Lastigste was haar eerste tijd niet los te kunnen laten lopen..

Nu is zij wel laparascopisch gesteriliseerd denk dat dat misschien ook wel scheelt tov gewone sterilisatie..wond is dan natuurlijk veel kleiner

Ik was vorige week bij mensen op bezoek die hun hond hat laten steriliseren en daar zat toch een behoorlijke jaap!

Ik vul de kongs hier vaak met een klein beetje pindakaas in de onderkant (het kleine gaatje) en dan stamp ik het lekker aan zodat het 'waterdicht' wordt. Onze honden zijn gek op kippenboullion dus dat gooi ik er dan in met brokjes. Voordat ik de boullion erin gooi zet ik de kongs eerst ondersteboven in een beker en dan als hij vol is gaat hij de vriezer in!
Hier zijn ze ook fan van leversmeer maar dat is eigenlijk te vet voor ze.
Kijk maar eens op Pinterest voor Kong fillings, staan de meest ranzige combinaties op maar de honden vinden het heerlijk

Onze hond heeft veel napijn gehad. Achteraf denk ik dat de hechting niet goed heeft gezeten. Misschien te strak? Ze heeft veel gejankt. Het is mijn eerste hond die ik liet steriliseren dus ik wist ook niet goed wat ik kan verwachten en onze hond piept al vrij vlug...uit eindelijk is de hechting open gesprongen (nee, ze heeft er niet aan gekrabt/gebeten). Toen zijn we terug gegaan naar de arts en heeft ze nietjes gekregen. Vanaf dat moment is er niks meer aan de hand geweest. Daarom denk ik dat de hechting de boosdoener is geweest. Dus als tip zou ik daar even opletten. Het is hier ook allemaal goed gekomen .

Hier laprascopisch laten steriliseren en geen centje pijn. Ik gaf op tijd de medicatie en ze heeft geen kraag niks om gehad.

Kort uitlaten aan de korte lijn en heb de eerste nacht er bij geslapen.

Een gewone sterilisatie geeft idd wel een grotere wond, daar hebben vaak wel wat meer last van.

Wij vullen kong vaak met brokjes en griekse yoghurt..vinden ze ook heerlijk

Vries je dat dan in?

Nee hoor,als je een beetje stevige yoghurt pakt en flinke hand brokjes blijft dat er gewoon in..

Natvoer (pate oid), kvv, yoghurt met brokjes of snoepjes, smoofl ijsjes etc.

Hoeveel ze mag eten na de operatie is gewoon in principe t zelfde als daarvoor. Alleen kunnen ze een beetje bleh en misselijk zijn na de narcose dus wat kleinere porties. Je zal zelf in de gaten moeten houden of ze te dik word. Want dat verschilt enorm onderling en is ook verschillend met wat je voert en hoe voedzaam/vullend het is.

Bedankt allemaal voor de nuttige tips!

Ze gaan in eerste instantie proberen laprascopisch te steriliseren maar omdat ons Neel een kleine hond is ( Beagle ) wisten ze niet zeker of dat ging lukken.

Gewoon even kijken wat ze doet. Hier had die van ons een rompertje aan naar beet daar gewoon door heen. Dus kreeg daarom een kap er bij om.

Onze Corgi is ook laparoscopisch gesteriliseerd, dus ik zou denken dat een Beagle ook wel moet lukken. En als ze laparoscopisch wordt gesteriliseerd dan hoef je je niet teveel zorgen te maken. Het wondje goed in de gaten houden maar verder heeft de hond daar nauwelijks last van.

Als je je echt zoveel zorgen maakt, laat je dan goed door de dierenarts informeren zodat je goed voorbereid bent. Verder proberen los te laten, het komt vast goed!

Die van mij kreeg niks om. Hechting waren aan de binnenkant gehecht, dus ze kon er niet bij (gewone sterilisatie)

Alleen eerste nacht bij gebleven ivm dat ze 3 x is bijgespoten om onder narcose te blijven. Dus nog lekker sky high was van de ketamine.

Maar andere dag had Mw. nergens geen last meer van. Helaas mocht ze van mij echt niet springen.

Ook geen pijnstillers meegekregen, aangezien ze dan nog sneller actief zijn.

Nu spreek ik ook over een mechel

Alleen jouw bericht gelezen, maar ik ben ook zo'n stresskip met m'n dieren.
Mijn hond is al een aantal x geopereerd, hij vind een kap verschrikkelijk dus die doe ik ook echt niet om.
Ik slaap na de operatie paar nachten naast hem, ik doe dan een halsband met een belletje om bij hem dat als hij wat gaat rommelen ik hem hoor en wakker word, ik kan hem dan even uitleggen om alles gewoon met rust te laten haha
Werkt super bij mij en bij m'n hond.

Onze Rhodesian Ridgeback heeft ook een gewone sterilisatie gehad. Enkele uren na de operatie opgehaald, heeft ze thuis nog de hele dag wat liggen rillen, maar de dagen erna werd ze steeds wat actiever. Langs binnen gehecht en opengemaakt op de middellijn waardoor het sowieso minder zou trekken dus geen kap, geen rompertje en ze heeft er niet aangezeten. Geen pijnstilling gegeven zodat ze zelf voelde wat ze aankon en ze leek ook niet bijzonder pijnlijk, heeft niet 1 keer gepiept. Eigenlijk heel makkelijk en vlot verlopen. De wonde zag er eerst ook best groot en lelijk uit, maar nu zie je er niets meer van. Komt vast helemaal goed

Hier staat er ook een op voor sterilisatie. Moet wachten tot 20 augustus dan had mijn eigen dierenarts pas plek. Bij haar vind ik het eng omdat we vanuit Utrecht aangegeven hebben gekregen om het liever niet te doen. Ze had als pup een flinke blaasontsteking met E-coli bacterie. Dat heeft lang geduurd voor we het weg hebben gekregen. Daarbij heeft ze ook altijd wel in lichte mate wat vaginitis. Ze wordt in oktober 3 jaar en we gaan het toch doen omdat ze nu 2x na loopsheid zoveel melk heeft aangemaakt dat de melkklieren gingen ontsteken. Ze is dus 4 maanden per jaar niet fit en dat gaat ons te ver.

Ik zag er ook heel erg tegen op bij ons hondje (ca. 10 kg), had mij ook verdiept in laparoscopisch,
maar uiteindelijk gewoon bij mijn eigen huisdieren-dierenarts geweest, en dat is denk ik heel belangrijk, zij heeft zeer kleine handjes (in vergelijking tot onze paardendierenarts )
Omdat het een druk hondje was heeft ze het met sterke draad gehecht, het was een sneetje van niks, volgens mij nog geen 4 cm lang. Ze heeft nergens last van gehad en het sneetje is niet meer terug te vinden op haar buik.

Vraag aan de dierenarts of ze onderhuids willen hechten, het is meer werk voor ze dus doen ze dat vaak niet uit zichzelf maar vaak is dan een kap/rompertje niet nodig omdat ze dan niet bij de hechtingen kunnen komen. Wij deden het in de praktijk wel standaard.