Als antwoord op je openingspost; Nu.
Wanneer de dierenarts erop hint dan is het toch gewoon klaar.
Het is lastig dat je als mens over leven en dood kunt beslissen. Het dier heeft er geen weet van. Die leeft in het moment en accepteert de situatie, de pijn, de goede dagen, alles.
Jij kunt die beslissing voor haar nemen, doe dat dan ook, laat het dier niet langzaam kapot gaan.
Daarna raap je jezelf maar weer bij elkaar zoals hierboven ook al wordt aangegeven.
vraag je dierenarts of je te vroeg bent met inslapen wanneer je zo twijfelt. Maar handel dan ook naar het antwoord.

Ik sta er ook zo in. Hoe lastig dat besluit ook is.

Heel veel sterkte TS.

In de OP staat ook dat zelfs de dierenarts naar inslapen heeft gehint.

Gezien de leeftijd van je poes zou ik een operatie wel serieus overwegen (kan niet in jullie situatie kijken natuurlijk maar desnoods anders via crowdfunding oid).Is ze door een specialist gezien? Tuurlijk moet het leven waardig blijven voor het dier maar zou het niet te snel als verloren zaak zien (inslapen kan altijd nog). Zelf afgelopen najaar onze poes van 4 moeten laten inslapen omdat ze een tumor had maar bij haar was er geen kans op beter worden. Ben dus niet tegen inslapen begrijp me niet verkeerd maar als er nog een 50/50 kans is zou ik me daar zeker in verdiepen.

De situatie nog eens laten beoordelen vanuit een andere invalshoek (kost 100,-) zou ik persoonlijk prettig vinden.
Er wordt op bokt nogal vaak geroepen dat je niet te vroeg kunt zijn, maar er zijn heel wat dieren die voortijdig worden afgeschreven. De reguliere geneeskunde reikt, ondanks de kundigheid en beste intentie, daarin soms wat te beperkt.
Misschien is er bij de kat van ts niets meer mogelijk buiten de genoemde operatie, maar zelfs dan, kan zo'n consult een aanvulling zijn, waardoor je er zelf misschien meer vrede mee hebt als de kat wordt ingeslapen.

Ik in principe ook en toch ben ik 3 maanden geleden weer met mijn kat thuis gekomen omdat de dierenarts haar veel te goed vond. Eerlijk is eerlijk; ze doet het ook onwijs goed, maar ze heeft een darmtumor en gaat uiteindelijk hartstikke dood natuurlijk.
De dierenarts was heel duidelijk; katten zijn snel tevreden en zolang zij goed eet en drinkt, zich schoon houdt, een rondje wandelt en tevreden is is het eigenlijk goed. En geen pijn heeft uiteraard!

TS, als ik lees dat je kat meer goede dan slechte dagen heeft, aandacht vraagt en tevreden oogt zou ik het nog even aankijken. Beter wordt je kat niet, maar je merkt het echt wel als hij niet meer wil en zich terugtrekt, niet meer schoonhoudt of slecht gaat eten. Dan zou ik niet meer afwachten en gaan rommelen.

Toen we twijfelden over het juiste moment om 1 van onze dieren in te laten slapen hebben we van de dierenarts een boekje gekregen die ons geholpen heeft met de keus. Misschien heb je er wat aan, dit is een online versie;
https://dierenkliniekdeark.nl/zijn-we-niet-te-vroeg/

Een dier in laten slapen is nooit leuk.. mijn vriend heeft afgelopen jaar zijn kat van ruim 20 jaar oud in moeten laten slapen en het blijft altijd moeilijk.
Zijn woorden: "wanneer leven lijden wordt, dan is het aan ons als "personeel" van het dier om het een waardig einde te gunnen."

Ts, laat de pijnstilling achterwege wanneer je echt een beslissing wil nemen. Nu is het zwaar vertekend.

zou jij zo willen leven??! Ja= ga door. Nee is stop.
Niet moeilijker maken dan het is.
Het is heel menselijk om te blijven proberen, maar zou je zelf zo willen leven? Dat is voor mij een grote graadmeter. Sterkte met je beslissing.
Ze leeft blijkbaar al die tijd al in geleende tijd.
Als ze genoeg gesedeerd is, is het goed. Euh.... dan gaat er toch iets niet goed?
Ik val je absoluut niet aan, maar bekijk eens van een afstandje wat je nu geschreven heb.

Wanneer er geen toekomst perspectief meer is. Dieren leven in het "hier en nu".
Ze wordt nu in leven gehouden, op pijnstillers, vanwege jouw herinneringen en emotie.
Hoeveel pijn heeft ze, zonder dat jij het al in de gaten hebt? "Gun" haar nu het onvermijdelijke...
Dikke HUG bij deze moeilijke beslissing

Sterkte bij het nemen van je beslissing, ts
Dit blijft altijd het moeilijkste!

Hartstikke goed natuurlijk, maar deze vijf vrijheden zijn op heel wat huisdieren (honden, paarden, kleine knaagdieren) in Nederland niet van toepassing.
(En al helemaal niet op de zg productie dieren).
Dus...?

Een second opinion is een keuze die je zelf maakt. En als voor jou persoonlijk die keuze fijner voelt, moet je dat zeker doen. Maar ik vind niet dat je dat in dit topic kunt aandragen met het argument 'ik zou meer duidelijkheid willen'. Dan impliceer je namelijk dat er nu onvoldoende duidelijkheid is en dat TS keuzes gaat maken op basis van vage, onvolledige informatie. Dat is onwaar.

Die 5 vrijheden zijn niet het enige wat er in het boekje staat, en zijn algemene dingen, die inderdaad nogal vrij uit te leggen zijn.
Maar verderop in het boekje staan zeker nuttige dingen en worden concrete voorbeelden gegeven van hoe je als eigenaar jezelf voor de gek kan houden door te focussen op dat kleine dingetje dat nog wel goed gaat, en niet te zien hoeveel het huisdier al achteruit is gegaan.

Heel erg bedankt voor alle reacties en betrokkenheid! Ondanks dat ik niet overal op ga reageren heb ik echt alles goed doorgelezen. Ik fysio/chiropractie nog proberen, hier heb ik namelijk niets in gedaan en heeft de dierenarts ook nooit echt benoemd. Ik weet alleen wel dat ik haar hiermee enorm veel stress bezorg. De dierenarts noemt haar situatie een neurologisch probleem en heeft deze operaties alleen nog bij grote (zawaarlijvige) honden uitgevoerd. Hij laat telkens merken dat de kans dus 50/50 is dat het uberhaubt iets uithaalt en zegt er dan bij; voel je niet verplicht door te gaan voor de operatie. Als hij mij vertelde dat de operatie de oplossing was, zou ik deze doen. Dan maar mn spaarrekening grotendeels leeg, even een klote revalidatie tijd maar daarna nog vele jaren te gaan. Maar omdat de kans laag is, en hij dan ook nog benoemd dat het vaak na jaren dan ook nog eens terug kan komen, zie ik het niet zitten. Ook voor mijn portemonnee maar dat is echt niet de hoofdreden, mijn kat heeft al vrij veel pijn en stress moeten doorstaan de afgelopen maanden.

Momenteel gaat het "goed" met haar! Dat betekend een alerte kat die afentoe in de tuin zit, afentoe speels is op haar manier, genoeg eet en drinkt en heeeel veel knuffelt. De pijn medicatie lijkt goed werk te doen en er zijn (nog) geen bijwerkingen te merken. Vanmiddag hebben we weer haar maandelijkse afspraak bij de DA.


[ img ]

Mijn gevoel op basis van jouw verhaal is pijnstillers blijven geven. Zo lang ze hiermee happy oogt en normaal haar ding doet en er meer goede dagen als slechte dagen zijn. Ja ze kan bijwerkingen krijgen, resultaat is dat je haar dan moeten laten inslapen waarschijnlijk, hetzelfde als je ze nu niet zou geven.

Fysio is wel een goede om eens contact mee op te nemen. Hopelijk kan vanuit die hoek ook eens mee gedacht worden.

Dit is inderdaad ook mijn gedachte! Mocht de situatie verslechteren en merk ik dat ze niet blij is, ga ik niet lang wachten.

Hier sluit ik me bij aan.

Heel veel sterkte met al deze moeilijke beslissingen en gedachten. Ze oogt happy op de foto.

Zolang de pijnstillers goede resultaten geven, kun je daarmee doorgaan, tot je iets tegenkomt waardoor die pijnstillers niet voldoende meer zijn, of ernstige bijwerkingen geven, bijvoorbeeld als er orgaanfalen ontstaat, waarvoor medicijnen nodig zijn die niet samengaan met de pijnstillers die poes nu krijgt.

Moos99 zolang ze nog zo is als jij beschrijft, gewoon lekker bij je houden. Pas als ze aangeeft dat ze meer pijn krijgt laten inslapen. Een oudere kat vindt het heerlijk om gewoon te slapen en die hoeft niet zo nodig te rennen en te vliegen, dat zie ik hier ook, die is 13 en top tevreden, al is het wel een oude brompot als jonkie weer vliegles neemt. Maar ze geniet nog en is lief. Zo heb ik het met mijn paard ook gedaan. Wist ook dat zij meer pijn zou krijgen maar zolang ze nog genoot... toen dat over was zag ik het meteen en heb de volgende dag actie ondernomen.

Zo zou ik het ook doen.

Opvallend is dat het steeds beter gaat met de stress omtrent dierenarts. Zowel in reismandje gaan, als de reis, als nu wachten in de wachtkamer gaan best oké vandaag. Zitten nu in de wachtkamer, en ze schept even een luchtje buiten de reismand


[ img ]

Mijn dochter heeft een kater die ook last heeft van artrose, hij is nu 4. Bij hem was het zo dat hij niet op hoge dingen kon springen en vaak mopperig was, waarschijnlijk omdat hij pijn had aan zijn rug. We weten niet of hij ooit letsel heeft gehad of dat het aanleg is.

Op advies van de dierenarts is zij hem glucosamine en metacam gaan geven. Dat bracht heel erg veel verbetering. De metacam krijgt hij allang niet meer, maar de glucosamine wel. Hij kan eigenlijk alles en lijkt geen last te hebben.

Heb even dit stukje er tussen uit gehaald om een soort van antwoord op je vraag te geven.
Op het moment dat het kwaliteit van leven minder wordt en als de slechte dagen de overhand krijgen ondanks pijnstilling zou voor mij de grens zijn.

Ik sta er ook voor met onze oudere hond die bijna niet tot helemaal niet wil eten. Dus snap je gevoel heel goed en het dilemma aan wanneer doe je het wel en niet goed.