kiwiwitje schreef:Ja ik vind dat echt handig. Hij haalt t bijv ook niet in zn hoofd om een van de meiden te dekken als ik ze alleen uitlaat bijv. Dus ik vind dat echt fijn.
Ik ga dit zeker meenemen in mijn overwegingen. Bedankt.
Wildgirl schreef:Heldere uitleg ts.
Ik heb overigens geen directe ervaring met een tamaskan, wel met herders en ridgebacks en boerboels.
Ik denk dat je voor jezelf de afweging moet maken of het risico op gedragsverandering het dekken waard is.
Niemand kan voorspellen of het daadwerkelijk zal gebeuren, in je OP zeg je duidelijk: we willen onze fijne familie hond niet kwijt.
Dat zou voor mij genoeg zijn om het niet te wagen.
Het zou imo zonde zijn hem te moeten castreren om de scherpte er weer uit te krijgen.
Wat ook nog een optie is, maar die zou je wellicht eens moeten onderzoeken, is om hem pas op wat latere leeftijd te laten dekken. Wil ook wel eens wat gematigder gaan dan.
Ik weet niet of dat veel verschil maakt hij is natuurlijk wel al vier. Verder neem ik alles mee in m’n overweging. We hebben hem in eerste instantie voor ons plezier en dat vinden we natuurlijk het allerbelangrijkste.
EmEm schreef:Anna79 schreef:Ik wil hier even op inhaken. Lees je eens in op het ongelooflijke reukvermogen van een hond. Dit is dierenmishandeling!!!
Helemaal mee eens, Anna!
En nu even on topic. Onze Saarlooswolfhond reu (inmiddels overleden op 14,5 jaar) heeft drie keer gedekt en we hebben geen verandering in zijn gedrag gezien. Wij hebben onszelf dat toen ook wel afgevraagd, maar niks van gemerkt dus. Hij was drie jaar bij zijn eerste dekking.
Bedankt voor je reactie. Ik hoop dat het feit dat de onze inmiddels vier is betekent dat de kans op gedragsverandering een stuk kleiner is.
BillyJ schreef:Allereerst, TS, wat een mooie hond!
*en knip voor het overzicht*
Dankjewel. Je hebt dus geen idee of hij door dekken veranderd is of dat dit er al in zat? maar dit is wel het gedrag waar we een beetje voor vrezen want dan is inderdaad de lol er een beetje af met loslopen en dergelijke.
Knert schreef:Hier een werkhond die naast zijn taak op de boerderij fanatiek wordt ingezet bij de jacht.
*en knip voor het overzicht*
Ik daag de honden ook zeker uit, zowel geestelijk als lichamelijk. Nu is deze hond wel lui aangelegd en als ie er genoeg van heeft gaat ie erbij liggen. Vanwege gezondheidsproblemen en volledig huis gebonden zijn worden de honden nu wel minder uitgedaagd. Dat merk je aan de reu eigenlijk niet, maar wel aan de teef qua gedrag.
Weglopen en niet meer los kunnen lopen is waar we het meeste voor vrezen. Hij kan nu zonder problemen in de tuin, al zit hij daar liever niet als wij daar niet zijn. Ik hoop dat dat een indicatie is, maar ja geen garanties hé...
Ceetje_bokt schreef:Interessant topic, wij hebben momenteel een pup van 5 maanden en we hebben een halfzachte afspraak met de fokker dat hij een keer ‘gebruikt’ mag worden voor een dekking. Als hij alle testen goed doorstaan natuurlijk, maar hij is afkomstig van 100% goedgekeurde teef en reu, dus die kans is wel groot. Hij ziet er nu veel belovend uit en zijn karakter is top. Het zou dan via ki gaan. Ik volg met meer dan gemiddelde belangstelling.
KI staat hier ook op de planning, maar het is slechts bij uitzondering toegestaan zonder eerst een natuurlijke dekking. De hond moet nl. bewijzen ( ) dat hij zelfstandig kan voortplanten.
Van schreef:Nee sterker nog rond die tijd begon hij weer wat beter te luisteren, hij werd eindelijk een beetje volwassen
Nou is Ravi natuurlijk ook geen halve herder.
Zijn sterke interesse in andere honden zat er al als pup. Voor het dekken was hij ook al heel moeilijk terug te roepen als hij een andere hond zag. Dat is pas verandert na castratie.
Eli heeft zo te lezen wel meer trekjes van paps dan zijn zusje. Dat in zijn eigen wereld keren tijdens een wandeling doet Ravi ook, al is hij daar wat lastiger uit te krijgen maar hij blijft altijd in de buurt, weglopen zit er echt niet in.
En grappig om te horen dat ook Eli een tikkie lui is. Dat is ook echt een Ravi dingetje
Eli heeft inderdaad wat trekjes van zijn vader. En hij vindt andere honden ook erg interessant. Je kunt hem wel bij je houden, maar je moet wel scherp blijven anders trekt ie toch z’n eigen plan. En uiteraard meteen kijken of het een teef is die interesse heeft. Dat vind ik wel vervelend want je moet hem blijven corrigeren dan. Dat is eigenlijk begonnen nadat een loopse teef onder z’n neus werd gedrukt door de eigenaar, want die wilde wel mooie pups. En bedankt...
Zo, ben eindelijk bij. In elk geval veel dank voor de reacties (tot nu toe) ik neem alles zeker mee in de overweging.
Castreren zullen we niet heel snel toe overgaan in elk geval, want ik ben zelf voorstander van dingen met training op te lossen. Wel is het zo dat vooral m’n man graag zorgeloos met de honden uit wil kunnen en als ie lastiger wordt dan is dat wel weg en dat betekent dat hij vooral bang is voor spijt. En dat snap ik ook wel. Vandaar dus dat ik heel graag ervaringen hoor van anderen.