Hannanas schreef:Is er met een scoop achter zijn gehemelte gekeken? En volgensmij zijn niet alle dingen te zien op echo en rontgenfoto. Kwam vorige week een verhaal tegen van iemand die al een jaar met haar hond de dierenarts plat liep. Rontgen, echo etc meermaals in dat jaar en niks op te vinden. Uiteindelijk hebben ze de hond open gemaakt om maag en darmen na te kijken en bleken er 16 koffiecups in zijn maag te zitten .
Wow wat een heftog verhaal
Hevonen, plassen deed en doet hij gelukkig wel. We zijn bekend met hem met blaasgruis problemen dus letten daar bewust en onbewust altijd wel op.
zonnebloem, een rontgen hebben ze ook gemaakt, was ook niks op te zien.
We zijn net weer thuis, met Shiro en een bergje medicijnen.
Hij mocht mee naar huis omdat hij bij de dierenarts sinds we hem daar achter gelaten hebben tot dat hij ons zag zich buiten zijn ogen niet bewogen had. Hij had dus ook niet gegeten gisteren uit zichzelf maar door middel van dwangvoeren. Het onderzoek met de contrast vloeistof hebben ze niet gedaan.
Hij moest absoluut vandaag thuis zelf eten en "oke" ogen anders moest hij morgen terug en ging hij aan de sonde.
Bloedonderzoek deel 2 was terug gekomen en liet wel een infectie zien. Voor nu dus op de antibiotica en cortisonen (i.p.v. metacam). Dit moet duidelijk voor verbetering zorgen, zo niet dan gaan ze een scopie doen, van zijn keel tot maag volgens mij.
Toen hij ons zag en ons hoorde begon hij meteen te mauwen en kwam uit zijn hoekje vandaan, voor de dierenartsen dus een extra bevestiging dat hij voor nu beter thuis zit nog.
Na een lang gesprek, opties doorgesproken en medicijnen doorgesproken te hebben onderweg naar huis een pitstop gemaakt en van alles kwa natvoer (mouse, brokjes in saus, brokjes in gelei) en snoepjes mee genomen. Ook bij de dierenarts een blikje recovery mee gekregen.
Eenmaal thuis aan gekomen kwam hij ons eerst een aantal kopjes geven om vervolgens zijn blaas te legen in de kattenbak om daarna te komen vertellen dat hij honger had. Hij heeft heel smakelijk van de recovery gegeten en wat snoepjes op om zich vervolgens uitgebreid te gaan wassen in het zonnetje voor het raam (binnen natuurlijk, ze komen geen van 3 buiten).
So far, so good nu thuis dus.
Wat de dierenarts nu vermoed is dat hij chronische niesziekte heeft wat hij zijn leven lang al mee draagt maar nu opvlamd om de een of andere reden.
Voor vandaag heeft hij ook alle medicijnen gehad zodat we vandaag niks anders hoeven doen met hem dan vertroetelen en voeren om zo goed duidelijk te hebben hoe hij nu thuis is. Maar so far ben ik echt heel blij dat hij weer thuis is en ik denk voor nu ook echt de beste keuze. Als hij slechter word dan zullen we natuurlijk in een poep en een scheet bij de kliniek zijn maar hopelijk gaat dat niet nodig zijn. Ook fijn, de weekend spoed is dit weekend bij onze kliniek dus dat geeft wel een hoop rust
vanavond of morgen ochtend hem wel nog weer eventjes op de weegschaal zetten want volgens mij heeft hij aardig met de stress ingeteerd nog. Maar dat komt wel weer terug