Beste bokkers,

Wie weet herkent iemand dit en kan ons helpen!


Wij hebben 3 katten. Ruim 2 weken geleden gingen zij met zijn 3e ineens in een hongerstaking, nah nee dat is overdreven maar alle 3 aten ineens 1 dag (volgens mij een donderdag) heel erg weinig. De dag erna aten ze weer een stuk beter op 1 na al at hij wel nog wat.

Zaterdag vonden we hem ietsjes uit zijn doen, en kreeg hij 's middags waterdunne diarree. We hebben hem toen met natvoer wat gegeven tegen de diarree. Natvoer at hij toen wel nog aardig, geen koorts. Hartslag en ademhaling ook normaal.

Zondag 's ochtends weinig ontlasting maar het werd al iets steviger, we vonden toen ook een stukje stof in zijn poep. Na enig speurwerk vonden we dat de touwtjes van de speel tunnel eraf geknaagd waren en was dat een stukje van zo'n touwtje.
's avonds had hij weer normale ontlasting maar at nog steeds erg weinig.

Maandag ochtend begon hij weer met veel smaak te eten, nog niet zoveel als normaal en voornamelijk natvoer maar weer veel meer als de dagen ervoor.

Vrijdag middag begon hij ineens wat raar te doen. Hij wilde eten maar als hij dan een hapje nam dan was het alsof hij gestoken werd rende hij ineens weg terwijl hij kokhals bewegingen maakte. We hebben toen verschillende dingen geprobeerd en als we dan brokje voor brokje zijn voer gaven dan at hij het goed, en als hij dan eenmaal een aantal brokjes op had ging het uit zijn bakje ook weer normaal, dus enkel met het beginnen van t eten. Zelf geprobeerd hem in zijn bek te kijken maar dat lukte niet.

Zaterdag ochtend dus meteen de dierenarts gebeld. Deze wilde hem maandag graag zien, tenzij het erger werd dan in het weekend nog.

Het weekend hebben we hem brokje voor brokje gevoerd en dat ging wel gewoon goed. Hij geeft niet over, heeft geen diarree en speelt gewoon.

Maandag bij de dierenarts konden ze hem goed in zijn bek kijken, niks te zien, niks geirriteerd ook. Helemaal onderzocht maar geen reacties op het voelen van zijn keel, buik mooi zacht, lymfen klieren niet verdikt, geen koorts, geen enkele indicatie wat er mis is.
Ze hebben hem een pijnstiller gegeven, iets tegen braken/misselijkheid en een vloeistof wat zijn hele inwendige van mond tot kont een beschermend laagje geeft wat eventuele irritaties verzacht. Dit laatste hebben ze hem de 1e keer zelf op de kliniek gegeven omdat hij het hier thuis in het weekend niet toe liet als wij aan zijn bek kwamen voor metacam ofzo.
De rest van de dag is hij vrolijk, speelt, eet natvoer en wat brokjes enz. 's avonds zelf de vloeistof moeten geven en dit ging met wat moeite aardig goed.

Dinsdag ochtend was hij heel erg schuw. Hem met wat moeite toch ook weer de metacam, vloeistof en een pil tegen misselijkheid kunnen geven. De rest van de ochtend en deels de middag heeft hij zich op de slaapkamer gehouden. Uiteindelijk is hij naar de woonkamer gekomen maar ging niet normaal ontspannen slapen, hij bleef alert en als wij op stonden ofzo dan schoot hij meteen weg. We hebben hem in de avond dus ook niet meer de vloeistof kunnen geven.

Woensdag (gisteren ochtend) was hij wat duf, dus meteen weer de kliniek gebeld en we moesten hem daarheen brengen. Ik heb hem toen wel moeten vangen in 1e instantie maar zo gauw ik hem had zat probeerde hij niet meer weg te komen, kon ik hem alleen temperaturen (40.0) en nadat wij ons klaar gemaakt hadden om te vertrekken kroop hij wel in elkaar toen ik hem oppakte maar gaf verder geen kik. Sinds dien is hij bij de dierenarts. Ze hebben een bloedonderzoek gedaan, kwam niks raars uit, ze hebben een echo van de buik gemaakt waar ook niks uit kwam. Zijn temp was wel iets gezakt naar 39.5. Hij heeft zo ver als ze verteld hebben gisteren avond iets gekregen van een contrast vloeistof om te kijken wat er mis gaat. En zo ver weten wij nu nog niks meer.

We moeten om 2 uur bij de kliniek weer zijn maar zoals ik het begreep is dat "op bezoek" en om te kijken of hij wilt eten als wij er zijn. Hij heeft blijkbaar wel gegeten gisteren of vannacht (ik vermoed het laatste) maar wilt vandaag nog niet eten.

So far is het dus een groot raadsel. Kwa eten nu op de kliniek verbaasd mij niet. Het is een hele gevoelige kat en heel erg bang op nieuwe plekken/nieuwe mensen.

De andere 2 katten hebben trouwens nergens last van, al missen ze hun maatje wel en zoeken ze het huis helemaal af naar hem.

Wat ik met dit topic wil bereiken is vooral de hoop dat iemand het herkent maar ook om het kwijt te kunnen en op deze manier ook alles goed onder elkaar te hebben kwa tijdlijn hoe en wat en misschien voor andere mensen in de toekomst die hetzelfde probleem hebben met hun kat.

Een paar overige informatie dingetjes over Shiro.
Savannah kater, gecastreerd
Blaasgruis verleden
3 jaar
Bange en onzekere kat

En een foto van de patient
[ img ]

Ik zou laten kijken of er niet nog wat van zijn speeltje in zijn lijf zit.

Dat is met de echo toch al gedaan?

Op de echo hebben ze hier gisteren geen sporen van gevonden. Helaas zou ik ook willen zeggen want dan wisten we tenminste wat het probleem was.

Misschien voor de zekerheid toch een röntgenfoto laten maken? Het klinkt alsof er toch nog iets in hem zit

PLast hij wel? Een van mijn normaal eetgrage katers wilde ineens ook nauwelijks meer eten. Natuurlijk in het weekend. Gebeld en advies om meteen te komen gekregen, ze dachten aan een probleem met plassen. Ze hebben toen een katheter ingebracht en antibioticainfuus gegeven. Doordat hij nauwelijks meer kon plassen vergiftigt hij zichzelf. Hij heeft 3 dagen daar aan het infuus en pijnstilling moeten liggen. Het was kantje boord, maar hij heeft het gehaald. Heeft thuis ook nog een week antibiotica en pijnstilling gehad.

Behalve gebrek aan eetlust en beetje lusteloosheid hadden we eigenlijk niks gemerkt, de dag ervoor leek hij nog heel normaal.

Kun je stof en touw wel zien op een röntgenfoto?Het lijkt inderdaad of nog iets hem dwars zit.

Je ziet vaak wel dat er iets zit wat niet de juiste structuur heeft. Je zou verwachten dat ze dat op de echo wel gezien zouden moeten hebben, maar soms krijg je een beter beeld met een röntgenfoto.

Is er met een scoop achter zijn gehemelte gekeken? En volgensmij zijn niet alle dingen te zien op echo en rontgenfoto. Kwam vorige week een verhaal tegen van iemand die al een jaar met haar hond de dierenarts plat liep. Rontgen, echo etc meermaals in dat jaar en niks op te vinden. Uiteindelijk hebben ze de hond open gemaakt om maag en darmen na te kijken en bleken er 16 koffiecups in zijn maag te zitten .

Wow wat een heftog verhaal

Hevonen, plassen deed en doet hij gelukkig wel. We zijn bekend met hem met blaasgruis problemen dus letten daar bewust en onbewust altijd wel op.


zonnebloem, een rontgen hebben ze ook gemaakt, was ook niks op te zien.

We zijn net weer thuis, met Shiro en een bergje medicijnen.

Hij mocht mee naar huis omdat hij bij de dierenarts sinds we hem daar achter gelaten hebben tot dat hij ons zag zich buiten zijn ogen niet bewogen had. Hij had dus ook niet gegeten gisteren uit zichzelf maar door middel van dwangvoeren. Het onderzoek met de contrast vloeistof hebben ze niet gedaan.
Hij moest absoluut vandaag thuis zelf eten en "oke" ogen anders moest hij morgen terug en ging hij aan de sonde.

Bloedonderzoek deel 2 was terug gekomen en liet wel een infectie zien. Voor nu dus op de antibiotica en cortisonen (i.p.v. metacam). Dit moet duidelijk voor verbetering zorgen, zo niet dan gaan ze een scopie doen, van zijn keel tot maag volgens mij.

Toen hij ons zag en ons hoorde begon hij meteen te mauwen en kwam uit zijn hoekje vandaan, voor de dierenartsen dus een extra bevestiging dat hij voor nu beter thuis zit nog.
Na een lang gesprek, opties doorgesproken en medicijnen doorgesproken te hebben onderweg naar huis een pitstop gemaakt en van alles kwa natvoer (mouse, brokjes in saus, brokjes in gelei) en snoepjes mee genomen. Ook bij de dierenarts een blikje recovery mee gekregen.

Eenmaal thuis aan gekomen kwam hij ons eerst een aantal kopjes geven om vervolgens zijn blaas te legen in de kattenbak om daarna te komen vertellen dat hij honger had. Hij heeft heel smakelijk van de recovery gegeten en wat snoepjes op om zich vervolgens uitgebreid te gaan wassen in het zonnetje voor het raam (binnen natuurlijk, ze komen geen van 3 buiten).
So far, so good nu thuis dus.

Wat de dierenarts nu vermoed is dat hij chronische niesziekte heeft wat hij zijn leven lang al mee draagt maar nu opvlamd om de een of andere reden.

Voor vandaag heeft hij ook alle medicijnen gehad zodat we vandaag niks anders hoeven doen met hem dan vertroetelen en voeren om zo goed duidelijk te hebben hoe hij nu thuis is. Maar so far ben ik echt heel blij dat hij weer thuis is en ik denk voor nu ook echt de beste keuze. Als hij slechter word dan zullen we natuurlijk in een poep en een scheet bij de kliniek zijn maar hopelijk gaat dat niet nodig zijn. Ook fijn, de weekend spoed is dit weekend bij onze kliniek dus dat geeft wel een hoop rust
vanavond of morgen ochtend hem wel nog weer eventjes op de weegschaal zetten want volgens mij heeft hij aardig met de stress ingeteerd nog. Maar dat komt wel weer terug

Wanneer er niets gevonden is behalve verhoogde infectie waarden( waar ze ook goed ziek van kunnen worden) eerst maar eens kuur afmaken en afwachten.

Als er echt niets te vinden is en er is iets van een infectie te zien kan het ook nog alvleesklierontsteking zijn. Meestal willen ze dan ook helemaal niks meer eten. Hopelijk slaan de medicijnen aan en voelt hij zich snel beter.

Bigone, Dat is inderdaad wat we nu gaan doen Fingers crossed

Zonnebloem, Alvleesklier is het denk ik deze keer niet. Vergeten in de openings post te zetten, hij heeft toen hij de blaasgruis problemen had ook een ander probleem gehad, mijn vermoede was toen ook alvleesklier ontsteking. Maar hij was toen ook echt sommige dagen lusteloos enzo.

Nieren, lever geven ook die problemen. Wens jullie heel veel sterkte!

Nierwaarden en lever waarden waren gelukkig goed. Glucose was wel iets te laag maar dat was de kennen aan dat hij niet at?

Sorry als ik soms dingen verkeerd zeg trouwens. Ik woon in Frankrijk en al is mijn Frans langzaam aan aardig aan het worden, met zulke emoties enzo valt het gewoon deels echt weg. Godzijdank is mijn vriend frans en kan hij mij daarna nog tig keer een samenvatting geven.

So far nog steeds so good. Hij heeft ondertussen 3/4 blikje recovery op, wat brokjes en snoepjes. Je merkt wel dat hij echt helemaal kapot is van alle stress. Maar waar hij dinsdag heel erg op zijn hoede was ligt hij nu languit compleet ontspannen te slapen tussen zijn vriendjes in Speciaal voor hem ook lekker de haard een beetje extra gestookt en de verwarming in de slaapkamer aan gezet zodat hij heerlijk comfy en warm is.