Hoi,

Ik plaats dit even voor de kenners onder ons, uit wanhoop voor de buren.

Zij hebben 2 honden, de ene 5, de andere nog geen jaar. Beide (intacte) reutjes.
Deze honden doen het prima samen, tot sinds kort.
De oudste reu vliegt de jongste aan out of nowhere.

Dan ligt de jonge hond te slapen of gewoon rustig te niksen, vliegt de andere er op af.

Beide honden gaan continu samen op pad, gaan ook zonder elkaar op pad met de eigenaar.
Er is een hondentherapeut gecontacteerd, maar deze kan pas in december komen.

Ze scheiden nu de honden als ze zonder honden weg gaan.
Het is enkel op eigen terrein dat het vaker en vaker misgaat, ook in de auto bijvoorbeeld.

De buren hebben écht een groot huis waar de honden beneden leven dus ruimte om te ontlopen is er wel.

Ik zou het persoonlijk ook niet weten waar het vandaan komt, vooral omdat het de laatste 3 weken erger en erger blijkt te worden

Ze hebben mij de camerabeelden laten zien van zo'n ruzie, ik vond het niet fijn om te zien.
Je ziet dat de hond reageert op iets buiten en het lijkt wel alsof hij 'zijn ei' uitlaat op de jongste?

Er zijn tot hier toe nog nooit gewonden gevallen, gelukkig...

Wat is het ras(type) waar het hier om draait?

Redirectie kan zeker een oorzaak zijn. Maar het kan ook de ander niet meer op het terrein willen hebben zijn als volle reuen, waarbij de jongste nu als volwaardige concurrent wordt gezien en dus op moet donderen.

Hoeveel wordt er per dag mee gelopen en per week mee getraind per hond?

Wat ontzettend vervelend zeg.. mijn moeder heeft zelf een grotere hond (rednose pitbull x nog wat ) en die neemt ze ieder jaar in de zomer maanden mee naar de camping. Dit gaat altijd heel goed, hij is wel waaks hoor maar echt een allermans vriend.
Op een gegeven moment werd hij heel vals en gemeen naar hun andere hond (oliebol) en naar mensen, ook uit het niks opeens grijpen of aanvallen. Wat bleek, er was ergens kortsluiting waardoor de hond de hele tijd 'onder stroom' stond en een hele hoge piep hoorde. Dit maakte hem uiteindelijk zo. Toen de overbuurman de kortsluiting ontdekte en had hersteld was er niks aan de hand.

Het klinkt misschien ver en gek gezocht maar is er geen bepaalde toon in huis wat de ene hond niet helemaal lekker kan handelen? Ook zou het een natuurlijk instinct kunnen zijn en dat is rangorde bepaling en dat de jongste hond in principe 'weg moet' van de oudere.

Is de jongste hond zeker nog helemaal gezond?

Bij de jonge hond gaan nu waarschijnlijk hormonen opspelen, waar de oudste hond op reageert.

Het gaat om 2 golden retrievers welke elke dag zeer ruim mee op wandel genomen worden + er wordt mee gefietst.

De jongste hond lijkt gezond? Ik zie er toch niets mis aan
Héél levendig actief baasje. Voor zover ik verstand heb van Goldens, ook geen rare dingen te zien qua bouw of zo.

Geen loops teefje in de buurt?

Hmm dat zou nog kunnen, het zit hier VOL honden, alle buren hebben er minstens 2...

Dat een hond er gezond uitziet betekent nog niet dat hij dat ook is en honden willen geen ongezonde/zwakke dieren in hun roedel normaal gesproken. Ze merken het eerder op dan wij.
Maar de andere opties die benoemd worden zijn zeker ook mogelijk.

Redirectie-agressie is niet direct iets dat ik bij goldens zou verwachten. Bezitsagressie is wel een punt van aandacht, maar dat toont zich vaak ook naar pups en er wordt niet gesproken over spullen in je verhaal. Ook echte reuconflicten zijn niet bepaald standaard bij dit ras.

Tegelijkertijd lijkt er volgens jou wel iets van een trigger van buitenaf te zijn, maar ook nog wel beheersing, dus rage-syndrom (rode cocker syndroom) is ook niet logisch (dit komt bij bepaalde lijnen goldens ook voor).

Ik zou ze voor nu enkel onder toezicht bij elkaar laten en anders met de oudste altijd een muilkorf om, voordat er wel serieuze schade ontstaat.

Eten en speelgoed is wel een dingetje...

Eten/botjes worden nooit achtergelaten als de baasjes niet thuis zijn. Speelgoed kan wel, maar de oudste heeft wel al eens de man des huizes gehapt (in de hand waar het speeltje was, het was een trekspel) omdat de jongste aan het spelen was met hem en de oudste wilde de aandacht.

(Ze lezen mee Ze gaan ook 3x per week naar de gehoorzaamheidslessen op school)

Ik herken dat gedrag wel van mijn katten. Twee katers, broers. Al hun hele leven samen. Een is heel fel op vreemde katten, als hij die ziet maar er niet bij kan omdat er een raam tussenzit, reageert hij het ook wel eens af op zijn broer. Want daar kan hij wel bij.

Nu is het allemaal niet zo heftig dat er gewonden vallen, maar het is wel een uiting van frustratie van de ene kater.

NB: ik lees dat ze niet gecastreerd zijn. De oudste zou ik alsnog laten helpen (en de jongere ook, trouwens, als er niet mee gefokt wordt).

Castratie heeft een heleboel nadelen op het gebied van gezondheid, dus dat zou ik zeker niet zomaar doen.

Iets om met de dierenarts te bespreken. Ik ben voorstander van castreren tenzij de dierenarts het afraadt. Dat heb ik overigens nog nooit meegemaakt. Maar via deze link is veel (betrouwbare) info te vinden waar de eigenaren van de betreffende honden wellicht wat aan hebben:

https://www.licg.nl/honden/castratie-of ... gedrag-reu

Ze zouden de oudste eens chemisch kunnen castreren om het te proberen? Vind het sowieso zorgelijk om te lezen over dat happen. Wel lastig Golden Retrievers zijn normaal hele sociale honden. Zou ook even bloed af nemen bij de jongste, puur om te checken of er toch niet iets speelt. Je weet het nooit en zoveel geld kost dat niet.

Ik zie vooral veel frustratie en daardoor ook gevechten bij ongecastreerde reuen. Begin ondertussen behoorlijk wars te worden van de anti-castratie lobby.

Castreren zonder de onderlinge verhouding van de honden in acht te nemen is riskant en kan de zaak verergeren.
De jongste reu wordt nu volwassen. Dat gaat de onderlinge verhouding van de honden doen verschuiven. Mogelijk voelt de oudere reu zich genoodzaakt de onderlinge rangorde te bewaken.
Redirectieagressie kan natuurlijk, maar de leeftijd van de jonge reu in combinatie van het juist nu optreden van de problemen doet denken dat de rangorde mogelijk aan het schuiven is.

Ik zou hier een gedragsdeskundige bijhalen. Daarna kan er bepaald worden of en zo ja wie er dan gecastreerd zou moeten worden.

Chemisch castreren dmv een chip geeft in eerste instantie een verhoging van het testosteron leven en dus mogelijk een verergering van de agressie. Daar moet wel serieus rekening mee gehouden worden, het gedrag kan in het begin verergeren.

Weten ze echt zeker dat ze niks te pakken hebben gehad?

Wij hebben broer en zus, beiden geholpen en een reu van een half jaar ( niet geholpen )

Broer en zus zijn echt stapel op elkaar, maar er zijn wel echt nare gevechten geweest om een botje. Ze kunnen wel samen eten na trainen, maar een bot gaat dus niet.

Een aantal weken geleden had mn man per ongeluk het voer zakje laten liggen van trainen en die hebben ze te pakken gehad en daarop gevochten.

En eergister hebben ze wortel van de paarden te pakken gehad en heeft de pup een lesje gehad waar de grenzen liggen. Vooral dat wat ze zelf te pakken krijgen is dus een trigger. Wat normaal is en in hun ritme zoals het voer gaat goed.

Uiteraard voorkomen we dus het meeste en kunnen ze echt niet zonder elkaar. Maar er moet toch wel een reden zijn. Anders zou ik toch een camera erop zetten om te zien wat eraan vooraf gaat.

En ik heb de laatste tijd iets teveel reuen met gedragsproblemen zien langskomen die gecastreerd werden waarna het gedrag heel erg versterkt werd en meerdere zijn nu ingeslapen, dus ik word een beetje chagrijnig van de castratie-is-de-oplossing mensen.
Zomaar castratie adviseren zonder de honden te kennen of ook maar te zien is niet oké. Adviseer dan een gedragsdeskundige die kan inschatten of castratie wel kan helpen.
Ik ben niet anti-castratie, ik ben anti-ondoordacht-castratie.

Ik heb het laatst met een dierenarts erover gehad en daarna bij honden training met iemand.

Onze ene reu is jong gecastreerd en valt wel uit, maar had al behoorlijk wat bagage. Verder lief voor ons en de dieren hier die hij kent.

Onze jonge reu weten we nog niet wat onze voorkeur heeft.

Beiden zeiden ongeveer hetzelfde; als een reu zacht is en je castreert, zal hij vaak zacht blijven en kan vaak nog zachter worden.
Als een reu eenmaal een mindere ervaring heeft met een andere hond/honden of uitgevallen is, kan castreren dat wel sterker maken.

Dat is super kort door de bocht en ze kennen ook het chemisch castreren met verschillende ervaringen. Maar in principe zeggen ze; wil je castreren, doe het voor een aanvaring.
Is er geen aanvaring, kan het prima goed gaan zo.
Zijn er aanvaringen, gaat castreren niet helpen.

Maar..........heel veel is natuurlijk ook weer te trainen. Daarom zou ik echt een camere erop zetten en een gedragsdeskunige laten kijken, want die kan net wel dat ene signaal zien. Als eigenaar missen we soms iets of zijn we ook teveel aan onze honden gewend, hoe ze zijn, bewegen, kijken etc.

Ik heb trouwens zowel reuen als teven gehad, geholpen en niet, zonder gezondheidsproblemen en ook oud geworden of om een andere reden overleden.

Mijn ervaring is ook dat er ruzie onstaat door een botje. Vaak ook nog als eentje het botje eigenlijk niet hoeft maar het ook niet aan een ander gunt.

Aanvallen komen nooit uit het "niets"
Er is altijd een reden - alleen de kunst te vinden, welke.
Hormonen ,omdat de jongere nu volwassen wordt zou kunnen maar heb ik mijn twijfels gezien de omstandigheden waar de oudste dan aanvalt.
Maar is het onderzoeken waard.
En dan misschien castratie overwegen.
Verder zou ik beiden goed laten onderzoeken. Hier had de Amerikaanse Bully van mijn stiefdochter een tumor in haar hoofd. Tot zij 7 was de liefste en vrolijkste hond op aarden. En toen uit het niets aanval op de heer van t huis. Heel langzaam is dat verergert en ook nooit aanleidingen geweest.
Dat arme ding had van tijd tot tijd " kortsluiting"
Uiteindelijk dus tumor gevonden en helaas niets meer aan te doen.
Maar ook andere - voor ons niet direct zichtbare-aandoeningen
kunnen dus aanvallen provoceren.
Dus mijn tip : beiden laten checken

Wellicht castreren een goed idee is he......
2 hengsten zet je ook niet samen op een klein stukje

Wat een bullshit. Ik heb hier 5 reuen gehad van verschillende rassen en nog nooit gezondheids problemen gehad na hun castratie! Zijn allen oud geworden.

Ik heb hier ook altijd alles laten castreren en nooit problemen gehad. Níet castreren brengt minstens net zoveel risico's met zich mee.