arme jongen.
Ben je nog maar net een week bij ons, komen we er achter dat je last hebt van wagenziekte.

Sinds een week hebben we er een tweede bordercollie bij! Past perfect in ons gezin.
Hij heeft wat tijd nodig om te wennen. Maar het meeste pakt hij moeiteloos op.

Sinds drie dagen komen we er achter, dat autorijden toch wel spannend is. Of in ieder geval, hij word een beetje misselijk.

Meestal na een minuut of zeven in de auto, gaat het mis.

Helaas... Voor deze lieve jongen, gaan we minimaal één x per dag met de auto! Het zijn maar stukjes van maximaal 10 a 15 minuten. Maar toch!

Hoe kunnen we hem helpen?

Onze teef heeft nergens last van! Vanaf dag één gaan wij al met de auto overal naar toe. Zelfs een rit van 250 kilometer is geen probleem voor haar!

En komt hij er ooit weer vanaf?

Alvast bedankt voor het mee denken!

Hoe oud is de hond? Ze groeien er vaak overheen

Hier hielp het om de hond bij het voeteneind van de bijrijdersstoel te doen. Uiteindelijk er overheen gegroeid en nooit meer last van gehad. Kon ze ook naar de achterbank of kofferbak

Die van ons is er ook overheen gegroeid.
Maar we gaven haar ook ter ondersteuning reispilletjes.

Nu zijn ze niet meer nodig. Vanaf een maand of 6 a 7 werd het beter.

Hier dacht ik ook dat ik een pup had met wagenziekte. Gelukkig bleek het spanning te zijn en is ze er nu over heen, het heeft wel zeker een maand of 3 geduurt.

Hier hielp het voor in de auto zitten ook enorm, dan was het een stuk minder spannend ondat ze dicht bij mij kon zijn.
Niet eten vanaf 3 uur voor een rit, rustig rijden, veel korte stukjes. En dan de eerste tijd ook wel eens gewoon zitten in de auto en niks doen of juist een kluifje mee zodat ze leren dat het niet spannend hoeft te zijn. En je auto vol leggen met kleedjes, handdoeken, en covers voor je stoelen zodat je niet meteen hoeft te reageren als ze ziek worden. Dan rustig doorrijden en het pas oplossen als je op de plaats van bestemming bent.
En geduld, veel geduld

Anderhalve jaar is hij nu.

Spannend zou hij het best kunnen vinden. Verbaast mij niet zo veel.
Ik weet niet wat hij als pup heeft mee gemaakt en heeft gedaan natuurlijk.

Kleedjes is een goeie. Daar heb ik gelukkig genoeg van.

Voor in de bijrijdersstoel of ervoor gaat niet.
Ik moet natuurlijk ook ergens zitten hihi.

Border collie is niet zo groot toch? Lukte mij ook met een rottweiler of een husky. 1 voet links. Hond er tussen. Andere voet rechts

Niet heel groot, maar ook niet comfortabel.

Als het echt niet wil achter in, dan moeten we wat verzinnen. Maar eerst andere opties open houden

In mijn auto zitten ze op de achterbank in de gordel... Daar heeft ie nog niet gespuugd. Maar daar is hij nu twee x in geweest.

Raam stukje open voor frisse lucht hoor ik vaker.
Zelf nooit mee gemaakt maar dit hoor ik vaker

Ik zat ook voorin hoor. Golden retriever zat tussen mijn benen op de grond. Het is maar een kort ritje zeg je. Dan moet dat ook wel lukken.

Raam open werkte hier niet. Airco aan en die zacht op de hond richten wel, maar dat werkte vooral voor in.

Hier zit ze nog steeds voor in, ook op vakantie naar zuid Duitsland, achter in werd ze misselijk. Net wat Kabayo zegt, het is niet ruim maar als de hond alleen daar niet misselijk wordt is het wel een fijne stap 1. Ik ben nu langzaam bezig dat ze weer vaker achterin gaat maar dat heeft tijd nodig.

Zit hij in de kofferbak samen met je teef of alleen?

Zo zitten wij ook in de trein nu, gaat ook beter nu ze niet meer misselijk is.

[ img ]

Hier ook eentje gehad met wagenziekte. Ttz. de hond hebben we nog, maar de wagenziekte is gelukkig weg.
In het begin hebben we haar laten kiezen waar ze zat. Dat was op schoot
En telkens als we wisten dat we met de auto gingen geen eten gegeven. Zelfs wanneer ze 's ochtends gegeten had en we na de middag gingen rijden liep het mis.
Van een hond die een grondige hekel had aan autorijden is ze veranderd in een enthousiaste reiziger.
Die nu ook netjes bij de rest achterin zit.
Maar nog altijd zorgen we voor een lege maag.

Wagenziekte is echt een verschrikkelijk gevoel (zeg ik uit ervaring) en ik zou er dan ook alles aan doen om het je hond zo comfi mogelijk te maken. Voordat hij het gaat associeren met autorijden = niet leuk.

Tips:
- raampje open;
- hond op bijrijdersstoel, het liefst zodat ie de weg kan zien;
- reispilletjes (in overleg met da uiteraard)
- de lege maag maakte het in ons geval erger, maar hierboven dus niet.

Hopelijk werk het!

De weg zien hielp hier trouwens niet, maakte de hond zelfs nerveuzer. Later begreep ik dat honden niet hetzelfde inzicht hebben als mensen en niet snappen waar ze heen gaan als ze naar buiten kunnen kijken. Bij mensen werkt dat inderdaad wel heel erg

Dit was op vakantie, ik raad het niet aan om iedere dag ruim 2 uur zo te rijden
[ img ]

Hij zit samen met de teef en ze kijken samen altijd door de voorraam naar buiten

Wat vervelend. Maar weinig aan te doen denk ik.
Onze Duitse herder van nu 10 jaar was als pup ook heel wagenziek. Moest veel overgeven.
Heeft tot bijna 1 jaar geduurd. Maar associeert de auto gewoon met leuke dingen. Dus als de kofferbak per ongeluk nog eens open staat, zit ie er al in! Ondanks de wagenziekte als pup nooit angst of iets voor auto rijden ontwikkeld.
Hij is helemaal blij als ie mee mag in de auto, is al eens bij een wild vreemde in de auto gesprongen die de kofferbak open had... oeps!
Nu een herder pup erbij, die intussen al 9 maanden is, maar zij heeft nergens last van. Heel verschillend dus!
Succes met de pup, hij/zij groeit er vast overheen!

Dankjewel
Moest even grinniken! Pup van anderhalve jaar

Cody associeert auto nu ook met leuke dingen.
Auto is wandelen en wandelen is fantastisch!
Dus dat is wél een voordeel

Hier ook het eerste jaar reispilletjes gebruikt, gewoon primatour.
Kon gewoon volgens de dierenarts en dit hielp enorm. Nu geven we dat alleen voor lange ritten, maar hebben ook al weer eens een uur gereden zonder problemen.