Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Sellyxx schreef:Ach wat een lieverd. Hier een best wel gelijk verhaal, (wel bijzonder eigenlijk). Vroeger een hond gekregen toen ik nog bij mijn ouders woonde. Toen ik apart ging wonen en mijn ouders gingen verhuizen naar Duitsland verhuisde de hond met mijn ouders mee. Elke keer zo blij als ik daar ben en haar kan knuffelen, met haar kan spelen etc. etc. En dan toch ook soms die angst van hoelang zal ze nog meegaan en elke keer extra genieten als ik haar wél kan zien.
Onze hond is inmiddels 12. Ze was altijd onwijs energiek en zo speels dat iedereen ook toen ze 10 was altijd nog zei: zo dat is zeker een jonkie. De laatste paar maanden werd ze steeds rustiger en braver, dat wij nog dachten, zo ze is nu eindelijk wat ouder en rustiger. Ook wat last van beginnend staar, maar niet dermate dat ze daar echt last van lijkt te hebben. Maar nu de laatste paar keren dat ik haar zag
was ze echt een stuk stijver, bewoog zich stroever, moest zich eerst uiiitgebreid uitrekken en liep dan heel stram de eerste paar stappen. Wij dachten eerst dat het de ouderdom was en er een beetje bijhoorde. Ze vertoonde verder geen gekke klachten.
We geven haar nu sinds een tijdje de groenlipmossel van synofit (poedervariant) (Mede doordat mijn moeder dit middel zelf heeft ontdekt voor haarzelf, en wonderbaarlijk zij van al haar artrose klachten af is). Het is een natuurlijke ontstekingsremmer met zo goed als geen bijwerkingen. En sinds onze hond het krijgt is ze weer haar oude jonge zelf, ze rent weer, speelt weer, dartelt weer als een jong hondje rond en lijkt wel 3x zoveel energie te hebben. Zo apart van het gevoel: ja ze wordt nu echt steeds ouder en ouder en gaat naar het einde toe, naar opeens een hele jonge energieke hond waarvan wij het idee hebben dat ze nog volop in het leven staat! En voor ons ook echt een teken dat dat ze in die maanden toch echt pijn heeft gehad van haar artrose en dat dat de reden was van haar stijfheid en 'rustige' gedrag. Onze eigen dierenarts was erg geïnteresseerd naar de groenlipmossel van synofit. Er is namelijk wel meer groenlipmossel op de markt te vinden, maar bij sommige zit er maar een klein groenlipmosselextract in en dan zal het niet de beste werking hebben. Er zit dus wel echt een verschil tussen de merken. Synofit is dus wat duurder maar naar onze ervaring écht 100% de moeite waard!
Wat mij betreft is zoiets proberen en kijken of het effect heeft op je hond zeker de moeite waard.
Nymeria schreef:Ach, die oudjes allemaal
Het is heel fijn te lezen dat ik niet de enige ben die worstelt met deze vraag. Ik heb zelf ook nog nooit eerder een beslissing hoeven te nemen over het inslapen van een dier, sterker nog: ik heb het nog nooit meegemaakt. Heel vroeger is een poes van ons ingeslapen, maar daar kan ik me amper wat van herinneren en bij het moment zelf ben ik niet geweest.
Het voelt als een hele grote verantwoordelijkheid en laten we eerlijk wezen: het feit dat ik op den duur afscheid moet gaan nemen van hem jaagt me flink angst aan. Daar ga ik echt kapot van zijn, wat mag en logisch is, maar niet iets is waar ik naar uit kijk natuurlijk.
Nymeria schreef:Lijkt me heel lastig als je er anders in staat, Gaabje.. Dat is bij ons niet zo. Probleem is meer dat ma en ik beiden gaan janken als we het er over hebben
Mijn vader vindt het denk ik wel moeilijk, dat is ook zo'n binnenvetter, maar die gaat wel mee met ma en mij als wij vinden dat de tijd daar is.
15.5 ook zo'n super mooie leeftijd.
Ik zal ook eens kijken en evt overleggen met de DA over supplementen naast evt. pijnstillers.