Bokt.nl

mika11 schreef:

Het lijkt uit jouw beschrijving ook deels een gedragsprobleem te zijn?
Heeft de dierenarts wel de ogen verder onderzocht, geen beschadigingen in hoornvlies/netvlies of zo?

Wij hebben ook een coton, dit ras staat er wel om bekend dat ze veel kunnen blaffen.
Ons hondje kan ook wel blaffen om verschillende dingen, maar het is dan ook wel snel weer over.

mika11 schreef:

Klopt het dat je nog een andere hond hebt?
Is deze hond wel rustiger en stabieler?
Dat je coton zich daar aan kan optrekken?

Wij hebben ook 2 honden, onze andere hond is veel rustiger en bedaarder dan de coton.
Toen onze coton kwam als pup heeft hij met het opgroeien hier veel steun aan gehad.
Maar desondanks heeft onze coton ook vaak veel kabaal om zich heen.
Niet op een vervelende manier maar hij kan wel aanwezig zijn.

KellyR schreef:

Ik had een deels blinde Aussie, een paar maanden terug ingeslapen.
Zij was aan 1 kant volledig blind en naarmate ze ouder werd had ze ook wat staar in haar andere oog en waarschijnlijk ook nooit volledig zicht gehad.

Ik herken dit gedrag wat jij omschrijft niet. Het klinkt eerder als een onzekere hond die meer grenzen nodig heeft dan dat hij momenteel krijgt - puur speculatief, want op basis van een paar zinnen kan je niet veel anders.
Als je verteld dat het met training slechter wordt, is het misschien tijd om het over een andere boeg te gooien.

Hoe wij merkte dat onze hond slecht zicht had;
ze zag kuilen niet, ging hier vooral op jonge leeftijd regelmatig over de kop, met de jaren verbeterde dit wel omdat ze meer met haar voeten gingen kijken.
Ze miste wel eens een boom tijdens het rennen/spelen, met bloeduitstortingen in de ogen als gevolg.
Ze liep altijd heel autistisch met haar goede kant op het randje van het voet/fietspad.
Ze vermeed onvoorspelbare dingen zoals modder omdat dan haar zicht (voetjes) verder werden geblokkeerd.
Onze andere hond was haar extra paar ogen - toen hij weg viel, liep ze in het begin letterlijk tegen de muren aan als wij haar niet genoeg begeleiding gaven.
Ook taste hij veel situaties af en vertelde haar wanneer de kust veilig was met vreemde honden of niet.
Ze bleef altijd in de buurt, maar dit kwam ook deels door niet optimaal gehoor, als ze ter ver weg ging en als het druk was, zag en hoorde ze ons letterlijk niet (vnl strand).
Haar volledige hoofd omdraaien terwijl ze het, als ze goed zicht had gehad, makkelijk had kunnen zien.

Ze deed dus eigenlijk heel veel kijken via haar voetjes en ook op haar neus.

Een hond zou ook moeten ruiken dat jullie het zijn, zicht zou hier geen primaire functie in moeten zijn, zeker als ze niet goed zien - uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd.