Geplaatst 
Tom heeft al een hele voorgeschiedenis! Voor hij op de boerderij was waar Aramis gestaan heeft en waar ik hem heb leren kennen, was hij op een andere boerderij. Daar heeft de dierenbescherming hem weggehaald omdat hij zwaar mishandeld werd! Enkel hij en zijn zusje Lisa hebben dat overleefd, de andere katjes zijn voor Toms ogen tegen de wand doodgesmeten!
Het zwaar getraumatiseerde stel kreeg dus bij ons in de stal een plekje, werd gecastreerd en ontwormd en liet zich uiteindelijk ook aaien, als we ons maar voorzichtig bewogen.
Toen werd Toms zusje Lisa overreden. Tom was er erg door van streek omdat hij hard aan haar hing. Hij heeft haar drie dagen lang gezocht. Dan was hij weer bij ons en zocht vriendschap bij de andere boerderijkatten.
Begin 2005 werd Tom dan door een stalgenootje op de binnenhof van de boerderij gevonden, badend in een plas bloed! Ze bracht hem naar de dierenarts die verschillende open breuken aan de heupen en een achterbeen constateerde. Tom heeft twee maanden in een kooi gezeten omdat hij niet teveel mocht bewegen. Dan werd hij op de boerderij weer vrijgelaten. Maar dat ging niet goed: de wonden genazen niet en raakten ontstoken en hij kon de concurrentie met de andere katten niet meer aan. Hij moest dus een veiliger thuis vinden, maar niemand kon/mocht hem houden. Daarom wilden ze hem laten inslapen!
Ik hoorde dat toevallig -Aramis stond daar niet meer op stal- en vond dat Tom dit niet had verdiend! Dus heb ik aangeboden hem bij me thuis op te nemen. Met veel moeite hebben we hem op tweede paasdag kunnen vangen.
Tom heeft aanpassingsmoeilijkheden: hij is redelijk schuw en heeft een helse schrik voor mannen. Hoewel de boer beweert dat hij hem met de tractor heeft geraakt, zijn we er intussen vrijwel zeker van dat de knecht heeft geprobeerd om hem te doden -hier ga ik nu niet dieper op in, maar er zijn teveel toevallige aanwijzingen in die richting
) Hij geraakt in paniek als hij het gevoel heeft dat hij vastgehouden wordt en vecht dan met alle wapens die hij heeft, echt heel wild. Maar het gaat elke dag een beetje beter en we hebben goede hoop dat hij een gezellige huis-tuin-en-keukenkat kan worden... Als hij die verdomde niesziekte nog overleeft!!! Zo, dat was een heel verhaal, maar nu begrijpen jullie misschien waarom Tom gewoon niet MAG sterven aan zo'n stomme ziekte. Niet na wat hij in zijn 3 jaar leven al heeft meegemaakt en nu er zo'n mooie toekomst op hem wacht!
Tom, blijf vechten jongen, je hebt het zo verdiend!
Hij is gek op spelen: met balletjes, met speelgoedmuizen, met touwtjes,... Hij maakt contact met onze andere katten en kijkt geinteresseerd naar de ander huisdieren.
