Met elke dag vijf renpaarden onder m’n kont, van half ingereden baby’s tot paarden die rustig door de rails denderen? Ja hoor. Gelukkig ben ik erg stickable, ook in een renzadel.

Ik ben één keer gevallen tijdens de wedstrijd.

In de ruim 25 jaar dat ik rijd ben ik er heel vaak af gegaan. Tijdens springles, dressuurles, het inrijden van een pony, een buitenrit, een strandrit, voltige, een wedstrijd (dressuur, springen, cross), naar het vaakst gewoon thuis in de bak denk ik.
Een keer die goed is bijgebleven is bij ons thuis in de rijbak. Een wat jonger paard die wat last had van gezonde lentekriebels. Toen knalde ik met m’n hoofd tegen de bakrand en was m’n cap achterop gespleten (zo’n harde kunststof verstelbare Casco cap was dat) Zelf had ik nergens last van, ik kwam verder wel goed terecht. Maar toen ik die cap zag schrok ik er wel een beetje van. Ik rijd dus ook nooit zonder cap.

Van deze: 1x, van een paard/pony in het algemeen: niet te tellen

Maar goed, rij ook al 32 jaar en ging vroeger er in de pony tijd vaak af haha

Eigenlijk teveel, maar het ergste was nog toen paardlief oncontroleerbaar ging galopperen en dat ik tegen de houten zijkant van de rijbak terechtkwam (boem, daar lag ik!). Resultaat: arm uit de kom, mitella tig weken lang, kon linkerarm maar half omhoog houden (verder kon niet!)..........

Eerder ook werd ik door hetzelfde paard gelanceerd naar voren, ik zie hem nog kijken naar me in het zand!

Ik ben de tel ook al kwijt xD Maar die van de afgelopen jaren weet ik nog wel, dus beginnend bij de recenste:

Paard 1: 4,5 jaar in bezit, bij elkaar ongeveer kleine 2 jaar dat ik hem rijd?
- Paard besloot voorganger in te halen bij een oefencross, vlak voor een hele scherpe bocht. Hij haalde de bocht wel, ik niet
- We hadden enige discussie over het springen van een hindernis. Hij besloot zijn argument te versterken met een bok erbij, waardoor ik uit balans raakte. Hij schrok daar weer van en draaide om, terwijl ik nog niet weer volledig in het zadel zat. Dat ging nog niet goed, maar toen kwam er een bakrand aan en dus nog een draai. Toen zat ik ook in het zand
- Ja geen idee. Hij schrok, sprong er met een bok vandoor en bij de eerste flauwe bocht daarna lag ik er af. Beetje sukkelig xD

Paard 2: bijna 7 jaar gehad, zo'n 6 jaar actief gereden
- Paard schrok in de eerste hoek van de lange zijde, net terwijl ik wat aan mijn instructeur vroeg. Ze sprong er met een bok vandoor, dus ik was uit balans. Tja, de korte zijde eindigt helaas met nog een bocht, dus toen lag ik weer naast. (Zien jullie ook het patroon )
- Ik weet niet of ik deze mee moet tellen. Paard sprong niet hoog genoeg en kreeg een balk tussen haar benen. Hierdoor viel ze half op haar knieën en toen ben ik volgens mij een soort van afgestapt uit angst anders er onder vast te komen te zitten.

Paard 3: proefritje voor aankoop
- 3 jarig dier dat nog een bevestigde galophulp had. Ik reed dus in een harde draf om hem in galop te laten vallen, toen hij schrok en ineens omdraaide. En toen zat ik op de grond.

Van al bovenstaande vallen geen last gehad, afgezien van eens wat spierpijn of een blauwe plek bijvoorbeeld. Ook nog wat andere paarden gehad en gereden, maar daar gelukkig gewoon op blijven zitten.

Paard 4: 1 jaar gehad
- Ik ging op een crossterrein met paard en al onderuit over een overstekend geasfalteerd fietspad dat ik niet had gezien. Helaas wel mijn elleboog mee gebroken.

Ondertussen zijn we dan aanbeland in 2012. Dus 6-7 vallen in 10 jaar, is toch best een net getal xD En de meeste vallen zijn dan ook nog eens met mijn huidige paard die ik nog maar relatief kort rijd. Die heeft toch wel mijn gemiddelde flink omhoog gegooid xD

Ik weet vanaf dit moment nog maar een paar vallen. Tja, als kind val je wel vaker. Eentje die nog wel het benoemen waard is, is de keer dat ik zonder zadel ging springen op mijn pony en er maar liefst 3x afgedonderd ben in de modder omdat ik zo slim was op de hindernis vlak voor de bakrand neer te zetten, maar nog niet goed genoeg kon rijden om aan te voelen welke kant mijn pony op zou gaan na de hindernis (en ook niet bedacht om misschien de hindernis te verplaatsen). De hindernissen zelf waren geen probleem.

Ontelbare keren .
De laatste keer was dat er een zwaan opvloog uit het water naast de bak .
Paardlief schrok zich het lazurus en ging volop vanuit galop in de ankers en daar ging ik .

AKA Vliegles met de zwaantjes!

Van mijn huidige paard 3x in 5 jaar. In m'n eerste paardrijdjaren op de manege echt heel vaak. Liep een pony mee in de les die je rustig vier keer op de grond dumpte binnen een uur

Jup .

Vroeger echt té vaak, tegenwoordig pas ik wel op (ik word oud hahah)

Van mijn haflinger een stuk of 100x. Om verschillende domme redenen, laatst nog omdat ik het een goed idee vond om zonder zadel te springen. Hij sprong en gooide zn hoofd omlaag dus ging zó over hem heen
- Keer bijna van de brug afgeworpen door hem omdat hij een koe zag in de wei onderaan de brug.
- Achterover geklapt met paard en al (4x in een uur) omdat hij met steigeren geen evenwicht heeft en om valt
- Samen onderuit gegleden op betonplaten want het regende en hij vond het nodig ineens aan de kletter te gaan
- Lag een stro touwtje in de bak die aan zijn been bleef hangen, keihard in rengalop naar de bakdeur en ging natuurlijk precies net de andere kant op dan ik had ingecalculeerd (zat zonder zadel) dus boem in het hek. (face first, niks aan overgehouden)
- Onder een viaduct schrok hij van een vrachtwagen die keihard door de plas reed, draaide om en ik gleed ernaast maar hield vast want snelweg vlakbij. Toen is ie met 4 benen over me heen gerend en heeft me een paar 100 meter meegesleurd over het asfalt. Hoefafdrukken stonden in mijn rug

Verder hou ik enorm veel van hem hoor Dit was vooral in onze puberteit, nu inmiddels 26 dus is hij eindelijk braaf

Van mijn andere paard nog geen enkele keer, houden zo haha.

- Mijn oude paard 1x heel lelijk vanaf gevallen, onder hem terecht gekomen en toen is hij boven mijn hoofd gaan steigeren en met zijn benen in mn gezicht gaan slaan.
Nog trauma's aan

- Paardje dat ik hielp inrijden vond het een goed plan zonder enige aankondiging te gaan rollen terwijl ik erop zat

- Oh en een keer is mijn verzorgshetje (ik was een jaar of 10) letterlijk onder mij vandaan gerend en viel ik er achterover af met een salto en landde op mijn kont. We reden langs het voetbalveld en er werd een bal in het doel geschoten dus hij schrok.

- En diezelfde shet heeft me ooit tegen een laaghangende tak aan weten te werpen. Hij kon er makkelijk onderdoor, ik niet

13 keer. En regelmatig vroegtijdig afgestapt waarbij ik wel staand op mijn voeten terecht kwam

En 1x bont en blauw van de menwagen gekomen

Vanaf een pony 1x half op hoofd-nek gevallen. Gelukkig niets aan de hand, maar ik heb de instructeur, medelessers en de mensen aan de bakrand behoorlijk laten schrikken. Die hadden schrik voor een gebroken nek want het zag er blijkbaar heel naar uit.

Tot nu toe nog nooit iets gebroken. Al ken ik wel iemand die na een val van een paard met de traumaheli naar het ziekenhuis is vervoert. Het kan soms goed mis gaan.

Laten we zeggen dat mn tweede paardrijles ooit een goede indicatie was van wat ging komen...
Toenmalige instructrice vond het een goed idee een beginner die nog niet eens kon lichtrijden zonder beugels door te laten zitten in draf. Dat kan dus niet he 13m x in half uur ernaast liggen valt eigenlijk nog wel mee. Bleek ook meteen hoe ontzettend graag ik wilde rijden.

Aantal jaren (en valpartijen) later een haflinger gaan bijrijden, die doorhad hoe sterk hij eigenlijk was. Eerste anderhalf jaar iedere rit eraf, daarna nog paar keer per jaar.

Huidige pony heeft iets minder rodeo, maar is wel een vlugge. Ik was bedacht op een sprong voorwaarts. Zij sprong links opzij. Ik zat ineens in het zand.

Ik al heel veel. Veel met springen, paardje stopt en draait naar rechts, ik vlieg in de nek en schuif er af. (zeker 10x) Ook al eens heel dicht op de hindernis (1m?) paardje wilt me redden en springt er in stilstand over ik vlieg over haar en ze landt op me. (heel blauw been en een pijnlijke rug).

Maar het ergste is 3x in 1 week: De eerste keer een waterbak (ze stop en draait). Toen is er iets in mijn knie gerakt maar geen last van. Later die week een dubbelsprong, we twijfelen en paardje stopt en springt toch plots... Floep der naast. Een goede pijnlijke rug en die knie die een beetje pijn deed. 2 dagen later... sprongetje 20cm. Paardje dacht ik stop en ik floep der naast. Toen nog meer pijn in mijn rug en nog een krak en meer pijn in mijn knie. Toen niet meer kunnen verder rijden. Na een weekje rust bleef mijn knie steeds meer pijn doen tot ik er 3 weken later niet meer op kon staan... Fotos laten nemen... Gescheurde meniscus, buitenste kniebanden kapot en een dikke vochtbol. Oeps... Een operatie en na 2 maanden terug gereden en 4 maanden later terug kunnen springen (met de nodige schrik en pijn).Nu 7 maanden verder en ik kan bijna alles terug. Maar ik krijg nooit meer mijn oude knie terug. Rond mijn 30 jaar waarschijnlijk artorse.

Voor de rest (behalve hersenschudding en een gebroken/gekneusd staartbeentje) wel altijd vlotjes terug rechtgestaan. Een keertje in het zand vallen kan geen kwaad. MAAR draag altijd een cap, heeft al een paar keer mijn leven gered.

Met dit paard stuk of 4/5 keer , eigenlijk alle gevallen tijdens springen of crosstraining.
een keer omdat iemand vlak na de hindernis ging halthouden, instructie die voor de hindernis ging staan in het kader.. dan mindert die wel wat vaart
en een keer heel banketstaaf dat hij langs een hindernis schoot. Maar die banketstaaf val was wel net de val waar ik 12 hechtingen aan over hield

Als we gaan praten over mijn rij carrière dan mag ik er wel een paar keer bij op tellen.
Maar dat was dan ook meestal met jonge net beleerde dieren.

Fijne sport dat paardrijden hè
Een beetje moet je toch wel zijn.



Hier ook al vele keren. Enkele zijn me wel bijgebleven waaronder deze:

Onderlinge wedstrijd als 14 jarige puber. Je weet wel zo'n meisje dat overal helemaal van in een deuk kan liggen.

Nou goed. Paardje netjes in de knotjes.
Fijn los gesprongen en de ring in.
Bij een oxer stopt hij, steekt daarbij zijn hoofd naar beneden en ik schuif zo voorover de nek af tussen de 2 balken in.
En daar zat ik...en bleef zitten...
Helemaal in een deuk vol tranen van het lachen.
In mijn beleving roetste ik over piano toetsen, tenminste zo voelde die knotjes aan.
En in mijn hoofd kreeg ik er ook nog een toonladder geluid bij.
En dat vond ik zo enorm grappig dat ik daar helemaal zat te janken van het lachen, terwijl iedereen in paniek was waarom ik bleef zitten huilen

Telt 6 keer van verschillende manegepaarden ook? Ik heb wel ook 5 jaar niet gereden tussendoor, maar nu wel in een maand tijd 2 keer van hetzelfde dier afgevallen.

Al zoo vaak. De enelaatste keer was als 11/12 jarige, en toen was ik ook wel een beetje klaar met rijden Pony mieterde me flink bewust in de draad.
De laatste keer was een elegante koprol toen de Fries die ik reed in stap over een boomwortel struikelde Ik reed met campinggasten en was dus meer aan het praten dan op aan het letten
Maar na de ene laatste keer vermijd ik het. Ik ben nooit meer op frisse paarden gestapt, en als de brave leermeesters (op een springstal) die ene dag fris waren, deden we ook rustig of rondje longe eerst

Maar daarvoor, stapte ik op álles. Van mijn uk ben ik ontelbare keren afgedondert (onder het mom lol met je knol) en mijn jonge D pony destijds ook. En alles wat er aan eigen ponies en manege ponies er tussen zat ook wel vaker dan eens
Eventjes een paar van de D op een rijtje.
- Complete rodeo
- Streepje op de grond = eng
- Paar keer geweigerd met springen
- Eenmaal met springen over mijn benen heen gerend

En de rest kan ik me niet meer herinneren Staat (helaas) ook niets op film.

Inmiddels rijd ik al bijna 2 jaar niet meer

Van mijn huidige pony tot op heden nog nooit (maar wat niet is kan nog komen haha) en ik heb dr al 10 jaar. Maar in het verleden? Poeh ik zou het echt niet meer weten, te vaak haha.

Van mijn huidige pony wel 2x bijna. 1x omdat ze flink aan het bokken was en op het moment dat ik mijn beugels verloor ze snel ging stilstaan. En de andere keer in het bos bijna met het springen van cross hindernissen. Maar kon me opvangen via haar hals, en ze deed haar hoofd omhoog waardoor ik me terug in het zadel kon duwen. Als ze dat niet had gedaan had ik eraf gelegen.

Maar is ze geen bokker, wegspringer onder het zadel, en met springen weigert te eigenlijk nooit

Aanvulling: tegenwoordig ben ik door diverse ijzerwerk in mijn rug wel een stuk voorzichtiger. Stap ook niet zomaar meer op ieder paard. Wat ik vroeger wel deed, beleerd of onbeleerd

Op de manege minimaal 5 keer. Vooral doordat het paard struikelde en we daarna samen vielen.

Van de haflinger waar ik nu mee rijd ben ik ontelbaar vaak gevallen. Nu weet ik hoe ik hem moet controleren en kan ik het bokken beter uitzitten. De eerste keer dat ik van hem viel was tijdens de eerste keer galoperen, tijdens het inrijden. De laatste keer dat ik viel was vorig jaar april tijdens de dressuurles toen zijn lievelings merrie de bak uit ging en hij niet mee mocht. Zonder zadel rijden doe ik niet meer, want ik val er dan áltijd meerdere keren af.

Vooral in mijn jonge jaren heel vaak, de laatste 15 jaar maar 2 keer.
De laatste keer was 6 jaar geleden, daar weet ik niks meer van en ook niemand heeft gezien wat er gebeurt is.

De keer daarvoor was grappig. Paard spring opzij omdat er een baal in een weiland stond. Ik zat netjes mee, maar toen paard in haar sprong een stroomdraad raakte sprong ze terug de andere kant op onder mij vandaan dus ik zat op de grond en mijn paard keek zo grappig naar mij “wat doe jij nou” dat ik spontaan de slappe lach kreeg

- Na een sprong, toen ben ik 1 beugel verloren en zat ik daarna vast.

- Een handelspaard gereden. Stapte op en beestje steigerde zo hoog dat hij bijna achterover klapte en toen ik op de grond lag gaf ie een trap na.

- Paard van een vriendin van mij ging uit het niets met mij op de kletter. Ik zat er zonder zadel op. Hij begon te bokken en viel over zijn schouder naar voren. Blijkbaar had hij ook een hoefijzer los ofzo, want die heeft in mijn been gesneden.

Verder een paar keer uit balans geraakt.

van mijn huidige pony nog geen een keer. mijn vorige 1 x en in het verleden op mijn bijrijdpaard een keer en een keer op een vreemd paard en twee keer van een manegepaard.. Ik mag gelukkig in mijn handjes knijpen dat ik nog niet zo vaak gevallen ben... heb wel heel vaak kopstootjes, paarden op mijn tenen en omvergelopen door een paard gehad, telt dat ook?? Mijn dochter daarentegen.. daar ben ik mee gestopt met tellen.. pfff hoe vaak ik daar wel niet mee bij de huisartsenpost of seh heb gezeten.. over de kop met paard bovenop der...man man.. en telkens vraag ik der.. wil je ermee stoppen en steeds is het NEE.

Van mn bijrijdpaard (nu 5,5 jaar) nog nooit. Verder ben ik de tel kwijt

Ik loop bij een masseur en die is elke keer weer onder de indruk van hoe vast ik zit. Hij zei dat dat ook door plotse trauma kan komen. Toen ik zei dat ik paard rijd moest hij flink zuchten

4 keer.1 keer van mijn pony en 1 keer van mijn paard.En tot mijn schaamte 2 keer van een paard op de manege die ook bij de kinderlessen meeliep.Ik ben dus ook geen Anky,maar Manky.