In mijn tijd bestond de mobiele telefoon nog niet. We gingen zonder begeleiding (ik vaak ook in m'n uppie) uren de hei op.

Dat ja , vanaf mijn 14e ging ik alleen buitenritten maken, met jonge ponys en paarden.
Nu is elk kind verschillend , maar als je verantwoordelijk genoeg bent om voor je pony te zorgen, geen echte ruzie te maken met je zusje (als in bij elkaar weglopen ) dan moet dat prima kunnen hoor.

praat met je stalgenoten.
vraag of ze last van jullie hebben, of als ze iets zien/horen of iets dergelijks dat ze jullie daar gewoon op mogen aanspreken.

zorg dat je de rijbaanregels kent, ga niet lopen racen oid in de bak als er ook anderen rijden.

als jullie je netjes en verantwoord gedragen (zoals ieder hoort te doen, ook de volwassenen!) is er niks aan de hand.

Ik zeg nee. Je kunt van kinderen niet verwachten dat zij zich ten alle tijden gedragen op stal. Onder begeleiding is een ander verhaal.

Ik lees hier eigelijk veel dingen die ik echt compleet onverantwoord vind en nooit zuo voorstellen aan een 13/14 jarige.
Alleen zonder gsm met een paard de weg op?
Misschien dat dat 50 jaar geleden kon, maar ouders die zoiets toelaten verliezen compleet mijn respect.

Nou zo oud ben ik nog niet hoor ik vind dat we tegenwoordig veel te voorzichtig zijn met zijn allen.

Dat is heel afhankelijk van de kinderen. Mijn dochter van 13 jaar mocht met of zonder haar broertje van 9 jaar alleen naar stal (gebeurde zelden of nooit omdat ik het zelf ook veel te leuk vond). Mijn dochter was enorm volwassen en had al heel jong veel verantwoordelijkheidsgevoel en die twee zijn tot op de dag van vandaag een hele goede combinatie die nog nooit ruzie hadden en hebben (twee handen op een buik ).
Ik heb nooit één seconde aan haar/ hun getwijfeld en dat was ook terecht. Dus als jij ook bent zoals zij, jullie geen ruzie maken en jij een oogje houdt op je zusje zo nodig, dan zie ik geen beren op de weg. Immers er is een volwassene waarop je op terug kunt vallen als er iets met je pony is of als je anderszins hulp nodig hebt.
Mijn dochter ging ook vaak naar buiten alleen of met haar vriendinnetje (telefoon op zak) en beiden kinderen hadden fijne betrouwbare paarden. De moeder van het vriendinnetje woonde op de manege daar zij daar werkte en de combinatie van die twee meiden was gewoon geweldig. Zij hebben een geweldige jeugd gehad in en met de paarden. Zoals een burger halen bij de Mac Donalds drive met de pony en zijn aanspanning (is later verboden daar de eigenaar van de Mac die het te griezelig vond, maar kleine Charlie was betrouwbaar als een huis ).
Mijn kinderen werden graag gezien door de stal eigenaar (ook een vriendin van mij) en er waren op de manege en later op de pension stalling genoeg mensen waar ze op terug konden vallen.


Daar kan ik niet over oordelen. Ik vind dat het vooral van de kinderen en de omgeving af hangt of het wel of niet kan. Ik heb nooit één woord van kritiek gehad over mijn kinderen. Als ik moest werken gingen zijn naar ons paard vaak toe, op de fiets, na mijn werk kwam ik dan ook en reden ze met mij mee naar huis.

Hangt in mijn ogen ook af van het type stalling.
Is het een redelijk gesloten manege, waar je niet zomaar een grote baan op rent waar ook andere (volwassenen) rondlopen vind ik het idee veel aangenamer dan een grote eenzame wei langs een grote baan.

Ik ben ook gelukkig op gegroeid in het gsm loze tijdperk en ging als 11 jarige alleen met mijn fiets naar mijn pony en het bos in,sprak met vriendinnen af en raasde rond. Mijn ouders nochtans zeer verantwoordelijke mensen maar geen verstand van paarden vonden er gelukkig niks engs aan. Wel was de afspraak cap op. Maar die hing kind eigen natuurlijk aan mijn fiets. Toen de tijd stond je nog bij een boer ipv een fancy pensionstal.
Dus ik denk als Julie je keurig gedragen dat het zeker kan.
Er was in België laatst een onderzoek geweest dat kinderen veel te veel beknot worden in vrijheden en onderzoekings drang. Denk dat het tegenwoordig zeker een punt is.

Toen de manege waar ik vanaf mn 12e kwam nog in zijn beginjaren stond, en het niet zo druk was als tegenwoordig, was ik af en toe alleen. Ik was toen een jaar of 14 en heerlijk met manegeponies aan het rommelen poetsen mesten verzorgen. Ik was niet zo n iemand die in hooibergen speelde of in de kantine liep te hangen. Daar ook gewerkt, gemest gevoerd etc.

Laatste paar jaar toen ik daar stond en inmiddels 28 jaar oud was, is het me af en toe wel is gelukt om alleen te zijn, na 22.30 uur

Ben ik het eigenlijk wel mee eens.

Zolang bestaat een gsm nu ook weer niet!
Denk dat een gsm pas sinds een jaar of 20 misschien iets meer ook voor consumenten begon te komen.
Maar ik zie ook niet dat mensen hier adviseren dat ze zonder mobiel de weg op moeten. Toen was het niet anders maar dat wil niet zeggen dat ze hem nu thuis moeten laten. De 13/14 jarige die zonder z'n mobiel op pad gaat tegenwoordig ben ik nog niet tegengekomen.

Tijden veranderen maar een veertienjarige moet toch best alleen op stal kunnen zijn zonder begeleiding. Het is toch bedoelt als tijdverdrijf voor de kinderen niet voor ouders?

Ik ging ook vanaf 11 alleen naar mijn verzorgpony's. Op mijn 14e had ik mijn eigen pony, eerst op een pensionstal waar eigenlijk niemand anders kwam (was maar 1 andere huurder). Daar was ik altijd alleen, fietste er heen en ging prima Dus zeker als jullie samen zijn dan moet het echt wel goed komen!

Nou geen 50 jaar hoor, eerder 10 Ik denk dat men in België een stuk beschermender is dan in Nederland

En in Frankrijk worden de kinderen alleen maar gepamperd en zijn zeer onzelfstandig en mogen helemaal niets

Ik ben beginnen rijden op mijn 8ste. Ik ben alleen het eerste jaar niet alleen op de manege geweest. Nadien werd ik er gewoon gedropt en in de namiddag terug opgehaald. Toen ik 13 was, fietste ik zoveel ik kon naar de stal. Heb nooit problemen gehad met de volwassenen en hielp met de klusjes. Vind het dan ook heel gek dat er nu stallen zijn waar kinderen niet mogen rondhangen.

Een manege is iets anders. Het hangt helemaal van de stal en de kinderen af.

Manege, kleinschalige gemoedelijke pensionstal waar altijd volk loopt, verlaten erf bij een boertje, grote springstal waar veel jong grut gereden wordt, stal waar mensen graag wat serieus trainen in de bak etc.

Kinderen die heel zelfstandig met pony om kunnen of niet, hoe vaak is er les/begeleiding, etc.

Manege vind ik ook iets anders, als er toezicht is zou ik ook zeggen dat het wel kan.

Op een kleine stal waar je vaak alleen bent: ik zou dit niet toestaan.

Maar het punt dat ik compleet onverantwoord vond was de bovenstaande alleen op de weg. Ik blijf erbij: not done en compleet onverantwoord met het huidige verkeer. Dat heeft volgens mij niets met verpamperen te maken, maar gewoon met veiligheid.

Ik ging ook alleen of samen met mijn zusje of een stalgenootje de hele dag naar stal. Pony's verzorgen, rijden. Ik was op het jongst een jaar of 10 en mijn zusje bleef ook toen ze die leeftijd had alleen of met mij of vriendinnen van dezelfde leeftijd op stal.

Wij deden wat we mochten en lieten echt wat we niet mochten. Dat was heel duidelijk. We hebben wel een een valpartijtje gehad maar nooit erge dingen.

Ik vind dat het kan als je goed afspreekt wat mag ( in de bak rijden bijvoorbeeld ) en wat niet mag ( wij mochten niet op buitenrit) en je hier ook aan houdt. Veiligheid altijd voorop en verder gewoon lol maken. Ik heb een geweldige leuke tijd gehad met mijn vriendinnen en pony's.

( de stalhouder was bijna altijd thuis ivm noodgevallen dus nooit helemaal "alleen" )

Nou, veel ouders zien de manege als buitenschoolse opvang, dus logisch dat niet iedereen wil dat kinderen er de hele dag 'rondhangen'. Tegenwoordig zijn de eisen van verzekeraars ook nog eens heel streng en ongeveer elk ongelukje kost een manegehouder dan ook nog eens heel veel geld. Maar goed, in dit topic gaat het niet zozeer over manege.

In de donkere, koude maanden dat we niet meer makkelijk van binnen uit in de buitenbak kunnen kijken laat ik mijn man al niet langer dan 10 minuten alleen rijden. Uiteraard wel als er meerdere combinaties in de bak aan het werk zijn. Gaat mij er puur om dat als er wat misgaat iemand hulp kan halen. Maar dat kunnen een 11 en 14 jarige ook voor elkaar.
Denk dat het verder vooral handig is om op stal afspraken te maken. Wij kunnen wel vinden dat het kan, maar als de stalbaas het niet ziet zitten, heb je daar niets aan.
Daarnaast is het natuurlijk ook nog eens afhankelijk van wat voor pony het gaat worden. Een brave die alles kent en waar jullie ook echt zelf wat mee kunnen, of eentje waar gewoon meer begeleiding voor nodig is. Met ons paard heb ik na 20 jaar manege-ervaring de eerste tijd ook alleen maar onder begeleiding gereden. Hartstikke vriendelijk dier, maar wel jong en we moesten elkaar echt nog wel even leren kennen.

Ik heb vanaf mijn 13e alleen gereden op een pensionstal. Daar waren vaak nog meer mensen bezig als ik er in de avond was, en anders woonde de staleigenaresse op het terrein

Ik denk dat het met jullie leeftijd wel kan, omdat je daar komt met een doel...je komt er niet om te hangen of om gek te doen.Maar vraag je stalbaas om regels of uitleg dat scheelt achteraf een hoop gedoe!
( in mijn tijd waren er ook zelfstandige kinderen broer en zus en dat ging prima toen de verzorgster van een ander paard stiekem zat te roken was er bijna brand, dat dametje was al 19 dus ik denk dat het niet altijd leeftijd gebonden is hoor)

Ik was op mijn 14 verantwoordelijk voor het verzorgen van 4 paarden, helemaal alleen bij iemand prive op stal
Op de manege kwamen eigenlijk altijd alle kinderen met eigen ponies zelfstandig de pony rijden, dit was nog op basisschool leeftijd.

Vroeger deden jullie toch niet anders! Toen waren er geen gsm's en heel vroeger ook geen huistelefoons.
Je kan ook doorslaan vind ik dan. Zolang er mensen in de buurt zijn of wonen kunnen ze altijd daar terecht mocht er iets ernstigs zijn.


Moet er zelf niet aan denken om altijd mijn ouders mee gehad te hebben als ik naar de paarden ging. Heb veel lol gehad, alleen en met vriendinnen. (En weleens een valpartijtje hier, of een hoef op mijn voet daar, heeeerlijk!)

Dit dus, ik hád op die leeftijd nog niet eens een telefoon, als er iemand gebeld moest worden kon dat in het huis van de staleigenaar, maar in het bos hebben we ons altijd prima weten te redden

Als het 50 jaar geleden kon, waarom dan niet nu?