Héhé,
Mijn 6 jarige merrie is als de dood voor water. Op een buitenrit is dat soms best gevaarlijk als je lekker aan het draven bent en er een plasje op de weg ligt. Dan springt ze opzij of gaat volop op de rem. In geen mogelijkheid is ze er door te krijgen! Hetzelfde met de zee waar ik graag eens met haar in zal willen.
Hebben jullie misschien tips hoe ik het op kan lossen? Of denken jullie dat het gewoon een angst is waar ik me dan maar moet aan aanpassen?

Misschien iemand voor je laten rijden die er wel doorheen gaat.
Zo is de twenter van mijn dochter toen opgevoed door de bejaarde ruin van mijn nichtje

Ik heb ook zo'n merrie, ze is nu 9 en ik heb haar van toen ze 3,5 was. Ik ben ooit eens meer dan een uur bezig geweest om haar van de weide te krijgen; het had die dag erg geregend en er was een plas ontstaan net bij de ingang van de weide. Het gros was modder, maar ook daar durfde ze niet door.

Gelukkig wist ik op dat moment al hoe je je paard doorheen een eng iets kan sturen volgens Parelli (of een interpretatie van parelli van e persoon die me die techniek geleerd had).

Daarna ben ik actief water gewenning gaan doen met mijn paard. Ik kan haar inmiddels wassen en afspuiten. Aanvankelijk was gewoon een kraan opendraaien een recept voor paniek. Ik kan haar ook door plassen heen rijden en ik heb haar zelfs al in de zee gekregen, onder het zadel. Daarvoor is het zaak dat je je handen en benen goed gesloten houdt en dat je eigenlijk elke kant volledig gaat begrenzen, behalve 'rechtdoor', zodanig dat je paard enkel en alleen nog maar rechtdoor kan. Eens mijn paard 1x een voet in een plas (of de zee) gezet heeft, gaat ze er wel verder in en gaat ze er daarna opnieuw in. Maar als het hard geregend heeft en er plassen in de bak liggen, zal ze voor de eerste plas altijd weer aarzelen, proberen er langs te gaan, etc. Ze vindt het gewoon niet fijn/eng.

Over het algemeen kom ik gelukkig niet zoveel plassen tegen. Plassen op buitenrit is bij demijne een kwestie van goed vooruit houden en goed tussen handen en benen houden; dan gaat ze er door (of springt ze er over).

Je moet echter niet proberen ze erdoorheen te krijgen onder het zadel als ze er echtnog een doodse schrik van hebben. Als dat het geval is, kan je beter vanop de grond te werk gaan. Technieken die je kan gebruiken zijn een beetje algemene schriktrainingstechnieken of zelfs trailerladentechnieken; je zoekt een mooie, grote plas uit, bijvoorbeeld op de paddock of in de bak, en je probeert je paard zover te krijgen dat het er een voetje in zet. Dit kan heel simpel door steeds druk te geven naar de plas toe en je paard voor alles richting de plas, rust te geven (dus snuffelen aan de plas, voet erin zetten, etc). Je kan wellicht ook gaan klikkeren en je paard zo leren dat plas = fun, maar daar heb ik persoonlijk niet genoeg ervaring mee. Ik heb het nooit gedaan. Eens je je paard aan de hand door plassen krijgt en weer gaat rijden, zou ik je paard achter een braaf paard parkeren dat niks liever doet dan door water heen gaan, als je paard ziet dat een ander paard er zo doorheen gaat, zal jouw paard al sneller volgen.

De afkeer avn water bij mijn paard zal wellicht nooit volledig weg gaan, maar het zit inmiddels op hetniveau dat ze niet meer panikeert van water en er , als ik het vraag, wel gewoon in gaat.

In de twee persoons kudde van Knollie en ik vind ik dat ik de leidende merrie ben.

De leidende merrie geeft leiding door haar voorbeeld.

Bij water: zorg voor goede waterlaarzen, loop voor je dier uit en stap vol vertrouwen de plens in.

Daarna is het een beetje de kwestie hoe je dier reageert. Of het een variatie is op 'Help!!! Mijn mens doet iets gevaarlijks!! Dadelijk heeft ze geen voeten meer!!' (mind, voeten zijn wezenlijk voor een paard)
of het verbaasde 'Wat zie ik nu dan toch? Kan dat...?'

Bij verbazing kun je eerst de emotie bevestigen 'ja, gek he?'
en vrij snel overgaan tot 'kom het ook eens proberen'.

In het eerste geval is de tijd nemen wezenlijk.
Of misschien 'verder gewoon niets doen', maar je dier in principe elke dag laten zien dat jij probleemloos in water kunt staan en probleemloos door water kan lopen.
Met wat mazzel wordt je dier met een week of zo nieuwsgierig.

Het is mogelijk dat je paard niet goed ziet en daardoor niet goed diepte in kan schatten. Het paard moet door het oppervlak heen kijken en dat lukt niet altijd, elke plas is dan een soort afgrond.
Dan kun je dus wel willen dat hij door een plas heen gaat, maar dat vertrouwen zal waarschijnlijk nooit komen.
Ik zeg niet dat dit bij jou paard zo is, maar het zou wel zo kunnen zijn.
En is het een minder paard als hij niet door plassen durft te lopen, of ben je ondanks dat toch wel gelukkig met hem?

Ik heb de mijne gezadeld voor een wolkbreuk en ben gaan rijden in de bak. Op een gegeven moment was de bak een zwembad en er geen droge plek meer om de hoeven neer te zetten. Daar heb ik de grootste winst gehaald. Later tijdens crosstrainingen ook veel water geoefend.

Echt leuk vindt hij het nog steeds niet maar hij gaat er wel door omdat ik het vraag. Ik heb hem wel beloofd dat ik nooit in draf of galop door water zal sturen wat dieper dan 20 cm is.