Bielsje schreef:Ik gok op "meer" maar 100% zeker weten doe ik het niet
Ergens denk ik dat ik enorm vaak gevallen ben toen ik zadelloos op 1 van onze shetlanders reed en later toen ik onze pony zadelmak ging maken.
Zeker weten doe ik het echter maar van 2x omdat die redelijk indruk maakten. Toen ik een jaar of 7 was vroeg ik mijn moeder iedere 5 minuten hoe laat het was na het rijden, was wat vreemd en toen ze daardoor bij de pony ging kijken stond die opgezadeld in een open stal . We waren beiden braaf naar huis gegaan maar waarschijnlijk afzonderlijk en ik had een hersenschudding.
De andere keer ben ik met pony en al op concours in het Z springen over de kop gegaan toen we net wat te fanatiek waren, het gras net iets te lang en wat nat, en de pony weg gleed bij de afzet. Feitelijk gezien niet gevallen maar aan de andere kant was ik ineens onder en de pony boven en dat heeft me een jaartje in een rolstoel opgeleverd
Was wel de laatste keer en momenteel staat de teller op 24 jaar niet gevallen. En dat klop ik heeeel snel afSpoiler:
Ondertussen heb ik wel echt periodes dat ik bang ben om te vallen, beetje irrationeel, maar voorlopig zet mn huidige vriend netjes zijn 4 hoefjes in het zand op het moment dat ik zeg dat ik het echt niet meer ga redden... Vroeger ging het te snel om te beseffen, tegenwoordig gaat het in slowmotion
Oeff heftig hoor! Hoe ben je uiteindelijk van je angst afgekomen naar die pijnlijke vallen of had je daar geen last van?