Aangezien dit rijtechnisch is verplaats ik dit topic naar Rijtechnische vragen.

Ik ga mee met Aeolusnr1. Als lichamelijk en tuigtechnisch alles uitgesloten is, dan ligt het toch echt bij de ruiter. Misschien snapt jouw pony niet wat jij bedoelt, omdat je je niet aanpast aan de taal van het paard.

Mijn advies is om te kijken voor een andere instructeur, die met een heel andere, betere invalshoek lesgeeft.

Dit topic is van 4 jaar geleden, maar ik zit het nu weer te bekijken en realiseerde me dat jij 1 van de weinige was die gelijk had, want het probleem was respect van mijn pony naar mij toe. Ik had haar toen namelijk pas een jaar, ze was 12 en pas een jaar weer onder het zadel. Toen we haar kochten had ze overgewicht en al een hele tijd niet meer bereden, het enige wat ze uberhaupt aan rijden had gedaan was een paar buitenritjes, verder niks. Ze was dus nooit goed doorgereden, dus moest ik dat doen. In het begin had ze dus geen respect voor mij, maar nu gaat het al veel beter. Ik rij inmiddels ook met een ander bit, omdat ze het leuk vond het bit soms vast te pakken. Het probleem was dus respect, ze was ook echt eigenwijs. Dat is ze trouwens nog steeds, maar nu kan ik haar beter aan, omdat ik zelf ook sterker ben geworden en meer rijervaring heb. Jammer dat veel mensen dit niet kunnen inzien, maar dan denk ik dat die mensen zelf nog nooit eigenwijze paarden hebben meegemaakt, want ze bestaan toch echt. Paarden proberen je wel eens uit
Qua bespiering is ze nooit 100% recht geweest, maar dat was niet de reden van het niet luisteren, want ze deed het met willekeurige kanten. Verder kon ik toen ook niet met stelling en buiging rijden, omdat ze te sterk was, maar nu met een ander bit wel.
Ze had dus geen pijn ergens en al haar tuig lag goed. Toen er dit jaar sneeuw lag ging ik met haar sleeen, en toen ging ze ook gewoon zo de andere kant op, dus kon het onmogelijk een slecht passend zadel zijn.

Voor jou is ook nog heel veel te leren, zoals hoe om te gaan met kinderen. Toen ik dit topic opende was ik 14, maar dat is je vast ontgaan aangezien je nogal hard en ongevoelig reageert. Op deze manier ga je echt geen mensen helpen, je trapt een jong meisje alleen maar de grond in. Dat vind ik spijtig.
Wat had ik uberhaupt aan jouw 'leer dit en leer dat' tips gehad? Hier vroeg ik destijds helemaal niet om. Ik vroeg om rijtechnische tips en had al tig keer gezegd dat het paard medisch in orde was en dat er niks mis was met mijn zadel of singel.
Verder ben ik inderdaad eigenwijs, en dat is mijn pony ook. Want eigenwijze pony's bestaan zeker, het is de omschrijving die elke fjordeneigenaar geeft aan zijn pony. En ik ben blij dat ik toen al eigenwijs was en nu nog steeds, want dat betekent dat deze ontzettend denigrerende opmerking mij niks heeft gedaan.
Dus mijn tips voor jou: leer lezen, leer met kinderen omgaan, leer dat antwoorden vanuit anderen niet per sé eigenwijze weerleggingen zijn en leer op een normale, passende manier te reageren, want zo'n beetje jouw hele antwoord slaat helemaal nergens op. Ik snap jouw gejengel over je 'timing' en 'afspraken' sowieso niet, het is helemaal niet relevant bij dit topic.

Oh ja, voordat ik weer van dat leuke gesnauw in dit topic krijg over het feit dat ik dit topic weer op haal, ik vind deze toevoeging best relevant. Ik wilde nog even voor mijn 14-jarige zelf opkomen die al die jaren geleden om geen enkele reden is afgeblaft.

Ondanks je uitleg snap ik nog steeds niet echt waarom je dit topic omhoog haalt, maar als je dat doet, lijkt het me dat je ook reacties verwacht. Dus bij deze.

Ik denk namelijk dat je nog steeds genoeg te leren hebt. Er staat namelijk een best verkeerde opmerking in jouw uitleg die je na al die jaren nog steeds niet hebt 'verbeterd'. Namelijk "het kan ook niet het probleem zijn dat ik niet goed kan sturen". De fout ligt altijd bij jou als ruiter/trainer, nooit bij een paard.

Eigenwijze paarden is hoe je het wil lezen. Er is genoeg gedrag dat als eigenwijs kan worden bestempeld, maar het is belangrijk om te snappen waar dat gedrag vandaan komt. Een paard is niet eigenwijs om jou te irriteren, maar ze kunnen wel dingen doen die niet aansluiten op wat je vraagt. Daarvoor zijn verschillende redenen:
- Het paard heeft fysiek ongemak en is niet in staat je vraag correct te beantwoorden
- Het paard begrijpt je vraag niet (je geeft de verkeerde hulpen, je paard heeft de hulpen nog niet geleerd of de hulpen zijn voor interpretatie vatbaar)
- Het paard ziet meer voordeel in een andere oplossing (het is fijner om de andere kant op te gaan omdat ik dan mijn lichaam op een moeilijke manier hoef te gebruiken, aan die kant is eten te halen, het is daar eng etc).

Nummer 1 heeft een duidelijke oplossing, ongemak oplossen.
Nummer 2 en 3 is belangrijk om er achter te komen waarom het precies mis gaat. Als jij een bocht rijdt door aan de binnenteugel te trekken, dan kan je paard dat interpreteren als hoofd naar binnen, wat eigenlijk ook het enige correcte antwoord is zonder verdere hulpen. Je binnenteugel zegt namelijk niets over de rest van het lichaam. Dat betekent ook dat je geen enkele aanwijzing hebt gegeven over wat je paard met zijn schouders aan moet, als hij het dan makkelijker vindt om de andere kant op te gaan dan waar jij het hoofd heen stuurde, waarom niet? Het is de kunst om je hulpen zo te geven dat ze duidelijk zijn en niet voor meerdere interpretaties vatbaar zijn. En daarbij komen ook de dingen als timing uit de bovenstaande post aan bod.

Voor wie rijtechnische tips wil, is timing wel belangrijk.

Als het gaat om wenden in stap: zet de wending in op het moment dat het (gewenste) binnenvoorbeen van de grond gaat.
In draf geldt min of meer hetzelfde, zet de wending in op het moment dat het buitenachterbeen de grond verlaat.
In galop is het logischste moment als in het zweefmoment de achterhand begint te dalen en de voorhand opkomt.

Jammer dat je je zo afgeblaft voelt.

Er is helemaal niets mis mee met eigen wijs zijn. Het mooist dan op een manier dat je ondanks dat of juist daarom ook open staat voor wat anderen zeggen i.p.v. het niet meteen af te wijzen. En het bij twijfel eerst helemaal uit te zoeken of het niet toch zou kunnen kloppen wat anderen aandragen. In ieder geval als het om het welzijn van een levend dier gaat. Je vraagt tenslotte ook om tips. Dat is iets wat je met de jaren leert..vertel mij wat. En sommige mensen nog niet. Als jong mens zit je waarschijnlijk voorlopig nog op de rebelse stoel..ik herken het van mezelf. Eigenwijsheid is iets wat heel goed uit kan pakken maar ook heel verkeerd. Eigenwijs zijn om het eigenwijs zijn werkt op ten duur averechts. Eigenwijsheid slim gebruikt..neemt alle opties mee en doet uiteindelijk dat wat het beste is voor jou en in dit geval je paardje. Vandaar dat ik er wat meer op in ga.

Dat mensen wat streng reageren is op zich logisch. Het gaat hier toch ook altijd om het welzijn van het dier. Als je oud genoeg bent om met een paard om te gaan, moet je daarom m.i.een beetje strengheid voor lief kunnen nemen. Dat betekent niet per definitie dat ze daarom precies weten wat er echt aan de hand is. Dat staat er los van.

En dat zeg ik als niet meer piepjonge min of meer paardrijdend beginner/baasje van mijn Tinker En ook als deskundige op het gebied van kinderen en jongeren. (En dieren). Persoonlijk leer ik heel veel ook van dit soort topics.

De kunst is dit alles niet (meer) te persoonlijk te nemen. Je zit er nu nog mee terwijl je al een stukje ouder bent. Dan zit je blijkbaar nog steeds met een bepaald issue wat met jezelf te maken heeft.

En ja ook paarden kunnen eigenwijs zijn...maar vanuit een natuurlijke reden..en niet in die zin expres/verkeerd bedoeld naar ons mensen. Maar omdat dat voor hun op dat moment de beste manier is om zich (weer) veilig te voelen.

Zelf heb ik ook ervaring met een zogenaamde "eigenwijze" Tinker. Ik vind hem zelf niet eens echt eigenwijs. Wel sterk zowel fysiek als ook qua karakter. Komt op hetzelfde neer als hij iets niet wil. Wil hij iets niet heb je vooral vertrouwen en overtuigingskracht nodig. En de juiste hulpen idd. Nadat de medische dingen zijn uitgesloten uiteraard. En ik ben er als beginner (zowel in paardrijden als in paarden baasje) zo blij mee hoe ver wij samen al zijn gekomen. Je paard spiegelt je, wat je ook doet of laat. En helemaal in tijden dat het tegen zit. Ik vind het fascinerend dit te ervaren.

Goed te lezen dat het nu steeds beter gaat. Al snap ik dat verhaal van respect nooit zo..dat is m.i. meer een menselijk bedacht begrip..wij leren onze paarden aan om bepaalde dingen te laten en te doen. Bepaalde dingen leer je voornamelijk aan voor je eigen veiligheid.

Ik haalde het topic omhoog omdat sommigen het nodig vinden om denigrerend te doen naar een 14-jarige. Dat vond ik nogal sneu gedrag en wilde daar nog even op reageren.

Ik kon wel goed sturen, ik gebruikte alleen mijn benen en zit hiervoor niet omdat ik dit toen nog niet had geleerd. Maar het sturen zelf was het probleem niet. Het probleem was dat mijn fjord eigenwijs was en mij ging uitproberen. Zij had geen zin om te doen wat ik aan haar vroeg, dus probeerde ze eronder uit te komen. En aangezien ik als ruiter toen nog niet zelfverzekerd genoeg was om mijn hulpen op zo'n manier over te brengen dat het duidelijker was, kon zij aanvoelen dat ik niet heel zeker en moedig was, dus nam zij daar profijt van.

Ze had geen pijn, als dat zo was had mijn moeder dat allang gezien. Of de osteopaat die haar toen een keer heeft gecheckt. Of de zadelmaker die alles na kwam kijken qua zadel, singel, rug etc. En alsnog kunnen honderden mensen naar een paard kijken en alsnog een kwaaltje missen, sure. Maar dat was geen pijn, ik heb haar onderhand 7 jaar en heb gezien hoe ze is als ze pijn heeft, en dat is echt heel anders dan dat.

Ze begreep mijn vraag wel, ze probeerde gewoon uit of ze iets anders kon doen dan wat ik haar vroeg. Sommige paarden gaan gewoon steeds uitproberen of ze iets anders kunnen doen dan wat hen gevraagd wordt, niet per se om redenen als pijn, ongemak of angst ofzo, maar omdat ze onzekerheid van de ruiter voelen en daarom de leiding willen nemen. Of ze proberen uit of ze de leiding kunnen nemen zonder onzekerheid te voelen, dat kan ook.

Onderhand is het probleem ook allang opgelost, zoals ik al zei in mijn andere reactie haalde ik het topic op omdat ik die andere reacties erg zielig vond, omdat ik het niet normaal vind dat een volwassene een 14-jarige gaat zitten kleineren.

Precies, eigenwijs zijn is vaak beter dan alles maar klakkeloos aannemen en anderen over je heen laten lopen. Al moet ik zeggen dat antwoorden dat iemands suggestie niet de oorzaak kan zijn omdat daar al naar gekeken is of weerlegt is niet hetzelfde is als eigenwijs zijn.

Het gaat mij om de manier waarop. Ik vroeg toentertijd om tips en suggesties, niet om mensen mij op een nare toon te laten vertellen wat ik moet doen. 'leer eens dit' en 'leer eens dat' zijn geen tips, en is ook niet waar ik om vroeg. En dat eeuwige doorzagen op pijn, terwijl ik al meerdere keren had aangegeven dat dat het probleem niet was.

Ik neem het niet persoonlijk, ik weet zeker dat anderen net zo behandelt worden als ik.

Als mijn fjord eigenwijs is en niet langs bijvoorbeeld een elektrische grasmaaier wil terwijl ze dat ding al honderd keer heeft gezien, en sowieso dagelijks die dingen ziet, ga ik dit niet labelen als angst. Zij vind dat ding niet echt eng, anders had ze er al wel eerder niet langs gewild. Maar omdraaien en wegrennen is gewoon heel erg leuk, dus als ze dan iets ziet waarbij ze kan doen alsof het heel eng is, doet ze dat. Dat doet ze wel vaker en elke keer moet ik erom lachen, want ik weet gewoon dat ze niet serieus doet. Ze heeft gewoon plezier in het rijden, maar probeert ondertussen ook wat fratsen uit te halen, zo is ze gewoon.

Fijn te zien dat je, nu je volwassener bent, beter hebt leren omgaan met opbouwende kritiek...
Heb je écht vijf jaar met het ongenoegen over het commentaar in dit topic rondgelopen....

Als eigenwijsheid voor een mens niet erg is, is het dat ook niet voor je pony. Een paard reageert gewoon op situaties die hij om welke redenen dan ook al dan niet fijn vind.

Ik geloof en ervaar ook niet niet dat onze paarden expres tegen ons in gaan en/of daarom hun eigen zin willen doordrijven. Mijn tinker wil nog weleens een kant opgaan die niet de bedoeling is (bv alvast uit de bak stappen, als de les klaar is, of op de terugweg alvast naar het hek (zonder mijn toedoen) stappen omdat hij weet dat hij daar thuis is. Ik heb gemerkt dat dit gewoon gewenning is. Hij weet waar hij thuis hoort bv. en ook dat hij na de les de poort van de buitenbak uitstapt om terug naar de weide te gaan. Dit soort dingen heb ik afgeleerd door zolang te corrigeren totdat hij doet wat ik graag wil en daarna uitbundig te belonen. En wat betreft dingen eng vinden, die ze voor de 100ste keer hebben gezien. Het kost soms heel veel geduld voordat je paardje het niet meer eng vind. Je benadering hoe je er mee omgaat kan daar ook mee te maken hebben. Als jij je ergert en je misschien met ongeduld reageert kan dat ook averechts werken. Hij gaat er makkelijker langs als je laat zien dat je zijn gevoel respecteert maar toch een manier vind om er langs te komen. En als je dan beloont kan hij het de volgende keer alsnog eng vinden en er toch langs gaan. En een volgende keer heeft hij net weer wat meer hulp nodig. Dat is mijn ervaring. Dat heeft m.i. niets met niet willen luisteren en/of eigenwijsheid te maken.

Heb je topic ook nog een keer doorgelezen. Je staat er wel op dat het min of meer aan de "eigenwijsheid" van je pony ligt. En niet zo zeer aan jou in die zin, behalve misschien dat je daar toen nog niet zo goed mee om kon om gaan. Ik kan niet echt denigrerende opmerkingen ontdekken. Mensen dragen gewoon oplossingen en mogelijkheden aan en een iemand wijst je op je eigen dwarsheid. Daar is niet zo veel mis mee. Ik voelde ook ergernis naar je "eigenwijze" paarde toe..mijn tinker reageert daarop als ik geen geduld laat zien in zulke situaties. Ze zeggen niet voor niets dat je paard je spiegelt. Dat is ook echt zo in mijn beleving.

Maar hoe kun je nou zeggen dat je wel goed kon sturen, gevolgd door dingen die aangeven dat je niet goed (genoeg) kon sturen.

Ik vind het heel makkelijk om te wijzen naar een pony die eigenwijs is ipv toe te geven dat je zelf iets niet goed onder de knie hebt. Als jij zelfverzekerder had gereden, had je geen probleem gehad, eigenwijze pony of niet. One way or another, het is de fout van de ruiter. Jammer dat dat na al die jaren nog niet binnen lijkt te komen.

En het niet goed genoeg kunnen sturen is overigens helemaal niet erg, iedereen moet het leren, maar het niet inzien van fouten, dat staat vooruitgang in de weg.

Ik zei in mijn eerste comment van een paar jaar na het openen van dit topic: “Nu ik hier weer na een paar jaar naar kijk…” Wat impliceert dat ik hier pas na jaren weer naar ben gaan kijken. Dus nee ik heb niet écht vijf jaar hiermee rondgelopen. Ik was het compleet vergeten tot ik weer op een dag bokt opende.

Ik heb ook nooit gezegd dat eigenwijsheid in paarden slecht is.

Alvast richting de uitgang van de bak of naar een hek toe lopen is wel echt iets heel anders dan wat ik toen bedoelde. Dat was gewoon tijdens figuren rijden in de bak en het was ook niet altijd dezelfde kant op ofzo, dus het had niks met dingen die ze gewend was te make oid.

Het is juist compleet het tegenovergestelde, ik zei dat ze ergens al 100 keer langs is gelopen zonder het eng te vinden en het dan de 101ste keer opeens wel. Maar als zij dan is omgedraaid kan ik haar vaak zo weer terug draaien en haar er alsnog langs laten lopen, meestal ook zonder verdere schrik reactie. Als ze echt iets eng vind merk ik een enorm verschil en krijg ik haar er pas langs als ik afstap.

Oke. Dan heb je in ieder geval alsnog succes gehad door haar de 2de keer met het figuren rijden die kant op te laten gaan die zij eerst niet wilde op gaan. Wat ik wel weet dat paarden het onthouden als er op een bepaalde plek ooit iets was wat ze als niet veilig o.d. ervaren hebben. Dan kan het idd 100 keer goed gaan en opeens weer niet. Dat is wat ik ook met mijn paard ervaar. Had het ook eens al met figuren rijden.