Oh vertel… bang paniek paard dat braaf is geworden! Wil er alles over weten!!

Ik heb het levende bewijs dat het goed kan komen hier staan.
Ik kocht hem toen hij 5 was, was toen al een aantal jaar onder het zadel, maar niet bepaald succesvol. Uiteindelijk ook erachter gekomen dat ik minstens zijn 5e eigenaar in 2 jaar tijd was, en overal om dezelfde reden verkocht, niet veilig te rijden.

Ook hij was een vreselijk lief en vriendelijk paard in de omgang, maar onder het zadel een ramp. Bokken oid heeft hij ook nooit gedaan, ook hij klapte er als een idioot vandoor en was niet meer te stoppen, ook het zigzaggen klinkt me bekend in de oren, echt puur vluchtgedrag dus. Hij is dwars door omheiningen heen geklapt, de weg over gerend, ik ben er samen mee onderuit gegaan in volle galop, kortom, eigenlijk achterlijk gevaarlijke situaties. Niet meer te bereiken op dat moment, echt blind gaan rennen. En dat opbouwen van spanning is ook bekend. Hij verstrakte, en op het moment dat er dan ook maar iets gebeurde (en dat kon op dat moment te hard ademhalen zijn) dan schoot hij er vandoor.

Bij hem was het een combinatie van angst/paniek en aangeleerde gewoonte. Het was de enige oplossing die hij kende. Wegrennen was zijn oplossing, en door de adrenaline daarvan raakte hij nog verder in paniek. De bochten die hij op volle snelheid maakte waren ook erg lastig uit te zitten!

Een slof eraan hangen, scherper bit, ik heb het geprobeerd. Daar mag iedereen een oordeel over hebben, maar ik wilde iets om door te dringen. Werkte niet overigens. Met slof nog gevaarlijker, net zo hard, maar dan met de kop tussen de knieën. Bit maakte niets uit. De omheining van de bak in sturen heb ik ook geprobeerd, en toen hadden we dus een nieuwe afzetting nodig.
Enige oplossing die voor ons werkte was niets doen. Zodra hij ging rennen laten gaan (makkelijker gezegd dan gedaan, ik scheet echt wel 7 kleuren), niet losgooien, maar wel zoveel mogelijk meegaan, en rustig proberen terug te nemen zodra hij zelf begon te vertragen, voornamelijk op stem en zit, handrem erop trekken had geen zin. Dan ging hij juist zigzaggen en nog meer vluchten.
Zodra hij draafde alle druk weg, rondje verder terug naar stap of zelfs halt en spanning laten wegvloeien. Zo werd stoppen juist beloond. In eerste instantie probeerde ik verder te rijden of er niets gebeurd was, maar dat werkte niet. Hij had echt dat afvloeien van spanning nodig, pas daarna vroeg ik weer iets van hem. Zo werden de stukken wegknallen steeds korter, werd hij sneller kalmer, tot ze langzaamaan ‘vanzelf’ verdwenen.
Het heeft maanden gekost voor hij enigszins safe was, maar uiteindelijk is het het braafste paard ooit geworden, zodra het kwartje viel kon werkelijk iedereen erop stappen, inmiddels heeft hij zelfs heel wat ruiters over angst heen geholpen en staat bekend als het betrouwbaarste paard van stal.

Goh ik kan er een boek over schrijven Ze was niet bang om alleen in het bos te zijn. Maar daar is ook alles wel gezegd. Eenmaal in paniek ging ze overal doorheen. Hekken van de paddock, prikkeldraad langs een weiland in het bos, noem maar op.

Die paniek kwam vooral weg bij angst voor onverwachte bewegingen en andere paarden. Ze heeft in het begin heel lang alleen in een weitje naast de rest gestaan omdat ze het zo eng vond om met andere paarden te zijn. Ze staat nu samen hoor, dus wees gerust.

Ik heb een goedkoop import geval uit Spanje, dus het verklaart wel iets het gedrag.

Ik heb er voor gekozen alles wel rustig aan te pakken, maar wel gewoon doen alsof alles de normaalste zaak van de wereld is. Dus alles gewoon meedoen zoals ik met een ander paard ook zou doen. Wellicht wel een stapje terug, zoals 5 meter achter een ander paard in het bos ipv er naast, aan de andere kant van de bak ipv elkaar passeren. Als ik het over mocht doen had ik het waarschijnlijk in nog kleinere stapje aangepakt, maar het is goed gekomen. Rust is natuurlijk het sleutelwoord, maar je moet ze zeker niet altijd bij enge situaties weghalen. Laat ze er maar even over nadenken.

Het klinkt simpel, maar het heeft me veel tranen gekost hoor. Wat heb ik me machteloos gevoeld, elke stap vooruit betekende weer 3 achteruit. Ik heb er een geweldig paard aan nu, en ik vind haar nu gewoon braaf, maar sommige dingen zullen altijd een obstakel blijven. Met vreemde paarden op bosrit, in een bak rijden met een paard die met veel bombarie loopt, rijden met ruiters die veel stemcommando’s gebruiken en grote onverwachte bewegingen blijven spannend. Ik zou ook nooit jan en alleman er op durven laten, maar het is echt allemaal in goede banen te sturen en ik vertrouw haar 100%. Maar ik heb haar ook al weer 4 jaar, dus we zijn ook echt naar elkaar toegegroeid. Maar ik heb er ook echt wel eens huilen op gezeten dat ik eigenlijk niet verder durfde. En dan had ik ook altijd iemand die net even wat handiger was die er ook goed mee kon en soms even dat punt van spanning kon doorbreken. Ik denk dat dat voor jou ook een fijn plan is, en ook heel goed dat je in de tussentijd zelf ook lekker bezig bent!

Goedkoop import geval uit Spanje… ik moest even lachen hahahah. Maar fijn om te lezen hoe goed het nu gaat. Ik probeer mijn paard ook niet weg te houden van spannende situaties, alleen die springt op m’n rug als ie wat eng vind. Schuilen bij mama. Dus daar moet ik wel op letten. Rijden met andere paarden in de bak is geen probleem en vorige week tussen de crossende pony’s gewoon heel relaxed gereden. Ook een borende en zagende buurman of vrachtwagen die het terrein op komt kijkt hij niet van op. Maar dan dus wel ineens zo’n explosie als er eigenlijk niks is, alles rustig qua omgeving. Behalve het zadel… Aan de hand buiten het terrein gaat het wel nog dramatisch omdat hij dan gewoon enorm onzeker en alert en schijterig is. Maar wat wil je met een 3-jarige. Hoop dat met grondwerk en wat andere technieken te kunnen verbeteren stapje voor stapje. Maar man, wat heb ik gejankt afgelopen week. Uit frustratie en machteloosheid. Dacht even dat ik een onhandelbaar wild paard had gekocht wat nooit normaal zou gaan doen. Gelukkig liep hij gisteren weer relaxed. Alleen dat onberekenbare en dan blinde paniek vind ik nog niet zo tof, hopelijk komen we daar doorheen.