Hoi bokkers,

Ik heb sinds kort een bijrijdpaard, een 20-jarige ruin. Ik rij met hem eigenlijk alleen in de bossen.

Nu vind ik het heerlijk om er uren op uit te gaan in het bos, maar de laatste tijd stokt dat een beetje. Ik rij hem nog niet zo lang, maar na de 3e of 4e keer op pad begon hij behoorlijk dwars te liggen onderweg. Hij doet niks gevaarlijks, maar het is wel behoorlijk irritant.

Situatieschets: we vertrekken van de wei. Vandeweek wilde ik linksaf maar meneer wilde koste wat het kost rechts. Dus we zijn rechts gegaan. Prima, dat kan ook.

Wat verder de bossen in als we dus van de wei af rijden begint hij dus ja.. noem het staken? Op een drafhulp reageert hij met stilstaan. Een versnelling hoger dan een sjokkende stap bestaat er op dat moment niet. Enkel als hij weet dat we terug richting wei gaan is hij perfect aan het been. Draai ik hem dan weer om is hij weer ontzettend dwars, gaat hij stilstaan bij een voorwaartse hulp en blijft hij zo tot we voor zijn gevoel weer richting de wei rijden.

Ik heb totaal geen idee hoe ik dit probleem moet oplossen. En ik wil eigenlijk ook niet meer rijden tot ik dat weet, omdat ik hem niet in de tussentijd ongewild wil aanleren dat hij maar kan bepalen waar we wel of niet heen gaan.

Iemand enig idee hoe ik dit kan oplossen?

Liefs!

Is hij voordat jij hem reed al wel eens in de bossen geweest? Misschien vindt hij het gewoon spannend. Probeer eens een keer om aan de hand door de bossen te wandelen. Of misschien is het makkelijker voor hem als er nog een paard bij is.

Hij is 20 jaar, eigenaresse doet al jaren niks anders dan met hem in het bos rijden eigenlijk. Dus van spanning geen sprake, daar is hij te ervaren voor.

Hij doet het wel beter met een ander paard erbij. Veel beter eigenlijk - dan doet hij namelijk absoluut niet moeilijk. Maar ik wil ook alleen met hem weg kunnen aangezien ik zelf afhankelijk ben van mijn werkrooster wanneer ik kan gaan. De andere meisjes die rijden op zijn weidemaatjes zitten allemaal nog op de middelbare school en hebben dus een heel ander rooster.

Wat doet het paard bij zijn vaste ruiter?

Persoonlijk ben ik geen voorstander om onmiddellijk met een onbekend paard te gaan buiten rijden. Doe eerst grondwerk, maak eerst contact (door samen aan de hand te gaan wandelen, uitgebreid te poetsen, ...) , doe eventueel wat aan vrijheidsdressuur, doe aan schriktraining, neem een lesje in de piste en neem de tijd om elkaar te leren kennen in een veilige omgeving.

Als je elkaar kent dan kan je op buitenrit gaan en doe dat eerste keren met een andere combinatie samen. Het is overigens normaal dat een paard je in het begin probeert uit te testen. Dit is hij nu aan het doen

Wat mij opviel is dat je zei het paard koste wat het koste rechts wilde en jij daar in mee gaat. Als jij links wil ga je links. Het paard weet dus dat hij eigenlijk bepaald wat er gebeurt. Heb je het er al met de eigenaar over gehad?
Door blijven zetten. En zorg dat jij degene blijft die bepaalt waar je heen gaat.
Ik rij er ook een die er nog weleens een handje van heeft om bij een andere ruiter niet weg te willen en blijft staken en hij is goed genoeg gewend om alleen op stap te moeten voor een paar uur maar hij voelt gewoon bij wie hij dat wel kan doen. Gezien je het paard nog niet zo lang rijdt probeert hij gewoon te kijken welke ruimte hij krijgt en dat kan je maar beter zo snel mogelijk laten weten dat het zo niet werkt. Hoe vaker het paard bepaalt wat hij doet hoe moeilijker je het eruit gaat krijgen. Kan je niet een keer met de eigenaar afspreken?

Daar begint het al. Niet bij het niet aan willen draven.
Jij bepaalt, punt.
Jij wilt links dan ga je ook links al doe je er een uur over.
En zo is dat met alles, jij bepaalt de dingen niet hij.
Dit gaat anders van kwaad naar erger.

Ik volg even dit topic mee!
Ik zit met exact hetzelfde probleem met mijn Tinker merrie! Met een ander paard erbij gaat het super maar alleen wil ze helemaal niet vooruit en heel de tijd omdraaien om terug naar stal te gaan...
Ze doet ook niks gevaarlijks, ze gaat niet steigeren ofzo... Maar ze wil zichzelf gewoon de hele tijd terug draaien... Dus verder dan een straat geraken we meestal niet.

Als jij zegt links, het paard zegt rechts en jij zegt:oke jij beslist , heb je eigenlijk de slag al verloren.
Als jij links wilt ga je links en als jij rechts wil ga je rechts.
Als ik het goed begrepen heb, rijdt zijn eigenaresse al jaren alleen met hem buiten?

Mijn paard deed dit ook bij zijn bijrijder, je moet wennen aan elkaar. Veel grondwerken, aan de hand een rondje maken, maar als je dan ook gaat heel consequent zijn. Niet hem laten bepalen.

Gewoon blijven gaan. Paard vind het spannend, en wil dus liefst terug naar zijn/haar veilige thuishaven. Maak er iets leuks van, beloon haar uitgebreid als ze vooruit gaat (maar doe niet zo overdreven dat het lijkt alsof er iets aan de hand is) en rij liefst een blokje. Gewoon drie keer per week doen. Paarden zijn routinedieren. Eenmaal door dat ze niet doodgaan en dat het oke is gaan ze zo met je mee.

Herken je probleem, wat bij mij goed werkt is afwisseling, als ik alleen maar buitenritjes maak raakt mijn paard verveeld en gaat zitten klieren, voor de domste dingen opzij springen etc.
Als ik het afwissel dus dan in de bak aan het werk zet en dan weer eens een buitenritje, longeren etc is er niks aan de hand.
Wil je echt alleen maar buiten rijden is het misschien een idee je paard daar wat meer aan het werk te zetten? Keertje een volte rijden (indien mogelijk natuurlijk), pasje wijken, pasje achterwaarts etc.

Exact wat ik dacht Nee, het is helemaal niet 'prima' dat je maar naar rechts gaat als hij dat wil. JIJ bepaalt waar de beweging heen gaat, niet het paard.

Als hij niet anders gewend is dan de bossen in gaan kan ik me niet voorstellen dat het echt iets van spanning zou zijn. Dat ie niet moeilijk doet met een ander paard erbij is heel logisch, paard = kuddedier dus die volgen elkaar wel.

Ik ben er dus ook benieuwd naar of het staken ook een probleem is (geweest) bij de eigenaresse of evt. andere ruiters. Ik zou het er iig even over hebben met de eigenaresse en vanaf nu heel duidelijk wezen: jij maakt uit waar je heen gaat en in welk tempo dat gebeurt, laat hem niet meer zijn eigen zin doordrijven want hoe vaker hem dat lukt, hoe moeilijker je van het probleem afkomt. Maak het voor hem niet te moeilijk om 'het goede' (= dat wat jij wil) te doen en beloon hem daar ook voor.

Lijkt mij dat het paard je uitprobeert. Een van de redenen waarom ik nooit direct met een vreemd paard op buitenrit ga; eerst in de bak en die uitprobeerfase voorbij aangezien uitproberen op buitenrit voor levensgevaarlijke situaties kan zorgen (al naar gelang op wat voor manier het paard je uitprobeert).
En nog een regel die ik op buitenrit aanhoudt; ten alle tijden bepaal IK wat we doen, waar we heen gaan en in welk tempo. Paard krijgt daarin geen inbreng...nou ja tot op zekere hoogte natuurlijk; als paard aangeeft even te moeten stappen voor een adempauze dan mag dat. Maar andersom dus niet; als ik wil stappen dan heeft het paard maar te stappen en gaan we niet draven omdat je paard liever lekker door blijft draven.
Dat klinkt heel autoritair, maar het heeft een reden; in de bak kan niet zoveel gebeuren met geklier; 9 van de 10 keer wordt op zn hoogst jouw ego gekrenkt. Echter op buitenrit is dat anders; daar heb ik met verkeer te maken en met heel veel mensen die geen rekening houden met het feit dat een paard een vluchtdier is, die in paniek heel makkelijk in een moordmachine verandert (ff heel dramatisch gesteld). En ik wil niet met mn paard verongelukken, dus op buitenrit ben ik ten alle tijden degene die bepaalt en niet het paard.

Je hebt helaas de eerste stap verloren door hem rechts af te laten slaan terwijl jij eigenlijk aangaf linksaf te willen; je hebt daarmee de deur op een kier gezet. Je had eigenlijk toen ff streng moeten zijn en door moeten zetten en linksaf zijn gegaan.
Heb je al met de eigenaresse gesproken over de problemen die je nu ervaart? Ik neem aan dat zij je graag wil helpen dit probleem op te lossen.

ik denk dat je nog even meer aan jullie band moeten werken.. met de eigenaar gaat het ws wel goed omdat ze elkaar kennen. hij kent je nog niet goed genoeg en probeert je uit. hij wilt ws de leider zijn.. bepaalt de route en het tempo.. ga eerst met hem aan de bak met grondwerk, ga wandelen poetsen etcetc leer elkaar goed kennen een neem de tijd ervoor. op een gegeven moment heeft hij door dat jij de leider bent en kan je het bos in op zijn rug... en dan is het idd links is links.. al duur het een uur.. succes het komt vanzelf goed

Paarden proberen niet uit, daar geloof ik niks van.
Ze maken wel gebruik van de ruimte die je ze geeft. Maar dat komt waarschijnlijk op hetzelfde neer

Dit paard kent jou nog niet zo goed dus hoe weet hij dat jij een betrouwbare reisgenoot bent? Hij moet meer vertrouwen in jou krijgen en in jullie samen als combinatie. Niet zo gek toch? jij gaat toch ook niet zomaar met een wildvreemde het bos in? Dan kijk je ook naar uitwijk mogelijkheden.
Met een ander paard is het natuurlijk ok dan hebben ze elkaar als kleine kudde. Ze zijn beide paard dus snappen ze alles/elkaar beter.
Jullie moeten een combinatie worden die elkaar vertrouwen, daar kan de eigenaresse jou vast bij helpen.
Bij mijn paard helpt het om eerst aan de hand te wandelen maar dat is niet voor alle paarden zo.
Of je gaat eerst wel met een ander paard op pad dan moet je je schema tijdelijk aanpassen.
Of je doet eerst een klein buitenritje en breidt dat uit. Er zijn echt talloze manieren om het aan te pakken maar het belangrijkste is werken aan vertrouwen.

Je moet werken aan vertrouwen en aan leiderschap ..
Het paard moet het wel oké wel vinden dat jij bepaalt waar jullie langs gaan...
Dat geldt niet alleen voor buitenrijden, maar voor alles wat je doet.
Bedenk dus dat aan de hand, bij het longeren, bij het rijden in de bak, altijd dus, jij degene bent die bepaalt wat er gebeurt en de grenzen stelt. Dat is niet streng, dat is gewoon consequent zijn. Een paard zal dat meestal ook prettiger vinden.

Dit is een zeer veel voorkomend probleem.Eerst met kleine stukjes beginnen en die steeds uitbreiden kan werken.

Klinkt als een paard dat niet bij zn maatjes weg wil. Veel paarden hebben dat in bepaalde mate. Dat soort paarden heeft houvast aan een consequente, duidelijke ruiter.

@ Justkid: Precies. Dat het paard de weg wel kent is helder, maar hij weet niet of TS wel een betrouwbare partner is. Dat moet bij sommige paarden groeien. Het is blijkbaar een paard wat een band met iemand wil hebben.

Dit dus, niet zijn zin geven.

Hij is een 20-jarige slimme ervaren rakker die je enorm aan het uitproberen is op zich wel grappig want hij heeft karakter

Probeer eens een paar keer kortere rondjes te rijden en dan weer door. Dus een klein rondje, naar stal, en dan weer een klein rondje.
Je zult zien dat zijn oren eraf vallen van verbazing.
Of ergens draven waar hij wil stappen, stappen als hij wil draven etc.
Probeer hem dus voor te zijn in de verrassingen en ik denk dat hij het zo ook weer opgeeft bij jou. Hij doet maar wat, denk laten we het eens proberen, maar je moet het wel in de kiem smoren want voor je het weet bepaalt hij alles en sta je gewoon op een gegeven moment bij een grasveldje te grazen en kom je geen meter meer vooruit

Basis is dat jij bepaalt wat er gebeurt, niet hij

Ook eens met beide! Je paard ziet geen betrouwbare leider in jou. Logisch ook, want je wijst de weg niet, je gaat mee in waar hij naar toe wil. Je bent geen leidende merrie en ook geen drijvende hengst: slechts een nieuw lid van de kudde, je staat ergens onderaan in de rang.


Ik zou lekker een tijdje gaan wandelen met hem in het bos. Laat op de grond zien dat hij jou vertrouwen kan en dat jij de leider bent. Als hij daar vertrouwen in heeft, kun je er weer op.

Hoe gaat het bij de eigenaresse? Rijd zij wel eens alleen met haar paard of altijd met anderen? Begrijp ik uit je verhaal dat de eerste keren wel heel goed zijn gegaan? Is er iets veranderd? En hoe gedroegen jij en je paard de eerste ritten? Wat heb je tot nu toe aan oplossingen geprobeerd?

Heb hier wel eens een merrie gereden die volledig in staking gaat zodra ze alleen op pad moet. Bij eigenaar, maar ook bij andere ruiters. Dit leverde hele gevaarlijke situaties op, bijvoorbeeld als je haar tijdens een staking vroeg door te stappen, dan ging ze heel hard achteruit lopen. Maar dan echt in paniek, dus liep ze zo tegen bomen, hekken of in sloten. Zo heeft de eigenaar wel eens met paard in de sloot gelegen, omdat iedereen maar bleef zeggen dat ‘ze maar eens een keer goed duidelijk moest wezen’. Stijgeren, bokken, achteruit, draaien.. alles probeerde ze om z.s.m. weer op het terrein te zijn. Zodra ze daar in de buurt was, ontspande ze volledig. Op het terrein of op locaties waar ze per trailer naar toe was gegaan; mega braaf, nooit een probleem. Ook met een ander paard of met iemand die meeliep; geen probleem.. Maar alleen weggaan van de stal was een drama en heeft dus veel nare situaties opgeleverd.

Moraal van het verhaal: hoewel ik het absoluut eens ben met links is links.. het kan behoorlijk gevaarlijk zijn ‘om maar even goed duidelijk te zijn’, dus let aub op je veiligheid!

Mijn pony wilt af en toe ook nog weleens staken als ik alleen op buitenrit ga, soms staakt hij eerder en soms pas wat verderop in de rit.

Wanneer mijn pony stil gaat staan en in zijn achteruit gaat en niet meer voorwaarts wil draai ik hem om en rijd ik een stuk achterwaarts verder tot hij weer voorwaarts de goede kant op wil lopen. Wilt hij hierna nog steeds niet doorlopen stap ik af, loop een stuk naast hem en stap een paar meter verder weer op.

Een klein takje oprapen wilt bij hem ook nog weleens helpen maar meestal gebeurde het op een fietspad in de polder dus die vind je daar helaas niet zo snel (takje hoefde ik overigens niet te gebruiken)

Meestal gebeurt zoiets 1 a 2x op een buitenrit maar vaak ook helemaal niet.

Klinkt als leiderschapsprobleem.
Mijn bijrijdpaard deed dit ook, ze was toen een 17 jarige ervaren merrie. Ik wist er toen ook allemaal niet zo veel van, maar nu ik dit wel weet heeft ze dit nooit meer gedaan. Puur omdat ik nu de leider ben.
Ik heb het opgelost door, ja heel origineel, grondwerk te doen. Leiden en andere dingen waar je leiderschap mee krijgt (wijken voor druk zowel zijwaarts, achterwaarts, voorwaarts, achterwaarts etc. ook roundpenning etc etc). Wat allemaal verder kan ik hier niet uitleggen want dat moet je echt in praktijk uitleggen, kan niet via een computerschermpje.
Daarnaast rij ik met (western)sporen en elke keer dat ze stil ging staan bleef ik de druk er op houden met m'n spoortje. Je gaat er dus niet in zitten prikken of schoppen, maar echt de druk er op houden. Niet meer druk, niet minder druk totdat ze vooruit denkt. Moment dat ze vooruit denkt (hoeft in het begin nog niet eens een stapje te zijn maar alleen al gewicht verplaatsing is dan genoeg) geef je direct release.
Nooit meer last van gehad nu Dus dat heeft maar 1 ritje en wat grondwerk gekost. Maar dit is wel een merrie waarvan ik wist dat ze niet ging steigeren of bokken. Het betekent dus niet dat dit ook een oplossing is voor jou. Ik denk dat het verstandig is om er wat hulp bij te zoeken. Ga (grondwerk) les nemen van een goeie horsemanship instructeur (obv pressure release). Leiderschap en een paard dat luistert naar druk is the key

Of klinkt als een paard die z'n ruiter aan het 'uittesten' is.