Bokt.nl

dioni schreef:

En misschien even terug naar de basis? Samen over balken stappen, aan de longe balkjes draven en later ook een sprongetje, vrij springen, dat soort dingen.

Janneke2 schreef:

Schema's kunnen prima zijn, maar het paard bepaalt het tempo.

Soms ben je weken bezig met 'ontspannen stappen over de hoefslag, terwijl ergens in de bak 1 balk ligt waar we niets mee doen'.
En daarna - na het gespannen rondstappen toch die balk wegdoen.

Want je wilt je dier na het trauma (de slechte ervaring zelf)
plus onbegrip (waarbij ze steigerde en wat al niet)
weer vertrouwen geven in de ruiter en in zichzelf.

En soms is bet zo dat als je weken moet wachten op de ontspanning in stap je een week later al weer kan springen.
"Plus on va lentement, plus on va vite" zeggen de Fransen.
Hoe "langzamer" je gaat door het trauma serieus te nemen en de onzin rondom 'ze moet het doen' achter je te laten - hoe meer je opschiet.

En laat je door niemand aanpraten 'dat je dit niet kunt'.

knijntje06 schreef:

Mijn merrie is ook erg angstig geworden met springen, nou vond ze het altijd al spannend, maar nadat een pinnetje van het kopijzer in het zadel was gebroken. Deed ze van alles om er onder uit te komen omdat ze gewoon bang was.

Later op een nieuwe stal andere instructrice het paard tussen 3 balken halt houden, ze stond gewoon te bibberen... vond het zo zielig..

Ik ben toen helemaal terug gegaan naar aan de hand over balkjes heen stappen. Dit vond ze in het begin ook eng. Nou heb ik een merrie die alles doet voor eten dus dat help mee..

Eerst gewon stappen daarna aan de hand in draf. Heb haar ook laten vrij springen en nog de eerste sprong wil ze eigenlijk niet.. maar als ze er de eerste keer overheen is en merkt ohhhh het doet niet pijn. Is ze niet te stoppen en wil ze alleen maar meer.

Onder het zadel ben ik korte lijnen gaan springen (of beginnen met balkjes draven) van uit een hoek op een diagonaal van hand veranderen. Dat ze niet te veel ruimte heeft vooraf om weg te schieten.

Misschien heb je er wat aan, misschien niet...

Boompje1985 schreef:

Ga eerst langs een balk oefenen, daarna tussen 2 balken doorlopen en daarna maak je van die 2 balken langzaam een pizzapunt. Vooral veel geduld hebben en belonen bij goed gedrag. Pas als dat allemaal zonder spanning gaat ga je echt over balken stappen.

prugelpiet schreef:

Ik heb een paard gereden met bijna precies hetzelfde verhaal. Inmiddels springt die weer makkelijk mee in de manege lessen.

De kunst? Geef het dier de tijd. Ze gaan er niet over omdat ze niet willen, maar omdat ze het oprecht eng vinden. Dat heeft tijd en vertrouwen nodig.

Bouw het langzaam op. Ze moeten gaan leren dat die gekke gekleurde dingen niet eng zijn, maar leuk. Goed gedrag belonen! Prijs ze maar de hemel in als ze een stapje vooruit doen, hoe klein die ook is. Niet boos of gefrustreerd worden als je weer een stap terug moet doen, dat werkt alleen maar averechts.
Ga niet werken volgens een vast schema, maar kijk naar je paard. Die geeft wel aan wanneer er een volgende stap gezet kan worden.

Lindsey_99 schreef:

Het is eigenlijk heel simpel, als je zelf een keer keihard van de trap affl*kkert omdat je de bovenste tree hebt gemist, of met mountainbiken onderuit gaat en hard terecht komt, dan word je wat voorzichtiger, dat gaat vanzelf. Na een aantal weken zodra de blauwe plekken weg zijn en je pols uit het gips, vergeet je e.e.a. en durf je weer als vanouds.

Kortom: Prugelpiet geeft helemaal het goede advies.

Tijd nemen, rustig aan, opbouwen, en aangezien een paard geen fiets is, samen kijken wanneer er weer een volgend stapje gedaan kan worden.

RHV schreef:

Les geven, oefenen, oefenen, en oefenen. Je moet het paard de tijd geven om er aan te wennen. Misschien even er naast oefenen? Aan de longe of gewoon met je paard over balkjes stappen. Succes!