Mijn paard is geweldig. Lief, actief en erg willing to please. Maar dat laatste overdrijft hij ook nogal. Als ik 2 keer een travers gevraagd heb wordt hij zo enthousiast dat een rechte lijn er nauwelijks meer inzit. Dat los ik nu op door een heel andere oefening tussendoor te doen, bijvoorbeeld achtjes draven, dat reset hem en dan let hij weer echt op. Maar ik wil ook graag een online proefje doen en dan is het niet echt de bedoeling dat ik tussendoor iets heel anders doe om hem weer bij de les te krijgen. Dan wil ik toch graag verschillende oefeningen achter elkaar doen zonder dat hij de regie overneemt of er gefrustreerd van wordt (want dan had hij wat anders verwacht en dat is stom ).

Wat ik nu doe is stug doorzetten met hem verrassen met onverwachte oefeningen (zoals die achtjes draven of ineens aanspringen in galop) en elke oefening minimaal te herhalen. Dat heeft ook nadelen, want als ik heel veel verschillende oefening achter elkaar vraag dan raakt hij behoorlijk de kluts kwijt en krijg ik een heel creatieve mengeling van oefeningen. Soort van travers-uitgestrekte draf-wijken tegelijk. Enorm grappig maar niet heel handig. Zijn er slimme trucjes zijn om mijn slimme paard te leren dat hij beter op mij kan letten en niet zelf zijn oefeningen hoeft te verzinnen?

Alvast bedankt!

Ik heb er hier ook zo 1. Wordt enorm enthousiast, super fanatiek en doet ongeveer alle oefeningen die ik niet vraag
Wat bij hem helpt is stil zetten en wachten. Lange teugel, uitblazen, kalmeren, rust terug en dan pas weer verder. Dat kan niet tijdens je pattern (of wel, met een DQ tot gevolg), maar wel heel goed in je training. De mijne leerde daar echt van wachten op mij. Okee, niet altijd, maar vaak hielp het wel.

Ik verplaats dit topic op verzoek van TS naar [RT-V] Rijtechnische Vragen

Hoe stom het ook klinkt, maar het paard is dan nog niet aan volledig de hulp. Er zit dus nog werk in het afvloeien en leren wachten.
Prijs je maar heel gelukkig met zo‘n paard

Niet tevaak achter elkaar dezelfde oefening doen, en eerlijk gezegd gebeurt dat in een proefje ook nooit.
En zeker niet altijd op dezelfde plek blijven doen!
Gewoon een keer de oefening vragen, iets makkelijks vragen (weet ik veel, een volte draven of wat dan ook) dan eens van hand veranderen, daar de oefening nog eens vragen. Lange zijde galopperen. Nog eens de oefening vragen.
Zoiets

Pauzes nemen tussen de oefeningen in, zoals Daihyo ook zegt, maar ook gewoon een paar "saaie" rondjes inbouwen waarin je niets specifieks vraagt.

Ook belangrijk is om oefeningen ook echt af te sluiten. Een zijgang hoort afgesloten te worden door actief rechtstellen. Je kan dan wel prima 2x op dezelfde lijn dezelfde oefening doen, maar op die lijn niet exact op hetzelfde punt de zijgang inzetten en op verschillende punten weer rechtstellen.

Mijn schimpie ging ook meedenken in oefeningen, en merkte hij dan dat het niet mocht werd hij heet want dan was hij de kluts kwijt.
Een proef oefenen was altijd de oefeningen mixen, dus bij wijze van niet na eerst een rondje rechts galopperen daarna het rondje links, want dan zou hij elke hoek staan stuiteren. Maar daar juist weer halthouden tussen doen of een travers of....

Zo had hij ook ontdekt dat halthouden op de korte zijde achterwaarts bij zat. Op de lange met groeten niet.
Dat was dus thuis maar overal en nergens halthouden om het achterwaarts te oefenen.

Dus inderdaad niet de proef een paar keer oefenen, want dan ging hij zelf invullen.

De trick is idd om kleine stukjes te oefenen. Dus opdelen in verschillende stukken. Eventueel lastige overgangen van de ene naar de andere oefening kun je natuurlijk wel aan elkaar plakken, maar nooit het hele proefje. Een cirkel kun je bijvoorbeeld overal oefenen, dat hoeft niet per se op dat stuk in de bak waar het volgens je pattern zou moeten.

Voor jezelf helpt het ook om vooral veel te visualiseren zónder paard. Daarmee krijg je goed in he hoofd wat de volgorde is en hoe je het zou willen, zonder je paard al die keren erin mee te nemen waardoor je juist weer dat meedenkende krijgt.

Hier ook zo een, vreselijk frustrerend soms, maar ook schattig omdat hij eigenlijk gewoon heel hard zijn best doet.
Ik merk wel als een oefening makkelijker voor hem wordt hij ook minder mee gaat denken. Dus ik negeer het vaak, ga inderdaad iets anders doen, vaak helpt het bij hem om hem te laten wijken (vanuit stilstand of stap)omdat hij dan echt op moet letten om niet over zijn benen te vallen, even een paar tellen stil staan, zuchten/ afkauwen, rustig rechtdoor wegstappen en dan een andere oefening beginnen.
Ik ga eigenlijk nooit zijn anticiperen straffen of belonen. Hij wordt er heel paniekerig van als ik hem ga corrigeren als hij probeert te anticiperen.
Na een paar weken stopt hij met hey anticiperen op die oefening, en komt er altijd wel weer een nieuwe oefening die moeilijk is

Toen ik mijn merrie net had was het soms net een dressuur automaatje, als er een logisch begin van een oefening kwam (zoals de diagonaal voor uitstrekken, AC voor wijken) deed zij de rest al.
Vanaf het begin ben ik heel consequent geweest dat oefeningen een begin en een einde hebben en dat ik beide aan geef.
Heel soms bij oefeningen die ze heel erg leuk vind vergeet ze het nog wel eens, maar verder hebben we er eigenlijk nooit meer last van.

Ik heb ook zo'n werkwillig paard

Ze doet dit vooral bij de galopwissels (springruiter), ze vond dit altijd extreem moeilijk en voor we hieraan begonnen was de contragalop goed bevestigd. Als ze nu nog maar denkt dat ik van hand ga veranderen in galop, wisselt ze al zonder dat ik hulpen geef. Ik begin nu dus terug meer op de contragalop te oefenen, maar het blijft lastig! Wanneer ik dit op onverwachte momenten vraag, doet ze dit zonder problemen.

Ik vroeg de wissels telkens op een andere plaats of een andere manier, diagonaal, links- of rechtsomkeer, gewoon op de middenlijn, ...

Dank voor jullie reacties!

Ik lees vooral dat ik eigenlijk al vrij goed bezig ben en vooral zo moet doorgaan.

En ik geef idd altijd aan wanneer hij moet starten en stoppen. Volgens lesgever is hij op zich uitstekend aan de hulpen, behalve dat afvloeien idd wat hij zo moeilijk vind. De dag na een les met veel buiging op de cirkel in draf wilde hij al uit zichzelf de cirkel op in draf . Dat is dus een half uurtje training geworden op lange lijnen, stopjes, achterwaarts en uit stilstand wegdraven en weggalopperen geworden. Vond hij nogal stom.

Ben benieuwd wat hij de volgende keer weer verzint Saai is het niet in elk geval!

Als een paard eenmaal de travers snapt aan de hand of onder het zadel ,gaat hij het idd aanbieden , dat zal de ene kant meer zijn dan de andere kant, meestal hebben ze een voorkeur om aan een kant meer traver te lopen en de andere kant krijg je eerder een nette schouder voor, dat heet natuurlijke scheefheid.

De traver en schouder binnen zijn oefeningen om je paard op uiteindelijk op recht kunnen kunnen rijden op de rechte lijnen, dus rechrichten is niet recht rijden , kun je bv je paard op de volte laten recht rijden ?
Zijn allemaal tussen stappen om uit eindelijk op de tweede hoefslag je paard echt te kunnen rijden , maar dat zal wel vanuit jou moeten komen>

Ga nooit aan de wand rijden want dan leert je paard ook niet op eigen benen in een kader rijden , dan gaat hij aanleuning aan de wand zoeken

Hoe je het het beste op kan lossen is door bv een schouder binnen hulp in de travers erbij de gebruiken om het achterbeen weer onder te plaatsen.
Erg belangrijk is ook dat je de binnenteugel niet tegen de binnenschouder duwt maar juist er wat af halen als hij te veel antwoord geeft, want heeft hij geen ruimte voor de binnen schouder,
Deze oefeningen op de volte is heel nuttig


Hoe reageert jou paard op de indirecte teugel hulp?

Oefen de travers ook eens op de a c lijn, dan heb je vaak gelijk de fouten die jij maakt onder de loep,


.

Paar pasjes travers, recht zetten.
Paar pasjes schouder binnenwaarts, recht zetten.
Nog geen lange einden hetzelfde doen. Dat komt wel. En ik ben het niet eens met je instructeur. Paard gaat af en toe voor zichzelf beginnen en onttrekt zich daarmee aan jouw hulpen. Is dus niet goed aan de hulpen. Ja, wanneer het hem/haar uitkomt. Zoals hier al eerder genoemd, paard moeten leren wachten.

Een paard denkt niet zo dat hij voor zichzelf gaat werken de fout zit altijd bij de ruiter .
Straf je paard ook nooit als hij je een travers aanbied, maar stel de vraag anders.

Hoe zet je je paard weer recht na een travers zonder aan zijn hoofd te zitten??

Ok. Dan moet de ruiter het paard nog of beter aanleren te wachten.

Travers: ik snap je punt.

Kortom: er is nog werk aan de winkel. En dat maakt het nou net zo leuk.

Ik heb er ook een gehad die mee ging denken. Daarmee oefende ik mijn proefjes altijd maar 1x voor de wedstrijd.

Verder wel de oefeningen uit het proefje, maar dan allemaal door elkaar. Dus bvb de ene keer van hand veranderen en dan draf verruimen. Andere keer van hand veranderen, voor X in stap en na X weer aandraven.

Zelfde in galop. Ene keer op de volte wat verruimen, andere keer niet. Soms lange zijde wat verruimen, andere keer weer handgalop en een volte 15 meter bij E/B.

Op de volte recht gaat prima, gebruik ik veel als afwisseling binnenstellen-recht- buitenstelling. Ook gaat het op de ac-lijn prima, eigenlijk beter dan op de hoefslag. Hij wordt chaotisch als ik travers- wijken- stelling etc op de ac-lijn afwisselend vraag. Dat kan hij wel hoor maar doe ik om die reden maar niet meer. Indirecte teugelhulp gaat prima en eenhandig lukt ook meestal goed (westernpaard vandaar).

Dank!



Hij onttrekt zich dan idd. Juf bedoelde dat zij heup en schouder controle heel goed is. Kan beide onafhankelijk besturen. Wachten ben ik nu druk mee bezig. Dank!




Ik rijd met lange teugel. Doe dan mijn handen weer naar de zadelknop en vraag met been zijn bips weer terug in het gewenste spoor.

Dank voor de tips!

En werk aan de winkel vind ik ook heel tof hoor!

Oh ja, zo eentje heb ik ook. Ik kon maar 1x een proefje/parcours oefenen want mevrouw kende het al uit haar hoofd. Oefeningen afwisselen werkte bij ons niet, want ze werd heet en chaotisch. En dus gefrustreerd.

Wat wel goed werkte is de oefening echt ‘afsluiten’ met een pauze. Na de oefening bracht ik haar terug in stap, compleet losse teugel, klopje op dr hals en even dom rondstappen een paar minuutjes. Soms kreeg ze wel 5 pauzes per sessie. Als ik haar nog te druk vond zette ik haar even stil en wachtte ik tot ze echt weer met alle beentjes op aarde was en goed uitgeademd had.

Bij die van mij was het echt een jacht op bevestiging, daarom wilde ze zo graag en deed ze alles 6x uit zichzelf. Die pauze begreep ze op een gegeven moment als bevestiging en dat bracht veel rust.

Succes!

Leuke puzzels zijn dit he? Echt, zo tof om met paarden te werken, je leert iedere dag bij. Over het paard en over jezelf

En toch zijn dit de leukste paarden. Blijkbaar vinden ze het werk zo leuk en willen ze het zo graag doen, dat ze het zelf aanbieden. En nog retetrots zijn op zichzelf ook.

Maar hoe leuk ook, niet altijd handig
Daarom deed ik de wachtoefening. Om te wachten, maar ook om af te vloeien. Even letterlijk stilstaan, lange teugel, hoofd laag en uitademen.

Koester in ieder geval het enthousiasme. Beloon het niet, maar straf het ook niet af. Biedt simpelweg iets anders aan en leer je paars de energie en het enthousiasme afvloeien of gedoseerder inzetten.

Geniet ervan

Had het niet beter kunnen verwoorden! Succes