Hallo!

Ik rijd sinds kort een paard bij. Heerlijk beest en we hebben binnen 4 week al grote sprongen gemaakt (letterlijk en figuurlijk). Het is een ruin van 7 jaar. Hij is goed ingereden en op zich netjes aan de hulpen. Krijgt elk jaar een paar maand vrij op het land, en staat sinds ongeveer twee maand weer aan het werk. Ik rijd hem 2-3 keer per week wisselend buiten, dressuur en springen.

In het begin was hij erg gespannen en hij loopt snel opgekropt. Vooral in de bak thuis gaat het al stukken beter en loopt hij heel fijn lang en laag in stap en draf met goede impuls. Op vreemd terrein duurt het soms wat langer voor hij ontspand, maar ook daar gaat het al beter. Ik begin nu pas wat galop werk mee te nemen, omdat ik hem eerst was sterker en stabieler wou hebben.

Waar ik nu tegen aan loopt zijn de overgangen draf-stap. Stap draf gaat goed met minimale hulpen en de aanleuning blijft lekker lang en laag, komt (meestal) niet omhoog o.i.d.
De draf- stap overgangen daarin tegen gaan nog niet zo best. Hij komt dan gelijk omhoog, maar zo gauw hij stapt is hij weer ontspannen en laag. Tempo verlagen in draf gaat wel redelijk.

Wat zijn goede oefening om draf-stap overgangen te trainen? Of mist hij gewoon kracht en moet ik gewoon wat meer geduld hebben? Hij heeft nog nooit eerder echt dressuur gedaan, dus dit is allemaal best nieuw voor hem.

Ik zou best graag les willen hebben, maar ik woon in Ierland en ben hier zelf de expert ze doen hier niet zo graag aan dressuur haha. We zijn wel op zoek naar iemand, maar in de tussentijd wil ik er zelf aan werken!

Ik zal later even kijken of ik er een filmpje van heb.

Ik kijk uit naar jullie tips!

Eerst moet je zeker hebben dat hij goed terugkomt op je zit. Dat zou ik oefenen door stap halt stap overgangen. Als dat goed gaat: Schijnovergangen. Terugrijden in draf, en dan weer weg rijden. Dan nog verder terugrijden in draf, en dan weer weg rijden. Proberen de grens op te zoeken, wanneer gaat zijn hoofd omhoog? Vlak voor dat moment weer weg rijden. Op een gegeven moment kun je zo langzaam draven dat je hem terug kunt rijden naar stap. Dan doe je één of twee passen stap en dan draaf je gelijk weer weg.

Zorg ervoor dat je de overgang van draf naar stap ook met impuls maakt. Anders 'breek je' het paard af in zijn beweging. Onbalans is vaak de oorzaak.

Ik zou je het boek centered riding van Sally Swift willen aanraden.
Ze legt heel goed uit wat de werking van de beweging en balans (inwerking) van paard en ruiter doet.

Bedankt Sammie en Senna voor de tips!

Hij reageert goed op mijn zit. Als ik de teugels los laat kan ik hem makkelijk op mijn zit terug rijden. Ook kan ik hem op mijn zit "verzamelen" en verruimen. Alleen zijn hoofd komt dan dus omhoog! Dus Sammie jou tip ga ik proberen, das wel een goede. Schijnovergangen gaan redelijk maar ik zal ze verder uitbreiden!

Senna, klopt. Ik rij de overgang met binnen been, buiten teugel, en gelijk vlotte stap. Dus geen gesukkel. Ik zal kijken of ik het boek kan aanschaffen! Ik denk dat een gedeelte van het probleem ook bij mij ligt eerlijk gezegd. Ik heb een aantal jaar niet echt gereden, en al helemaal niet bakwerk. Daar komt bij dat Oscar (paard) best hoog op gooit, dus ik kan de draf nog niet goed uitzitten. Omdat ik dus niet goed kan doorzitten kan ik hem niet goed genoeg ondersteunen. Dat helpt denk ik ook niet

Neem goede les!

Verder, als je paard goed op de zit is, loopt met een prettige aanleuning en je hem heel makkelijk laag en lang met aanleuning kan rijden dan heb je alle tools al voor betere overgangen. Bedenk dat sommige paarden het veel moeilijker vinden met een lange lage hals. Begin dan met de houding iets hoger en de teugel iets korter.


Rijd je overgang in een volte zodat je met lengtebuiging kan werken. Maak schijnovergangen zodat je voorwaarts kan vertrekken en je paard leert wachten. Je rijd een paard met je been naar de hand toe. En waarschijnlijk mist het been nu in je overgang. Leer dus een overgang 'voorwaarts' rijden.

En dan bedoel ik niet hard! Je moet een overgang als het ware 'rollen' in het begin. Dus progressief rijden en ten alle tijden weer voorwaarts kunnen.

Ga pas de laatste pas/paar passen doorzitten als het te hobbelig zit.

Ik breek deze overgang altijd in stukjes. Eerst ga ik langzamer lichtrijden en vaak reageren paarden daar direct op door langzamer te gaan lopen. Zolang de aanleuning hetzelfde blijft ga ik weer iets langzamer lichtrijden maar als de aanleuning veranderd blijf ik in dat ritme verder rijden en herstel de aanleuning. Zodra het paard weer ontspannen is ga ik weer iets langzamer lichtrijden en zo bouw ik dat uit tot bijna stap. Ze mogen pas naar stap als ik ‘ho’ zeg en vaak gaat die overgang dan heel goed omdat je ze door het langzame lichtrijden al bijna in stap hebt.

Als dit goed gaat ga ik daarin variëren dus langzamer lichtrijden (echt achter het ritme gaan zitten) en daarin het paard laten wachten, daarna weer iets naar voren rijden (sneller lichtrijden) en daarna weer afwisselen met langzamer lichtrijden. En dan weer een tandje langzamer en zo kun je dan zelf kijken hoe je paard reageert. Gaat hij zelf naar stap dan verras je hem door juist weer naar arbeidsdraf te gaan en blijft hij in hetzelfde tempo dan kun je weer een tempo naar beneden door weer langzamer te gaan lichtrijden.
Het is belangrijk dat je paard blijft wachten op de hulpen en dit vind ik een fijne manier om dat aan te leren.
Als je de overgang in hele kleine stukjes splitst en eerst zorgt dat ieder stukje is zoals je wilt dan kun je alle stukjes steeds sneller achter elkaar aan doen zodat het een geheel wordt.

Les is dus makkelijker gezegd dan gedaan helaas, we zijn op zoek en de eigenaar heeft al voorgesteld om een hele goede instructrice in te schakelen op haar kosten, maar dat zal dan sowiezo niet vaak gaan gebeuren. Ik wil dan eigelijk de basics een beetje onder de knie hebben! Ik rij de overgang wel voorwaarts, ik vind dat erg belangrijk en dat zit er bij mij ook wel ingedreund, omdat ik altijd slomere pony's had. Maar ik denk dat de oefening die jij en xmarliez (die komen erg overeen) noemen mijn p.o.a. wordt, dus een stapje terug nemen door eerst te verslomen in de draf voordat ik echt ga werken aan de overgang draf-stap. Ik ga morgen weer heen dus hopelijk kan ik het dan toepassen!

Het probleem 'hoog opgooien / doorzitten is lastig' kun je eenvoudig omzeilen : ook in de verlichte zit kun je puur op je zit (het terugnemen van je eigen zwaartepunt) overgangen en schijnovergangen rijden.
En (hopelijk ten overvloede) het omhoog komen niet corrigeren met je teugels : het is een symptoom van 'dragen op het achterbeen is moeilijk'. Werk je aan de oorzaak, verdwijnt het symptoom 'vanzelf'.

leuk om terug te lezen als advies

Hier ook eentje dat bij elke overgang graag haar hoofd "omhoog" gooit in elke richting. Hier helpt het veel schijnovergangen te rijden en daarbij iets meer stelling te vragen of schoudervoor te rijden. Eigenlijk zou je dit zelfs in schouderbinnenwaarts kunnen doen, dan wordt het binnenachterbeen goed onder de massa gebracht en kan je ook zo weer actief wegdraven.
Door wat "meer" stelling te vragen (vooral met je binnenbeen, vandaar dat schouder voor of binnen erg goed werkt) benadruk je de verbinding van je binnenbeen naar je buitenhand en verhoog je de kans op behoud van contact.

Bedankt voor jullie tips allemaal! Het gaat ondertussen al wat beter. Het steeds wat langsamer gaan, ipv echt draf-stap overgangen rijden, helpt inderdaad goed. We zijn er wel achter dat hij gewoon nog erg zwak is in z'n achterhand, mede omdat hij balans in galop ook nog erg lastig vind, dus zijn ook lekker aan de slag met balkjes lopen in draf en gelop. Alhoewel de basis (reargeren op de zit, zachte hand etc) er goed in zit bij hem, is hij gewoon nog nooit echt aan het werk gezet in de bak tot nu dus. Ik heb er wel vertrouwen in dat het goed komt!

Voor het beeld wat foto's van Oscar. Het is hier X-Country walhalla!
[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]