hiluxfautras schreef:ja hoor, ik volg les, iedere week. Mijn instructrice denkt dat het echt een karakter probleem is maar ik hoop eigenlijk dat ik haar op de ene of andere manier toch wat kan omscholen wat dit betreft. We proberen er vooral niet op te focussen als ze moeilijk doet. Haar aandacht op iets anders vestigen, op de oefeningen bijvoorbeeld maar dit valt echt niet mee .... ze fixeert zich zodanig op ' iets' dat er weinig mee aan te vangen is dan ....
Angst is iets wezenlijks voor een vluchtdier.
En veel mensen kregen vroeger ook van psychologen op de mouw gespeld 'dat je er geen aandacht aan moet besteden'.
Angst is geen gedrag (er is 'angstgedtag' dat volgt op angst) angst is veel meer het overlevingsinstinct.
Ik besteed dus nadrukkelijk aandacht aan alle 'monsters'.
Ook in het zadel ben ik daarbij de leidende merrie. Stilstaan mag (soms), maar ik vraag door wat massage in de spier halverwege de onderhals en/of wat duwen achter de oren de hals omlaag.
Ik leerde ooit de combinatie van 'wending om de voorhand plus hoofd omlaag', werkt vaak goed.
En er zijn de 'ontspanningsvoltes' 'er is iets, maar loop maar door' en als ik voel dat ze wat spanning opbouwt vraag ik of halsstrekken of ik geef meteen een kriebeltje op de spier in de onderhals (= op die plek, tijdens het rijden 'mag' die spier niet gespannen zijn).
Ik neem de angst serieus, ze mag kijken en ik help haar ontspannen.
Afdeling dapper maken: als we een hond zijn gepasseerd, gaan we ook even in stap 'achter de wolf aan'. (Kan ook prima in de buitenbak met "wolven" op het fietspad.)