Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
ellepel schreef:ik heb een merrie gereden die het deed en daar hielp het om die een snoepje aan t bieden.
dan was ze er even uit haar starre houding en ging het goed.
ik had meestal wel een handvol brokjes ofzo, en bood die vanuit het zadel aan.
dan was het over
boemel schreef:Sadira, dank je wel voor je duidelijke uitleg. Hier kan ik wat mee en ga ik mee oefenen.
Mijn achterbuurvrouw is erg bedreven in Natural horsemanship. Maar, problemen met onze rijbakbodem en volle agenda's maakten dat het lessen even op een laag pitje stond. Ik hoop daar snel verandering in te brengen.
Jaren lang heb ik paarden hertraind en zadelmak gemaakt voor handelsstallen. Zelden zware problemen ondervonden, tot ik mijn 1e Friese merrie kocht. Van Friese nuchterheid was geen sprake. Zelden zo'n sensibel dier getroffen, maar ook een erg leuk dier.
En juist door nieuwe problemen, leer ik in korte tijd veel meer bij dan alle jaren ervoor. Dat maakt het ook leuk en uitdagend.
En ja,ben overtuigd dat het een spanningsprobleem is en push daarom zeker niet.
Anomien schreef:boemel schreef:Sadira, dank je wel voor je duidelijke uitleg. Hier kan ik wat mee en ga ik mee oefenen.
Mijn achterbuurvrouw is erg bedreven in Natural horsemanship. Maar, problemen met onze rijbakbodem en volle agenda's maakten dat het lessen even op een laag pitje stond. Ik hoop daar snel verandering in te brengen.
Jaren lang heb ik paarden hertraind en zadelmak gemaakt voor handelsstallen. Zelden zware problemen ondervonden, tot ik mijn 1e Friese merrie kocht. Van Friese nuchterheid was geen sprake. Zelden zo'n sensibel dier getroffen, maar ook een erg leuk dier.
En juist door nieuwe problemen, leer ik in korte tijd veel meer bij dan alle jaren ervoor. Dat maakt het ook leuk en uitdagend.
En ja,ben overtuigd dat het een spanningsprobleem is en push daarom zeker niet.
Kan mij voorstellen dat menigeen je niet kent en denkt ‘het zal wel’ maar Ik kan beamen dat je een ruiter bent met kunde. En vooral een met veel gevoel en techniek. Je hebt bij mij altijd hoog op het lijstje gestaan als het gaat om fijne ruiters.
Ken er ook genoeg die op hoger niveau rijden,… maar bleef destijds altijd wel fan van hoe jij dingen oploste op zeer uiteenlopende dieren. Zonder allerlei poespas of gedoe. Stiekem wou ik meer van jouw gevoel/kunde in mij hebben. Inmiddels heb ik je al lang niet meer zien rijden, maar denk dat je die kunde nog wel in je hebt zitten.
Ben benieuwd hoe je dit opgelost krijgt.
boemel schreef:ellepel schreef:ik heb een merrie gereden die het deed en daar hielp het om die een snoepje aan t bieden.
dan was ze er even uit haar starre houding en ging het goed.
ik had meestal wel een handvol brokjes ofzo, en bood die vanuit het zadel aan.
dan was het over
Ha ha dat is ook een insteek. En als t helpt, helpt het.
Maar, zou dat niet tegen je kunnen werken in de zin van "ik wil een snoepje, dus ik sta stil"?
irmaz schreef:Ik heb mijn paard geleerd dat een klein klopje voor de schouder betekend dat er een brokje/snoepje te halen valt. Dit paard was als jong dier vooral in de flight modus en alles was eng, later werd dat freeze modus (wat ik persoonlijk al een hele verbetering vond). Ik gebruikte dit klopje en een snoepje om haar uit die freeze toestand te krijgen. Vooral in het begin kon dat best een tijdje duren (en veel klopjes) voordat ze een snoepje wilde aannemen maar na verloop van tijd ging het steeds sneller.
boemel schreef:ellepel schreef:ik heb een merrie gereden die het deed en daar hielp het om die een snoepje aan t bieden.
dan was ze er even uit haar starre houding en ging het goed.
ik had meestal wel een handvol brokjes ofzo, en bood die vanuit het zadel aan.
dan was het over
Ha ha dat is ook een insteek. En als t helpt, helpt het.
Maar, zou dat niet tegen je kunnen werken in de zin van "ik wil een snoepje, dus ik sta stil"?
Janneke2 schreef:De echte freeze is een groot probleem.
Maar stilstaan kan ook andere redenen hebben.
Mensen en bergpaarden hebben de 'oriënteringsstand' : 'Hé, er is iets dat gevaarlijk zou kunnen zijn'.
Mijn Spaanse heb ik daar (mede) op uitgezocht. Deze toestand kun je per definitie niet zien aankomen: het gebeurt op een moment dat jij of je dier 'iets geks' ziet (hoort, ruikt, noem maar op).
Of je freeze kunt zien aankomen weet ik zo net nog niet, als de trigger heel heftig is kan een mens of dier meteen in de veel 'diepere' freeze toestand raken. (En een paard heeft vijf, of wellicht zes zintuigen die stuk voor stuk scherper zijn dan de onze. Paardenogen werken anders dan mensenigen, maar ze zijn razend scherp.)
Als mijn paard met voorouders uit de bergen stilstaat heb ik een min of meer vaste routine:
van Tristan Tr. heb ik het punt halverwege de hals, in de onderhalsspier geleerd,
van Linda Tellington het afstrijken van de benen met de 'zweep' (plus 3x tikken op de hoef)
en van mijn instructrice : het paard uitlijnen (hoofd recht van de hals, geen graad stelling, hals kaarsrecht voor de romp).
In het zadel lukt afstrijken van de achterbenen niet en is het tikken op de hoef ook niet ideaal, maar manekam en rug afstrijken gaat prima.
Linda T. zou zeggen dat de functie van een beetje eten aanbieden is, dat de mond in beweging komt ('je emoties zitten in de mond'). Haver is misschien wat energierijk, maar ik heb binnen tteam paarden gezien die goed reageerden op enkele (!) losse korrels haver op een 'dienblad' : het dier moet echt even aandacht besteden aan het te pakken krijgen van de korrels.
Mondwerk à la tteam van harte aanbevolen.
Van de week wandelende ik met Knollie en ze zag iets geks. Ik raakte de Tristan plek aan: geen reactie. Accoord, afstrijken.
... en in haar gezicht zag ik iets van 'als jij klaar bent met dat gedoe, gaan we weer verder'.
Gini schreef:Persoonlijk ben ik niet zo voor het paard te laten wachten totdat die zelf beslist terug te bewegen. Naar mijn gevoel geef je dan de controle uit handen juist op een moment dat je leiding wilt geven en wilt laten merken aan je paard dat die op jou kan vertrouwen. Daarnaast wil ik geen paard dat bij een negatieve emotie dan maar zelf gaat beslissen wat die doet. Een paard mag een emotie laten merken, maar moet wel in zekere mate "gehoorzaam blijven". Je wilt niet dat die ineens in freeze gaat op een stuk waar dat absoluut niet handig of zelfs ronduit gevaarlijk is.
Citaat:(...) maar ik wil het paard leren dat ook wanneer iets spannend is dat die gehoorzaamheid er blijft en dat je het paard kan blijven bewerken/aansturen/leiden. Is een miniem verschil, maar wel een verschil en daarom wilde ik dit delen.
gerlindie schreef:Bedankt voor de tips iedereen!
Ik heb het met mijn pony nu een paar keer geprobeerd, en merk echt verschil.
Ik probeer te voorkomen dat ze stil gaat staan door haar aandacht bij mij te houden, maar dat lukt niet altijd.
Als ze dan wel stil in de hyperfocus staat, vraag ik haar nu één van haar grondwerk oefeningen.
Hals strekken, pasje wijken, achterwaarts, gewicht verplaatsen, noem maar op.
Na één oefening stapt ze tot nu toe weer vlot weg
Ik merk nu vooral verschil in mijn eigen beleving.
Waar ik eerst alleen gefrustreerd werd en maar moest blijven aansporen, terwijl dat geen nut had, kan ik nu denken "mooi, tijd om ... even te oefenen"
In plaats van haar continu te corrigeren, kan ik haar nu belonen voor een goed uitgevoerde oefening.
Dan kom ik sowieso al veel positiever terug van wandeling
Dus TS, ik hoop dat jij ook wat aan dit topic hebt gehad, ik ben er in elk geval heel blij mee!
Hoe gaat het met jouw paard?