Dat is met een paard die zichzelf opkrult heel moeilijk en ik zou daar niet zo nauw naar kijken, opkrullen komt vaak voor uit een gebrek aan draagkracht en om onder de aanspanning van achteruit te komen. Het belangrijkste is dat het bit aangenomen wordt en de rest komt in stapjes daarna. Vaak komt dit voort uit een bepaalde bouw en heeft het vooral veel tijd nodig.

TS vraagt verder niet om rijkunstige tips maar bitten, daar is denk ik al genoeg over gezegd.

Ik heb een Trust dubbel gebroken bustrens. Mijn jonge paard die vanaf februari onder het zadel is kroop ook achter de loodlijn. Dit is totaal niet erg. Ze missen de kracht en de balans nog. Toen hij eenmaal verder in het proces werd het steeds minder omdat hij sterker werd en hij zichzelf steeds beter kon dragen.

Waarom MOET een paard starten met het bit aannemen?
Je spant toch ook niet het paard achter de wagen?

Je kunt toch uitstekend rijden en communiceren zonder bit? Je kunt dat bit altijd later weer introduceren.

Je weet niet waarom dit paard opkrult, dat kan tal van redenen hebben.
Maar op deze leeftijd moet het vooral leuk zijn.
Door dat bit uit te doen kun je kijken of daar een oorzaak ligt, gewoon een kwestie van elimineren dus.
Als het paard direct meer lengte pakt en meer ontspant weet je dat je mogelijk een oorzaak in je handen of optoming kunt gaan zoeken.

Ik vind starten met de mond een beetje verkeerd om denken…..

Dit.

Elk paard reageert anders op een bitje, daarbij is ook lang niet elk bit geschikt voor elk mondje.

Succes

Helemaal mee eens!
Laat het contact/teugels los en laat het paard eerst zijn eigen balans zoeken zonder iets met het hoofd te willen.

Er bestaan geen zachte bitjes maar zachte handen, dat je paard achter de teugel loopt is onbalans , jij als ruiter zal met het lichaam aan de slag moeten en niet met een ander bit.
Zelf zou ik zeggen haal het bit eruit totdat het dier de zithulpen snapt, als je als ruiter niet weet dat te doen onder het zadel leer het dier dan de hulpen vanaf de grond, 4 jaar is erg jon om al te rijden ten eerste en als je het met een ander bit op wil gaan lossen vraag je dan eens af wat jij daar mee wil en kan, een bit is juist een middel om te verfijnen als het paard alles al snapt en nooit een oplossing voor rem,stuur of achter de teugel kruipen, leer het paard jou te dragen in balans, dus wees zeker dat je zelf een goeie ruiter balans hebt en zoek anders een goeie lesgever die goed naar het paard luistert en ziet wat jij verkeert doet, het ligt namelijk niet aan het paard maar aan de trainer en dat bij jij zelf !
.

Ik vind bovenstaande reactie wel een beetje krom, een bitje kan wel degelijk invloed hebben. Ene paard loopt nou eenmaal beter op dubbelgebroken en de ander beter op ongebroken. (Als voorbeeld)
Maar dat hoeft niet altijd vanuit het bit te komen (onbalans inderdaad), dat is alleen een puzzel waar je best veel werk in moet zetten. Betekent niet dat ze dus geen ander bitje kunnen proberen.
Je kan niet echt oordelen vanaf Bokt of het paard puur kracht mist of ook echt daadwerkelijk last heeft van het bit, en kan ook niet bepalen of TS genoeg kennis heeft of niet.

Edit: citaat
‘een bit is juist een middel om te verfijnen als het paard alles al snapt en nooit een oplossing voor rem,stuur of achter de teugel kruipen,’
Precies, dus dan moet het bitje wel goed liggen en het paard zich er prettig bij voelen.

Ik zou in jouw beschrijving eerder denken aan eerder het tempo een stuk omlaag doen.
Dat extreme voorwaarts rijden en vanvoor ‘contact houden’ (veelal eerder druk dan contact ) is IMO echt een NL iets en niet elk paard is daar gebaat bij.

Op zich denk ik dat het de manier van beleren is...Ik zou zeggen lekker los laten van voor en eerst het paard op eigen benen leren lopen alvorens het op te pakken van voor.

Maar zeker kan een bit helpen om het een paard comfortabeler in de mond te maken. Ik rijd mijn paard ip bitloos. Zij heeft een botontsteking na extractie in haar mond gehad en wilde niks in de mond. Bitloos bevalt me inmiddels prima dus blijf ik dat doen. Maar omdat ik eerder (inmiddels alweer uit mijn hoofd) nog de plannen had om de Ibop met haar te doen wilde ik toch haar laten wennen aan een bit....toen deze gekocht. Zij reageerde daar heel fijn op.

https://www.drunensruiterhuis.nl/spreng ... EALw_wcB#1

Er bestaan ook andere merken van kunststtof bitten, maar die waren te dik voor in haar mond...

Dergelijke reacties vind ik zo krom, paarden hebben ook gewoon voorkeuren wat bitten betreft ongeacht allerlei rijtechnische issues. Waar men trouwens geen waardevol oordeel over kan vormen op basis van 3 zinnen aan omschrijving op bokt, zonder bewegend beeld van betreffende combinatie ooit gezien te hebben, maar dat ter zijde.


Om er geen (zoveelste...) voor - achter de loodlijn, bit - bitloos offtopic van te maken je kunt een ongebroken, licht buigzaam trensje van sprenger proberen, Duo heet die Kan ook in bustrens variant voor extra stabiliteit. Ik heb een paard met vergelijkbaar probleem, weliswaar wat ouder, maar wat het beste werkt om haar te helpen contact op te zoeken is een enigszins flexibel, ongebroken bit + hoge neusriem zonder sperriem.

Haha..ik benoem precies hetzelfde bit in de post hierboven

Dit paard is 4 toch?
Dan is een beetje onbalans heel normaal en is opkrullen ook geen ongewoon gedrag. Het is echt niet erg als dit dan een beetje gebeurt, maar je wil er wel naartoe dat het paard meer en vaker gaat rekken in de bovenlijn en de neus naar voren gaat brengen.

Een ander bit kan zeker helpen. Vaak geeft een ongebroken of licht buigzaam bit meer rust in de mond en dat helpt met het vertrouwen. Wat veel mensen hier eigenlijk al zeggen.

Sommige (jonge of gevoelige) paarden vinden het contact met de hand nog onwennig en durven nog niet goed de ruiter hand mee naar voren te nemen (=aanleuning - prachtig woord als je erover nadenkt).

Aanleuning heb je nodig om de verbinding en aanspanning te verkrijgen waardoor het paard in balans komt. Overigens kan je ook prima eerst bitloos werken en later weer verder met het bit. Soms is het paard dan net weer ouder en kan zich beter aanspannen waardoor je met bit weer verder kan verfijnen. Kwestie van proberen.

@manubres we waren tegelijk aan het schrijven vandaar

Ik vind het een erg fijn bitje en blijf het zo'n beetje in elk topic over (over)gevoelige paarden die graag achter de hand kruipen aanraden. Daarvoor heb ik o.a. een aantal dubbel- en enkelgebroken trensjes en een metalen stang uitgeprobeerd en Duo is echt een wereld van verschil! terwijl de ruiterhand en teugelgebruik ongeveer hetzelfde zijn gebleven.

HOGE NEUSRIEM ZONDER SPERRIEM.

Dit kan een nieuw geluid zijn.
Wil je de onderbouwing eens goed uitleggen?

Merk wel op dat ik niet van het knellende neusriemtype ben. Ik neem de 2 vingers boven op de neus heel letterlijk. ( kreeg laatst nog een opmerking van een mederuiter: " Als je die sperriem zo los laat, waarom doe je ze er dan aan?”
Nu ja, ik neem aan dat de FEI per definitie enkel optomingsregels oplegt als ze er zeker van zijn, en ik ben maar een amateur.

Dus, waarom de (verantwoord aangelegde) sperriem weglaten?

Ik denk dat je mij niet goed begrijpt. Wat ik zeg en bedoel is dat als je van achteren naar voren naar de hand toe gaat rijden. Dat het belangrijker is dat het paard het bit aanneemt en niet zo zeer in welke houding het loopt. Ik zeg bit, maar bitloos kan ook prima natuurlijk zolang het paard maar naar de hand toe gereden wordt.

Goed rijden is sowieso leuk voor een paard en blijft ook leuk als het over de rug kan lopen.

Voor de rest is dit zoals al eerder aangegeven vrij veel voorkomend jonge paarden gedrag. Dus weten mensen die veel paarden afgericht hebben over het algemeen wel waar het vandaan komt. Natuurlijk kunnen andere oorzaken ook een rol spelen, rijderij oid. Maar daar valt zonder beeldmateriaal weinig over te zeggen.

Eerlijk gezegd heb ik daar geen uitgebreide theorie achter staan, het antwoord is gewoon omdat mijn gevoelige paard daar beter op reageert en de hand meer durft op te zoeken dan met sperriem. Dus wie weet heeft die jouwe een vergelijkbare voorkeur

Ik ben namelijk niet bepaald anti-sperriem (mits verantwoord gebruikt uiteraard), deze merrie heb ik eerst gewoon met sperriem gereden, ook is er anatomisch en lage neusriem geprobeerd. Met (te) veel gerommel in de mond en veel achter de hand duiken tot gevolg, maar iedereen dacht tja, zo is dit paard nou eenmaal, hitte petit dat het is. Toen 1 keer sperriem weggelaten - puur toeval was het eigenlijk - en ze liep zodanig beter dat ik sindsdien zonder sperriem rij

Ik merk iig dat je bij extreem gevoelige, explosieve paarden "less is more" principe moet hanteren, hoe zachter het bit en hoe minder om haar hoofd heen hoe beter deze merrie loopt. Dat naast al het rijtechnische werk dat we doen. Ik overweeg nog een ponponcini bitje, wellicht ook iets voor jullie.

Als de tandarts toch binnenkort komt; vraag die om wat advies. Als je paard wat minder ruimte in de mond heeft kan een dunner bit (ook al klinkt dat gek omdat het paard al opkrult) soms de oplossing geven bijvoorbeeld.

Verder is een goede lesgever toch ook heel belangrijk. Mijn paard dook ook steeds achter de teugel tijdens het inrijden. Opgelost door mijn handhouding kort iets naar boven te verplaatsen en been. Werkte super bij mijn paard, toen. Bij andere paarden die ik heb doorgereden had die oplossing een kameel als gevolg gehad

Zeker wil ik dat.

Het paard moet, om de hand aan te nemen en nageeflijk te worden op het bit, de onderkaak ontspannen en tegen het bit leggen. Maar door de hoek waarin de sperriem zit, wordt dat moeilijk gemaakt. Het paard móet de kaak namelijk iets open doen om het bit aan te nemen en de hand van de ruiter mee naar voren en naar beneden mee te nemen, maar die 2 cm die ze daarvoor nodig hebben, zijn ook bij een losse sperriem teveel.
De sperriem gaat dan bij de onderkaak op het botvlies drukken, en dat is een heel gevoelig punt. Die gevoeligheid krijg je vervolgens weer terug in kaak en nek en het tongbeen.

En vandaar dat ik wel voorstander ben van de hoge neusriem, zolang die op de goede plek zit, niet van de lage neusriem en ook niet van de sperriem.

@ Fly high: zonder sperriem zullen we eens proberen:
Dus staat op het programma:
1 tandarts
2 ongebroken bit ( ben niet zo voor kunststof)
3 zonder sperriem.

Tegen dan zijn we eind januari.

[ img ]

Hoge neusriem en ongebroken kunststof bit is bij mij ook de oplossing gebleken. Heb ook écht vanalles geprobeerd. Bij de bitfitter erachter gekomen dan het in mijn ogen zachtst mogelijke bit (dubbelgebroken hulstrens) juist bij mijn paard niet werkte.. het schanierpunt van het tussenstuk lag precies op de rand van de tong.

Ik ben wel even benieuwd wat je dan vindt

Een jong dier een bit in zijn mond duwen en verwachten dat hij snapt wat je er mee wil is niet krom .
Leer je paard eerst eens alle hulpen, wat verwacht je van een dier van 4 die jou niet eens kan dragen ??

Vanavond voor het eerst gereden met Harry's Horse ongebroken bustrens.
Ze was rustiger met haar hoofd, stabieler in het contact, we kunnen nu op weg naar aanleuning.

Bedankt voor de goede raad, ik zou dit uit mezelf nooit geprobeerd hebben.

Misschien probeer ik later nog eens zonder sperriem, maar voorlopig zie ik geen echte noodzaak om verder te veranderen. Nu rustig verder doortrainen.

Wat fijn!
Ja helaas staat ongebroken vaak in associatie met streng. Terwijl het voor veel paarden juist rust geeft.

Yes! Ik heb zelf ook een paard die heel gevoelig aan de voorkant en daardoor ook achter de loodlijn wil kruipen. Daarom heb ik nu een Trust Sweet Iron. De flexibelste versie. Sinds dien doet hij het niet meer.