hallo

Ik heb nu een jaar mijn springpaard, het springen ging eerst heel goed, maar na 3 maanden begon hij te stoppen (mijn fout en weinig vertrouwen enzo) . Ik ben er zo eens afgevallen en in het ziekenhuis beland enzo. Ik heb toen 2 maanden niet gereden.

Nu ben ik sinds een tijdje terug aan het springen en dat gaat heel goed (+/-60cm) alleen in een parcour of op wedstrijd gaat ze meestal iets te snel. Bij hindernis 1 een goed tempo, 2 ook nog goede controle, vanaf 3 wordt ze een beetje snel, en vanaf hindernis 5 ben ik meestal de controle kwijt. Ik volg nu les en ik krijg les van veel verschillende mensen. De ene zegt dat ik haar gewoon moet laten doen en mijn parcour moet doorracen want ik ben toch foutloos. De andere zegt dat ik alles uit draf moet springen, en nog een andere zegt dat ik na de hindernissen veel voltes en naar stap moet rijden. Alleen op wedstrijd kan ik niet zomaar een volte rijden en naar stap gaan. Nog een andere zegt dat ik sterker bit en martingal moet rijden (ik rij nu op dubbel gebroken watertrens en zonder hulpteugels)

Mijn paard heeft veel ervaring (tot 1m20). Zelf durf ik nog niet echt hoger dan 70cm. Ze is lichamelijk volledig in orde, nog onlanks naar de tandarts geweest.

Ik weet nu niet zo goed wat ik moet doen, bij dressuur gaat alles heel goed en heb ik ook altijd controle en een stabiele nagefelijkheid (zelfde hoofdstel en bit)

Ik zou toch eigenlijk geen wedstrijden rijden als je halverwege helemaal geen controle meer hebt. Leuk dat je foutloos blijft, maar zo wordt het probleem niet opgelost.

Ik zou dus even stoppen met wedstrijden en in dr training gaan focussen op tempocontrole.
Hoe je die het beste kunt krijgen, dat wisselt nogal per paard, maar ik zou verwachten dat je instructeurs je daar wel mee helpen toch?

In ieder geval niet gaan hangen aan de teugels en niet de volgende hindernis aanrijden tot je weer controle hebt.

Eerst controle krijgen, dan op wedstrijd.

Je kunt best een oefenwedstrijdje rijden om daar ook controle te oefenen, maar dan moet je dus niet mee rijden met het idee dat je voor de prijzen mee doet.

Bij welke instructie heb je zelf het beste gevoel?

Ik ga mee met de rest. Eerst goede training en controle. Daarna kun je pas op wedstrijd.
Als je geen controle hebt, zeker in de galop, kan dit gevaarlijke situaties op leveren.

Ik weet niet hoe ze het bij een normaal dressuur proefje doen/zou doen, maar misschien kan je eerst even bij de basis beginnen. Dus zorgen dat daar je controle in tempo etc al goed is.


Hoe springt ze vanuit draf? En hoe is de rest van je controle in het algemeen?

Inderdaad, eerst controle, dan op oefenparcoursjes en dan pas op wedstrijd.

Grondtempo naar beneden (dus draven of stappen) werkt bijna altijd averechts. Meestal als je het grondtempo omhoog gooit maar beheersbaar houdt, is het veel makkelijker rijden. Anders worden ze steeds heter en heb je steeds minder te vertellen.

Kan je met instructie op oefenparcours?

Uit draf lukt alles goed en dressuur is ze ook echt heel rustig. Het begint gewoon als ik haar 1 keer van iets verder laat springen. Dan blijft ze vooruit en neemt ze alle sprongen van ver. Als ik dan even terug rij is dat beter, maar zeker nu de wedstrijden indoor zijn heb ik niet veel tijden plaats om even terug te rijden.

Wat voor wedstrijden rij je er mee? Want paard en dan onder de meter starten is toch normaal geen wedstrijd in NL?

Ik zou eerst oefenparcoursjes en dergelijke gaan rijden met de instructie er bij en dan pas aan wedstrijden denken.

Zonder spanning thuis is al lastig genoeg zo te lezen. Doe jezelf en je paard een plezier en kweek eerst vertrouwen en een mooie basis, voordat je je aan een wedstrijd waagt.

Grote kans dat jouw spanning een groot deel van de oorzaak is van het racen van het paard.

Het zijn onderlinge wedstrijden en ik woon aan de grens met België dus ik kan ook in Belgie meerijden.

Neem je wel een parcoursen mee in je les? Want dan kun je daar toch gewoon op oefenen.

Overigens is het een redelijke 'normaal' probleem. Een parcours vergroot gewoon jullie zwakheden. Daar moet je dus gewoon op verder studeren.
Oefen dus dressuur matig nog meer op vooruit en terug rijden. En daar heel kort in kunnen schakelen. Oefen dat vervolgs thuis ook al eens als de hindernissen wat korter op elkaar komen. Dan krijg je het uiteindelijk ook wel voor elkaar in een parcours op vreemd terrein.

Ik vind springen overigens dressuur in het kwadraat.

En thuis is ze heel ontspannen, soms bij het springen een beetje snel, maar daar krijg ik haar altijd goed terug

In de lessen op verplaatsing heb ik ook dat probleem (grotere bak) en daar zegt de lesgever dat ik gewoon moet doorracen, omdat ik toch foutloos ben, maar op 60cm lukt dat nog, maar als ik ooit hoger zou springen wordt dat een probleem.

Probeer springen en dressuur te combineren. Dus na een springlijntje weer een een volte of wat wijken, e.d. En vooral cavalletie-balken in de dressuur. Een goede instructeur kan je daarmee helpen.
Controle en vertrouwen gaan hand in hand.

Als je instructeur dat zegt, zou ik heel hard een andere zoeken... Je wilt toch niet verongelukken

Of denk je alleen dat je heel hard gaat, maar valt het tempo tegen?

Jawel, FNRS-wedstrijden gaan van 30 cm tot 90 com.

Ik heb gewoon geen controle en ik voel dat ik niet veel meer bepaal. Ik heb ook altijd dressuur gereden met 1 instructeur tussen de hindernissen en veel balkjes en gewoon rondrijden over mini sprongetjes, dat werkt goed tot ik echt een parcour moet springen. Ik weet dat de vorige eigenaar altijd wilde winnen in de barrage. Misschien vandaar?

Dan is het gaan lessen in het parcours.
Dat is de enige manier om ook netjes een parcours te leren rijden.
Voor dit probleem in snelheid, maar ook dat je goed leert lijntjes te rijden. Dat je leert waar rekening mee te houden in dat specifieke parcours. Want dat is elke keer toch weer anders.

Hij moet leren om de rust weer terug te krijgen tussen de hindernissen.
En dat doe je niet door hem door te laten crossen.
Maar als hij druk word dressuur te rijden tot er weer rust is en dan weer verder gaan.

En ja ik heb zelfs wel eens een officieel parcours een volte ingezet, beter dat dan verongelukken.
En ook eens een paard naar stap gezet.
Nee dan win je niet, maar daar gaat het vaak niet eens om.

Het is niet alleen dat je paard vrolijk wordt tijdens een wedstrijd, ook de spanning van jezelf doet mee. Kan zijn dat je net even wat zwaarder gaat zitten, wat meer je benen of knieën eraan en paard reageert daar anders op dan tijdens les. Probeer je parcours dan in stukken te hakken. Waar “moet” ik door, waar heb ik ruimte om hem even “goed” terug te pakken en zelf adem te halen. Vooral je ademhaling is heel belangrijk in het parcours.

En een instructeur die zegt laat maar lopen?

Dr hamvraag is altijd 'wat gebeurt er precies en waarom gaat het zo?'

Boven je topic staat 'paard wordt te enthousiast'.
Tja, als het enthousiasme is van een braaf springpaard zou ik zeggen : vergeet tempocontrole, "stuur" alleen, en geniet ervan.
Lekker samen vliegen, waarom niet.

Te snel worden, tja, snelheid is in de dressuurwereld een taboe woord.
In de springsport hoort snelheid er gewoon bij (anders krijg je strafpunten).
Al is het zo dat springruiters niet willen dat hun paard te 'vlak' wordt, wat in dressuur heet: graag goed in staat zijn om te verzamelen, het zwaartepunt naar achter te brengen en de achterhand onder de massa.
Weet je dit te combineren met tempo: prachtig.

Alles uit draf springen is een mogelijkheid, maar geen oplossing.
Voltes en terug naar stap : je kunt stommere dingen doen, maar het is 'terugnemen', niet het oorspronkelijke probleem oplossen.
Harder trekken (scherper bit plus martingaal) : verder geen commentaar.

Ik had exact hetzelfde probleem. Wat ik nu heel veel doe zijn overgangen achterwaarts - galop - stap, contragalop en veel verzameld werk tijdens mijn inrijden en mijn dressuurtraining. Het doel hiervan is om mijn paard meer op de achterhand te krijgen. Tijdens het inspringen thuis spring ik een lagere hindernis op een volte. Als hij dit ook goed doet en hij blijft zijn achterhand correct onderzetten ga ik parcours rijden. Merk ik dat hij lang wordt dan rij ik niet naar de volgende hindernis maar zorg ik er eerst voor dat hij terug op zijn achterbeen staat. Ondertussen loopt hij zo fijn dat we hem op 1 seizoen van 1m rondvliegen naar 1m20 rustig rondsturen gekregen hebben.

Ik heb ook werkelijk alle bitten geprobeerd en alles ging goed voor even, van hackamore tot dubbele mondstukken en hij bleef rondvliegen. Nu dankzij deze manier van trainen loopt zijn parcours gecontroleerd met een dubbelgebroken bit.

Controle krijgen is inderdaad het punt. Je paard heeft bij de vorige ruiter 1.20 gelopen en heeft waarschijnlijk een bijpassend tempo om over een 1.20 oxer te komen (en de barrage te winnen).

Jij bent er akelig af gevallen, hebt vertrouwen op 60 cm en wil helemaal geen oxer van 1.20 springen. Jullie zullen elkaar ergens moeten vinden zodat beide partijen er plezier aan hebben. En niet dat paardlief gewoon kan doorjakkeren en jij op gegeven moment niet meer durft te springen.

Ik lees iets over 'verschillende instructeurs die allemaal iets anders roepen'. Dat wordt alleen maar verwarrend. Kijk of je 1 instructeur kunt vinden waar jij je goed bij voelt.

Hier in het topic worden al veel goede tips gegeven. 60 cm is een hoogte die ook prima vanuit draf kan of desnoods stap en vlak voor de hindernis aandraven/galopperen. Daar wil je natuurlijk niet in blijven hangen, dus op gegeven moment moet je weer verder.

Ik rij zelf als een natte krant en mijn paard wil ook bij vlagen bijzonder enthousiast op de hindernis afstormen om zich er vervolgens over heen te gooien (terwijl we ook heel netjes kunnen springen). Bij ons helpen verschillende zaken:
- iedere week springen (op gegeven moment hadden we een noodgedwongen springpauze van een week of 6 en daarna was hij zo enthousiast dat we inderdaad uitkwamen op 'in stap naar de hindernis en vlak ervoor pas draf - hij zag dat als 'drafhulp=volle galop' )
- even los laten rennen voordat we gaan springen. Niet zo dat hij gelijk helemaal moe is, maar wel genoeg dat het eitje even kwijt is.
- tijdens de springles al een heel parcours neerzetten
- niet springen als er geen controle is: dan maar een extra volte galopperen.

De tip om dressuurles en springles te combineren is ook een goede .

Voorlopig het 'op wedstrijd gaan' maar even in de koelkast zetten voordat er ongelukken gebeuren
Of, als je dat niet wil, de wedstrijd als oefenrondje zien. De eerste keer ga je heen en probeer je het parcours uit draf te springen. Gaat dat goed dan doe je de tweede keer in galop, maar zodra je de controle kwijt bent dan zet je een volte in, als het moet tussen elke hindernis (kun je dat regelen op de club? dat je HC mee doet en zo op die manier het parcours kunt doen?).