Hoi Bokkers!

Kom net terug van een intense rit... Even een stukje geschiedenis:

Paard is voor 4 week weer terug op de stal waar die eerst altijd heeft gestaan. Hij is 3 maanden bij een andere stal geweest, was daar erg ongelukkig dus weer terug geplaatst. Heb 3x in de bak gereden en ging hartstikke braaf.

Vandaag maar weer eens een buitenrit geprobeerd. Eerste helft ging goed. We reden ons oude en vertrouwde rondje. Helaas ging hij er knetterhard vandoor op een stuk waar we voorheen vaker galoppeerden. Hij is op dat moment zo sterk en luistert niet meer naar zithulpen, stem of ophoudingen. Geprobeerd in de bomen of berm te sturen.... Geen resultaat. Op de volte? Vergeet het maar.. Gelukkig stopte hij wel op de stukken waar we normaal ook stopten, maar dat was de 2e keer ongeveer 5 meter van de weg...

Hij had dit in het begin (3jaar geleden) ook al. Door vaker naar buiten te gaan en er een gewoonte van te maken deed hij het niet meer. Toch wil ik niet weer zo'n rit..

Ik was deze keer echt bang en ben er 2x af gegaan om te lopen. Heb m wel op z'n sodemieter gegeven en bij terugkomst op stal 10 minuten galopperen in de longeercirkel. Weet niet of ik hier iets mee bereik maar was ontzettend gefrustreerd dat we weer terug bij af zijn.

Wie heeft de gouden tip voor ons? Ik wil liever niet aan de hulpteugels, ik overweeg tijdelijk een ander bit. Rij nu met een dubbel gebroken bit.

Hulpteugels zijn ook niet nodig. Je schrijft eigenlijk al het probleem: hij reageert op een plek waar jullie normaal ook altijd een galop deden. Paarden zijn gewoonte dieren, daarom is afwisseling zo belangrijk. Ga anders een paar keer met iemand naar buiten en dan expres op die plaatsen alleen stappen. Had je de one-rein-stop toen ook toegepast?

Dit kan zo ontzettend veel oorzaken hebben.
Hoeveel beweging, welk voer, is hij geschoren? Had hij het koud? Was hij geschrokken? Enz enz enz.

In ieder geval gaat het paard het galopperen in de longeercirkel niet linken aan het te hard gaan op buitenrit. Het corrigeren (en belonen) van een paard moet binnen enkele seconden gebeuren, anders heeft het geen zin. Ik begrijp je frustratie, maar voor het paard is dit heel onduidelijk.

Lastig hoor, als je het gevoel hebt van geen controle te hebben op buitenrit. Maar je zult het ter plekke en op het moment zelf moeten oplossen. Zelf durf ik geen tips te geven, want ik ben nog niet zo kundig. Ik deed altijd (soms met een bang hart hoor) toch doorgaan met paard tot we het goed konden afsluiten. Mijn 'regel' was dan: ik kies de gang, binnen die gang mag je zo hard als je wilt. En die gang is dan stap tot je niet meer probeert aan te draven, en draf tot je niet meer probeert weg te galopperen. Maar als paard echt niet te houden is, heb je daar niets aan. Dat is heel eng.

Zoek gerust hulp van een kundig persoon die met je meegaat, dan sta je er niet alleen voor. Zo kun je ook met meer rust proberen het probleem op een constructieve manier op te lossen. Ik denk aan iemand als Amable, maar er zijn natuurlijk tig instructeurs / paardentrainers / handige mensen op stal die je in kunt schakelen.

Inderdaad paarden zijn gewoontedieren en je paard heeft zelf bepaalt en je had geen controle.

Boos worden wakkert de adrenaline alleen maar aan, daar gaat ie niet braaf en ontspannen van worden.

Ga de rit in stap doen, ontspannen teugel, maar niet te los. Let op je ademhaling. Gaat je paard drammen, druk doen, etc, draai m om zonder boos te worden, totdat ie weer rustig is.

Al rij je 100x op en neer, maakt niet uit. Zolang jij ontspannen blijft, komt er vanzelf een keer rust in. Blijf praten en beloon gewenst gedrag.

Blijft je paard ontspannen, ga dan een stukje draven en maak ook ter controle een nette overgang terug naar stap (controle oefening).
En dit kan je verder uitbouwen.

Kom je toch een keer echt in nood? Trek aan 1 teugel. Gewoon even kort en duidelijk... hier blijven!

Trek je aan 2 teugels, dan wordt het snel een gevecht dat je niet kunt winnen.

Ik heb daar inderdaad een paar keer mee geoefend in de bak. Dit heb ik daarna (gelukkig) niet meer hoeven toepassen buiten. Morgen gaat hij naar buiten met de eigenaresse met een paard erbij. Zij gaat eigelijk altijd met iemand samen. Dan is hij een heel ander paard.

Het was wel een tijd geleden dat we een buitenrit hadden gemaakt dus waarschijnlijk had hij heel veel plezier eraan.. niet geschoren, misschien wel iets fris. Maar schikken deed hij ook niet.

Bedankt voor jullie tips! De 2e keer zat ik wel meer gespannen waardoor ik denk ik onbewust mijn bovenbenen heb aangespannen. Ook zat ik de 2e keer meer naar voren en had de teugels super kort. Nu ik de reacties lees ga je even rustig terug in de tijd, en denk je na over de details. ik zal er zaterdag gewoon weer opgaan, naar buiten en dan misschien een heel stuk korter dan normaal.

Is er tussentijds af gaan ook heel slecht? Kan ik beter blijven zitten? En waneer die er vandoor gaat, hoe maak ik hem dan duidelijk dat dit niet de bedoeling is? Ik heb altijd geleerd dat iets aangeleerd afleren niet lukt. Maar iets nieuws aanleren wel lukt.

Als jij echt misselijk wordt van de angst, is afstappen wel beter ja.
Sowieso is het wel goed om een keer het rondje wandelend te doen. Om wat meer vertrouwen in elkaar te krijgen en een soort van afspraken te maken met elkaar. En ik vind een hulpteugel voor de veiligheid helemaal niet erg, maar beter is om te werken aan wederzijds vertrouwen. Het kan ook helpen om iemand op de grond mee te nemen die je er doorheen kan coachen.
Dat heb ik ook wel eens gedaan bij iemand, die was heel bang buiten, en ik heb gaar daar doorheen geholpen op een coachende manier.

Ik vind het juist ontzettend waardevol om af te stappen als de spanning oploopt. Wel met het idee om na het afvloeien van de spanning weer op te stappen overigens, maar hoe lang dat duurt is afhankelijk van de situatie.

Wat je echt daadwerkelijk aan dat rennen kunt doen.. gezien het een stuk is waar je voorheen altijd galoppeerde zou ik denken aan het patroon doorbreken. Daar niet meer galopperen voorlopig, of als je galoppeert, eerst een rustig beheert drafje vragen en pas na enkele (tientallen) meters de overgang naar galop vragen. Leren dat het op jouw moment gaat en niet andersom en dat dat moment elke keer anders kan zijn. Maar dat duurt even om te doorbreken denk ik.

Klopt, het was ook beide keren niet de bedoeling om te galopperen. Ik had daarvoor al een klein stuk gecontroleerd gegallopeerd. Daarna zaten we in stap en galloppeerde hij zelf aan.. en dan krijg ik m pas aan het einde van het pad terug

Ik stap ook af als de spanning te hoog oploopt. Ook als paard bijvoorbeeld echt iets niet durft. Als ik voor hem uit loop aan de hand, gaat het dan veel beter. Ik stap liever even af om de rit veilig te vervolgen. Als kind leerde ik altijd dat je nooit mocht afstappen, want dan had het paard "gewonnen". Volgens mij denken paarden echter niet in die termen. Wel wil ik de rit afsluiten op een goede manier. Toch even rustig draven, toch even die brug over (mag ook aan de hand), toch nog een stukje verder al wil paard in eerste instantie niet. En als het goed gaat, direct stoppen en terug. Beter opbouwen met kleine goede stukken, voor het mis kan gaan.

Dus ik zou zeggen: desnoods doe je het galop-pad een paar keer ernaast, aan de hand. Alles om te zorgen om de gewoonte daar te doorbreken.

Ik ga even de knuppel in het hoenderhok gooien, maar geen rem buiten is staatsgevaarlijk. Zolang ze zich niet weten te gedragen gewoon een scherper bit erin. Uiteraard wel de tips hierboven aanhouden, en eraan werken, maar even een hefboom erin om een extra noodstop te hebben is niets mis mee, zolang je er maar vriendelijk mee rijd als je hem niet nodig hebt.

En afstappen als de spanning te hoog wordt is een supermooie manier om af te vloeien. Later kun je dit afbouwen naar even stappen met lange teugel om af te vloeien. Emoties zijn menselijk, daar is geen goed of fout in. Hoe je ermee om gaat wel.

Oei dat levert gevaarlijke situaties op.

Heb het vroeger een keer meegemaakt met een onbekend paard, doodeng.

Luistert je paard wel goed buiten het buitenrijden om? Ho = ho? Is hij goed op jou gefocust? Misschien is daar nog wat mee te winnen.

Rij je samen of met anderen?

Mee eens. Hier ook een Pessoa bitje er in dat eigenlijk niet gebruikt wordt, maar als hij moet stoppen zal hij stoppen ook. Levens gevaarlijk geen rem hebben buiten. Als dat op te lossen valt met een scherper bit als veiligheid, en daarnaast kunnen oefenen met een noodrem indien nodig so be it,..

Hij luistert goed naar mijn stem. Ik longeer hem zonder iets op of in de hand. Puur op stem. Dus dat begrijpt hij.

De volgende keer dat je weer naar buiten gaat eerst het paard longeren zodat de ergste frissigheid er in elk geval af is. Dat is ook beter voor jouw zenuwen gok ik zomaar en niks mee om even te doen.

Ik zorg er zelf altijd voor om niet steeds op dezelfde plekken te galopperen. Afstappen als het spannend word, is echt niet erg. Alles om het veilig te houden.

Eigenlijk altijd alleen, vind ik heerlijk. Als het tenminste goed gaat

Er vanuit gaande dat hij inderdaad normaliter wel braaf is, bijvoorbeeld in de bak. Heb je de gelegenheid om de route eens andersom te rijden?

Het is een beetje een mindfuck, dat geef ik toe… Ik had met mijn paard een vast rondje. Zo’n route die je even rijdt als je geen tijd hebt voor een flinke ronde maar toch even buiten wilt rijden. Iedere keer galoppeerde ik op hetzelfde stuk, met als gevolg dat mijn paard al vertrok voordat ik daar opdracht voor gaf en hij dramde flink door als ik hem terug wilde nemen. Maar: ik reed altijd datzelfde rondje, altijd dezelfde kant op. Ik ben hetzelfde rondje toen eens een aantal keer andersom gaan rijden en hij snapte er echt helemaal niets meer van Maar hij herkende dus ook zijn vaste stukken galop niet meer.

Het is natuurlijk geen oplossing voor je probleem. Maar het maakt het wel gemakkelijker om te gaan werken aan controle en overgangen om zo je probleem op te lossen. Ik garandeer je ook niet dat het gaat werken, maar de mijne trapte er in ieder geval wel in

Edit: ik lees in je OP dat je sinds 4 weken weer terug bent op deze stal, dat je 3 keer in de bak hebt gereden en vandaag op buitenrit. Heb je dan maar 4 x gereden in 4 weken? Zou het dan toch ook niet gewoon een gevalletje energie over kunnen zijn? Ik ken je paard natuurlijk niet, sommige paarden kan je dat prima mee doen. Of misschien lees ik het verkeerd?

Klopt. Het is niet mijn eigen paard maar mijn verzorgpaard. Ik ga vaak 2x per week. De eigenaar rijdt ook nog. Maar energie heeft die inderdaad genoeg

Ik zie hier tips met hulpteugels en scherpere bitten, maar wat dacht je van ook wat extra grondwerk? Of een techniek genaamd de one-rein stop, bijvoorbeeld? Staat hier uitgelegd: https://www.paardnatuurlijk.nl/nl/onereinstop.html

Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten. Verder zou ik niet snel adviseren om een scherper bit te gebruiken maar als het gevaarlijk wordt en je toch graag buiten wil rijden lijkt het mij een betere oplossing dan weer afwachten tot je op hol slaat en er wel ongelukken gebeuren.

@Veerle_88: Ah duidelijk. Ik was even bang dat het beestje maar 4 keer gereden was in 4 weken tijd. Maar er is nog iemand die er mee rijdt.

Hoe doet hij het met de eigenaar? Haalt hij dan hetzelfde trucje uit?

Ik zou het in ieder geval ook wel even met de eigenaar bespreken want als het mijn paard was, zou ik er niet erg gelukkig mee zijn. Het kan toch gevaarlijke situaties opleveren. Misschien kan zij nog wat tips geven, zij kent het paard uiteindelijk het best. En stel dat hij het bij haar ook doet: jij kan wel 2 x per week heel hard werken om dit probleem op te lossen, maar misschien laat zij hem ook wel gewoon gaan. Als hij het 4x per week mag, zal het moeilijker zijn om hem duidelijk te maken dat hij het 2x per week niet mag.

Hij heeft dit ook bij haar uitgehaald. Ze gaat alleen nog maar met iemand samen. Ze is een paar x zo bang geweest dat ze ook niet meer alleen durft