Hallo allemaal,

Ik heb een 19 jarige pony waar ik 3 a 4 x mee rij. Ik ben een ruiter die meer wil genieten van het buitenrijden.

Mijn pony is dood braaf op buitenrit. Mijn moeder of vriend gaan vaker op de fiets mee en dat is er niks aan de hand, met een ander paard ook niet.

Ik wil graag ook eens een kleiner rondje naar buiten maar zodra ik het erf af ga draait hij zich om.

Ik ben vroeger ooit heel hard met een pony achterover geklapt in de berm, daardoor een stuk onzekerder geworden.

Ik weet dat ik mijn pony op buitenrit vaak onvoldoende leiding geef, ik ben bang om weer om te vallen omdat hij een klein beetje omhoog komt en zich dan omdraait.

Ik heb geoefend dat de fietser achterop bleef fietsen maar ik zelf weet dondersgoed dat er dan iemand bij is dan dan gaat het goed.

Hebben jullie hier tips voor?

Kun je op het erf een beetje aan de gang? Want wat je zou kunnen proberen is dan elke keer bij omdraaien niet te strijden maar mee te gaan, terug het erf op - en dan flink aan het werk. Toe aan wat pauze? Dan het erf weer af: buiten is het lekker ontspannen. Zodat de pony een beetje het gevoel krijgt dat buitenritten aanzienlijk minder werk en meer lol zijn dan thuis blijven. En jij hoeft niet tegen zijn energie in te gaan (dat voelt vaak eng) maar je neemt vervolgens wel de leiding.

Ja de buitenbak grenst aan het erf en ik heb genoeg veilige plek om mij heen daar. Het is gelukkig geen smalle oprit

Misschien eerst eens met de pony aan de hand oefenen? En als het dan goed gaat onderweg eens opstappen. Succes.

Aan de hand is er geen probleem, ik wandel vaker met hem het zelfde rondje. Ligt echt aan mij als ik er op zit

En als je dan wandelt en vlak voor dat je terug bent opstapt en dat iedere keer iets eerder (al rij je de eerste keer maar vijf meter)

Hierdoor snap ik wel dat het niet goed gaat.

Probeer het eens uit met een zekere ruiter of hij dan nog steeds dat gedrag vertoont. Jij moet daar dan zelf niet bij zijn. Om het toch te kunnen zien is het wellicht mogelijk om het te laten filmen vanuit een hoekje op het erf.

Mocht je paard dan braaf het erf verlaten ligt het echt aan je zelf. Hoe dan ook zul je aan jezelf moeten werken en babystapjes maken in wat wel en niet kan. Soms lukt het gewoonweg na langere tijd proberen nog niet en zul je dat moeten leren accepteren.

Ts zegt toch zelf al dat het aan haar ligt als ze erop zit?

Ik vind het heel lastig om tips te geven, want angst is niet logisch. Dat gebeurt je gewoon. Dat merk je zelf ook al. Wat gebeurt er als je jezelf minder druk oplegt? Niemand mee op de fiets, maar op de oprit op je laten wachten en niet meteen een rondje willen, maar bijvoorbeeld 2 meter van de oprit af en dan zelf weer omdraaien en terug. Zodat jij zelf echt een doel hebt, maar heel klein wat je zeker weten kunt. En voor jouw vertrouwen iemand op de oprit, die eventueel naar je toe kan komen als het moet. Want jouw onzekerheid moet minder worden, je kan het wel en de pony ook, alleen nu moet jij dat vertrouwen weer op gaan bouwen.

Je hebt ook instructies die ervaringen hebben met angst, misschien kan je zo iemand vinden voor wat tips?

Dank jullie wel voor de tips. Ik ga morgen oefenen. Inderdaad 2 meter van de oprit af en weer terug. Ik weet dat het volledig bij mijzelf ligt en niet aan mijn pony, hij is heel braaf namelijk.
Ik zal op zoek gaan naar een instructice speciaal voor angst.

Goed plan! Je probleem is herkenbaar voor mij. Ik was onzeker bij het verlaten van het erf door diepe sloten aan beide kanten. Mijn paard had de neiging om naar achteren te lopen, richting sloot. Ik heb les genomen voor buitenrijden. Voor mij werkte: in hele kleine stappen, leren ontspannen, op tijd (!) stoppen (en dat betekent stoppen als het nog goed gaat) en plezier hebben in het leerproces. Voor mij is de leidraad: zodra ik zelf te veel spanning voel, kan ik mijn paard onvoldoende stimuleren door te gaan. Dus ik moet zelf leren om spanning los te laten. Niet te veel tegelijk doen. Mild zijn en nogmaals: op tijd omkeren. En ja, het gaat veel beter ondertussen, maar ik ben nog niet waar ik wezen wil!

Ps: welke regio zit je, anders heb ik wel een tip voor een fijne instructrice gespecialiseerd hierin

Wij wonen in noord limburg. Dankjewel voor de tips. Ik kan er zeker iets mee!

En neem het jezelf ook niet kwalijk he? Ik vind het reuze logisch dat je onzeker geworden bent na zo'n gebeurtenis. Je kan er ook niks aan doen dat je je zo bent gaan voelen en zelfs als je weet dat het niet nodig is, gevoel is anders als verstand. En daarnaast ben je enorm eerlijk dat het aan jou ligt en dat je dat wil oplossen. Dat zijn al grote stappen.

Succes!

Hierbij denk ik bij uitstek aan het idee van de "50 foot trail ride".

Begin je buitenrit zó klein dat hij sowieso succesvol is en keer dan terug. Al is je eerste rondje maar 10 meter (of 5 of 2). Draai om voordat je op een punt komt dat je er zelf spanning van krijgt. Als dat rondje structureel goed gaat, dan breid je het uit. Naar 11 meter. Niet meteen de lat te hoog leggen.

Gaat dat goed? Dan doe je er 12. Breid het uit als het goed gaat, kort het in als jullie spanning krijgen. Het belangrijkste is dat jij succeservaringen ervaart, dat je paard succeservaringen krijgt, en dat jullie samen ontdekken dat je ten eerste dit kunt en ten tweede je ook weer veilig thuiskomt.

Het is belangrijk dat je dit niet doet met het gevoel "dit is geen echte buitenrit" en "ik moet echt een rondje van minimaal X tijd maken voordat het telt als buitenrit" ofzo, waardoor je jezelf druk gaat opleggen. Het is veel belangrijker om véél succeservaringen te creëren die kunnen opwegen tegen de slechte ervaring die je ooit gehad hebt.

Al rijd je 100 dagen zulke korte ritjes voordat je uiteindelijk denkt dat je meer aandurft, dat maakt niks uit.

Het kan handig zijn om eerst in de bak te rijden en dan uit te stappen buiten. Dan ben je zelf ook relaxter en voor de pony is het een beloning. Kan dat?
Verder krijg je vertrouwen door het vaak te doen. Ik had ooit een ruin die mij te mans was en onderweg omdraaide en steigerde. Het kostte mij een tijd met mijn nieuwe paard om dat achter me te laten.

Dank jullie wel voor de tips, ik neem het allemaal mee