Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-04-22 18:58

Geplaatst: 05-04-22 18:58

mrie schreef:
Wt een fijne behulpzame reacties hier.
Ik heb dit paard nog niet zo lang, zijn signalen moet ik dus nog leren. Maar dat komt wel.
Afstappen wordt er hier gesuggereerd, maar tenzij ik uit het zadel geveegd wordt door laaghangende takken ga ik er niet af. De bedoeling is rijden en dus moeten we het rijdend oplossen. (bovendien kom ik er onderweg niet meer op, bij het op stappen gaat hij.... achteruit

Dat laatste is wel een groot werkpunt! Zou eerst eens tijd besteden aan het onderweg kunnen opstappen.

Het niet willen afstappen snap ik niet! Heb ik ook nooit begrepen, bij niemand.
Waarom zou je niet even afstappen om je paard vertrouwen te geven?
Veiligheid voorop!

**Geplaatst**: 05-04-22 19:04

Geplaatst: 05-04-22 19:04

Ik stap zelf niet af, want ik kom er niet op vanaf de grond. Heeft niets met het paard te maken overigens. In de polder zijn er helaas ook geen boomstammen ofzo te vinden.

Maar als het excuus is dat je niet kunt opstappen, omdat je paard steeds achteruit gaat zou ik daar wel mee aan de slag gaan.
Stilstaan met opstappen, ook buiten, is belangrijk voor de veiligheid.

**Geplaatst**: 05-04-22 19:23

Geplaatst: 05-04-22 19:23

fransje23 schreef:
mrie schreef:
Wt een fijne behulpzame reacties hier.
Ik heb dit paard nog niet zo lang, zijn signalen moet ik dus nog leren. Maar dat komt wel.
Afstappen wordt er hier gesuggereerd, maar tenzij ik uit het zadel geveegd wordt door laaghangende takken ga ik er niet af. De bedoeling is rijden en dus moeten we het rijdend oplossen. (bovendien kom ik er onderweg niet meer op, bij het op stappen gaat hij.... achteruit

Dat laatste is wel een groot werkpunt! Zou eerst eens tijd besteden aan het onderweg kunnen opstappen.

Het niet willen afstappen snap ik niet! Heb ik ook nooit begrepen, bij niemand.
Waarom zou je niet even afstappen om je paard vertrouwen te geven?
Veiligheid voorop!

Helemaal mee eens!!!

**Geplaatst**: 05-04-22 19:30

Re: Met een noodgang achteruit

Geplaatst: 05-04-22 19:30

Ligt er aan wat een paard doet en waarom je dan niet afstapt.
Mijn vorige paardje was vliegensvlug in het omdraaien en ik bleef wel zitten. Na het omdraaien stond hij overigens stil als je dat vroeg.
Stond je er naast draaide hij ook zo snel om, draaide van je weg dus dat hield je niet bij. En dan rende hij wel weg.
Dus ja dan stapte ik liever niet af.
Dus veiligheid voorop was bij hem dus blijven zitten.

Maar ben het wel met de stelling eens, een paard hoort met opstappen stil te kunnen staan. Stukje basisopvoeding.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 19:57

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 19:57

Ja ja ja ja, daar wordt ook aan gewerkt, vandaag ongeveer dertig keer op en af in verschillende situaties. Maar ik kan hier toch niet mijn complete bezigheden opschrijven zodat er niemand per ongeluk over kan vallen....

Ik snap het niet dat mensen alsmaar naast hun paard dingen op willen lossen. Dus het komt er vast op neer dat beide methodes werken

**Geplaatst**: 05-04-22 22:19

Geplaatst: 05-04-22 22:19

mrie schreef:
Ja ja ja ja, daar wordt ook aan gewerkt, vandaag ongeveer dertig keer op en af in verschillende situaties. Maar ik kan hier toch niet mijn complete bezigheden opschrijven zodat er niemand per ongeluk over kan vallen....

Ik snap het niet dat mensen alsmaar naast hun paard dingen op willen lossen. Dus het komt er vast op neer dat beide methodes werken

Paard heeft schijnbaar de tendens om dingen in verschillende situaties achterwaarts op te lossen dus dat is best relevant.
Maar blijft hij nu wel stilstaan?

Ik los dingen naast mijn paard op als het in die situatie werkt. Waarom zou ik kiezen voor een moeilijke oplossing die voor paard en mezelf mogelijk minder prettig is? Als jij angstig en onzeker bent wil je dan liever een klap voor hoofd of een bemoedigende hand op je schouder en soms begeleiding zodat je het een volgende keer niet of minder eng zult vinden?

Overigens stel ik niet dat ik nooit een klap geef bij angst. Als de situatie erom vraagt is dat soms voor even de beste oplossing. Ik ga ook niet rustig afwachten midden op ern 80 weg.
Maar straffen voor angst is geen structurele oplossing.

**Geplaatst**: 05-04-22 23:23

Geplaatst: 05-04-22 23:23

mrie schreef:
Ja ja ja ja, daar wordt ook aan gewerkt, vandaag ongeveer dertig keer op en af in verschillende situaties. Maar ik kan hier toch niet mijn complete bezigheden opschrijven zodat er niemand per ongeluk over kan vallen....

Ik snap het niet dat mensen alsmaar naast hun paard dingen op willen lossen. Dus het komt er vast op neer dat beide methodes werken

Omdat als ik het vanaf de grond op kan lossen, het daarna makkelijker oplossen is onder het zadel. Zeker als de manier dezelfde is. Daarbij deel ik het proces dan op in kleine, begrijpelijke en behapbare stapjes. Want meteen onder het zadel iets op willen lossen kan zomaar net een stap te ver zijn voor je paard.

**Geplaatst**: 06-04-22 08:23

Geplaatst: 06-04-22 08:23

Lughnassadh schreef:
mrie schreef:
Ja ja ja ja, daar wordt ook aan gewerkt, vandaag ongeveer dertig keer op en af in verschillende situaties. Maar ik kan hier toch niet mijn complete bezigheden opschrijven zodat er niemand per ongeluk over kan vallen....

Ik snap het niet dat mensen alsmaar naast hun paard dingen op willen lossen. Dus het komt er vast op neer dat beide methodes werken

Omdat als ik het vanaf de grond op kan lossen, het daarna makkelijker oplossen is onder het zadel. Zeker als de manier dezelfde is. Daarbij deel ik het proces dan op in kleine, begrijpelijke en behapbare stapjes. Want meteen onder het zadel iets op willen lossen kan zomaar net een stap te ver zijn voor je paard.

Helemaal akkoord. Ik gaf eerder al aan dat ik ook zo iemand ben die graag eerst vanop de grond werkt, pas als het daar 100% werkt ga ik een stapje verder.

Ik moét kunnen afstappen op wandeling - wat als ik dringend moet plassen? Of stel dat ik val - dan is het wel de bedoeling dat ik ook weer kan opstappen (tenzij ik 2 gebroken enkels heb). Of, je weet maar nooit, stel dat ik een verdwaalde puppy of kitten tegenkom in het bos - dan wil ik kunnen afstappen, het beestje oprapen en kunnen meenemen.

TS, ik lees dat je "weigert" om af te stappen omdat je doel rijden is. Als je dat zo zegt (en verbeter me gerust als ik dat fout zie) kom je meteen heel koppig over, wat weinig ruimte voor openminded denken laat, waarbij je op voorhand al een aantal mogelijke oplossingen van tafel veegt. Jammer, want dé oplossing zou daar zomaar eens kunnen tussen zitten.
Het gaat niet alleen om jou als ruiter - het gaat ook om jouw paard. Misschien heeft die er wel wat aan als jij naast hem loopt (waar hij je kan zien) in plaats van dat je in het zadel zit (waar hij je niet ziet) op een moment wat hij als spannend ervaart.
Ik stap in ieder geval liever af als dat veiliger is dan het risico te lopen in een greppel, prikkeldraad of tegen een tak te belanden. Lijkt me ook veiliger voor het paard - je hebt tot nu toe geluk gehad dat je paard zichzelf niet verwond heeft in zijn achteruit-lopen en in de gracht te belanden.

Niemand vraagt om al je bezigheden op te schrijven - maar jij opent een topic omdat je een probleem hebt, en je daar een oplossing voor zoekt. Dan is het toch logisch dat mensen daar een zo compleet mogelijk beeld van willen/nodig hebben om een zo goed mogelijke oplossing te bedenken? Nu lezen we bijvoorbeeld dat je paard ook achterwaarts gaat bij het opstappen - dat verklaart ook voor een deel waarom jij op/afstappen op wandeling vermijdt, en het maakt ook dat mensen hier zeggen "ga daarmee aan de slag want dat is écht basis". Ik zou nooit op wandeling vertrekken met een paard dat niet gewoon netjes kan stil staan bij het opstappen, maar dat ben ik - ik probeer de risico's op voorhand zoveel mogelijk te beperken. Het kan echt gebeuren dat je naast je paard beland op wandeling, al dan niet vrijwillig - maar dan moet je er ook weer opkunnen. Wat als je toch valt, en je enkel bezeert? Dan heb je een paard nodig dat 100% stilstaat zodat jij er weer op kan.

Ik snap niet dat mensen alsmaar van OP hun paard dingen willen oplossen. Je maakt het hen er volgens mij niet makkelijker mee. Ik zeg niet dat je de komende 10 jaar je schoenen naast je paard moet afslijten, maar ik vind het zonde dat je het idee niet eens wilt overwegen. Het is geen schande hoor, om eens een stukje te voet mee te lopen, je wordt er geen mindere ruiter van

Nogmaals: denk ook aan je paard, aan hoe je het voor hem makkelijker kan maken. Als je op wandeling niet kan op/afstappen, moet je dat echt eerst oplossen, want je kan het zomaar eens echt moeten doen, en dan wil je dat het gewoon kan.

Wat je zegt over "dus het komt er vast op neer dat beide methodes werken" klopt volgens mij wel - maar hangt van paard tot paard af. En volgens mij ook van ruiter tot ruiter. Ik durf strenger zijn op de grond dan in het zadel - ik voel me veiliger op de grond. Ik neem ook (voor mijn paard) zichtbaarder de leiding als ik voorop loop. Denk er eens over na, het zou zomaar een oplossing kunnen zijn. Het is zeker niet de bedoeling dat je altijd moet afstappen, maar het zou een paar x kunnen helpen om duidelijkheid te scheppen waardoor het daarna niet meer nodig is. Zeker als ik lees dat je je paard nog niet heel lang hebt - dram je eigen "ding" (het moet van in het zadel) niet door, sta ervoor open eens iets anders te proberen, zoek naar wat voor jouw paard werkt. Wat je nu doet werkt duidelijk niet 100%, want hij loopt een flink stuk achterwaarts, tot in de greppel toe. Sta er dus voor open een andere oplossing te proberen in plaats van een ander resultaat te verwachten als je telkens hetzelfde doet.

**Geplaatst**: 06-04-22 08:39

Geplaatst: 06-04-22 08:39

Of een stap te ver voor de ruiter?

Het valt me op hoe angstig veel ruiters zijn. Ze zeggen dan dat het paard onzeker of angstig is maar ondertussen zie ik de ruiter op de rug aanspannen. Als je jezelf zekerder voelt op de grond moet je in zo'n geval zeker afstappen anders ben je continu je paard aan het bevestigen in z'n onzekerheden.

Zelf echt ontspannen, zachte billen en benen, lage ademhaling, niet ineens teugels op gaan pakken of andere dingen veranderen, focussen op waar je heen wil (voorbij obstakels, niet naar obstakels) doet zo ontzettend veel voor paarden. En ja, ik heb alsnog wel eens in een sloot gestaan omdat paard dacht dat het slim was opzij te springen. Kwamen ze vanzelf achter dat dat niet slim was.

Maar volgens mij is TS wel relaxt buiten alleen lost haar paard alles achterwaarts op. Dus daar zou ik mee bezig. Actief situaties opzoeken in een veilige omgeving waarbij hij achterwaarts wil en die reactie gaan omvormen. En als daar een x een goedgemikte pets onder z'n kont voor nodig is, so be it, liever dat dan je paard op de kliniek omdat ie in het prikkeldraad is gaan hangen.

**Geplaatst**: 06-04-22 08:41

Geplaatst: 06-04-22 08:41

Om te beginnen, ik heb geen ervaring met achteruit stormers, meer met omhoogkomers of de 180 graden swingers gevolgd door wegrennen.

Maar om in situaties dat een paard omhoog wil komen, helpt het om het hoofd extreem naar links of rechts te buigen, echt richting je voet in de stijgbeugel halen (beetje de one rein stop idee). In die houding kunnen ze niet meer omhoog komen, in ieder geval niet gevaarlijk omhoog. Eigenlijk denk ik dat een paard in die houding ook niet achteruit kan stormen (wat ik al zei, daar heb ik geen praktijk ervaring mee). Het leren op inbuigen richting je voet kun je heel eenvoudig in rust toestand aanleren, dus misschien is dat een mogelijke oplossing. Zou in ieder geval zijn wat ik zou proberen met een dergelijk paard. Als ie dan weer stil staat/uit zijn roes is, belonen en rustig stapje voor stapje weer proberen richting het obstakel te komen.

Maar alles begint natuurlijk met voorwaarts houden. Voelen zodra je paard van je been afloopt. Kan zijn dat je te laat bent, dat gebeurt iedereen op zijn tijd, en dan zou dit misschien een hulpmiddel kunnen zijn.

**Geplaatst**: 06-04-22 08:45

Geplaatst: 06-04-22 08:45

Aan de ene kant snap ik het wel dat je vanuit het zadel het op wil lossen. Ik wil dat ook. Maar dat komt omdat ik ernaast wel het volledige vertrouwen heb en haar overal langs krijg zonder problemen, op kan stappen zonder problemen en wij dus op het punt zijn dat ik het onder het zadel kan op lossen, want alle stappen ervoor gaan goed.
(Oke en omdat ik vanwege gezondheid zelf moeite heb met afstappen en opstappen)
Ik heb mijn paard dan ook al jaren.

Heb je de mogelijkheid om iemand op de fiets of voet mee te nemen bijvoorbeeld? Dat was mijn tussenstap. Aan de hand volgt ze me blind. Erop moest ze voor gevoel meer zelf doen en dat was soms lastig. Dan kon er iemand vooruit lopen enndurfde ze daar achteraan en kon ik weer belonen.

Daarna helemaal alleen en kwamen we ook wel eens wat tegen waar ze vandaan wilde en dan ook in de achteruit. Ik zocht wel paden uit die veilig waren, dus geen prikkeldraad of diepe greppels. Als ze achteruit ging draaide ik haar om, zo zacht als kon en zo hard als moest. Mijn focus lag eigenlijk niet op vooruit gaan, maar op niet achteruit mogen. Dus zodra ze stopte met achterwaarts gaan beloonde ik uitgebreid. Als ze niet wilde stoppen, dan draaide ik haar om. Het was op dat moment een gehoorzaamheid ding dus, je mag stilstaan, vooruit, opzij, maar niet naar achteren. En kijken naar het enge mag wel. Elke poging naar voren was echt uitgebreid belonen. Zodra ze dus stilstond, beloond was en dan even bleef staan gaf ik weer rustig been. Het was ook gewoon voelen, vooruit willen als de spanning nog zo hoog was was niet handig, want dan wilde ze alsnog weg. Het is vrij lastig uit te leggen en ik heb wel eens ergens 10 minuten over gedaan om er uiteindelijk langs te komen, maar het achterwaarts gaan stierf snel uit en de tijd van stilstaan werd steeds korter. Daarnaast werkte ik aan haar zelfverzekerder en zelfstandiger maken. Het vertrouwen in mij als ik ernaast liep zat goed, in zichzelf minder. Dat was bijvoorbeeld al als ik in een menpositie wilde lopen. Bij spannende dingen wilde ze graag achter me aan.

Het was hier dus en en en.

Ik ben het er trouwens niet mee eens dat je altijd 100 signalen van te voren krijgt. Het kan echt in 1 seconde gaan, dat is juist het lastige.

**Geplaatst**: 06-04-22 09:19

Geplaatst: 06-04-22 09:19

Ik zou juist nooit actief deze situaties gaan opzoeken. Zeker niet vóórdat je hem beter voorbereid hebt. Kans is groot dat je hem alleen maar bevestigt in dit gedrag.

Een paard die zo hard achteruit gaat, is ver over z'n grens en ook niet aan de hulpen.
Het is eigenlijk beide zo dat je het kan zien aankomen en dat het plotseling is

Hetgeen waar ze van schrikken, is misschien ook echt iets engs, dat zou kunnen. Maar een gespannen paard vindt veel meer dingen eng en reageert er ook heftiger op. Dat heet triggerstacking. Duidelijk filmpje van Warwick Shiller: https://www.youtube.com/watch?v=nH1S6dpwrlw&t=88s

Afstappen is sowieso het meest verstandig. De meeste paarden luisteren beter op de grond, hebben meer vertrouwen als jij tussen het enge en hen ingaat staan. Plus het is een stuk veiliger dan in een sloot belanden.
Maar goed, ik zou met dit paard überhaupt nog niet buiten rijden.

**Geplaatst**: 06-04-22 09:22

Geplaatst: 06-04-22 09:22

Paard vertoond hetzelfde gedrag met opstappen, het is dus een patroontje bij hem. Ik denk dat het belangrijk is dat je dit patroon leert te doorbreken en dat hij dit doet met opstappen is eigenlijk heel gunstig want dan kun je daar alvast gaan proberen wat werkt. Doet hij het met opstappen uit angst/ spanning? of is het ongehoorzaamheid? wat werkt daar om er voor te zorgen dat hij stil staat?

Ik denk in dit geval dat afstappen het probleem niet op lost, want het probleem zit duidelijk ohz. Grondwerk is wel een hele goede om aan vertrouwen en leiderschap te werken dus dat zou ik er wel naast doen alleen bij deze zou ik het eerder oplossen zoals MWM schrijft. Inderdaad moet die reactie van hem omgevormd worden naar iets anders. Bijvoorbeeld: iets eng vinden? stil staan en kijken en op aanmoediging er langs durven.

**Geplaatst**: 06-04-22 09:30

Re: Met een noodgang achteruit

Geplaatst: 06-04-22 09:30

Als ik het goed lees dan is buiten afstappen niet handig, omdat hij buiten achteruit gaat lopen als je afgestapt bent. Ik lees niet dat hij op het erf ook achteruit loopt met opstappen?

Er zijn paarden die dit gedrag alleen buiten, dus van het erf af, vertonen... ik vraag me af hoe je dat dan gaat oefenen?
Ik ken meer paarden die op het eigen erf kuikenmak zijn, maar buiten, van het erf af, niet. En vooral als je in een omgeving staat waar je dit niet veilig kunt oplossen (want autowegen, sloten, prikkeldaad, smalle paadjes met groot verkeer) kan het best een ingewikkeld verhaal worden.. je kiest dan toch, neem ik aan, ervoor om geen ongelukken te maken.

Hoewel ik tegen afstappen ben, heb ik dit bij 1 paard wel eens gedaan (die ging staken, omhoog en rende de weg op) maar daar kon ik buiten een rondje rijden. Dus dat was rijden totdat t niet meer ging, afstappen en verder lopen. Het hele rondje wandelen duurde net aan een half uurtje, dus dat was prima te doen (de eerste keer kon ik terug op het erf pas weer opstappen). Sta je echter op een stuk waar de heenweg / terugweg dezelfde weg is, zodat je ergens moet keren en hetzelfde pad terugrijden, dan wordt het alweer een lastiger verhaal.

**Geplaatst**: 06-04-22 09:35

Geplaatst: 06-04-22 09:35

Nou ja, ik kan hier dus niet veilig naar buiten in zo'n geval. Want polder, dus wegen, sloten en veel weggebruikers. Dus ik ga met de trailer ergens anders heen. Want ik wil idd geen ongelukken, maar omgeving niet geschikt om te oefenen. Deze omgeving ga ik pas naar buiten als het in veiligere omgevingen goed gaat.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik het eraf moeten springen als ze zo volgas achteruit gaan ook niet veilig vind. Ik stap best eens af om ergens langs te gaan, maar dan preventief als het te gevaarlijke omgeving is. Of als ik ergens doorheen moet bijvoorbeeld. Als ze weer stil staan kan dat wel, maar tijdens het achterwaarts doe ik het niet

**Geplaatst**: 06-04-22 10:06

Geplaatst: 06-04-22 10:06

Ik zou inderdaad niet in de volle achteruit eraf springen. Ik zou het hoofd naar links of rechts buigen, draaien om de as, dan kan je er meestal wel af. Ook dat moet je eigenlijk wel van te voren oefenen. Dat moet voor jezelf een gewoonte zijn, anders doe je het niet op zo'n moment.

Hoe je gaat oefenen als ze alleen dit gedrag buiten het erf vertonen? Sowieso is dit soort gedrag een combinatie van alles en nog wat. Te hoge basisspanning (vaak door niet goed alleen kunnen zijn, weg van de groep), niet naar de hulpen luisteren onder stress, bang zijn voor een bepaald eng object. Die dingen kan je het beste allemaal los van elkaar trainen, maar dat kan alleen als je het gedrag wil voorkomen, niet als je het achteruit rennen wil aanpakken. Voorkomen kan je doen door te gaan kijken naar waar het allereerste spoortje van twijfel ontstaat en daar beginnen. Van daaruit langzaam opbouwen.

**Geplaatst**: 06-04-22 10:13

Geplaatst: 06-04-22 10:13

Ik zou er in ieder geval mee beginnen dat het paard braaf stil leert staan met op en afstappen op allerlei manieren. Soms is daar eindeloos geduld voor nodig maar het moet wel.
Verder is grondwerk een prima manier om verder te werken aan leiderschap. ik zou dat wel doen met iemand die daarin bedreven is als je dat zelf niet bent.

Vervolgens moet het staakgedrag (want dat is het) worden afgeleerd. Je kunt dat doen door het ongewenste gedrag om te draaien naar iets dat gewenst is (of wat jij gewenst vindt). Als je bedenkt dat achteruit op een voorwaartse beenhulp ongewenst is dan keer je je paard om (in tegengestelde richting) op het moment dat het achterwaarts gaat en geef voorwaartse beenhulp en beloon voorwaarts gaan (ook al is het de verkeerde kant op). Zodat het leert dat voorwaarts uitgebreid beloond wordt. Dan draai je je paard weer om (richting de kant die jij wil) etc etc. Dat zul je misschien heel vaak moeten doen, maar iedere x dat je een stukje dichterbij komt kun je weer uitgebreid belonen. NIET belonen (ook niet ter aanmoediging) als je voelt dat het paard in de remmen gaat. Daar heel consequent in zijn.
Zweepje, prikje met spoor of porretje met je been kan allemaal ter aanmoediging zolang de neiging van het paard maar voorwaarts is ook al vind ie het spannend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-22 00:29

Re: Met een noodgang achteruit

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-22 00:29

Weer meer tips en steun, dank je wel.
Het klinkt misschien wat dramatisch zoals ik het beschreven heb, ik wil even kwijt dat ik ook heel gelukkig met deze puzzel en met dit paard.
Achteruit lijkt idd een patroontje van dit paard. Omdat ik er onderweg niet af kan, kan ik in mijn eentje niet ver weg. Dat is niet erg, net zo goed dat het niet erg is om uiteindelijk naar huis te moeten lopen.
Het oefenen met op en afstappen gaat door. Op en om het erf gaat het goed, verder weg is nog niet genoeg vertrouwen. Mijn vraag is nu, heeft het paard meer vertrouwen in mij nodig of heeft het meer zelfvertrouwen nodig...

Inmiddels weer een aantal achteruit acties verder. Ik begin beter door te hebben wat er gebeurt en ik schrik er minder van. Dat is dus al vooruitgang
@ mywishmax: Ik ben er niet afgesprongen, ik ben er door lage takken vanaf geveegd.... Weinig keuze dus.

De discusie of het beter is naast of op het paard te zitten bij het omgaan met een dergelijk probleem vind ik zinnig. Maar voor mij verandert er niet veel ben ik bang. Niet alleen ben ik echt waardeloos als het gaat om grondwerk ed maar ik heb in de veertig jaar dat ik paarden heb steeds alles vanuit het zadel opgelost. Dat snap ik dat kan ik.... Ook vanuit het zadel kun je een paard dmv hele kleine stapjes verder begeleiden. Toen we nog niet massaal aan het grondwerken waren werden paarden ook opgevoed en problemen overwonnen. Die manier was goed, grondwerk is ook goed. Gelukkig is er een keuze, respecteer deze van elkaar.
By the way, ik "weiger" niet om van het paard te komen. Ik heb een bepaalde visie en opvatting.... Dat klinkt toch effe anders geloof ik.

**Geplaatst**: 07-04-22 07:45

Re: Met een noodgang achteruit

Geplaatst: 07-04-22 07:45

Ik heb nog wel een aanvullende tip voor je. Vanuit mijn eigen ervaring: let heeeeel erg op je eigen houding tijdens het achterwaarts. Het kan zo zijn dat je onbewust verkrampt, voorover helt, te veel been geeft of te weinig. Allemaal punten die je paard kan oppikken als: 'ik ben best lekker bezig zo'.
Bestudeer heel goed jouw houding en gevoel op momenten dat het goed gaat, hoe je je paard zelf achterwaarts laat gaan en wat je dan doet om weer voorwaarts te gaan. En hoe je dat op een ontspannen manier kunt doen thuis. Als je je dat heel goed inprent is de kans groter dat je de volgende keer net wat correcter reageert en hem eerder uit zijn achterwaarts kunt halen.

En ja, ik heb ook wel eens de bodem van een sloot bestudeerd nadat mijn paard er achterwaarts in gestormd was. Dat beest had ik toe al 15 jaar, heeft alles gedaan in de sport, we kunnen lezen en schrijven met elkaar. Maar hij was in die periode heel boos als we geen galoptraining gingen doen in het bos

Dus neem alles eens serieus onder de loep wat hier gezegd wordt. In iedere paard-eigenaar relatie zitten wel ergens verbeterpunten. Maar laat je ook niet zomaar aanpraten dat er iets ernstig mis zit tussen jullie.

Ik ben overigens helemaal niet uitgesproken kamp afstappen of kamp blijven zitten (los van de snelheid waarmee dit gebeurt) beide kunnen prima zinvol zijn afhankelijk van de situatie. Soms juist de één, soms juist de ander.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-22 07:58

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-22 07:58

Das een goede tip Pol013. Nu ik er nier meer zo van schrik lukt het al beter met mijn houding invloed te hebben. Ik heb begin was ik zo overdonderd dat je automatisch naar voren buigt, das nu al een eind over maar het kan nog beter.

**Geplaatst**: 07-04-22 09:13

Re: Met een noodgang achteruit

Geplaatst: 07-04-22 09:13

Om antwoord te geven op je vraag..ik denk dat het paard automatisch meer zelfvertrouwen krijgt als het meer vertrouwen in jou krijgt.

**Geplaatst**: 07-04-22 09:34

Geplaatst: 07-04-22 09:34

mrie schreef:
@ mywishmax: Ik ben er niet afgesprongen, ik ben er door lage takken vanaf geveegd.... Weinig keuze dus.

Ik heb toch ook niet op jou gereageerd daarmee? Juist op anderen die het over afstappen hadden. Zoals je leest ben ik zelf dus ook niet perse voor afstappen. Er af vallen kan je niks aan doen, dus compleet anders.

Volgens mij heb je dus niet goed gelezen

Ik heb juist uitgelegd hoe ik het onder het zadel oplos.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-22 10:18

Re: Met een noodgang achteruit

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-22 10:18

Ik dacht dat j het tegen mij had toen je zei: "Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik het eraf moeten springen als ze zo volgas achteruit gaan ook niet veilig vind."

**Geplaatst**: 07-04-22 10:30

Geplaatst: 07-04-22 10:30

Dat was juist tegen voorgangers die het over afstappen hadden. Dat dat de beste keuze was. Tijdens het achteruit gaan vind ik dat niet veilig, als je stil staat kan je eventueel ook andere manieren proberen. Wel afhankelijk van de omgeving.

Jij bent niet afgestapt, zo er af vallen is niet iets waarvoor je kiest

Heb ik ook gehad hoor door takken, maar gelukkig vooruit en pony die toen ook vast zat. Maar dat is geen bewuste keuze zoals anderen wel met normaal afstappen voorstellen.

Mijn 1e reactie was volledig voor jou, de reactie daarna was een reactie op de voorgangers over afstappen als beste optie.

**Geplaatst**: 07-04-22 10:37

Geplaatst: 07-04-22 10:37

mrie schreef:
Weer meer tips en steun, dank je wel.
Het klinkt misschien wat dramatisch zoals ik het beschreven heb, ik wil even kwijt dat ik ook heel gelukkig met deze puzzel en met dit paard.
Achteruit lijkt idd een patroontje van dit paard. Omdat ik er onderweg niet af kan, kan ik in mijn eentje niet ver weg. Dat is niet erg, net zo goed dat het niet erg is om uiteindelijk naar huis te moeten lopen.
Het oefenen met op en afstappen gaat door. Op en om het erf gaat het goed, verder weg is nog niet genoeg vertrouwen. Mijn vraag is nu, heeft het paard meer vertrouwen in mij nodig of heeft het meer zelfvertrouwen nodig...

Inmiddels weer een aantal achteruit acties verder. Ik begin beter door te hebben wat er gebeurt en ik schrik er minder van. Dat is dus al vooruitgang
@ mywishmax: Ik ben er niet afgesprongen, ik ben er door lage takken vanaf geveegd.... Weinig keuze dus.

De discusie of het beter is naast of op het paard te zitten bij het omgaan met een dergelijk probleem vind ik zinnig. Maar voor mij verandert er niet veel ben ik bang. Niet alleen ben ik echt waardeloos als het gaat om grondwerk ed maar ik heb in de veertig jaar dat ik paarden heb steeds alles vanuit het zadel opgelost. Dat snap ik dat kan ik.... Ook vanuit het zadel kun je een paard dmv hele kleine stapjes verder begeleiden. Toen we nog niet massaal aan het grondwerken waren werden paarden ook opgevoed en problemen overwonnen. Die manier was goed, grondwerk is ook goed. Gelukkig is er een keuze, respecteer deze van elkaar.
By the way, ik "weiger" niet om van het paard te komen. Ik heb een bepaalde visie en opvatting.... Dat klinkt toch effe anders geloof ik.

Je omschrijft het zelf eigenlijk heel goed. Om en op het erf is genoeg vertrouwen, daar kan hij ook gewoon stilstaan met opstappen. Dan zit het probleem hem dus in het verder weggaan. Handigste is om dat in kleine stapjes te oefenen. Veel kleinere stapjes. Nu ben je eigenlijk alleen maar het keihard achteruit gaan aan het trainen.
Het paard heeft zowel meer vertrouwen in jou als vertrouwen in zichzelf nodig. Als je erop zit, dan moeten ze "voorop". Daar heb je zelfvertrouwen voor nodig.

Waarom ik trouwens zou zeggen afstappen, is meer omdat dit rijdend oplossen duidelijk problematisch is en ook gevaarlijk is. Een paard voorwaarts ergens heen krijgen waar hij niet heen wil, is een stuk moeilijker, dan een paard jou laten volgen. Dat heb je in 1 a 2 grondwerklesjes wel geleerd, daarom zou dat mijn voorkeur hebben.