Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
tamary schreef:Balanceren. Goede bespiering ondersteund het skelet, maar skelet zijnde fundering moet het getrek wat daar bij komt aan kunnen zonder veranderingen qua positie van botten t.o.v. elkaar. Iets doen op jongere leeftijd heeft nut, teveel doen juist niet. Komt mentale factor nog eens bij en dan is het meer aan de hand, kort en stoppen als het goed gaat (nog moeilijkste deel).
Bellatrix schreef:Dat is een gevoelig onderwerp hier op Bokt.
De meeste zullen zeggen niet eerder dan dat een paard 3 is. Sommige zeggen 4 of 5.
Maar kijk naar je paard, het ene paard is het andere niet.
Maar ik zou er niet eerder op stappen dan 3 of 4...
Evamarie schreef:Zeker mee eens en goed uitgelegd, toch kan een jong paard mentaal veel aan. Zij leren graag en veel, zuigen alles op. Net als een jong kind dat gemakkelijker talen leert dan op oudere leeftijd. Het is vooral het fysieke deel waar ik rekening mee houdt. De belasting v.h lichaam.
Kendra schreef:Evamarie schreef:Zeker mee eens en goed uitgelegd, toch kan een jong paard mentaal veel aan. Zij leren graag en veel, zuigen alles op. Net als een jong kind dat gemakkelijker talen leert dan op oudere leeftijd. Het is vooral het fysieke deel waar ik rekening mee houdt. De belasting v.h lichaam.
Dat is wel erg afhankelijk van het paard. Sommige paarden vinden alle nieuwe dingen spannend en haken mentaal af. Dus ook dat moet je doseren. Beste voorbeeld is de eerste keer mee op wedstrijd, het ene paard is 3 dagen total loss en de andere staat de volgende dag bij wijze van spreken al weer met één voet op de trailer.
Daphara schreef:De meningen zijn over dit onderwerp erg verdeeld.
In mijn opinie is balanseren het beste wat je kunt doen. Ik ben niet tegen jong beginnen met zadelmak maken er een (lichte) ruiter op zetten. Wat vooral belangrijk is om het paard tijd te geven om alles te kunnen verwerken, zowel lichamelijk als mentaal.
Ik heb heel veel gehad aan dit artikel van Gisella Bartels in de keuze hoe ik mijn jonge paard zou beleren, maar ook in de keuze hoe haar opfok zou verlopen.
https://bartelshorseandhealthinstituut. ... ong-paard/
Hoe ik het gedaan heb (kun je rustig overslaan, is gewoon mijn verhaal):
Ik heb dus gekozen om de mijne in haar 2e levensjaar voor 7 maand een groot natuurgebied op te sturen om in een kudde te leven in de wintermaanden stond ze dan 24/7 buiten bij een boerderij met andere paarden en deed ik spelenderwijs grondwerk met haar. Voordat ze het daarop volgende jaar weer de uiterwaarden op ging hebben we haar rustig zadelmak gemaakt en heeft er een paar keer een lichte ruiter op gezeten. Daarna dus weer 7 maand pauze in een kudde op een uitgestrekt natuurgebied, met hoogteverschillen, verschillende ondergronden, ze moesten het water in om te drinken, soms zwommen ze over naar een ander eiland binnen het gebied. Elke keer als ik haar daar ophaalde na het seizoen was ze weer mega gegroeid in maat, maar ook in bespiering. Zoveel voordeel aan het houden op een natuurgebied in plaats van een postzegel weiland.
De winter erna weer eens rustig opgezadeld en twee of drie keer een ruiter op gezet, maar meer nog bezig geweest met dubbele lijnen en alles op stem commando zetten.
Het 3e seizoen in het natuurgebied werd afgelopen zomer (nadat ze er weer 3 maand had gelopen) onderbroken door extreem hoog water, een kans bij uitstek om haar tussendoor weer op te pakken bij stal. In die 6 weken hebben we een zadel aan laten meten, doorgewerkt met de dubbele lijnen, om het stuur en commando’s te bevestigen. Enkele weken later met een goed passend zadel hebben we het rijden echt op kunnen pakken (in de winter hadden we het zadel van mijn andere paard gebruikt, maar die lag niet ideaal, dus niet geschikt voor het inrijden, alleen voor het wennen aan gewicht op haar rug). Toen we wisten dat het water was gezakt en ze terug mocht naar het natuurgebied, hebben we voor het eerst ook los in de bak kunnen rijden, was een mooie afsluiting. Daarna ging ze de uiterwaarden weer op en kon ze weer alles verwerken.
Toevallig viel er anderhalve maand later een paard uit voor de al geboekte paardenvakantie met vriendinnen, aangezien mijn 4-jarige in theorie ingereden was en goed in conditie (immers op het natuurgebied werden elke dag vele kilometers afgelegd door de kudde) besloten om haar uit het natuurgebied te vissen en mee te nemen op vakantie.
Ze heeft het zo ontzettend top gedaan! De eerste buitenrit op vakantie was pas de 2e keer los onder het zadel en waarschijnlijk iets van de 10e keer dat ze een ruiter op haar rug had. Men geloofde op ons vakantieadres bijna niet dat dit paard nog maar net ingereden was, zo braaf en makkelijk dat ze zich gedroeg en zelfs vol vertrouwen voorop liep met de buitenritten.
Daarna heeft ze nog twee maand op de uiterwaarden kunnen lopen voordat ze definitief naar stal is gekomen.
Nu wordt ze gemiddeld 2x in de week gereden, meestal op buitenritjes van ongeveer 10 km per keer. Lekker veel rechtuit draven en galopperen.
Eens per twee weken hebben we een half uurtje les in de bak, maar ze is meer een buitenrit fan dan van het werk in de bak. Toch doet ze echt super goed haar best. Het is een mega evenwichtig paard geworden die zich makkelijk aan elke situatie aanpast. Ze moet nog 5 jaar worden, maar ik durf er echt elke ruiter op te zetten, van “beginner” tot gevorderd.
Avalanche schreef:Jonge paarden leren idd heel makkelijk, wil niet zeggen dat ze alles ook makkelijk verwerken.
En zeker jonge paarden willen heel graag, blijven aanbieden waardoor het risico van flooding heel groot is, en je soms veel meer vraagt dan ze mentaal aankunnen en goed begrijpen.
Het is niet omdat ze graag willen dat ze het ook aankunnen.