Bokt.nl

Afanaisa91 schreef:

Omdat je schreef dat enkel ernaast lopen werkt, zou ik met je paard gaan wandelen. Idealiter steeds dezelfde route, om vertrouwd te raken met de omgeving en regelmaat te creeeren. Ipv het rijden en steeds afstappen, zou je op termijn (als dit werkt) het wandelen wat kunnen afwisselen met opstappen.

Vesceron schreef:

Hoe lang loop je nu tegen dit probleem aan?
Is het nog steeds exact even erg als aan het begin of zit er wel enige vooruitgang in?

Toen ik mijn huidige paard 1,5 jaar geleden naar mijn huidige stal haalde ben ik na een aantal weken begonnen met naar buiten gaan. Eerst een aantal weken aan de hand, daarna er op. Eerst steeds hetzelfde rondje, soms linksom soms rechtsom en dan heel langzaam uitbreiden en veranderen. Maar wel altijd 3 a 5 keer per week naar buiten, heel consequent.
Als hij hard wilde/ging dribbelen, ging ik stappen, was hij weer rustig dan ging ik draven of galoperen, werd hij weer te druk dan weer stappen. Om hem echt te leren op mij te wachten, ik bepaal het tempo. Ook nooit steeds op dezelfde plek draven en galoperen, dat hebben ze snel door.

Ik heb een hele chille goedsul, maar het heeft zeker 9 maanden geduurd voordat ik echt volledig ontspannen op buitenrit kon (en nog heeft 'ie weleens een bui)

Ik kan me zomaar voorstellen dat het met een ras zoals jou merrie nog wel veel langer duurt dan 9 maanden.
Veel geduld, heel veel herhalen en bouw aan het vertrouwen en tempo controle buiten.

onpaard schreef:

Heb je geen lang pad waarop je een keer voluit kan gaan? Een pad dat zo lang is dat ze ergens halve wegen uit zichzelf terug komt? En dan kijken hoe ontspannen de rit erna is.

Lienboon schreef:

Happyhrs schreef:

Nee dat niet, maar alle paarden krijgen hetzelfde hooi, kan het daar aan liggen?

Ja kan zeker.. het helpt in ieder geval niet als het hooi heel hoog in eiwitten/energie is.

Geen idee of het bij jouw paard meespeelt, maar omdat je zegt dat het paard het eerst niet deed? Bij die van mij was het heel duidelijk.

cissy schreef:

Wat Ikke zegt denk ik ook aan. Ze komt uit Spanje zeg je, reken maar dat dat ander gras/hooi is dan ze hier krijgt. Kan wel eens veel te rijk zijn voor haar.

Daarnaast zeg je zelf dat je je opfokt bij het buitenrijden omdat het al een tijdje niet lekker gaat. Ben je zelf dan ook niet onderdeel van de spanning die je paard opbouwt?

Heb je er al eens een andere zeer ervaren nuchtere ruiter opgezet? Die niet zo onder de indruk is van wat stuiteren.

In welke omgeving woon je?

superpony schreef:

Je kan dit probleem echt niet oplossen via Bokt. Niemand ziet wat je paard doet en niemand ziet jouw reactie op je paard. Daar kan echt alles vanaf hangen.

En niet rot bedoeld, maar zoals jij schrijft, zit er een hoop frustratie en dat voelt je paard.

Ik heb genoeg pony's gehad die dribbelde en stuiterde, maar nooit er vandoor gingen. Mijn vroegere merrie dribbelde de hele weg na eerste galopje, wist ook waar ze mocht, maar dat deden we vaak ook.
En soms een keer niet. Dan stuiterde ze tot halverwege en gaf het op.

Mijn oude ruin anticipeerde bij elk breed zandpad, omdat ik ze vaak liet gaan. Maar hij bleef wel altijd afwachten en bij me. Deed hij teveel aanstalten, zette ik hem op de kleine cirkels en daarna zijgangen, weer kleine cirkel en bijv een keer achteruit.
Maar zeker nooit trekken of rukken aan de mond.

Hij kon erg goed opkrullen, waardoor je voor je gevoel nog weinig over had en juist dan gaf of geef ik been. Mensen die meereden vroegen weleens waarom ik zo een opgewonden paard been gaf, maar dat is juist om hem uit die modus te halen en aan de mond rukken en trekken doe ik niet en heeft ook geen nut.
Heb weleens iemand met wie ik samen reed in de verte zien verdwijnen en met 2 handen aan de teugels zien hangen, maar je begint niks als ze willen gaan.

Je moet het vertrouwen en trainen in de bak gaan opbouwen en met les. Buiten aan de hand wandelen vanuit stal, dus zonder opzadelen en heel relaxt samen.
Dan een keer een mini stukje uitstappen en weer terug. Geen grenzen verleggen, blij zijn met wat goed gaat.
Voor het vertrouwen zal je toch ook moeten loslaten, vandaar eerst aan lang teugeltje enkele meters uitstappen.

Verhuizen heeft altijd impact, dus het kan soms echt tijd kosten. Maar als jij nu er zo anders in staat, voelt ze dat ook.
Ander voer kan zeker meespelen, maar zou niet zo een groot verschil mogen zijn. Ook een paard vol energie, moet te trainen zijn.

superpony schreef:

Ja, maar die frustratie schrijf je hier wel en is dusdanig belangrijk, dat we dat hier verder niet kunnen beoordelen.

Het is vrij simpel; een paard doet niks zomaar. Er is altijd een reden.........

Naar achter zitten, helpt niet. Zwaar maken, als je het goed doet wel, net als je ademhaling. Heb jaren les gegeven en mensen hun paard laten halthouden op ademhaling.

Ik weet niet waar je woont, maar 50euro reiskosten rij je half Nederland voor door. Er is overal wel iemand te vinden of dichterbij dat het echt geen 50 euro aan reiskosten is.

En daarbij is het toch de enige oplossing. Of je gaat zo door, of je verkoopt je paard of je neemt les. Meer smaken zijn er niet.

Rytir schreef:

Ik had ook zo'n hete, in de bak braaf maar buiten ging de turbo aan. Geen lichamelijke ongemakken maar puur enthousiasme, de eerste keer buiten schrok ik mij een ongeluk Dacht een handgalopje te doen maar toen bleek ik op een Ferrari te zitten. Voor de veiligheid zou ik een thiedeman gebruiken, dan heb je in noodsituaties rembekrachteging.

Ga je af en toe een keertje het bos in of dagen achter elkaar? Die van mij was op een enkele rit superheet maar als ik een lang weekend weg ging (in de buurt geen bos) was ze dat alleen de eerste 2 dagen. Daarna was dat overenthousiaste er wel van af.

De tip om er zelf naast te lopen met een ander er op vond ik ook wel een goede. En heb je wel eens gereden in een grotere groep (onbekende) paarden? Misschien dat je paard dan te druk bezig is met de andere paarden in te schatten ipv need for speed?

MyWishMax schreef:

Maar hoe lang sta je op deze stal? Je vorige topic stond ze nog alleen en die is niet zo lang geleden toch? Een verhuizing kan heel veel impact hebben, helemaal als je dat een paar keer achter elkaar moet doen en daarbij nog afspenen van veulen. En dat kan in alle aspecten doorwerken.

Misschien heeft ze ondertussen gewoon veel te veel spanning.

Daarnaast, je schrijft dat je haat richting bosrand draait en daar stil laat staan. Ik kan mijn paard bijvoorbeeld beter niet stil zetten als ze zo heet is. Juist blijven stappen of dribbelen en dan eventueel een volte of zijgang. Maar ik maak me niet druk over dat dribbelen op zo'n moment, als paard te veel spanning heeft en niet wil stappen mogen ze dribbelen zolang ze maar bij me blijven en dus niet aandragen oid.

cissy schreef:

Weet je wat het ook is, jij zegt dat je door je ADHD en autisme bepaalde dingen niet kunt, zoals geduld bewaren bijvoorbeeld.
Denk je eens in dat je paard óók ADHD heeft, die heeft nou eenmaal ook dat karakter en kan daar niks aan doen.
Jullie zullen er samen mee om moeten leren gaan en anders toch een minder gevoelig paard gaan kopen.

Jouw karakter is niet te veranderen maar dat van je paard ook niet.

Mijn paard kon ook vreselijk stuiteren en vooral op de terugweg, ja het zij zo, heb het geprobeerd maar ze heeft tot haar dood op haar 27e gestuiterd. Gelukkig wel altijd hanteerbaar gebleven en nooit gevaarlijke situaties erdoor gehad. Ik ben zelf wel een zekere ruiter anders had ik wel een enorm probleem gehad.

Er waren soms goede dagen dat ze minder dramatisch deed maar meestal was het wel stuiteren.