Hoi, ik heb veel last van het vergeten van mijn springparcour op jumping. Ik rij eigenlijk nooit wedstrijden, maar 3/4 x per jaar zijn er jumpings op onze manege dus dan doe ik wel mee. Binnen een maand zijn er weer 2 wedstrijden. Nu voordat ik ga rijden vo de jumping heb ik veel last van stress. Ik tril, heb paniekaanvallen, kan me niet concentreren en voel me heel ziek. Ik vergeet vaak mijn parcour daardoor, het rijden zelf gaat heel goed maar ik vergeet elke keer 1 of meerdere sprongen waardoor ik heel boos op mezelf word want het gebeurt altijd. Soms heb ik geluk en onthoud ik mijn parcour. Ik ken mijn parcour altijd uit mijn hoofd, ik kan het blind opzeggen, ik weet welke sprongen ik moet pakken zonder ze te zien, ik weet elke kleur van de sprong. De dag voor de jumping ga ik ook naar de manege om het parcour al te onthouden en noem het op net als ik wakker word. Ik ken het altijd. Maar door die stress en geen controle hebben over mijn lichaam op dat moment vergeet ik het toch. Ik zou dit zo graag willen voorkomen volgende maand. Heeft iemand dit nog? En zijn hier tips voor? Groetjes x

Wat je soms bij de barrage ziet is opschrijven van de volgorde met eyeliner op de hand. Wellicht idee om op deze manier het parcour te tekenen?

Kan het dat je misschien onbewust er ook een groot ding van maakt om foutloos te rijden? Hierdoor zou de stress wel dusdanig kunnen worden dat je je inderdaad niet lekker voelt en opeens een black-out ervaart tijdens de wedstrijd.
Ooit zelf een tijdje stress gehad voor wedstrijden door te graag willen (buikpijn van te voren). Ik gebruikte daarvoor een rustgevende spray die mij altijd goed geholpen heeft.

Klinkt alsof je wel enorm veel stress ervaart van de wedstrijden als je zegt dat je paniekaanvallen krijgt. Misschien iets om met de huisarts of andere deskundige te bespreken? En wie weet vaker een oefenparcours? Kwestie van succeservaringen ipv negatieve

Hoop voor je dat je er iets op vindt!


Edit: even opgezocht wat het precies was wat ik gebruikte destijds tegen de stress
https://www.bol.com/nl/nl/p/a-vogel-pas ... NzEALw_wcB

Je zou voor de wedstrijd valdispert kunnen nemen. Is gewoon bij de drogist verkrijgbaar. Dat haalt de scherpe kantjes van je zenuwen af. Als je een paar keer wat meer ontspannen hebt kunnen rijden, krijg je hopelijk ook weer het vertrouwen dat je het parcours kunt onthouden.

Loop je het parcours ook? Dus de bak in gaan en alle lijnen lopen zoals je ze wilt rijden. Vanaf de startlijn tot de finish lijn.
En verder kijken hoe je aan die spanning kan werken, ik denk dat dat je grootste probleem is.

Is het een (onderlinge) manegewedstrijd? Zou je iemand mogen vragen om je te helpen met bijv kleur hindernis?

De meeste parcours op laag niveau worden vloeiend gezet. Als je dus gewoon de meest logische bocht neemt, kom je automatisch bij de volgende sprong.
Tijdens het lopen van de parcours moet je dan alleen nog die ene of 2 onlogische bochten onthouden. Vb na de 4 rechtsom terugkeren (roll- back)
Als men in despringles altijd miniparcours oefent helpt dat natuurlijk ook.

Ik nam Bach rescue voor springwedstrijden. Dan was ik net wat minder gespannen. Verder was er altijd wel iemand met een harde stem die even wilde gillen welke sprong ik moest hebben als ik de kluts kwijt was (onderlinge manege-wedstrijd). En tot slot wat Koend zegt. Niet de hindernissen onthouden maar alleen de lastige wendingen. De rest van de hindernissen kom je namelijk vanzelf tegen dus die hoef je niet te onthouden. Kwam er bij ons meestal op neer dat ik nog maar 2 wendingen hoefde te onthouden ipv 10 hindernissen.

Ik denk dat je goed oorzaak en gevolg uit elkaar moet houde. Dat vergeten is niet de oorzaak, je gigantische spanning is de oorzaak, daardoor vergeet je je parcours. Ik denk dat iedereen met zoveel stress dat zou vergeten.

Heb je al eens gekeken naar technieken of trucs om minder zenuwachtig te zijn?

Ik weet vrij zeker dat je dan parcours gaat onthouden, aan je voorbereiding kan het onmogelijk liggen!

Iedereen vergeet zijn parcours wel eens (ik al heel veel). Meestal komt dat inderdaad door de stress, en soms heb ik zelfs zo veel stress om mijn parcours te vergeten, dat ik het daardoor ook echt vergeet.

Ik probeer altijd voor ik mijn parcours binnen ga eens rustig in en uit te ademen. Een goed plan in je hoofd hebben en vooral onthouden naar welke kant je moet draaien na de sprong. Dan zie je de volgende van zelf. En je lijnen uitrijden, dan heb je tijd om na te denken. Soms is iemand aan de kant ook wel handig die zegt, rechts en blauwe oxer bijvoorbeeld. En ook al een paar hindernissen opvoorhand denken. Als je bijvoorbeeld over 3 gaat, denken: draai naar links, groene 4, recht naar vijf en dan linksom naar 6. Dat is heel veel oefenen. Als het mogelijk is ook 2 parcourtjes rijden. 1tje heel laag zodat alleen aan je parcours moet denken. En da 1tje hoger omdat je dan al weet waar je misschien kunt vergeten.

Tijdens het lopen iedere keer alle gelopen lijnen herhalen. Hindernis 1. Opnieuw aanwijzen hindernis 1 en 2 en zo door. Wat ik voor mijzelf doe is het parcours tig keer in mijn hoofd rijden./visualiseren. Als ik dan moet starten is het of je het parcours al gereden hebt en gaat het veelal automatisch.

precies dit.
Veel hindernissen komen zonder scherpe wending vanzelf na elkaar.
Er zitten vaak maar 1 of minder logische in.

En verder is het toch ervaring opdoen. Hoe vaker je een parcours rijd hoe eenvoudiger het onthouden word.