Fijn dat er vooruitgang in zit ts, paardrijden is best moeilijk en zeker met wat beperkingen kan het echt een tijd duren voordat je bepaalde principes door hebt.

Ik heb zelf vaak gehad dat ik het pas echt snapte als ik het voelde, maar daarvoor moest het wel eerst goedgaan gewoon lekker blijven lessen

"vroeger" vond ik galopperen altijd leuk en dacht er niet bij na. Tot ik een paard had waarbij galopperen eng werd.. tenminste het aanspringen (lees ontploffing). Dus ik galoppeerde eigenlijk nooit meer, maar als ik dat toch wou doen, wist ik gewoon even niet meer hoe ofzo?
Uiteindelijk weer opnieuw aangeleerd met een ander paard.

Ik snap je wel in het uitgebreid willen uitleggen, TS, dat heb ik zelf ook. De reactie dat je je paard jouw psychische ellende niet moet aandoen, vind ik erg ver gaan. Klopt ook niet, althans, niet per se. Ik zit er met 5 psychische stoornissen op en krijg elke week na de les van mijn instructrice te horen hoe heerlijk ontspannen het paard is. En dat het vast het fijnste halfuurtje van de week voor hem was.

Ik rijd met barebackpad en neckrope, met als backup (en omdat het niet alleen met neckrope mocht van de manege eigenaren) een bitloos hoofdstel. Ik wissel af tussen 2 ruinen, net welke niet al gereden is die ochtend. Deze paarden voelen extra veel van mij, want ik zit alleen op een dekje. En ik voel extra veel van hen. Ze ontspannen heel snel en ik ook, ik heb niet het idee dat zij last van mij hebben. Het liefst rijd ik ze lekker lang en laag, dat zit heerlijk en ze worden lekker los en ontspannen. Allerliefst het neusje over het zand, mijn teugel is dan net lang genoeg. Ik spring ook graag, maar is alweer even geleden. Toen heb ik uiteindelijk 1 meter mogen springen. Dat was zo gaaf dat ik een Woehoee niet kon onderdrukken

Ik ga ook naar beneden kijken als ik wat teveel geprikkeld raak (soms rijden er mensen bij mijn les in of gaat een paard in de paddock helemaal uit zijn stekker). Dan merk ik meteen dat het paard zelf gaat bedenken waar hij heen gaat. Je moet namelijk altijd kijken waar je heen gaat, dan gaat de rest eigenlijk vanzelf. Je hele houding gaat dan "goed" en je geeft daarmee je paard de goede seinen waar hij heen moet gaan.
Ik hoop dat je dit nog leest, TS. Laat je niet teveel ontmoedigen. Mensen proberen je te helpen, maar soms komt dat wat hard over. Ga gewoon lekker van je lessen genieten. En als je iets spannend vindt, zing een liedje in je hoofd (helpt echt!) en doe het gewoon. Al is het maar 1 lange zijde. Doe je de volgende keer 2x. En voor je het weet heb je alle vertrouwen.

Ik rijd al 1 jaar paard en heb pas 1 keer galop gedaan ik wil eerst leren goed in het zadel te blijven en doorzitten goed onder de knie hebben