Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-08-22 23:20

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 31-08-22 23:20

Persoonlijk vind ik dat je Haptotherapie wel een beetje tekort doet met de omschrijving een combi tussen fysio en mentale therapie haha. Hapto werkt magisch bij mij. Na 7 jaar therapie leer ik nog steeds telkens nieuwe dingen. Ik ben er echt een ander mens door geworden. Maar je moet dan wel de juiste (passende) therapeut hebben. Met name het lichaamswerk werkt bij mij heel erg goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-22 18:35

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-22 18:35

De les ging iets anders dan verwacht. Vanwege dat er andere mensen in de les meededen dan normaal gesproken (komt omdat het nog vakantie is) heb ik op een ander paard gereden dan normaal. Ze is 25 en moeilijk vooruit te branden in de bak. Op buitenrit gaat ze wel als een tierelier maar dat deden we vandaag dus niet.

Ik heb wat molentjes gedaan en met armen in van allerlei rare posities gehouden en moet voeten aangeraakt en al tijdens het stappen. Ik zit als een huis. Dat zei mijn coach ook al. Zij gaf vandaag de les. Het heeft een beetje bevestigt wat ik al dacht. Ik heb hartstikke goede balans. In stap ben ik ook vrij ontspannen vergeleken met draf en galop. Geen probleem dus. Ik merkte vandaag wel heel erg op dat ik met dingen als been geven en sturen met mijn heupen en benen etc mijn benen heel veel aanspan. Ik weet wel al langer van mezelf dat als ik één spiergroep aanspan, alles eromheen dat ook doet. Ik kan niks apart aanspannen. Het is een beetje alles of niks. Dus wil ik wat mer de onderbenen doen dan spannen mijn bovenbenen en buik zich ook meteen aan. Ik heb daar een beetje mee proberen te oefenen om dat niet te doen maar dat lukte me niet echt. Ik heb verder bijna al her stappen lekker zonder beugels gedaan. Ik vind dat heerlijk

Maar dat wist ik ook al. Ik doe her vaker met buitenritjes etc.

En toen kwam de draf :')

Zoals ik al zei, ze was heel moeilijl vooruit te krijgen. Als ze eenmaal ging moest ze weer inhouden en natuurlijk stopt ze dan. Dat inhouden kwam door de anderen in de bak. Wij moesten achter een pony lopen waar ik ruimte bij moet houden want die pony is een echte diva van een merrie. Die trapt dus als een paard er te dicht achter loopt.

Ik heb mer behulpt van iemand anders even de beugellengte goed afgesteld. Her was raar en onwennig, maar het heeft me wel goed gedaan. Op de paar stukjes waar ze een tijdje goed bleef draven heb ik vooral in mijn hoofd gehouden om her als een wip te zien. Je weet wel die wipwaps waar je aan beiden kanten iemand hebt zitten en als je dan hard genoeg omhoog gaat de lucht in schiet :')

Om een of andere reden hielp die gedachten omdat er een leuke herinnering aan zit. Het hielp me wat meer met het ontspannen. Ik dacht er gewoon aan om de bewegingen van her paard me gewoon de lucht te laten gaan en "mer de flow meegaan". Dus oftewel het niet forceren. En daarbij doen alsof ik op de grond sta/zit ipv in de beugels. Dat ging op die paar stukjes ook goed. Ik hield me wel aan her zadel vast zodat ik specifiek op day ontspannen kon focussen. Maar ze was dus niet vooruit te krijgen dus ik viel constant in en uit de draf. Draaft ze goed pakt ze de binnenkant van de hoefslag en gaat ze alleen terug op de hoefslag als ze weer stapt. Daardoor realiseerde ik me wel dat ik het ontzettend lastig vind om in de draf been te geven. Daardoor verloor ik namelijk een paar keer mijn beugel. Hoe kom je in hemelsnaam met je hakken bij de buik zonder je voeten op te tillen? :')

Daar had ik met de korte beugels trouwens ook last van. Maar door dit paard werd het me juist een stuk duidelijker. En zelfs als je niet je hele voet op tilt moet je wel je hak optillen. Alleen mrt je hak opzij gaan raak je naar mijn ervaring alleen maar lucht aan. Die hoeven we niet aan te drijven :')

Ik werd door dat niet vooruit komen zo gefrustreerd dat er tranen uit kwamen

Ik wilde zo graag focussen op het lichtrijden, maar dat werkte dus niet helemaal. Galop heb ik vandaag niet gedaan. De rest wel. We hadden een mooie bok show gekregen van die merrie pony (ik zat niet meer achter haar op dat punt) _O-

Het meisje wat erop zat bleef wel echt heel goed zitten alsof het beest niks deed

Ja die ervaring heb ik ook al gehad. Met meneer haflinger op buitenrit en dan in galop schieten zonder dat ik het nog kon en lekker keihoog bokken :')

Dat is een jaar geleden nu ongeveer. Ik was toen net begonnen met lessen daar. Ik bleef wel zitten. Ik zat me meer gewoon af te vragen wat hij in hemelsnaam allemaal aan het doen was. Het voelde voor mij gewoon als een beetje klooien. Niet als een hoge bok :')

De tape was trouwens best fijn. Alleen ik vond het nog veel fijner voor het vele lopen wat ik vandaag heb gedaan :')

Dus oftewel met slechte enkel dagen kan ik het om doen voor wat ondersteuning met veel lopen :))

Dus conclusie: mijn balans is supergoed. Ik zit als een huis. Het enige wat het verpest is dus de spanning. Het is puur en alleen het feit dat ik zo'n moeite heb met ontspannen dat alles moeilijker maakt. En de beugellengte dan :')

Precies wat ik zelf dacht

**Geplaatst**: 01-09-22 19:12

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 01-09-22 19:12

Je hoeft je hak niet te gebruiken om het paard aan te sporen. Je drijft met je kuit.

Kun je al zelfstandig sturen? Dan kun je namelijk gewoon afwenden als je te dicht achter een ander paard komt, een volte rijden of ander figuur en zo weer ruimte opzoeken.

**Geplaatst**: 01-09-22 22:22

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 01-09-22 22:22

Nu, als je zit als een huis, dan heb je toch geen enkel probleem? Dan moet galopperen doodsimpel zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-22 22:33

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-22 22:33

Ineke2 schreef:
Je hoeft je hak niet te gebruiken om het paard aan te sporen. Je drijft met je kuit.

Kun je al zelfstandig sturen? Dan kun je namelijk gewoon afwenden als je te dicht achter een ander paard komt, een volte rijden of ander figuur en zo weer ruimte opzoeken.

Dat ga ik dan proberen. Mij is altijd, door meerdere mensen, ook die hoog sportniveau rijden (grand prix etc) geleerd om het met de hak te doen.
Ik weer dat hoog niveau niet altijd wat zegt, maar dan alsnog.

Avalanche schreef:
Nu, als je zit als een huis, dan heb je toch geen enkel probleem? Dan moet galopperen doodsimpel zijn.

Behalve her stukje ontspannen. Ik heb het besproken met mijn coach. De reden dat in draf en galop mijn balans slechter is, is omdat ik zoveel moeite heb met ontspannen. Ze heeft ook duidelijk gemaakt dat we daar rustig aan gaan werken, stapje voor stapje

**Geplaatst**: 01-09-22 22:37

Geplaatst: 01-09-22 22:37

Aandrijven doe je met je kuit, niet met je hakken. Daarom kun je je voeten mooi level houden, als je ze gaat optrekken ga je helemaal gespannen zitten. Ik vraag me af of je wel zo’n goede balans hebt. Is het een idee om de galop gewoon even te laten voor wat het is? Als je het zadel nog vast moet houden bij de draf, denk ik niet dat je toe bent aan de galop.

Ik rijd al een jaar of twintig paard, en heb sinds twee jaar mijn eigen pony. Ik galoppeer vrij weinig, ik kan het ook nog steeds niet mooi uitzitten. (Om het even in perspectief te zetten dat het lang kan duren.

)

**Geplaatst**: 01-09-22 23:23

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 01-09-22 23:23

Maar je kunt niet als een huis zitten, en gespannen zijn.

Je kunt alleen maar als een huis zitten als je aanspanning zo laag is als mogelijk. Dus óf je zit als een huis, óf je bent gespannen, maar die twee gaan niet samen.

**Geplaatst**: 01-09-22 23:35

Geplaatst: 01-09-22 23:35

Mijn 1e galop was in mijn 2e les geloof ik... Ik was 9, durfde alles en had in mijn eerste les al los gedraafd (en lichtgereden

). Ik zat meteen ook heel stevig en vond het superleuk. Ik denk dat je op die leeftijd veel minder bang bent, dan als volwassene. Hoewel mijn lieve ex op volwassen leeftijd ook in zijn 1e les kon lichtrijden, 2e galopperen en 3e een klein hindernisje springen. Was wel grappig, de instructeur zei "met je handen mee naar voren", dus daar gingen ze, allebei met teugelboogjes naar de oren van het paard

Mijn idee is dat je moet accepteren dat je er altijd wel een keer afvalt. Alleen dan kun je lekker ontspannen en genieten van het rijden. Ga je stressen, dan span je je spieren aan, waardoor je juist je paard aandrijft en jouw stress doorgeeft aan je paard. Ik zou zeggen, ga juist los galopperen, over de lange zijde is dat veel makkelijker dan aan de longe. Kuiten eraf houden. En dan komt die ontspanning vanzelf. Vertrouw op je stevige zit!

O ja, misschien kun je een paar privélessen nemen nog? Zo te lezen heb je een slechte ervaring met galop. Misschien is het daardoor zo lastig voor je. Paarden kunnen elkaar aansteken... En dan rijdt er ook niemand in de weg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-22 07:29

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-22 07:29

Avalanche schreef:
Maar je kunt niet als een huis zitten, en gespannen zijn.

Je kunt alleen maar als een huis zitten als je aanspanning zo laag is als mogelijk. Dus óf je zit als een huis, óf je bent gespannen, maar die twee gaan niet samen.

Klopt. In stap ben ik ontspannen genoeg om zo stevig te zitten. Dat hebben die oefeningen wel laten zien. Als je goed leest zie je ook dat ik dat al zei. In draf en galop is mijn balans dus stukke slechter door de spanning.

**Geplaatst**: 02-09-22 08:00

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 02-09-22 08:00

Waar rijd je en je hebt al eerder gehad?

Als ik alles zo lees zou ik 't echte rijden laten voor wat het is en eerst plezier en gaan "spelen" met de paarden, ongedwongen bezig zijn om vertrouwen te krijgen en te gaan voelen zonder af te gaan op theorie etc

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-22 08:45

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-22 08:45

Anneert schreef:
Waar rijd je en je hebt al eerder gehad?

Als ik alles zo lees zou ik 't echte rijden laten voor wat het is en eerst plezier en gaan "spelen" met de paarden, ongedwongen bezig zijn om vertrouwen te krijgen en te gaan voelen zonder af te gaan op theorie etc

Op een stage bij een sportpaardenbedrijf een aantal jaren terug mocht ik ook rijden. Ik heb in totaal misschien 5 keer op een paard gezeten daar. Ik ben daar er dus ook eens vanaf gedonderd in het bos. Maar ik ben erna er gewoon weer op gaan zitten.

En bij een vriendin van me thuis heb ik een paar keer mogen rijden. Maar echt lessen zoals ik het nu krijg heb ik ongeveer een jaartje denk ik.

Als je echt nieuwsgierig bent, ik krijg les bij de boebadoe farm. Dat is een plek mer een kinderboerderij, camping, koeienstal, een soort kinderopvang voor kinderen die uitvallen op school om daar tijdelijk mee te draaien en dagbesteding. Ik heb daar dus dagbesteding en rijlessen maken er deel van uit. Daardoor kan ik überhaupt lessen krijgen, want voor lessen betalen kan ik helaas niet. Ik ben er super dankbaar voor dat het zo kan.

Paarden maken een deel uit van de boerderij. En er zijn lessen voor iedereen. Je hebt de campinglesjes, wat beginnerslesjes zijn. Je hebt ook rijlessen voor ervaren ruiters. Er zitten een paar ruiters tussen die super goed zijn. De eigenaresse, mijn coach, is een gecertificeerde instructeur. Haar beste vriendin geloof ik ook maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen. Mijn coach volgt zelf ook nog steeds les. Ze rijdt zelf heel actief. En er zijn sommige tieners die ook les geven, die wel allemaal heel ervaren zijn in het rijden en naar mijn mening ook goed les kunnen geven. Deze meiden hebben ook allemaal goede ervaringen met het begeleiden van mensen met een beperking, wat bij ons heel belangrijk is. De helft van de mensen die daar les volgen hebben een beperking. Ik heb zelf ook wat labeltjes waardoor de manier waarop ik les krijg net ietsje anders is dan bij anderen. Bij mij wordt het heel makkelijk overzien dat ik net dat beetje anders nodig heb omdat ik gewoon heel slim ben en dingen heel snel oppak en veel dingen goed kan. Maar net dat extra beetje begeleiding is evengoed nodig, anders verzuip ik in de druk die ik voel.

De spanning komt voornamelijk vanuit een complexe vorm van trauma. Er zit dan ook een stukje van ADHD en autisme in. Als je een van de twee of allebei hebt zie je vaak dat je daardoor meer moeite ervaart met ontspannen, dus buiten het trauma om zit het ook al in mijn aard. Het laatste stukje spanning is omdat ik, vanuit mijn ptss, vaak veel druk op mezelf leg om het perfect te doen. Als ik iets zelf fout doe wordt meteen mijn ptss getriggert. Mijn lichaam denkt "als ik iets fout doe dan krijg ik pijn". Dat is wat letterlijk is gebeurt als kind zijnde. Nu is dat niet meer zo, maar dit is gewoon mijn overlevingssysteem die dat zo heeft opgenomen en bijna niet meer los kan laten. Ik heb dus als het ware een extra gevoelig overlevingssysteem waardoor ontspannen heel moeilijk is. Mijn ptss wordt dus ook getriggert bij ademhalingsoefeningen. Waarom weet ik niet helemaal, maar daardoor werken ze dus avarechts. Dat heeft niets te maken met hoe ik die oefeningen doe. Dat is puur mijn overlevingssysteem die door de oefeningen op noodalarm slaat. En dat is iets wat heel moeilijk te begrijpen is als je het zelf nooit hebt ervaren. En zelfs als je trauma of ptss hebt kan ik het weer heel anders ervaren dan jij. Dan kan het alsnog lastig zijn om het te begrijpen. Er speelt bij mij dus ook gewoon veel meer dan alleen maar wat hypermobiel zijn en moeite hebben met ontspannen. Ik zeg dit ook puur en alleen omdat het voor mij duidelijk is dat jullie niet helemaal begrijpen waar het precies vandaan komt en waarom sommige dingen wel en niet voor me werken. Ik oordeel daar verder niet op, maar het kan wel heel frustrerend zijn. Ik heb er ook al mijn hele leven mee moeten leven dus ik weer ook niet beter. En het kan me uitdagingen geven om die dingen te heben, zoals het issue met ontspannen. Maar ik ben zoals ik ben en dat zou ik niet willen veranderen

Het zorgt ervoor dat ik juist alleen maar wil groeien als persoon.

Dus daarom wordt alles daar rustig en met beleid gedaan. Ik ben nooit van plan om op wedstrijden te gaan. Ik vind rijden gewoon superleuk om recreatief te doen. Mijn wens is om in de toekomst mijn eigen paard te hebben en daar lekker mee bezig te kunnen zijn. Wat rijden, wat buitenritten, wat grondwerk (waar ik vanaf volgende week waarschijnlijk mee ga beginnen) etc. Dus ik zet er sowieso geen druk op dat ik iets moet leren. Ik leer het omdat ik het wil. Als ik geen lessen wil dan ben ik vrij om dat aan te geven. Gaat het een dag super slecht dan rijd ik ook niet of ga ik alleen op een buitenritje met alleen stappen, omdat ik dat heel ontspannend vind.

Dat is ook alleen waarom ik het doe. Ik heb een passie voor dieren waar paarden een van mijn favoriete dieren zijn en ik vind het superleuk om interactief met ze bezig te zijn en samen mer ze te werken. Ik vind datzelfde met het trainen van honden bijvoorbeeld. Zelfs mijn katten kunnen trucjes doen op commando :')

Dat is waar ik mijn plezier uit haal. Samen werken met het beest. En ik vind her super leuk

Het rijden is ook makkelijk mijn favoriete half uurtje in de week. Ik haal er echt heel veel uit. En daar gaat het mij om. Ik hoef niet de beste ruiter ooit te worden. Maar ik ben wel iemand die altijd werkt om beter te worden. Anders had ik dit topic niet geopend. Ik krijg hier ook adviezen waarvan er genoeg zijn die ik super handig en goed vind. Maar dan is her alsnog aan mezelf om die op te volgen. Ik ben niets verplicht. Als ik er later spijt van krijg als ik het niet doe is dan mijn eigen probleem en fout en niet dat van jullie.

Voor mij gaat wat mijn coach zegt alrijd eerst. Zij geeft immers de lessen. En zij is degene waarmee ik moet werken. Zij kent me ook her beste. En ze begrijpt me ook het beste. Vanuit een computerschermpje is het moeilijk om iemand volledig te begrijpen.

**Geplaatst**: 02-09-22 09:16

Geplaatst: 02-09-22 09:16

Goeie tip dan, van de spelletjes. Ik heb trouwens ook CPTSS, niet zoals jij, ik schrik wel heel snel en zie/hoor soms dingen (mannen) die er niet zijn en dankzij de beste pil ooit (Topiramaat) heb ik veel minder herbelevingen.
Autisme heb ik ook (en nogmeer maar niet relevant hier). Ik vind het heel knap van je dat je in een groep kunt rijden! Vroeger als kind lukte me dat nog, maar nu echt niet meer. Ik heb een tijdje springles gehad, maar daarom moeten stoppen. Er gebeurt teveel om me heen, dat geeft veel spanning en dan raak ik helemaal bevangen van de prikkels. Ik moet het paard echt een tijdje stil zetten, maar meestal is het daarna uitstappen omdat het allemaal zo keihard binnenkomt.
Kan het zijn dat je meer last van prikkels krijgt omdat de paarden om je heen gaan draven en galopperen..?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-22 11:21

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-22 11:21

Iranda schreef:
Goeie tip dan, van de spelletjes. Ik heb trouwens ook CPTSS, niet zoals jij, ik schrik wel heel snel en zie/hoor soms dingen (mannen) die er niet zijn en dankzij de beste pil ooit (Topiramaat) heb ik veel minder herbelevingen.
Autisme heb ik ook (en nogmeer maar niet relevant hier). Ik vind het heel knap van je dat je in een groep kunt rijden! Vroeger als kind lukte me dat nog, maar nu echt niet meer. Ik heb een tijdje springles gehad, maar daarom moeten stoppen. Er gebeurt teveel om me heen, dat geeft veel spanning en dan raak ik helemaal bevangen van de prikkels. Ik moet het paard echt een tijdje stil zetten, maar meestal is het daarna uitstappen omdat het allemaal zo keihard binnenkomt.
Kan het zijn dat je meer last van prikkels krijgt omdat de paarden om je heen gaan draven en galopperen..?

Gisteren hebben prikkels zeker een rol gespeeld. Meestal heb ik rijles met èèn ander persoon. We hebben samen les omdat we ongeveer op hetzelfde niveau zitten en het is okk altijd hem. Omdat het nog vakantie is waren er veel kinderen en tieners etc die er gisteren waren omdat ze nu nog de kans hebben mee te doen. Dus we hadden gisteren ineens met 5 man les. Ja, dat heeft er zeker effect op. Maar ik kan daar opzich wel goed genoeg mee omgaan als het een keertje gebeurt. Als we met 2 les krijgen vind ik dat meestal het fijnste. Dat heb ik zelfs liever dan alleen om een of andere reden. Maar tijdens de les gisteren waren er ook veel mensen en kinderen aan het kijken van de camping omdat na onze les de campingles was. Dus ja die druk voel ik dan wel. En alle extra prikkels natuurlijk. Maar mijn coach weet dat ik daar moeite mee heb. Daarom heb ik ook op donderdag les omdat dat de rustigste dag is van alle dagen dat ik kom om.les te krijgen. Gisteren was dan een uitzondering, maar ook zij heeft dat nier altijd alle controle over.

Ik denk ook dat het nog wel eens kan dat de prikkels van her draven en galopperen zelf ook veel kunnen zijn voor mij om mee om te gaan, vooral als her nier goed gaat. Je hobbelt best wel op en neer. Daar moet ik eens op letten. Normaal gesproken is her namelijk zo dat zo'n vormen van beweging juist een stim voor me zijn. Ik heb ook altijd graag geschommeld, trampoline gesprongen, gewipwapt etc omdat die dingen allemaal dat soort beweging geven. Ik spring als volwassenen nog steeds wel eens daar op de trampoline, wanr het is een stim. Dan kan ik alles even loslaten. Autorijden is om die reden ook een stim het beweegt. Het is een beetje als een baby die rustig wordt als je gaat wiegen. Zo voelt dat soort beweging voor me. En dat is ook een van de dingen die ik bij paardrijden leuk vind. Maar het kan best zijn dat, als her niet goed gaat met een mooi ritme etc etc dar het me juist overprikkelt omdat ik het dan niet goed kan volgen. Ik zal daar eens op letten. Daar heb ik nooit over nagedacht eigenlijk :')

De anderen die om me heen rijden tijdens de les probeer ik meestal te negeren. Ik weet dat her niet moet, maar bij overprikkeling kijk ik meestal automatisch naar de grond, of in dit geval mijn paard, zodat ik nier alles om me heen in scherp beeld hoef te zien en helemaal overprikkelt raak daardoor.

Voor de mensen die geen autisme hebben: veel mensen met autisme hebben zeg maar geen fatsoenlijk werkende achtergrondfilter. Als ik dan her zicht even gebruik: als jij om je heen kijkt, filtert je brein sommige dingen automatisch naar de achtergrond. Als je auto rijdt en je kijkt voor je uit om op de weg te letten, worden alle huizen en bomen en vogels en alle andere dingen niet van belang naar de achtergrond gefiltert. Je ziet ze wel, maar je bent er niet echt bewust van. Veel mensen met autisme, maar ook ADHD hebben dus een filter die niet goed werkt. Dus die bomen en huizen en vogels kunnen niet fatsoenlijk naar de achtergrond gefiltert worden. Dus ik zie die bomen net zo scherp als de weg waar ik op let en de auto's om me heen. Ik ben me daar ook van bewust. Dat zijn dan allemaal extra prikkels die ik moet verwerken wat veel minder nodig is als je die achtergrond filter wel hebt. Dus je kunt je voorstellen in een groepsles dat ik niet de mensen en paarden om me heen op de achtergrond kan filteren. Ik zie alles om me heen tegelijk gebeuren. Zelfs als ik naar de grond kijk zie ik het. Alles wat in mijn gezichtsveld valt zie ik tegelijk en staat op de voorgrond. Dus als ik dan om me heen of voor me uit moet kijken kan dat heel overweldigend zijn als ik al overprikkelt ben. Daarom kijk ik dan vaak naar de grond omdat ik dan minder hoef te zien dan wanneer ik om me heen kijk. Maar ik zie wel nog steeds genoeg om op te letten dat ik tegen niemand aan bots etc. Je moet je dan nog voorstellen dat kk dit filterprobleem heb mer alle zintuigen. Ik voel, zie, hoor en ruik alles. Proeven is een geval apart omdat ik niet constant eten in mijn mond heb natuurlijk :')

Ik kan alle energieën en emoties van iedereen om me heen voelen. Dat zijn dan dieren èn mensen en zelfs bomen en planten. Alles wat leeft. Ik hoor alles en kan her niet filteren. en mer zien en ruiken werkt dat hetzelfde.

Dus, ja dat zijn heeel veel prikkels om te verwerken met een stel hersenen wat daar nog wat langzamer is dan bij de meeste mensen ook nog.
Ik hoop dat de uitleg duidelijk is. Want zoiets kan heel moeilijk zijn om te begrijpen als je het zelf niet hebt. Maar dan heb je wel een idee hoe ik de wereld een beetje ervaar. Dan snap je wel dat die spanning ook wat sneller kan oplopen natuurlijk

Dus ja, grote kans dat overprikkeling gisteren wel een factor was bij de frustraties die ik had tijdens de les. Ik merkte pas gisteravond eigenlijk dat ik flink overprikkelt was door de hele dag. Ik zit nu ook nog met mijn pyjama op de bank daardoor. Normaal gesproken ben ik allang aangekleed en al. Maar ik had nier bedacht dat de les zelf daar een rol in kan spelen. Dus thanks voor dat inzicht

Edit: dit filmpje kan helpen met het begrijpen hoe mensen mer autisme de wereld kunnen ervaren. Dit is wel voor elk persoon een beetje anders, omdat het een spectrum is. Niet iedereen met autisme heeft dit of ervaart het op dezelfde manier, maar veel mensen dus wel
https://youtu.be/aPknwW8mPAM

En hoe voel je je aan het einde van het filmpje? Overweldigt? Gestrest? Dat wat je daar ziet is dus hoe ik de wereld 24 uur per dag ongeveer beleef. Dit was anderhalve minuut.

Ik wil niet zielig doen hiermee want ik weet niet beter. Ik heb er mee leren omgaan. Maar ik wil dit laten zien meer om kennis mee te geven en je te helpen dit soort dingen te begrijpen omdat ze veel impact kunnen hebben op mijn rijden. Dit is ook een reden waarom paarden voor veel mensen mer beperkingen en andere mentale issues zo fijn zijn. Ze spiegelen jou terug en dat maakt je bewust van hoe je je voelt en ze kunnen je tot rust brengen, omdat een paard het op zo'n diep niveau kan voelen en mee ervaren. Maar ik gok dat dat geen nieuws is voor jullie. We houden hier allemaal van paarden om een reden natuurlijk

**Geplaatst**: 02-09-22 13:39

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 02-09-22 13:39

Dus je zit als een huis in stap

Ik wil niet vervelend zijn, maar dat geldt voor 99% van alle mensen, en zegt dus gewoon niets.

En wéér doe je net alsof jij de enige bent met die oliebol.
Andere mensen hebben dat ook, echt. Ik heb er zelf genoeg over geschreven. En dan?

Als je een goede ruiter wilt worden, dan moet je met rijden die dingen leren loslaten. Alleen maar jou en dat paard.

En vraag je eens af hoe eerlijk het is naar de paarden toe om steeds met die mentale problemen geconfronteerd te worden. Dat meen ik.

Ik heb C-PTSD, ADHD, en nog meer interessante dingen, maar aan het eind van de dag is mijn paard een eigen persoonlijkheid, die gewoon een hoop aandacht en liefde nodig heeft, die er recht op heeft, dat áls ie zo vriendelijk is mensen op zijn rug te laten zitten (wij hebben daar namelijk helemaal geen recht op, een paard is geen fiets) dat we dat dan in elk geval op een nette manier doen, zo dat hij er beter van wordt en geen last van heeft.

Mijn paard heeft ooit geleerd dat als mensen emotioneel worden, en gemixte boodschappen gaan geven, dat dat resulteert in pijn en angst voor hem. En dat paard heeft ook het recht zich veilig te voelen, blij te zijn, geen stress te hebben, want dat paard heeft helemaal geen boodschap aan jouw mentale oliebol.
En dat ze het kunnen, wil helemaal niet zeggen dat het eerlijk is voor ze. Er zijn paarden die zich er heel erg naar en ellendig door voelen, en helemaal in zichzelf wegkruipen, want ze snappen het niet en vinden het eng.

Aan het eind van de dag heb ik paarden omdat ik paarden geweldig vind. Omdat ik ervan geniet als ze blij zijn en vrolijk, en gelukkig, goed in hun lijf zitten en zich stoer en sterk voelen. Dáár doe ik het voor. Mijn mentale oliebol hoort bij een psychiater, en soms kan je, na therapie ook zeggen: dit bepaalt mijn leven niet meer.
Ik heb van alles gedaan aan therapie, maar PTSS gaat niet over. En dus ga ik naar stal, en mijn dingen doen, genieten van blije paarden, die alles wat ik doe een leuk idee vinden, en zelf grapjes maken (vooral Monster van mij heeft een gróót gevoel voor humor, Emily is veel serieuzer, maar ook veel plichtsgetrouwer, Emily werkt altijd hard), ik ga naar mijn werk en ik hou me vast aan structuur, discipline, ik doe mijn werk en ik doe het goed.

En thuis heb ik een lieve kat, die ook geen boodschap heeft aan mijn mentale oliebol, dus als ik dat eens kwijt moet, kan dat bij mijn coach.

**Geplaatst**: 02-09-22 13:54

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 02-09-22 13:54

Wat ik niet snap, als je zoveel lappen tekst nodig hebt om maar uit te leggen dat je een speciaal geval bent, waarom open je dan een topic om je te vergelijken met anderen. Zal allemaal best dat je niet kan ontspannen, kennelijk weet je dat van jezelf en heb je dat uit en den treuren geanalyseerd. Accepteer dan ook gewoon dat jij nog niet toe bent aan de galop waar anderen dat allang waren.

Krijg meer en meer het gevoel dat dit topic vooral gestart is om te laten zien waar jij allemaal mee te dealen hebt, als dat je daadwerkelijk geïnteresseerd bent in hoe anderen het deden.

**Geplaatst**: 02-09-22 14:10

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 02-09-22 14:10

Ja, zelfde hier. Er is een bepaald punt dat je denk ik moet besluiten dat je verleden niet meer je toekomst bepaalt.

**Geplaatst**: 02-09-22 14:53

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 02-09-22 14:53

Er is denk ik nog een ander aspect en dat is het puur rijtechnische.
Ik vind het super tof dat je zo'n goede plek hebt waar je goed begeleid wordt met je uitdagingen.

Maar ik vind het gek dat er tegen je gezegd wordt door deze goede mensen, dat je met je hak moet aandrijven door je kuit op te trekken. In principe drijf je aan met je zit. Dat kun je ondersteunen met het aanspannen van je kuit. Je houding verandert daarmee niet.

Door zo'n toevallige en zeer juiste opmerking van jou ("hoe kan ik tegelijk mijn been lang houden en aandrijven met mijn hak" - JA dat kan inderdaad bij veel combinaties niet) vraag ik me af in hoeverre jouw rijtechnische uitdagingen worden veroorzaakt door jouw beperkingen, ontspanning etc, en in hoeverre er gewoon niet zo correct lesgegeven wordt - of jij de aanwijzingen misschien anders interpreteert dan ze bedoeld zijn, dat kan natuurlijk ook.

Overigens ken ik de stal in kwestie niet dus ik heb geen idee van het niveau, maar zo'n opmerking zorgt bij mij wel voor vraagtekens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-22 16:08

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-22 16:08

Nee ik kan her niet loslaten nee. Ben ik al 21 jaar aan het proberen en het lukt me niet. Ik ben al jaren naa therapie gegaan en wat allemaal niet om het allemaal los te laten en het lukt me niet, hoe hard ik ook probeer. Ligt dat aan mezelf? Misschien. Wie weet vind ik in de toekomst iets heel simpels in mezelf waardoor het me al die tijd niet lukte en vraag ik me af waarom ik het niet eerder heb gedaan. Prima.
Maar het feit is gewoon dat ik momenteel niks kan loslaten en in het verleden kan laten liggen, hoe hard ik het ook probeer.

Ja die lappen tekst schrijf ik altijd. Dat is mezelf die onnodig in verdediging spring door onzekerheid en ptss triggers. Het is dus nu wel duidelijk dat ik een slotje op dit topic moet gaan zetten zodat ik niet eens de mogelijkheid heb om ergens op te reageren. Dus ja dankje dat je het zegt.

Ik zit duidelijk aan mijn grens. Ik heb heel hard mijn best gedaan om kalm te blijven en niet teveel slecht te reageren op alle kritiek die ik hier over me heen krijg als ik ook maar durf èèn adviesje niet te volgen, maar her zit me nu duidelijk te ver.

Laat ik het zo zeggen. Ik volg pas heel mooi pietje precies alle adviezen op die jullie zeggen als jullie allemaal een hoop gouden medailles hebben gewonnen op de olympische spelen en de beste van de wereld zijn. Drie keer raden? Dat zijn jullie niet. Zijn jullie meer ervaren dan mij? Jazeker. Zijn jullie perfect? Nee. Doen jullie wel alsof jullie perfect zijn? Zo komt het wel over.

Als je me een advies geeft, helemaal prima. Maar een advies is geen opdracht of bevel wat ik moet volgen. Maar toch wordt iedereen boos als ik nee zeg of wanneer ik duidelijk heb gezegd dat ik dat al heb geprobeerd en het niet werkt. Iemand heeft gezegd om mijn ego achter me te laten, maar ergens voelt her alsof jullie dat zelf ook mogen doen, want dat lijkt me de reden dat jullie boos worden als ik een advies niet aanneem. Het is een advies. Ik kan er zelf mee doen wat ik wil. We zitten nog altijd in een land met een vrijheid van meningsuiting en een vrije wil. Als het me later terug komt pakken wanneer ik het niet doe is dat gewoon mijn eigen probleem. Ik ben degene die besloot het advies niet op te volgen.

En ik heb 80% van alle adviezen netjes opgevolgd. Dan zeg ik dat en laat ik weten wat het resultaat ervan is en dan is het nog niet goed want dit en dat en zus en zo. Dat ik als een huis zit is gewoon zo. Ik ben alleen toen ik 0 ervaring had met draven en op eigen houtje op buitenrit werd gestuurd eens van een paard afgedonderd een aantal jaren terug. Dat beest schoot in rengalop en ik had geen idee wat ik moest doen. En nog zat ik er zeker 2 minuten op voordat ik mijn balans verloor.

Ik heb op een bokkend paard gezeten en ben er niet vanaf gevallen. Ik heb op een paard gezeten wat expres super scherpe bochten maakte terwijl ik op een zadelpad zat zonder beugels en ik ben er niet vanaf gevallen. Ik heb op een paard gezeten wat in een slootje struikelde omdat ze achteruit liep ipv vooruit en ik was er niet vanaf gevallen. Dus ja, ik zit super stevig. Waar dat aan ligt weet ik zelf ook niet want toch heb ik issues met balans maar in zo'n situaties blijf ik zitten. Misschien is dat niet zo bijzonder maar volgend iedereen om me heen al die tijden is dat het wel. Zit hier ego bij? Misschien. Maar ik zit hier niet te liegen. Ik ben de laatste die liegt. Ik ben altijd een open en eerlijk persoon en ik communiceer hier gewoon mijn ervaringen en ook feiten. Of de feiten altijd accuraat zijn is een tweede, maar ik zeg niet iets als ik weet dat het anders is. Nooit niet.

Jullie begrijpen veel dingen over mij duidelijk niet. Daar oordeel ik verder ook niet over. Dat iedereen me zit te vertellen over het feit dat ik "wil laten zien hoe bijzonder ik wel niet ben" doet me ook pijn. Nee, dat is niet waarom ik het doe. Ik doe het omdat ik hartstikke onzeker ben. En op zijn minst durf ik dat toe te geven. Misschien moet iedereen zijn oordelen soms voor zich houden want, en ik spreek in dit geval voor heel veel mensen die ik gekwetst heb zien worden op bokt hierdoor, jou woorden kunnen ontzettend veel impact hebben op iemand anders. Al denk je er zelf misschien niet veel van. Ik heb genoeg mensen gesproken hier via pb die echt flink geraakt zijn door wat er tegen ze is gezegd. En wat hier is gezegd is gelukkig nog niet zo erg als wat ik in andere topics heb gezien.

Ik ben me ervan bewust dat ik nu de slachtofferrol heb genomen. En ik laat het nu ook maar gebeuren want ik heb de energie niet meer om het niet te doen.

En @avalanche, ja her probleem zit hem gok ik meer in het verkeerd begrijpen van dingen aan mijn kant, want dat gebeurt vaker. Hoewel de eerste persoon die me leerde aandrijven een vriendin was. Die zal het verkeerd kunnen hebben aangeleerd en dat heb ik altijd onthouden. Dan alsnog luid de vraag: waarom dan als ik allemaal youtube filmpjes kijk en met de camping lesjes help hoor ik altijd "je drijft aan door met de hakken in de buik van het paard te drukken"?
Waarom in hemelsnaam hebben we dan sporen. Zijn die er juist niet voor om scherpere aandrijving te geven? Even buiten het feit dat ik geen fan ben van sporen. Zouden die dan niet juist rond je kuit moeten zitten?

Ik ga nu mooi een slotje op het topic laten zetten. @avalanche kan altijd antwoord geven via pb. Ik heb gewoon geen zin om helemaal getriggert te worden en dingen te zeggen waar ik nog meer spijt van krijg dan ik al heb. Ik heb uberhaupt spijt ervan dat ik dit topic heb geopend nu

**Geplaatst**: 02-09-22 16:16

Geplaatst: 02-09-22 16:16

Ik zou het niet meer weten, maar waarom plan je geen les op de equisimulator of simulator paard? Dan ke ke goed leren voelen hoe de beweging gaat en het leren volgen. Ik heb het zelf pas geleerd nadat ik op een skippiebal heb geoefend in de les. Ineens viel het kwartje

**Geplaatst**: 02-09-22 16:20

Geplaatst: 02-09-22 16:20

Je hebt zelf het topic aangemaakt en dit is nu je reactie? Ik snap met jouw problematiek dat je hier last van hebt maar je maakt er zelf meer van dan alleen je oorspronkelijke vraag. Er zijn genoeg mensen die weten wat autisme in houdt bv, en ja bij iedereen ziet het er anders uit.

Je trekt reacties van anderen uit z'n verband. Het is jammer dat je hier zo veel last van hebt, dat gunt niemand je en is ook verder niemands schuld.

Rijtechnisch zijn er tips gegeven, niemand verwacht dat je die gaat uitvoeren maar we hopen dat je er iets aan hebt in je lessen.

Veel succes

**Geplaatst**: 02-09-22 16:41

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 02-09-22 16:41

Je hoeft niet te ontspannen om te kunnen galopperen ik heb een heftig ongeluk gehad toen mijn merrie struikelde in de galop hierdoor ook een trauma gekregen. Ik heb altijd spanning bij de galop maar namate ik bezig ben komt het vanzelf. Ik denk dat vertrouwen belangrijker is als ontspanning. Is het mogelijk dat je wat meer tijd met het paard waarop je gaat rijden doorbrengt? Mss helpt dit wat? Wat je evt kan doen is ergens een western lesje opzoeken de meeste quarters hebben z’n rustige galop daar kan je een kop koffie op drinken zonder dat je knoeit dit zal je mss kunnen helpen om die drempel over te komen.

**Geplaatst**: 02-09-22 16:44

Geplaatst: 02-09-22 16:44

Toen ik begon met paardrijden 30 jaar geleden kwam ik meteen in een groepsles en ging ik vanaf de 2e of 3e les mee in galop.

Mijn dochter die onlangs begonnen is met lessen kreeg eerst een aantal lessen aan de longe en ging de 3e les in galop.

**Geplaatst**: 03-09-22 15:29

Re: Hoe snel ben je begonnen met leren galopperen?

Geplaatst: 03-09-22 15:29

Ik zelf ben vrij snel begonnen met galopperen, maar ik had geen moeite om het ritme van de paarden te volgen en om te ontspannen.

Maar ik geef zelf nu ook lessen aan hele verschillende mensen(mensen met ambities maar ook zonder, hele jonge kinderen maar ook 40+ 'ers) en ik moet zeggen , hoe jonger de mensen zijn en hoe relaxter hoe makkelijker ze het galopperen vinden. Kindjes van 6 jaar hobbelen zo weg in galop na de 1e keer (!bewijs van spreken!) en oudere mensen die al langere tijd paard rijden hebben ontzettend moeite met het aanleren van de galop. Volwassenere mensen / tieners gaan snel overdenken en dan ook spieren aanspannen. Ik probeer ze dan altijd een liedje hardop te laten zingen, het is soms een hele klus om een liedje uit hun te krijgen maar als ze een liedje hardop zingen waar ze vaak van gniffelen en ontspannen en het paard dan ook laat aanspringen, dan kunnen ze ineens wel ontspannen en op hun billen zitten in galop.

Het is een kwestie van ontspannen en het allemaal op je af laten komen, je moet je lichaam 10000% laten toestaan om alles los te laten en dat ritme proberen op te zoeken ( en nee dat perfecte ritme vind je niet in 1x en ja iedereen stuitert bij het eerste stukje galop als je het voor de eerste paar x doet, maar accepteer dat stuiteren en blijf ontspannen want hoe meer je dat stuiteren tegen wilt gaan hoe meer je zal gaan stuiteren )

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-22 15:48

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-22 15:48

Ik had vandaag nog even naar het certificaat gekeken. Mijn coach is een gecertificeerde centered riding instruceur. En ik had zelf even opgezocht wat centered riding inhoudt en realiseerde me dat ik dus wel al onbewust op die manier les heb gekregen. Ik ken bijvoorbeeld de 4 basis principes wel. Die had ik al eens geleerd. Alleen ik mag daar denk ik wel ietsje meer op oefenen en me bewust van zijn. De enige waar ik meestal niet bij nadenk zijn de zachte ogen, omdat ik die van nature al heb. Alleen moet ik wel een manier vinden waar ik evengoed voor me uit kan kijken zonder overprikkelt te worden.
Ik ga denk ik wel vragen of ze misschien wat meer met me wil focussen op het centered riding, omdat ik wel denk dat het goed voor me is. Als ik het goed begrijp is een deel ervan ook echt leren om je paard onder je te voelen en alle bewegingen die het maakt. Ik ben iemand die daar waarschijnlijk goed in kan zijn omdat ik zelf gevoelig ben. Maar ik moet dan wel leren wat alles allemaal inhoud natuurlijk

Vanaf volgende week ga ik 2 van de 3 dagen per week 6 uurtjes werken ipv 4. Dus de dagen worden wat langer. Dat betekend dat er nu ook meer ruimte komt om grondwerk te doen met de beestjes. Ik had het voor de vakantie al eens ergens in mei gevraagd omdat grondwerk me echt leuk lijkt. Vandaag had ik het met degene die me dat gaat leren over dat er nu dus meer ruimte voor is, en we hebben het meteen mijn coach nagevraagd. Dus ik ga ook aan de slag met grondwerk $*\o/*$

Met dit goede nieuws is dit ook mijn laatste berichtje. Ik ga het topic hierna ontstippen. Bedankt voor alle berichten. Ik heb nuttige tips gekregen die ik ook zeker ga gebruiken. Als je nog iets kwijt wilt kun je dat via pb doen.

:wave:

**Geplaatst**: 03-09-22 16:12

Geplaatst: 03-09-22 16:12

LoveGlove schreef:
En ik had zelf even opgezocht wat centered riding inhoudt en realiseerde me dat ik dus wel al onbewust op die manier les heb gekregen. Ik ken bijvoorbeeld de 4 basis principes wel. Die had ik al eens geleerd. De enige waar ik meestal niet bij nadenk zijn de zachte ogen, omdat ik die van nature al heb. Alleen moet ik wel een manier vinden waar ik evengoed voor me uit kan kijken zonder overprikkelt te worden.

Snap je dan wel hoe dat bedoeld wordt? En dat zeg ik als iemand met ADHD.
Als je het principe van zachte ogen echt toepast, kún je niet overprikkeld worden, omdat je nergens op focust.

En die indruk krijg ik met meer dingen die je schrijft, dat je dénkt dat je het snapt, maar als je dan vervolgens schrijft wat het voor effect heeft, denk ik dat je dat dus niet doet.
Kun je privélessen nemen? Zodat dingen goed aan je uitgelegd worden en je het echt snapt?