Het gebeurt wel wanneer ik hem iets meer boven in probeer te rijden en hij echt los laat… misschien dan toch inderdaad wat lager in stellen. Negeren lukt simpel weg niet, omdat hij het op een gegeven moment om de 3 seconden doet. Daardoor heeft hij nu wel succes met het ervandoor gaan…

Heb nog geen les, maar ben op zoek naar een instructeur.

Ja dat lukt bij mij inderdaad ook niet. Bij mijn vorige paard was het wel gewoon even doorzetten en hem er doorheen rijden/het negeren. Bij hem wordt het dan alleen maar erger dus dat ga ik ook niet meer proberen. Ik moet inderdaad denk ik leren om die grens gaan aan te voelen en het te voorkomen.

Ja ik denk dat je daar zeker gelijk in hebt. Na alle berichten begin ik me ook meer te beseffen dat ik naar mijn eigen rijden moet gaan kijken.

Ik heb zelf M gereden, maar dit paard verschilt zo erg met mijn vorige paard dat ik daardoor niet zo goed weet hoe ik dingen moet aanpakken en oplossen.

De enige eis die ik aan mijn Spaanse schone stel in het eerste stuk is verticale balans.
.... gelukkig ligt de tijd achter ons dat ze dat een raar mensending vond.
Mijn taak is om haar er aan te herinneren, en zij heeft inmiddels de ervaring dat het rust geeft. (Sommige spieren moeten extra aan de bak, dat is trainen en die fase hebben we inmiddels ook gehad.)

Vanuit die rust krijg je makkelijk concentratie en nageeflijkheid en kun je echt samen gaan spelen.
("Een serieus grapje" van mijn lesgever: rijd zo weinig mogelijk rondjes over de hoefslag en zo veel mogelijk figuren en oefeningen. Dat is makkelijker voor je paard. Alleen maar die rondjes is juist vreselijk moeilijk. 'Oefeningen zijn gereedschap.')

Mijn arabier wordt dan niet rustiger hoor, die moet je echt leren om tijdens het rijden te voorkomen dat hij (veel) te heet wordt.
Doorrijden is voor beide dan niet leuk.
Als ruiter moet je bij hem de grens leren voelen tussen goed/fijn aan het werk zetten en te heet worden.

TS
Een paard wordt niet heet om te ergens onderuit te komen, het paard wordt juist mega fanatiek en reageert daardoor overdreven op de ruiter en de omgeving.
Het is aan jouw die balans zien te bewaren en het paard te helpen de (verkeerde0 energie af te laten vloeien als het te veel wordt.[/quote]

Hier sluit ik me helemaal bij aan. Ik heb een Arabier en die doet echt níks om onder het werk uit te komen, het zijn juist hele werkwillige paardjes.
Ik herken je verhaal wel. Maar ik vraag me dan toch zeker af: ligt het aan onbalans van het paard, onbalans van de ruiter? Vindt hij het moeilijk? Maar ook, weet je zeker dat er geen ongemak is? Want: spanning opbouwen en eronderuit willen herken ik bij mijn Arabier zeker als zijnde óf onbalans en/óf ongemak.
Dus kijk nog eens kritisch op het harde en zachte hoe hij loopt en dubbelcheck het zadel. Arabieren zijn echt heel gevoelig voor kleine veranderingen. Ga eens vanaf de grond aan werk en kijk naar hoe hij zijn lichaam gebruikt. En misschien helpt het wel om eerst vanaf de grond aan het werk te gaan en te kijken of je vanuit daar wel de spanning kunt laten afvloeien? Wat neem je daaruit mee voor onder het zadel?
Ik vind het fijn om eerst even aan de hand los te werken en er daarna pas op te gaan vanuit alle rust.[/quote]

Eerlijk gezegd durf ik dat niet te zeggen. Daarom ben ik nu ook op zoek naar iemand die met me mee kan kijken en dat dan misschien ziet.
Ja dat is misschien ook wel een goede stap om eerst te proberen, bedankt!

Bedankt voor de reactie. De druk in de mond blijft inderdaad een terugkerend antwoord. Ik ga ermee aan de slag.

Wat ik me afvraag nav de openingspost. Wat doe je wel precies qua hulpen? Je zegt dat je niet naar voren kan rijden en ook handen niet mee kan geven, want hij is echt heel heet. Maar wat doe je wel qua hulpen?
Laat je hem niet per ongeluk ineens aan zijn lot over door benen eraf te halen en onbewust de voorkant er meer bij te pakken en zit aan te spannen? Je reageert sowieso op zijn spanning als ik het zo lees, dus voed je die onbewust ook.

Mijn grotendeels arabier kon ook zo gaan rennen vroeger. Maar ik moest juist wel blijven rijden. Als hij ervandoor ging niet meteen terug willen halen, maar gewoon handen ontspannen mee blijven geven, been eraan houden (geen been geven maar zeker niet afsteken) en gewoon rustig zitten. Een volte opsturen als hij reageerde en zodra hij weer wat terug kwam en ontspannen gewoon rustig met correcte hulpen terug naar stap. Later kon ik ook doorgaan waar ik mee bezig was voordat hij wegschoot. Maar het aller belangrijkste bleef dat ik niet in 1 keer de voorkant erbij ging pakken en benen eraf ging halen. Mijn spanning wakkerde zijn spanning aan. Hoe meer druk van voren, hoe harder je ging. Zette je hem stil, met hand of tegen een muur bijvoorbeeld, dan vloog hij gewoon weer weg zodra je weg wilde stappen want die spanning was nog verder opgebouwd. Het werd steeds beter en soms deed ik zelf al een stuk lekker galoperen in verlichte zit om er wat uit te krijgen als hij te heet werd. Dat was geen naar gedrag, maar juist zo enorm zijn best willen doen dat elke mm een hulp was in zijn ogen. Bij hem werkte stappen wel, maar galoperen beter. Even resetten en later was gewoon even een kriebel geven al genoeg om het af te laten vloeien. Ja, knul heel knap maar chill. Harder aan het werk zetten werkte ook niet hier, hij werkte hard zat maar kookte over zoals meer mensen aangeven. Maar hulpen stoppen werkte ook zeker niet als hij al ging.

Ja, je moet voorkomen dat het op dat punt komt dat hij er zo vandoor gaat, maar het hoeft niet altijd door het werk op zich te komen. Het kan ook erger worden door de reactie van jou op de 1e schrikreactie. Dat een paard een keer schrikt is niks vreemds aan, net als dat het enorm normaal is dat ze erin kunnen blijven hangen als jij als ruiter gaat aanspannen. Want dan is het dus eng, zij snappen niet dat jij hen spannend vindt ipv de omgeving.
Het schrikken zodra je aan het werk gaat komt wel vaker voor, niet om eronderuit te komen, maar omdat de aandacht ineens bij jou moet zijn en er dus vanuit hun oogpunt ineens dingen op kunnen duiken. Aan de lange teugel kunnen ze het zelf meer in de gaten houden, met werken verleggen ze de concentratie naar jou toe.

Hoe ik hem rijd is dat ik hem in het begin lang/laag over de rug rijd en dan vanuit daar op probeer te pakken (houd bewust mijn benen eraan en probeer ontspannen te zitten, maar misschien verandert dit toch ongemerkt tijdens het rijden). Ik kan hem dan wel naar voren rijden en geef ook regelmatig mijn hand mee, totdat het punt komt dat (meestal nadat ik hem wat meer oppak) hij zo schrikachtig en druk wordt dat niks meer werkt. Hij deed het schrikken aan het begin ook wel eens, maar dan gaf ik hem inderdaad (als ik er achteraf over na denk) gewoon even de ruimte en probeerde ik het in die zin niet tegen te houden met druk op de voorkant. Nu de laatste tijd doe ik dat wel, omdat ik dan gewoon snel verder wil, wat dus averechts werkt omdat hij dan ook overkookt inderdaad. Ik moet echt gaan werken aan mijn eigen reactie op dat van hem. Wat je zegt over dat ze aan de lange teugel het zelf in de gaten kunnen houden, maar tijdens het werk ze de concentratie naar de ruiter verleggen, heeft ook even mijn ogen geopend en nu begin ik zijn gedrag ook meer te snappen denk ik.
Ook bedankt voor de reactie. Nieuwe stof om over na te denken:)

Ik denk dat je moet werken aan je manier van spanning afvloeien. Hand naar voren is niet spanning afvloeien, maar alleen de druk er af halen (en in sommige gevallen, paard in de steek laten). Wanneer je de spanning te hoog voelt worden, moet je afvloeien. Niet alleen hand naar voren, maar ook lager instellen, even rondje (richting) hals strekken.

En dus inderdaad voordat hij ontploft.

Verder zou ik ook kritisch kijken naar hoe je hem oppakt. Als je zoveel focus hebt op ruimte van voren geven bij spanning, heb je hem dan niet standaard te strak/zwaar in je hand? Dat geeft veel paarden een opgesloten gevoel. Een lichtere verbinding zou ook veel kunnen oplossen.

Ja loslaten, loslaten, loslaten dat helpt meestal heel goed..niet altijd letterlijk, soms zit het gewoon in je eigen spierspanning wat je los moet laten.

Het is heel moeilijk om zonder beeldmateriaal precies te zeggen wat het is en wat je moet doen, daarvoor heb je echt een instructeur ter plaatse nodig.

Misschien rijdt je hem bovenin maar teveel in een afgedwongen houding met de hand ipv dat het van achteruit komt. Kan zijn dat hij dan zijn rug wegdrukt waardoor hij spanning krijgt..

Nog een tip: probeer zoveel mogelijk op je zit te rijden, met daarbij een constante lichte verbinding met het bit. Dus kleiner gaan lichtrijden als hij harder gaat draven, zelf ontspannen zitten, uitademen (vergeet ik ook nog weleens. Rijd al bijna mijn hele leven arabieren ). Zorg dat hij zelf de aanleuning opzoekt dus houd hem niet vast van voor. Dan voelen ze zich opgesloten.

Oh ja, geef hem soms even een aai over zijn hals en zeg “goed zo jongen!”

Ze zijn erg sensibel en hebben een zachte maar wel steunende hand nodig. En houdt de hulpen klein en gedoseerd .

Edit; verwijderd, want niet goed gelezen.

Wat voer je?

Misschien wat minder/ ander krachtvoer? Wil ook wel eens helpen om een paard wat minder heet te krijgen.

Een arabier is inderdaad wel iets anders als een kwpner. Rij je hem alleen in de bak? Is hij erg aan zijn eigenaar gehecht? Mijn arabieren laten zich slecht rijden door andere / nieuwe mensen. Dan moet je eerst heel veel aandacht en contact gaan leggen en echt vertrouwen winnen. Te heet worden is gewoon niet goed, ga dan een stap terug en zoek dingen waar jullie beiden plezier in hebben, heel rustig aan opbouwen. Mijn arabier is een paar keer door een western trainer gereden omdat ik erge rugpijn had, die dacht ook oh die rij ik wel even door...is twee keer gelukt, daarna kon hij niet meer in de buurt komen. Heeft totaal niet naar het paard gekeken, terwijl hij voor mij echt letterlijk door het vuur zou gaan.

Ik heb er ook nog wel een leuke video over .

Precies dit. Ik heb altijd met veel plezier arabiertjes gereden en heb over het algemeen een hele goede klik met dit type karakter omdat ik zelf heel goed kan ontspannen als het spannend wordt. Daar zit hem vaak de kneep bij arabieren. Laat ze op eigen benen lopen en sluit ze niet teveel op met de hand.

Zelf heel goed op je ademhaling letten en op de houding van je lichaam. Uitademen en licht het kruis aantrekken terwijl je aan de voorkant ontspant, maakt vaak een groot verschil als ze vooruit spurten. Ook kleiner lichtrijden of een paar keer diep zuchten.. Lichaamsbewustzijn van jezelf is dan nodig.

Ik zou aanraden om centered riding les te nemen, en yoga of pilates voor jezelf. Het is fantastisch als je gaat merken dat je paardje op een ademhaling van jou reageert, als jij je lichaam kan sturen, kan je een arabier sturen.

Als ik dit lees vraag ik me af hoe dit paard wordt gehouden. Loopt hij veel buiten, alleen of met maatjes? Heeft hij een ruime open stal met uitloop? Of staat hij eigenlijk voornamelijk in een box en heeft weinig kans om vrij te bewegen?

Rijd je in een buiten- of een binnenbak? Ga je wel eens op buitenrit? Veel paarden knappen daar erg van op.