iedereen bedankt voor de duidelijke en uitgebreide reacties. Wat hebben wij toch een mooie hobby met z'n allen.... ik ga morgen alles nog eens rustig nalezen en daarna ook weer de uitdaging aan met mijn PAARD... want de pony is verleden tijd, daar zou ik niet eens meer op passen ha ha

Groot verschil, vind ik. Ik kan wel ponyrijden maar niet paardrijden.
Ook kan ik een paar dagen niet meer lopen als ik paardgereden heb. Op pony's geen last van, nou ja, op fjorden en oude type haflingers ook wel een beetje.

Het verschil tussen pony rijden en paard rijden is sneller lichtrijden, en dichter bij de grond
Er zit wel heel veel verschil in instructeurs...ik heb nu na jaren iemand die me vol op houding en zit corrigeerd. Doet ze ook bij de vriendin die op een paard zit.

Gemakkelijker overwicht? Valt vies tegen... Reed op de manege veel jonge paarden, of de paarden met een tik, maar ben ongelofelijk vaak van mn haflinger gelanceerd. Ook mn huidige nfx is een dame met een duidelijke mening, die je niet gaat houden als zij besluit te vertrekken. Mijn collega heb ik skieënd achter de 28 jarige fjord zien hangen... Vind ik de paarden wat makkelijker. Ja, sensibel enz, maar denken ook wat minder na dan de pony's doen.

In mijn manege tijd heb ik van alles gereden, van tinker tot sportpaard. Daar heb ik nooit echt grote verschillen gemerkt.

Uiteindelijk ben ik bij een particulier terecht gekomen, daar heb ik zijn ruin van 160 echt leren rijden (l/m niveau) Sinds 1,5 jaar heb ik een eigen paard van 1.80 (en een beetje )

Ik heb aan mijn eigen paard heel erg moeten wennen, en heel eerlijk soms kom ik nog steeds niet uit…

Wat ik merk is dat ik veel meer en Sneller na moet denken.
mijn paard is in exact 12 drafpassen aan de overkant. met een pony zijn dit er misschien wel 20.
Ik vond dit vooral bij uitstrekken en wijken erg lastig, ik mis die marge voor het inzetten en afronden. Tijdens het uitstrekken kom je er met een pony/klein paard mee weg als je rustig opschakelt . Op een (groot) paard moet je van 0 naar 100 om een paar “perfecte” passen te kunnen maken.
Ik heb veel directer en secuurder moeten leren rijden.

Enorme paarden vind ik vak apart, Maar zodra je ze door hebt zijn ze retegaaf!

Ik vind het vooral per paard erg verschillen, inderdaad in hoe ze zijn, maar ook hoe ze gereden zijn. De wat vlottere maar bravere types voelen voor mij veel makkelijker aan dan zo'n traag type die je bijna vooruit moet duwen, terwijl de hete paarden voor mij weer voelen als een tikkende tijdbom. Daar rij ik zelf ook minder zelfverzekerd op en dat krijg je direct weer terug.

Ik denk dat het grootste deel komt vanuit de tijd dat je niet echt bakwerk gedaan hebt. Echt dressuren is toch wel pittig en correct rijden is nog best een hele kunst. Daarbij moet je ook nog samen met het paard rijden en elkaar aanvoelen op de juiste knopjes. Dat kost even tijd!

Ik weet ook nog wel dat ik met manege ervaring, een aantal maanden prive lessen en meerdere privepaarden kwam en met mijn eigen pony toen uiteindelijk meteen ging lessen bij een instructrice en die zei letterlijk dat ze me helemaal opnieuw ging leren zitten en rijden omdat het vreselijk was. Ze was wel een beetje van het overdrijven, dus een klein korreltje zout erbij is geen overbodige luxe, maar er zat zeker een kern van waarheid in. De manier op de manege was totaal niet correct gereden en die jaren dat ik vooral buiten heb gereden werd dat nou niet bepaald verfijnd. Prima voor buitenrijden, maar om je paard correct zijn lichaam te laten gebruiken in de bak miste er toch een hele hoop aan mijn kennis en kunde.

La Donna, daar zit wat in, ook het type paard en hoe hij gebouwd en afgericht is, speelt een rol. Leuk, die pony maten! Ik heb zelf ook het idee dat je met een pony wat makkelijker kan zijn, en bij de paarden is het wat serieuzer allemaal, zijn vaak ook anders opgeleid, gaat meer geld in om, worden mensen nog voorzichtiger, en de paarden weer gevoeliger etc. Dank !

Amen!!!

Ik was altijd klein en licht en eigenlijk nu 48 ben ik dat nog steeds.

Bij ons waren vroeger de pony en paarden lessen apart en vanaf je 12e gingen mensen langzaam aan over op de paarden. Ik heb dat toen wel steeds afgehouden en ben lang op de pony's gebleven.

Ik hou van de pony's en vond de overgang best lastig. Maar destijds heb ik wel een houding probleem gekregen en daar aan moeten werken. Maar juist daarom weer veel interesse gekregen in de houding, zit en hulpen van de ruiter.

Een ander probleem was toen ik grotere paarden reed dat ik ze destijds over hun tempo wilde rijden. Ook daar weer van geleerd natuurlijk.

Tot 1,5jr geleden had ik nog steeds een kleine d-pony en die paste me als een handschoen. Onze quarters waren of zijn maar ietsjes groter en toch net even dat verschil. Nu ben ik me natuurlijk meer bewust dan toen ik een tiener was, maar het lange op pony's rijden, bleef een vertrouwd gevoel geven.

We hebben ook altijd shetlanders en die vind ik echt onwijs leuk, grappig, slim en harde werkers. Onze vorige werd in het begin ook door onze zoon gereden.
Nu 2 shetjes die wat angstig waren, maar zo snel leren. Ook al kan ik daar niet op rijden, vind ik het wel erg leuk om met ze te werken.

klopt, ik heb jarenlang met mijn merrie de bak niet aangeraakt. Ze liep altijd buiten, heeft ook een veulen gehad, en ik werd zelf moeder etc. Wel een superpaard; na 3 maanden niet rijden, stapte ik op zondag zo weg. Wel wat je zegt veel buiten en dat is super ontspannend maar anders dan in de rijbak. En in het voorjaar komt de ruin bij huis te lopen, dus dan kan ik echt een band opbouwen en nog meer aan vertrouwen en afstemming werken. Dank je wel!

Je valt wat lager wat ik erg positief vind.

Afhankelijk van de grootte van de pony zit er wel wat verschil, zoals boven ook al genoemd: vooral in het uitzitten van de gangen. Ik heb een tijdje een C-pony gereden, dat was echt wel krabbelen vergeleken met een paard. Ik ben een klein mens met korte benen, dus pas beter op een pony. Maar vond het altijd heerlijk om op grote paarden te rijden. En vooral springen. Zo'n kasteel dat over de hindernis zeilt, heerlijk gevoel.

(Dat gezegd zijnde heb ik nu een Arabier van 1.44. Maar ja, op hem werd ik verliefd.)

Als ponymens, vind ik paarden fijner rijden, de gangen zijn een stuk rustiger wat mijn ''rustiger'' in mijn hoofd maakt. Ik heb een tijdje een paard van 1.70 gereden en hoewel het echt wel fijn rijden was, was ik als de dood om te vallen(Ik race & spring graag), dus heb nu inmiddels 2 leuke ''kleine''(1.40&1.50) koudbloedjes. Op de manege moest ik werkelijk altijd op de ''vervelende'' shetlanders en nooit eens op een groot paard, dus ik denk dat daar ook een groot gewenning is opgetreden qua rijden. Dus verschil is er zeker, in de wendingen die je rijd, de passen ook qua doorzitten, karakter van het dier, etc. Ik ben blij met mijn pony's maar soms mis ik het rijden van een heus paard ook wel.

ja dat snap ik, en ik ben er inmiddels achter dat de instructielessen in de paardenwereld beter zijn dan de ponylessen van weleer. Zo moesten wij vroeger bij de ponies eerst een kwartier echt losrijden, om de loop eruit te krijgen en ze kalm te krijgen. Bij het paard is mij nu duidelijk dat ik juist heel rustig moet draven om hem onder controle te krijgen.

In principe is er geen verschil tussen het technisch rijden op een paard en op een pony, als het gaat om welke hulpen je geeft en dergelijke.

Ik heb wel de indruk dat pony's gemiddeld genomen iets meer gefokt zijn op rijdbaarheid/braaf zijn dan paarden. Generaliserend: bij veel paardenfokkers ligt de nadruk op prestatie en bouw. Bij ponyrassen is dat zeker een factor maar daar moet ook een beestje uitkomen waar een kind zonder ongelukken mee kan rondtouren. Pony's zullen daardoor (gemiddeld) wat minder snel heet en sensibel zijn dan paarden.

Maar goed, dat is generaliserend, als je een groninger naast een pittige welsh sportpony hebt kan het natuurlijk precies andersom zijn.

ja dat is waar ElfBeau, in Nederland had je vroeger (praat over 35 jaar terug) de D-pony tm 147 en het echte rijpaard kwam pas vanaf 1.60 (praat even over KWPN). Tot 16-17 zaten kinderen en tieners op de pony. En daarna op een paard. Ik dacht ook dat het rijtechnisch niet veel uit maakt maar een paard maakt vaak veel ruimere passen en dat is toch echt anders zitten.

Dat geldt alleen als je denkt dat iedere paardenfokker KWPN'ers fokt voor de topsport en iedere pony gefokt wordt om een horde kinderen te entertainen. Een veelgemaakte denkfout hier op Bokt, denken dat ieder (rij)paard = sportpaard naar KWPN model.

eens, er zijn ook fokkers die gaan voor supergangen bijvoorbeeld, dat ie danst door de baan, en dan is het karakter wat minder belangrijk. De premies op de keuringen en een hoge vraagprijs voor het veulen gaan dan voor.

... oh ja en daarbij heb je ook paarden die tuigbloed erbij hebben zitten. Dan is de galop volgens mij wat lastiger??

niet te vergeten de rassen als Haflinger - Fjord waar ook kinderen mee gaan dressuur rijden, terwijl het gebruiksdoel eigenlijk anders is.

Zoals ik in mijn reactie al zei; dit is zeer generaliserend, daar ben ik me van bewust

Ik voel niet veel verschil. Alleen bij een paard iets ruimere stappen in draf!

In het algemeen hebben paarden grotere bewegingen en zijn veel sterker. Als je zelf klein en tenger bent vind ik ponies veel gemakkelijker. Bij gelijke braafheid dan.

Als je gaat rijden op kracht ga je zelfs bij een shet bedrogen uit komen. Das echt schijnveiligheid.

Ik ben zelf altijd meer van de ponies geweest. Vaak hebben ze gewoon allemaal zo lekker veel karakter, hebben dingen die ze oprecht super leuk vinden en je hebt in een rijbak enzo gewoon meer ruimte. Mijn moeder was stom verbaasd dat ik een paard kocht haha. Maar ze is 160 en dat gaat nog wel, vind ik

Groter dan dat vind ik echt niet te rijden in een bak van normale afmetingen, onhandig met opstappen en opzadelen, en vaak (niet altijd) vind ik die echt grote een beetje suf van karakter