Ten eerste:
naar voor jou en voor je rijdier.
En een dik compliment voor je vraag hier...!
Het probleem oplossen, ik zou het graag willen, maar er zitten heel veel haken en ogen aan...
Het verdriet dat ik er bij voel heeft te maken met:
ik zie mijn Knollie (ik bof, eigen paard) als mijn danspartner. En ik krijg les van mensen die mij op mijn fouten wijzen.
(... paardrijden is hartstikke moeilijk. Om het goed te kunnen zeiden de oude meesters al dat je er twéé volle levens voor nodig had.)
Ooit reed ik bij iemand 'schoolmeesters', en aan de telefoon zei ze meteen :'Wie voor het eerst bij mij komt rijden krijgt Lucera. Zij laat mij zien wat jij fout doet.'
Dat gaat over communicatie.
Ninaphan schreef:Maar nu had ik vandaag toch wel echt een heel vervelende ervaring: mijn paard wilde totaal niet vooruit en hoe meer ik de instructies ( probeerde) op te volgen, hoe slechter het ging… meer benen geven, zweep gebruiken, nog meer je benen gebruiken, echt je zweep gebruiken, harder tikken! Ik werd er helemaal slecht van. En het paard uiteraard ook. Ze begon halt te houden midden in een galop, wilde geen voltes meer rijden, op t laatst wilde ze zelfs niet meer draven. Ze was onbereikbaar.
Achteraf zei mijn instructeur dat ze een volger is en ik dus veel kordater moet zijn, meer leiding moet geven, niet mis te verstane hulpen moet geven en van mijn hart een steen moest maken.
Ik heb een tijd van militairen les gehad - en 'van je hart een steen maken', dat soort (... kul) doen ze echt niet aan.
Citaat:
Ik haat agressie dus ik wil me ook niet zo gedragen tegenover een zo nobel dier.
Dat is een prima eigenschap en doe hier vooral geen consessies!!
Paarden zijn lief, nobel, vergevingsgezind - en hebben een groot gevoel voor rechtvaardigheid.
.... wat mij ook verdriet doet,
is wat je instructeur niet gezegd heeft.
Nou snap ik dat groepsles ingewikkeld is, maar er is natuurlijk een optie dat het hele ellende gedoe begon met een foutje van jouw kant.
(OF dat zo is weet ik niet, laat staan welke fout. Maar aangezien het moeilijk is, is het een optie.)
Foutje of niet - het paard wordt gezien als een soort motorfiets dat/die vooral moet doen wat de instructeur zegt.
.... hoe ter wereld moet JIJ leren rijden zo?
Citaat:
Dus ik weet het even niet. ‘Je benen meer gebruiken?’. Ik heb een aantal lessen gehad om mijn zit en dus ook beenligging te verbeteren ( 2 point, zonder stijgbeugels balansoefeningen etc) en dat ging eigenlijk heel goed.
Prima...! De zitlessen dan, hè. Heel belangrijk, maar er was een tijd dat er nauwelijks maneges waren die het in de aanbieding hadden.
Maar schoppen met de kuiten /hakken maakt ook dat een paard de ribkorf 'vast gaat zetten'.
Van slaan wordt het dier ook niet soepel of voorwaarts.
(En afdeling correct hippisch woordgebruik: stel je zou je dier een tik met de zweep geven en het dier schiet vooruit: dat geldt niet als 'voorwaarts' of impuls.)
Citaat:
Overal lees ik dat je als beginner zeker niet moet klampen met je benen dus ik begrijp ‘ meer druk uitoefenen met je benen’ niet zo goed. Kan iemand mij aub helpen hiermee?
Er is een subtiele hulp om je dier te 'remmen' en dat is een beetje knijpen met de bovenbenen.
Drijvende hulpen gaan over 'even de kuit aandrukken en weer los'.
Citaat:
Ps ik heb trouwens na deze vervelende les direct terug een les geboekt overmorgen want dit negatief gevoel mag niet blijven sudderen.
Prima!
En misschien heeft het zin om een keer een privé les op deze merrie te boeken.
Ik heb veel respect voor de instructrice die ooit zei 'Vaak is het zo dat als mensen voor het eerst op Perhaps rijden, het lekker gaat. En de tweede keer lukt het niet, want dan willen mensen het resultaat van de eerste keer te snel bereiken.' - Dat is je pappenheimers kennen!
En hier is in feite de vraag 'wat gaat er vooraf aan dat dit dier zich afsluit?'
(Dat hoeft geen ruiterfout te zijn - maar het puzzelen op dit soort zaken is voor mij een onderdeel van wat rijden zo bijzonder maakt.)